ลำดับตอนที่ #51
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #51 : [Day4] หวนคืนจากความมืด
{ Day4 }
[ บนโลกนี้น่ะไม่มีของอย่างแสงสว่างตลอดกาลหรอก... ]
"เกลียดชัง เกลียดชัง ข้าเกลียดชังโลกใบนี้เหลือเกิน...
โลกที่เต็มไปด้วยความรักจอมปลอม ทุกคนแม้จะพูดว่ารักข้าแต่ก็กลับทำร้ายข้า คำบอกรักนั้นไม่ต่างจากคมมีดที่มาเชือดเฉือนใจข้าอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน"
มนุษย์ผู้กลับกลายเป็นปีศาจกรีดร้องอย่างน่าเวทนา
ปีกสีดำสนิทมีรอยเลือดแห้งเกราะกรังอยู่ไปทั่ว น้ำตาที่ไหลจากนัยน์ตาสีโลหิตก็กลายเป็นสีแดงเช่นเดียวกัน
...ตุบ...
เทวทูตผู้หนึ่งร่อนลงมาเหนือปีศาจตนนั้น ก่อนจะค่อยๆแตะพื้นอย่างแผ่วเบาเบื้องหน้า ขนนกสีขาวพิสูทธิ์ปลิวว่อนไปมา
"มีคนฝากสิ่งนี้มาให้เจ้า"
เทวทูตยื่นมือไปข้างหน้า กางเขนสีเหลืองนวลทอประกายอยู่บนฝ่ามือ ปีศาจเบิกตากว้าง
"หมายความว่ายังไง...."
"เจ้าได้รับการให้อภัยจากพระเจ้าแล้วไงเล่า!เพราะฉะนั้นอย่าถามอะไรมากแล้วรีบๆรับไปซะ!!"
เทวทูตตะคอกใส่ปีศาจตนนั้น ปีศาจมองบุคคลเบื้องหน้าอย่างตกตะลึง แล้วรีบส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว
"ไม่ เจ้าโกหกข้า ไม่มีใครรักข้า โลกนี้ไม่รักข้า พระเจ้าไม่รักข้า ข้าถึงได้หันหลังให้กับพระเจ้าแล้วกลายมาเป็นข้ารับใช้ของซาตาน..."
"เจ้ามันบ้า!! โง่มาก! งี่เง่าที่สุด!!!"
เทวทูตตวาดอีกครั้ง ปีศาจสั่นด้วยความหวาดกลัว มันเหลือบตาขึ้นไปมอง หวังว่าจะเห็นแต่ใบหน้าอันเกรี้ยวโกรธ แต่ภาพที่มันเห็นกลับไปสิ่งที่ทำให้มันแทบหยุดหายใจ
....น้ำตา...?
"ทำไมเจ้าถึงปล่อยให้ตัวเองตกต่ำได้ถึงขนาดนี้ ทำไมเจ้าจะต้องคาดหวังความรักตอบจากคนอื่นด้วย เจ้าเอาแต่เฝ้าหวังคำตอบรับจากคนที่เจ้ารัก แต่เจ้ากลับไม่ยอมใส่ใจคนที่รักเจ้า ไม่มีใครทำร้ายเจ้าทั้งนั้น เจ้านั่นแหล่ะที่เป็นคนทำร้ายตัวเอง ทำร้ายหัวใจจนลืมเลือนแม้กระทั่งชื่อตัวเอง... ลืมเลือนแม้กระทั่ง...ข้า..."
เสียงของคำพูดท่อนสุดท้ายเบาหวิวลง แต่กลับทำให้หัวใจของผู้ฟังกระตุกวูบ
ความรู้สึกแสนคุ้นเคยนี้มัน...?
"เจ้าคือ..."
ปีศาจเื้อื้อมไปจับไม้กางเขนที่อยู่ในมือของฝ่ายตรงข้าม ฉับพลัน แสงสว่างจ้าก็เข้าปกคลุมร่างกายของปีศาจอย่างรวดเร็ว
ก่อนที่ร่างอันน่าหวาดกลัวของปีศาจจะหายไป แล้วถูกแทนที่ด้วยเทวทูตรูปงาม
"ยินดีต้อนรับกลับมานะเดเบียน"
เทวทูตยิ้มให้กับเดเบียนทั้งน้ำตา เขามองร่างกายของตนเองที่บัดนี้ไม่มีคราบเลือดใดๆแล้ว ก่อนจะโผกอดฝ่ายตรงข้าม
"ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ แล้วก็...ขอบคุณนะ"
เดเบียนยิ้มกว้าง แล้วค่อยๆใช้มือปาดน้ำตาคนตรงหน้า ก่อนจะจุมพิตที่หน้าผากของฝ่ายตรงข้ามอย่างแผ่วเบา
"คราวนี้ข้าขอเป็นฝ่ายมอบความรักให้เจ้าบ้างนะ"
สิ้นถ้อยคำจากเทวทูต ลำแสงรูปกางเขนสีขาวก็ทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้า ขับไล่ความมืดมิดทั้งหลายให้หมดไป
[ ...แต่ก็ไม่มีความมืดชั่วนิจนิรันดร์เหมือนกัน ]
===================================================================
รายชื่อตัวละคร
[ บนโลกนี้น่ะไม่มีของอย่างแสงสว่างตลอดกาลหรอก... ]
"เกลียดชัง เกลียดชัง ข้าเกลียดชังโลกใบนี้เหลือเกิน...
