คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [Fic] ค่ำคืนที่แสนหวาน(รึเปล่า) โซโลxซันจิ
Fic: Yaoi
Pair: solo x sanji
คืนเล็กๆที่แสนธรรมดาของกลุ่มโจรสลัดหมวกฟาง ปาร์ตี้เล็กๆที่สวนหญ้าของเรือเพิ่งจบไปแต่ปัญหาใหญ่เพิ่งเริ่ม - -“
ดาดฟ้าเรือ โซโลนอน(แบบปกติ)อยู่ดีๆ ก็รู้สึกถึงน้ำหนังที่ผิดปกติบนตัว พอลืมตาขึ้นมาก็เห็น o o!!! โซโล! มานอนทับอยู่
“เฮ้! ไอ้กุ๊กบ้าเอ๊ย!” โซโลพูดอย่างเหนื่อยใจ
‘มองอีกทีไอ้นี่มันน่ารักดีนี่หว่า เฮ้ย! นี่เราว่ามันน่ารักหรือเนี่ย...แต่ช่างเถอะ แกล้งมันซักหน่อยดีกว่า’ คิดอย่างนั้นมือก็เริ่มอยู่ไม่สุข ปัดป่ายไปทั่วเรือนร่างขาวของร่างเล็กที่นอนทับอยู่ ส่วงร่างเล็กก็เมาหลับไปไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรเลยว่า ‘เวอร์จิ้น’ ของตัวเองกำลังจะเสียไปให้คนที่ตัวเองเรียกว่า ‘หัวสนามหญ้า’
เช้าวันต่อมา...
กา~…กา~~
“งืมมมม~” เสียงของซันจิดังขึ้นก่อนที่จะค่อยๆลืมตาขึ้นมาดู +_ x …. O o ....
“เฮ้ยยยยย!!!!!!!!!” เสียงร้องดังพอที่จะทำให้นักดาบประจำเรือลืมตาขึ้นมามองแล้วพูดเสียงเย็นๆว่า
“อ้าว ตื่นแล้วเหรอ เมื่อวานนาย...” เว้นระยะพูดแล้วยื่นหน้ามาใกล้ๆ “น่ารักมาก~” พูดจบซันจิเพิ่งเห็นว่าตัวเองกับอีกฝ่ายเปลือยกายอยู่
“เฮ้ย! มะ...มะ เมื่อวานเกิดอะไรขึ้น” พูดจบก็ลุกขึ้นอย่างเร็ว แต่แล้วก็ต้องนั่งลงที่เดิมเพราะเจ็บท้องน้อย “โอ้ยย!”
“อย่างลุกเร็วสิเมื่อวานนี้ตั้งหลายรอบ ขยับเยอะก็เจ็บมากนะ” โซโลพูดด้วยความเป็นห่วง
“ไอ้บ้า!! นะ..นายกล้าพูดเรื่องแบบนี้ได้ไงเนี่ย! แล้วเรื่องนี้ห้ามไปบอกใครนะ!” ซันจิร่ายยาวเป็นชุด แต่แล้วคำตอบกลับเป็น
“ทำไมฉันต้องทำตามที่นายบอก”พร้อมกับยิ้มเจ้าเล่ห์ “หรือมีอะไรแลกเปลี่ยนล่ะ หึหึ”
“ไอ้!!!... ชิ! ไม่มีอะไรทั้งนั้นแหละ ห้ามบอกก็คือห้ามบอก”
“งั้นเหรอ หึหึ งั้นวันนี้คงมีอะไรเล่าให้เจ้าพวกนั้นฟังแล้วสินะ หึหึ”
“อะ...ไอ้!!!..”
“คิดคำด่าฉันได้แล้วค่อยพูดดีกว่านะ ที่รัก~”
“โว้ยยยย! แกอยากได้อะไรแลกเปลี่ยนล่ะ - -//”
“หือออ~ เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ ได้ยินไม่เห็นชัดเลย~”
“ว้อยยยย!!~ ก็บอกว่า แกอยากได้อะไรแลกเปลี่ยนล่ะวะ!!!!!!!” ซันจิพูดอย่างเหลืออดแต่ก็ต้องปิดปากตัวเองเพราะเดี๋ยวคนในเรือจะตื่นซะก่อน
“ก็....นายไง” พูดจบก็คว้าร่างบางมากอด
“เฮ้ย! ไอ้บ้า ปล่อยนะโว้ย!” - -///
“หึหึ หรือจะให้ฉันเล่าล่ะ นามิคงอยากฟังแน่เลย
“อ๊ากก อย่าบอกคุณนามินะ!! ฉันยอมแล้วก็ได้ๆ” ซันจิพูดอย่างจนใจ
“แค่นี้ก็จบ หึ! ฉันว่านายไปเตรียมอาหารให้พวกนั้นได้แล้วมั้ง”
“เออ ก็ปล่อยสิวะ!” พูดจบก็ดิ้นเพื่อออกจากอ้อมอกแกร่ง
“ค่าปล่อยล่ะ” โซโลพูดทะเล้น
“จะเอาอะไรล่ะ!” พูดจบโซโลก็ประกบปากของร่างในอ้อมแขน ตวัดลิ้นเข้าไปกวาดความหวานของร่างบาง มือก็ปัดป่ายเข้าไปในเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เพิ่งใส่เข้าไปไม่กี่นาทีก่อน
จบดีกว่าค่ะเดี๋ยวใจกลายเป็น NC-20 - -… ใครอ่านก็เม้นบ้างสิคะ ขอร้อง อย่าเป็นนักอ่านเงา
ความคิดเห็น