ลำดับตอนที่ #132
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #132 : [Day 10] ไล่ล่า
{ DAY 10 }
ค่ำคืนที่ต้องหวาดกลัวต่อภูติได้ดำเนินมาถึงวันที่ 10
เพราะเหตุจากความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในคุกเมื่อคืนวานทำให้บรรยากาศรอบข้างค่อนข้างมืดมน ไอทะมึนๆแผ่ออกมาทั้งจากเหล่าองเมียวจิและเอ็กโซซิสต์
"หวา.... ดูไม่ได้เลยแฮะ"
อลิเซีย กราเซียส ดัชเชสแห่งโนวาริสต้าเดินถือแมกนั่มโกลด์หวานฉ่ำแล้วมองไปมองมาทั่วเขตเมืองใหญ่ของอัลแทร์ เมืองที่เคยพลุกพล่านไปด้วยผู้คนหลายเชื้อชาติบัดนี้กลับเต็มไปด้วยร่างอันอ่อนระโหยโรยแรงของคนมากมาย
"ไอ๊หยา พวกลื้อโดนดูดวิญญาณไปรึไงน่อ"
หลุยส์ ลิวาเอล แคสเปอร์ ดยุคแห่งอัลแทร์ถลาเข้าไปตรวจดูคนในแคว้นอย่างเป็นห่วง ก่อนจะดึงขึ้นมาคนนึงแล้วใช้พัดตบหน้าซ้ายขวาจนหน้าหัน
"เพราะโดนดูดวิญญาณไปจริงๆน่ะสิคะ...."
เมลโลน่า แมโลเรน เดล.ลามัวร์ ในชุดยูนิฟอร์มสีดำของเอ็กโซซิสต์เดินเข้ามาหาทั้งสอง ใบหน้าซีดเผือด "จะว่าไปพักร้อนเป็นยังไงบ้างคะ แล้วท่านอื่นๆไปไหน"
"อืมมม ก็ดีนะ ส่วนคนอื่นยังพักอยู่ในโรงเตี๊ยมริมทะเลกันอยู่นะ" อลิซกอดอกแล้วมองคนตรงหน้า
"ว่าแต่เจ้าไม่เป็นอะไรจริงๆน่ะหรอ หน้าซีดมากๆเลย"
"ข้าไม่เป็น....อุ๊บ!!"
เมลโลน่าเบิกตากว้าง มือทั้งสองข้างเลื่อนมาปิดปากด้วยท่าทางเหมือนคนกำลังอาเจียน แต่ที่ต่างกันคือไอสีดำที่เริ่มก่อตัวจนปกคลุมทั่วทั้งร่างของเด็กสาว เงาดำแผ่กิ่งก้านสาขาไปรอบ แปรเปลี่ยนทิวทัศน์รอบข้างให้มืดมนเยือกเย็นและน่าพรั่นพรึง
"มากกว่านี้....ต้องมากกว่านี้...."
เด็กสาวพึมพำด้วยเสียงอันแปลกประหลาด เหมือนเป็นเสียงของคนเป็นร้อยเป็นพันคนกำลังพูดซ้ำๆกันไม่ยอมหยุดจนเกือบจะจับใจความไม่ได้
เธอค่อยๆเคลื่อนร่างกายของตนเข้ามาใกล้ๆ นัยน์ตาแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงสดดั่งโลหิต
ทันใดนั้น ร่างของเมลโลน่าก็กระโจนเข้ามาหาดัชเชสแห่งโนวาริสต้าอย่างรวดเร็วจนเธอตั้งตัวไม่อยู่ แมกนั่มโกลด์ที่เหลืออยู่ครึ่งหนึ่งร่วงหล่นจากมือตกกระทบพื้นดังแปะ
"ม...แมกนั่ม-----"
"ระวัง!!!"
ลีฟดึงตัวอลิซเข้ามาก่อนจะวาดพัดเหล็กไปข้างหน้าเพื่อรับแรงกระแทก แรงที่เกิดจากการปะทะกันรุนแรงเสียจนพื้นถนนในบริเวณนั้นแตกละเอียด เศษดินและยางมะตอยลอยคลุ้งจนทำให้มองทางไม่สะดวก
"....มากกว่านี้...."
ทว่าเมื่อฝุ่นเริ่มจางลงไปกลับพบว่าเด็กสาวไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆทั้งสิ้น จะมีก็แต่กรงเล็บที่ยังกดลงมาไม่ลดละ
"ผนึกสามชั้น!!!"