โลกที่เต็มไปด้วยความรักจอมปลอม ทุกคนแม้จะพูดว่ารักข้าแต่ก็กลับทำร้ายข้า คำบอกรักนั้นไม่ต่างจากคมมีดที่มาเชือดเฉือนใจข้าอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน"
มนุษย์ผู้กลับกลายเป็นปีศาจกรีดร้องอย่างน่าเวทนา
ปีกสีดำสนิทมีรอยเลือดแห้งเกราะกรังอยู่ไปทั่ว น้ำตาที่ไหลจากนัยน์ตาสีโลหิตก็กลายเป็นสีแดงเช่นเดียวกัน
...ตุบ...
เทวทูตผู้หนึ่งร่อนลงมาเหนือปีศาจตนนั้น ก่อนจะค่อยๆแตะพื้นอย่างแผ่วเบาเบื้องหน้า ขนนกสีขาวพิสูทธิ์ปลิวว่อนไปมา
"มีคนฝากสิ่งนี้มาให้เจ้า"
เทวทูตยื่นมือไปข้างหน้า กางเขนสีเหลืองนวลทอประกายอยู่บนฝ่ามือ ปีศาจเบิกตากว้าง
"หมายความว่ายังไง...."
"เจ้าได้รับการให้อภัยจากพระเจ้าแล้วไงเล่า!เพราะฉะนั้นอย่าถามอะไรมากแล้วรีบๆรับไปซะ!!"
เทวทูตตะคอกใส่ปีศาจตนนั้น ปีศาจมองบุคคลเบื้องหน้าอย่างตกตะลึง แล้วรีบส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว
"ไม่ เจ้าโกหกข้า ไม่มีใครรักข้า โลกนี้ไม่รักข้า พระเจ้าไม่รักข้า ข้าถึงได้หันหลังให้กับพระเจ้าแล้วกลายมาเป็นข้ารับใช้ของซาตาน..."
"เจ้ามันบ้า!! โง่มาก! งี่เง่าที่สุด!!!"
เทวทูตตวาดอีกครั้ง ปีศาจสั่นด้วยความหวาดกลัว มันเหลือบตาขึ้นไปมอง หวังว่าจะเห็นแต่ใบหน้าอันเกรี้ยวโกรธ แต่ภาพที่มันเห็นกลับไปสิ่งที่ทำให้มันแทบหยุดหายใจ
....น้ำตา...?
"ทำไมเจ้าถึงปล่อยให้ตัวเองตกต่ำได้ถึงขนาดนี้ ทำไมเจ้าจะต้องคาดหวังความรักตอบจากคนอื่นด้วย เจ้าเอาแต่เฝ้าหวังคำตอบรับจากคนที่เจ้ารัก แต่เจ้ากลับไม่ยอมใส่ใจคนที่รักเจ้า ไม่มีใครทำร้ายเจ้าทั้งนั้น เจ้านั่นแหล่ะที่เป็นคนทำร้ายตัวเอง ทำร้ายหัวใจจนลืมเลือนแม้กระทั่งชื่อตัวเอง... ลืมเลือนแม้กระทั่ง...ข้า..."
เสียงของคำพูดท่อนสุดท้ายเบาหวิวลง แต่กลับทำให้หัวใจของผู้ฟังกระตุกวูบ
ความรู้สึกแสนคุ้นเคยนี้มัน...?
"เจ้าคือ..."
ปีศาจเื้อื้อมไปจับไม้กางเขนที่อยู่ในมือของฝ่ายตรงข้าม ฉับพลัน แสงสว่างจ้าก็เข้าปกคลุมร่างกายของปีศาจอย่างรวดเร็ว
ก่อนที่ร่างอันน่าหวาดกลัวของปีศาจจะหายไป แล้วถูกแทนที่ด้วยเทวทูตรูปงาม
"ยินดีต้อนรับกลับมานะเดเบียน"
เทวทูตยิ้มให้กับเดเบียนทั้งน้ำตา เขามองร่างกายของตนเองที่บัดนี้ไม่มีคราบเลือดใดๆแล้ว ก่อนจะโผกอดฝ่ายตรงข้าม
"ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ ข้าขอโทษ แล้วก็...ขอบคุณนะ"
เดเบียนยิ้มกว้าง แล้วค่อยๆใช้มือปาดน้ำตาคนตรงหน้า ก่อนจะจุมพิตที่หน้าผากของฝ่ายตรงข้ามอย่างแผ่วเบา
"คราวนี้ข้าขอเป็นฝ่ายมอบความรักให้เจ้าบ้างนะ"
สิ้นถ้อยคำจากเทวทูต ลำแสงรูปกางเขนสีขาวก็ทะยานขึ้นสู่ฟากฟ้า ขับไล่ความมืดมิดทั้งหลายให้หมดไป
[ ...แต่ก็ไม่มีความมืดชั่วนิจนิรันดร์เหมือนกัน ]
===================================================================
รายชื่อตัวละคร
บทบาทประจำวันที่ 7 กุมภาพันธ์ 2013
อิริค บทบาท Demon+1
คริสติน บทบาท Angel+2
ราอูล บทบาท Demon+1
จีรี บทบาท Demon+2
เม็ก บทบาท Demon+1
ฟิลลิปป์ บทบาท Demon+1
อาร์มัน บทบาท Angel+1
เฟอร์มิน บทบาท Angel+5
คาล็อตต้า บทบาท Demon+1
เดเบียน บทบาท Angel+1
โพไลนี่ บทบาท Demon+1
โจเซฟ บทบาท Demon+1
เมอร์เซีย บทบาท Angel+1
กาเบรียล บทบาท Demon+3
ไมฟรอยด์ บทบาท Angel+2
เรมี่ บทบาท Demon+1
ชาห์ บทบาท Demon+2
โซเรลลี่ บทบาท Angel+1
===================================================================
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น