คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ไพทยา
“ตื่นรึยังนังขวัญ ถ้าเสร็จแล้วลงมาหาชั้นหน่อยซิ”เสียงไพวรรณแม่ของ ขวัญหรือไพทยา ตะโกนเรียกเด็กสาวแต่เช้า ซึ่งเด็กสาวก็วิ่งลงมาจากชั้น2 ด้วยใบหน้าค่อนข้างยิ้มแย้ม เพราะวันนี้เป็นวันเปิดเรียนในชั้นม.4ของเธอ และวันนี้ เธอก็จะได้รู้จักกับเพื่อนใหม่ โรงเรียนใหม่ และครูใหม่ เธอเหมือนกับเด็กขยันทั่วไปที่ค่อนข้างจะตื่นเต้นที่ได้ไปโรงเรียนอีกครั้ง
“มาแล้วคะแม่”
“แกจะรีบแต่งตัวไปทำไมเนี่ย”ไพวรรณหันมาถามเมื่อเห็นลูกสาวแต่งชุดกระโปรงนักเรียนสีน้ำเงิน เสื้อสีขาว พร้อมถือเสื้อคลุมสีน้ำเงินลงมาด้วย
“ก็ขวัญตื่นเต้นนี่คะ วันนี้วันแรกที่ขวัญจะได้ไปเรียนโรงเรียนใหม่ ได้เจอเพื่อนใหม่ด้วยคะ”
“เชอะ คนอย่างแก มีคนอยากคบเป็นเพื่อนด้วยเหรอ สู้ยัยไหมก็ไม่ได้ เพื่อนเยอะแยะ เพราะเค้านิสัยดี เป็นที่รักของใครๆ ที่สำคัญ เค้าไม่ใช่ตัวซวย เกิดมาสร้างความเดือดเนื้อร้อนใจให้พ่อแม่อย่างแก”
“เอะอะอะไรกันแต่เช้า วรรณ ขวัญ ชั้นจะนอน”เสียงภาคร พ่อของขวัญตะโกนมาขัดจังหวะขวัญที่กำลังจะแย้งแม่
“ขอโทษคะคุณ นี่นังขวัญ แกเห็นมั๊ย แกทำให้พ่อเค้าตื่น ถ้าพ่อเค้าไปทำงานแล้วง่วงขึ้นมาจะว่ายังไง”
“ขอโทษคะแม่”ขวัญตัดสินใจไม่เถียงแม่ เพราะไม่อยากให้เกิดเรื่อง ที่สำคัญ เธอไม่เคยถูกมองว่าดีเลยภายใต้ชายคาบ้านอันทุกข์ระทมสำหรับเธอ
“ว้าย ซุปเดือดจนล้นหม้อเลย เพราะแกเลยนังขวัญ แกชวนชั้นอารมณ์เสียจนลืมอาหารเช้าเลย ไปไกลๆชั้นเลย อ่อ อย่าลืมไปปลุกยัยไหมด้วยนะ”ไพวรรณดุเสร็จก็หันไปทำอาหารเช้าต่อ
“สมน้ำหน้า”ไหมหรือไพรัลยา น้องสาวของขวัญเยาะเย้ยอยู่ที่ริมบันได
“ทำไมตื่นแล้วไม่อาบน้ำหละ”ขวัญถามน้องอย่างพยายามสงบอารมณ์ที่สุด เพราะรู้ว่าเธอไม่มีทางที่จะชนะเลยซักครั้งเดียว
“เรื่องของไหม ที่สำคัญ ถ้าอาบ ไหมคงไม่ได้เห็นช็อดเด็ดที่แม่ด่าพี่หนะสิ”
“แต่วันนี้เป็นวันเปิดเทอมนะไหม”
“ช่างปะไร ไปสายหน่อยจะเป็นไรไปหะพี่ ไหมไม่ได้เป็นคนขยั๊ยขยันอย่างพี่นี่ รีบแต่งตัวตั้งแต่6โมง พอละ พี่จะไปไหนก็ไปเหอะ ไหมขี้เกียดจะคุยกะพี่ น่าเบื่อ”พูดจบ ไหมก็เดินไปหาแม่ทันที ทิ้งให้ขวัญยืนน้ำตาไหลอยู่ริมบันได เมื่อไหมพูดขึ้นขวัญก็แอบฟัง
“แม่ขา ไหมมาแล้วคะ”
“อ้าว ไหม ทำไมวันนี้ลงมาช้านักหละลูก”
“ก็พี่ขวัญหนะสิคะ ไม่เห็นไปปลุกไหมเลย เนี่ย ไหมเลยยังไม่ได้ไปอาบน้ำเลย”
“แย่จริงนังขวัญ ลูกคนนี้มันไม่รักดีเอาซะเลย”