เสียงประสานกันดังขึ้นจากความเงียบ พร้อมๆกับเส้นสีขาวที่วาดออกมาจากทั้งสามทิศแล้วมารวมตัวกันเป็นรูปสามเหลี่ยมบนพื้นก่อนที่เส้นนั้นจะเปล่งแสงและทะยานขึ้นไปบนฟ้า กักขังเมลโลน่าไว้ในแสงสีขาวนั้น
ยาอิ โยมิ , มิซาริ มานารุ และ ชิฮารุ ฮิมาวาริวิ่งเข้ามา ในมือของแต่ละคนถือยันต์ที่เปล่งแสงสีขาวนวล
"นี่มังเกิดเรื่องอะไรขึ้นกังน่อ" อาลีฟตวัดพัดเหล็กให้พับกลับรูปร่างเดิมแล้วเหน็บเข้ากับเสื้อตามเดิม
ชิฮารุถอนหายใจดังเฮือกใบหน้าเริ่มมีเหงื่อประปราย
"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ทั้งๆที่เมื่อวานยังดีๆกันอยู่แท้ๆ แต่แล้วก็เริ่มมีคนออกอาการแปลกๆแบบนี้ ทั้งคนในคุกและนอกคุกเลยล่ะค่ะ"
"นี่พวกเจ้าโง่หรือโง่กันแน่เนี่ย ดูไม่ออกกันหรือไงว่าพวกนั้นโดนสิงอยู่น่ะหา"
น้ำเสียงที่แฝงเจตนาเย้ยหยันและไม่เห็นหัวคนอื่นอย่างชัดเจนที่ไม่ได้ยินมาเนิ่นนานดังขึ้นจากด้านหลังจนทุกคนหันขวับ ร่างบางอรชรของหญิงสาวผู้มีใบหน้างดงาม เส้นผมสีเงินยาวปลิวสไวล้อแสงจันทร์ปรากฎขึ้นให้เห็นแก่สายตา
โรเซตตร้า ซินเซียร์ เช็คสเปียร์ หัวหน้าสมาคมนักล่าแม่มดที่หายหน้าหายตาไปนานอยู่ๆก็มาปรากฎตัวขึ้น.....
"ได้ไง?" มิซาริหลุดปากออกมา เรียกเสียงหัวเราะใสจากหญิงสาวได้เป็นอย่างดี
"ข้าน่าจะถามพวกเจ้ามากกว่า แค่ข้าไปฮันนีมูนไม่กี่วันทำไมเรื่องมันถึงเลยเถิดมาได้ขนาดนี้กันล่ะหืม"
โรเซตตร้าถามกลับ ริมฝีปากสีแดงรูปกระจับขยับยิ้ม แต่มิซาริช๊อคไปเรียบร้อยแล้ว
"ฮ...ฮันนี----?"
"อ๊าาาาาา อย่าพูดเรื่องน่าอายแบบนั้นสิครับ!! ข้ากับท่านก็แค่ไปพักร้อนกันเอง พักร้อนเฉยๆ!!!!"
เสียงทุ้มฉายแววตื่นตระหนกดังมาจากลูคัส ฮาร์เวลยามรักษาการ์แห่งคุกฮาเดส โนวาริสต้า ที่บัดนี้หน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึง
"เฮ้อ มันก็เหมือนๆกันนั่นแหล่ะ ว่าแต่พวกเจ้าเถอะ มาทำอะไรกันดึกๆป่านนี้?" คำถามนี้ส่งไปให้ดัชเชสแห่งโนวาริสต้าที่กำลังมองไม้แมกนั่มที่นอนแอ้งแม้งบนพื้นด้วยความเสียดายสุดๆ
"มาซื้อมื้อดึก...." ว่าพลางยกถุงพลาสติกใส่ขวดโคล่า ไอติม และขนมกรุบกรอบเต็มถุงขึ้นมาให้ดู
"ที่ว่าโดนสิงนี่มันหมายความว่ายังไงหรือคะ" โยมิเริ่มทนฟังบทสนทนาที่เริ่มออกทะเลไม่ไหวแล้วจึงได้พูดแทรกขึ้นมา
"ก็นั่นไงล่ะ เพราะว่าถูกสิงมานานแล้ววิญญาณจึงเริ่มรับไม่ไหวแล้วจึงได้แสดงอาการแบบนั้นยังไงล่ะ ถ้าจะให้พูด ก็คงเหมือนกับใกล้จะโดนกินวิญญาณจนหมดแล้วล่ะมั้ง"
"เป็นไปไม่ได้...." ฮิมาวาริอุทาน พลางมองเมลโลน่าที่มีไอสีดำพลุ่งพล่าน "หรือว่าภูติก็คือ...."
"ตามนั้นแหล่ะงิ"
ไบรท์ ลูมินอส ร่อนลงมาตรงกลางวงด้วยเครื่อง 3D Gear พร้อมๆกับโรเอลและเอลเลน ไดมอนท์ที่ร่อนลงมาตามหลัง
"เพราะฉะนั้นวิธีการที่เราจะช่วยเหลือเพื่อนพ้องที่โดนสิงอยู่รวมทั้งพวกเราที่ถูกขโมยวิญญาณไปครึ่งหนึ่งนั่นคือต้องปราบไททั่น...แค่กๆๆๆๆๆๆ ปราบแมวกระจกให้ได้ยังไงล่ะงิ"
"หมายถึงมารกระจกน่ะครับ" โรเอลแก้
"ถ้างั้นทางหมู่เฮาขอไปกำจัดแมวก่อนล่ะเน้อ!!!"
ไบรท์ยิงสลิงที่ติดกับเครื่อง 3D Gear ออกไปแล้วบินกลับไปทางเดิมที่มา
...โดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามีดวงตาสีแดงสดสามคู่กำลังมองอยู่...
========================================================
ผู้ที่หาญสาบสูญ
========================================================
ประกาศผลและเฉลยบทบาทพรุ่งนี้เวลา 21.00 น.
ปล. ระยะเวลาอาจมีการเปลี่ยนแปลง
ปล2. ผู้ที่ได้รับภารกิจพิเศษกรุณาส่งคำตอบมาก่อนเวลา 15.00 น.
========================================================
ค่ำคืนที่ต้องหวาดกลัวต่อภูติได้ดำเนินมาถึงวันที่ 10
เพราะเหตุจากความวุ่นวายที่เกิดขึ้นในคุกเมื่อคืนวานทำให้บรรยากาศรอบข้างค่อนข้างมืดมน ไอทะมึนๆแผ่ออกมาทั้งจากเหล่าองเมียวจิและเอ็กโซซิสต์
"หวา.... ดูไม่ได้เลยแฮะ"
อลิเซีย กราเซียส ดัชเชสแห่งโนวาริสต้าเดินถือแมกนั่มโกลด์หวานฉ่ำแล้วมองไปมองมาทั่วเขตเมืองใหญ่ของอัลแทร์ เมืองที่เคยพลุกพล่านไปด้วยผู้คนหลายเชื้อชาติบัดนี้กลับเต็มไปด้วยร่างอันอ่อนระโหยโรยแรงของคนมากมาย
"ไอ๊หยา พวกลื้อโดนดูดวิญญาณไปรึไงน่อ"
หลุยส์ ลิวาเอล แคสเปอร์ ดยุคแห่งอัลแทร์ถลาเข้าไปตรวจดูคนในแคว้นอย่างเป็นห่วง ก่อนจะดึงขึ้นมาคนนึงแล้วใช้พัดตบหน้าซ้ายขวาจนหน้าหัน
"เพราะโดนดูดวิญญาณไปจริงๆน่ะสิคะ...."
เมลโลน่า แมโลเรน เดล.ลามัวร์ ในชุดยูนิฟอร์มสีดำของเอ็กโซซิสต์เดินเข้ามาหาทั้งสอง ใบหน้าซีดเผือด "จะว่าไปพักร้อนเป็นยังไงบ้างคะ แล้วท่านอื่นๆไปไหน"
"อืมมม ก็ดีนะ ส่วนคนอื่นยังพักอยู่ในโรงเตี๊ยมริมทะเลกันอยู่นะ" อลิซกอดอกแล้วมองคนตรงหน้า
"ว่าแต่เจ้าไม่เป็นอะไรจริงๆน่ะหรอ หน้าซีดมากๆเลย"
"ข้าไม่เป็น....อุ๊บ!!"
เมลโลน่าเบิกตากว้าง มือทั้งสองข้างเลื่อนมาปิดปากด้วยท่าทางเหมือนคนกำลังอาเจียน แต่ที่ต่างกันคือไอสีดำที่เริ่มก่อตัวจนปกคลุมทั่วทั้งร่างของเด็กสาว เงาดำแผ่กิ่งก้านสาขาไปรอบ แปรเปลี่ยนทิวทัศน์รอบข้างให้มืดมนเยือกเย็นและน่าพรั่นพรึง
"มากกว่านี้....ต้องมากกว่านี้...."