“ช่างพี่ขวัญเค้าเถอะคะ หืม ซุปหอมจัง ไหมไปอาบน้ำก่อนนะคะแม่”
“ไปเถอะลูก เร็วๆนะจ๊ะ แม่มีของขวัญให้ลูกด้วย”
“จริงเหรอคะแม่ ขอบคุณคะ เดี๋ยวไหมลงมานะคะ”
เมื่อขวัญได้ยินถึงตอนนี้ก็วิ่งออกไป ไหมซึ่งเดินขึ้นบันไดจึงไม่เห็นขวัญ ขวัญหลบมาที่กรงของเจ้าขนมชั้น สุนัขพันธุ์ชิสุคู่ใจของเธอ
“ขนมชั้น ทำไมแม่ถึงไม่รักชั้นเลยหละ ทำไมแม่ถึงรักแต่ไหม ชั้นไปเป็นตัวซวยเรื่องอะไรหรอ เจ้ารู้มั๊ย ขนมชั้น”ขวัญพูดไปร้องไห้ไป ขนมชั้นเห็นเจ้านายของมันร้องไห้ก็เลียหน้าของขวัญ
“ขนมชั้น ทำอะไรหนะ อ้าว คุณขวัญ เป็นอะไรรึเปล่าคะ”เสียงของจิตรา แม่บ้านอายุราว50กว่าเดินมาห้ามขนมชั้นเพราะเกรงว่าขวัญจะเลอะเทอะ
“ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะป้าจิต”
“ป้าไม่เชื่อคุณหนูหรอกคะ เจ้าขนมชั้นมันเลียหน้าคุณหนูแบบนี้ คุณหนูต้องร้องไห้มาแน่ๆ”
“คะป้า แต่ไม่มีอะไรหรอกคะ ขนมชั้น ไปอยู่ในกรงได้แล้วไป”
“ป้าไม่เชื่อคุณหนูหรอก แต่ถ้าคุณหนูไม่อยากบอกป้าก็ไม่ถาม ไปล้างหน้าล้างตาเถอะคะ เห็นคุณภาครตื่นแล้ว คงทานอาหารเช้ากันแล้วหละคะ”
“ขอบคุณคะป้า”
เมื่อขวัญล้างหน้าเสร็จ ก็เห็นทุกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร
“ทำไมมาช้านักหละลูก”ภาครถามลูกอย่างห่วงใย เพราะเค้ารู้ว่าไพวรรณไม่ได้ดูแลขวัญดีนัก และเค้าก็ทำอะไรไม่ได้มาก เพราะไพวรรณไม่เคยฟังเค้าเลย
“ขวัญไปหาเจ้าขนมชั้นหนะคะ”
“ไร้สาระจริงๆแกนี่ เดี๋ยวนี้ไม่ฟังคำสั่งชั้นเลยนะ ชั้นบอกให้แกไปปลุกไหมทำไมแกไม่ไปปลุก”
“ก็ขวัญเห็นไหมเค้าตื่นแล้ว ลงมาที่บันไดแล้ว ยังคุยกับขวัญอยู่เลย”
“ไม่จริงคะแม่ ไหมไม่ได้เห็นหน้าพี่ขวัญเลย ตั้งแต่เมื่อเช้า พึ่งจะเห็นนี่แหละ”ไหมโกหกหน้าตาย
“พอเถอะไหม ขวัญ กินข้าวเถอะลูก ซุปเย็นหมดแล้ว”
“ค่ะพ่อ”
“รีบๆกินแล้วก็รีบๆไปโรงเรียนที่แกอยากไปใจจะขาดซะนะ แล้วขอให้มีเพื่อนเยอะๆนะ เหอะ แต่เชื่อชั้นเถอะ ไม่มีใครอยากคบกับแกหรอก”
“วรรณ ทำไมพูดอย่างนี้กับลูก”
“หรือไม่จริงหละ”
“พอเถอะ พ่อ แม่ ไหมไปแล้วนะ”
“ไหม ไหมลูก โถ่ ยังไม่ได้เอาของขวัญเลยนะลูก เฮ้อ นังขวัญ เพราะแกไหมถึงอารมณ์เสีย ไหม ไหม”ไพวรรณเดินตามไหมไปแต่ยังไม่วายโทขวัญ
“อย่าไปฟังแม่เค้าเลยนะลูก ไปเอากระเป๋าเถอะ”ภาครพูดพลางแตะบ่าหม่อนเบาๆ
“ค่ะพ่อ”ขวัญเดินขึ้นห้อง หยิบกระเป๋า เดินขึ้นรถด้วยรอยยิ้มที่หายไปเรื่อยๆ จนเหลือเพียงรอยน้ำตา
฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿฿
ความคิดเห็น