เด็กสาวพึมพำด้วยเสียงอันแปลกประหลาด เหมือนเป็นเสียงของคนเป็นร้อยเป็นพันคนกำลังพูดซ้ำๆกันไม่ยอมหยุดจนเกือบจะจับใจความไม่ได้
เธอค่อยๆเคลื่อนร่างกายของตนเข้ามาใกล้ๆ นัยน์ตาแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงสดดั่งโลหิต
ทันใดนั้น ร่างของเมลโลน่าก็กระโจนเข้ามาหาดัชเชสแห่งโนวาริสต้าอย่างรวดเร็วจนเธอตั้งตัวไม่อยู่ แมกนั่มโกลด์ที่เหลืออยู่ครึ่งหนึ่งร่วงหล่นจากมือตกกระทบพื้นดังแปะ
"ม...แมกนั่ม-----"
"ระวัง!!!"
ลีฟดึงตัวอลิซเข้ามาก่อนจะวาดพัดเหล็กไปข้างหน้าเพื่อรับแรงกระแทก แรงที่เกิดจากการปะทะกันรุนแรงเสียจนพื้นถนนในบริเวณนั้นแตกละเอียด เศษดินและยางมะตอยลอยคลุ้งจนทำให้มองทางไม่สะดวก
"....มากกว่านี้...."
ทว่าเมื่อฝุ่นเริ่มจางลงไปกลับพบว่าเด็กสาวไม่ได้รับบาดเจ็บใดๆทั้งสิ้น จะมีก็แต่กรงเล็บที่ยังกดลงมาไม่ลดละ
"ผนึกสามชั้น!!!"
เสียงประสานกันดังขึ้นจากความเงียบ พร้อมๆกับเส้นสีขาวที่วาดออกมาจากทั้งสามทิศแล้วมารวมตัวกันเป็นรูปสามเหลี่ยมบนพื้นก่อนที่เส้นนั้นจะเปล่งแสงและทะยานขึ้นไปบนฟ้า กักขังเมลโลน่าไว้ในแสงสีขาวนั้น
ยาอิ โยมิ , มิซาริ มานารุ และ ชิฮารุ ฮิมาวาริวิ่งเข้ามา ในมือของแต่ละคนถือยันต์ที่เปล่งแสงสีขาวนวล
"นี่มังเกิดเรื่องอะไรขึ้นกังน่อ" อาลีฟตวัดพัดเหล็กให้พับกลับรูปร่างเดิมแล้วเหน็บเข้ากับเสื้อตามเดิม
ชิฮารุถอนหายใจดังเฮือกใบหน้าเริ่มมีเหงื่อประปราย
"ไม่ทราบเหมือนกันค่ะ ทั้งๆที่เมื่อวานยังดีๆกันอยู่แท้ๆ แต่แล้วก็เริ่มมีคนออกอาการแปลกๆแบบนี้ ทั้งคนในคุกและนอกคุกเลยล่ะค่ะ"
"นี่พวกเจ้าโง่หรือโง่กันแน่เนี่ย ดูไม่ออกกันหรือไงว่าพวกนั้นโดนสิงอยู่น่ะหา"
น้ำเสียงที่แฝงเจตนาเย้ยหยันและไม่เห็นหัวคนอื่นอย่างชัดเจนที่ไม่ได้ยินมาเนิ่นนานดังขึ้นจากด้านหลังจนทุกคนหันขวับ ร่างบางอรชรของหญิงสาวผู้มีใบหน้างดงาม เส้นผมสีเงินยาวปลิวสไวล้อแสงจันทร์ปรากฎขึ้นให้เห็นแก่สายตา
โรเซตตร้า ซินเซียร์ เช็คสเปียร์ หัวหน้าสมาคมนักล่าแม่มดที่หายหน้าหายตาไปนานอยู่ๆก็มาปรากฎตัวขึ้น.....
"ได้ไง?" มิซาริหลุดปากออกมา เรียกเสียงหัวเราะใสจากหญิงสาวได้เป็นอย่างดี
"ข้าน่าจะถามพวกเจ้ามากกว่า แค่ข้าไปฮันนีมูนไม่กี่วันทำไมเรื่องมันถึงเลยเถิดมาได้ขนาดนี้กันล่ะหืม"
โรเซตตร้าถามกลับ ริมฝีปากสีแดงรูปกระจับขยับยิ้ม แต่มิซาริช๊อคไปเรียบร้อยแล้ว
"ฮ...ฮันนี----?"
"อ๊าาาาาา อย่าพูดเรื่องน่าอายแบบนั้นสิครับ!! ข้ากับท่านก็แค่ไปพักร้อนกันเอง พักร้อนเฉยๆ!!!!"
เสียงทุ้มฉายแววตื่นตระหนกดังมาจากลูคัส ฮาร์เวลยามรักษาการ์แห่งคุกฮาเดส โนวาริสต้า ที่บัดนี้หน้าแดงก่ำเป็นลูกตำลึง
"เฮ้อ มันก็เหมือนๆกันนั่นแหล่ะ ว่าแต่พวกเจ้าเถอะ มาทำอะไรกันดึกๆป่านนี้?" คำถามนี้ส่งไปให้ดัชเชสแห่งโนวาริสต้าที่กำลังมองไม้แมกนั่มที่นอนแอ้งแม้งบนพื้นด้วยความเสียดายสุดๆ
"มาซื้อมื้อดึก...." ว่าพลางยกถุงพลาสติกใส่ขวดโคล่า ไอติม และขนมกรุบกรอบเต็มถุงขึ้นมาให้ดู
"ที่ว่าโดนสิงนี่มันหมายความว่ายังไงหรือคะ" โยมิเริ่มทนฟังบทสนทนาที่เริ่มออกทะเลไม่ไหวแล้วจึงได้พูดแทรกขึ้นมา
"ก็นั่นไงล่ะ เพราะว่าถูกสิงมานานแล้ววิญญาณจึงเริ่มรับไม่ไหวแล้วจึงได้แสดงอาการแบบนั้นยังไงล่ะ ถ้าจะให้พูด ก็คงเหมือนกับใกล้จะโดนกินวิญญาณจนหมดแล้วล่ะมั้ง"
"เป็นไปไม่ได้...." ฮิมาวาริอุทาน พลางมองเมลโลน่าที่มีไอสีดำพลุ่งพล่าน "หรือว่าภูติก็คือ...."
"ตามนั้นแหล่ะงิ"
ไบรท์ ลูมินอส ร่อนลงมาตรงกลางวงด้วยเครื่อง 3D Gear พร้อมๆกับโรเอลและเอลเลน ไดมอนท์ที่ร่อนลงมาตามหลัง
"เพราะฉะนั้นวิธีการที่เราจะช่วยเหลือเพื่อนพ้องที่โดนสิงอยู่รวมทั้งพวกเราที่ถูกขโมยวิญญาณไปครึ่งหนึ่งนั่นคือต้องปราบไททั่น...แค่กๆๆๆๆๆๆ ปราบแมวกระจกให้ได้ยังไงล่ะงิ"
"หมายถึงมารกระจกน่ะครับ" โรเอลแก้
"ถ้างั้นทางหมู่เฮาขอไปกำจัดแมวก่อนล่ะเน้อ!!!"
ไบรท์ยิงสลิงที่ติดกับเครื่อง 3D Gear ออกไปแล้วบินกลับไปทางเดิมที่มา
...โดยไม่ได้รู้ตัวเลยว่ามีดวงตาสีแดงสดสามคู่กำลังมองอยู่...
========================================================
ผู้ที่หาญสาบสูญ
|
1. Kazania ::ยุงเยอะง่ะ TOT (คาร์ซาเนียร์ เดอ. โบรอนซาร์) |
|
|
คุกฝ่ายเอ็กโซซิสต์
|
1. Dark Love : ความรักที่เจ็บปวด (Canzoni di morte)
2. The Great Devil [King Lucifer 2] (ลูซิเฟอร์ ดาร์คเนส คาดิออส) 3. ChenWin Avian Diagolas (เชนวินด์ ดิ ไนท์แมร์) 4. [yume] solitary◆Alone (อายูมะ มาซาโตะ) 5. akariyakami (อาคาริ คอนฟิเนอร์ ยาคานามิ) 6. ✖[C.son]Fela Vi Britania ✖ (เฟรล่า วี บริททาเนีย) 7. T E D D Y △ (ธีโอดอร์ เอส. เเซนดิเวียร์) 8. [7DS]AVARICE ★ (แฟนทอม เอจ) |
========================================================
ประกาศผลและเฉลยบทบาทพรุ่งนี้เวลา 21.00 น.
ปล. ระยะเวลาอาจมีการเปลี่ยนแปลง
ปล2. ผู้ที่ได้รับภารกิจพิเศษกรุณาส่งคำตอบมาก่อนเวลา 15.00 น.
========================================================
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น