ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : True or Dare แลกกันเล่า เรื่องร้ายๆ ของเหล่านาย และยัยจอมป่วน
"อืม ปีนี้ไม่ค่อยหนาวอย่างที่คิดเลยแฮะ ว่ามั้ย?"
เสียงทุ้มตำ่ของเด็กชายกล่าวพร้อมสะบัดปลายผมสีนำ้ตาลปนทองไปมา แล้วหันไปมองกับเพื่อนสนิททั้งสอง
"เอ เค้าว่ากันว่า โลกเกิดภาวะโลกร้อนน่ะ เลยไม่ค่อยหนาวน่ะ" เสียงใสๆ ของเด็กสาวคนหนึ่งกล่าว
"นี่ ยัยพรายนำ้ เธอหันมาสนใจเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันฮ่ะ เห็นในห้องเอาแต่หลับ แล้วแถมบ่นเรื่อง.."
"อุ๊บ"
"นี่ ยัยคุณหนูหน่อมแน้ม กรุณา เลิกล้อฉันเรื่องนั้นได้ป้ะ เซ็งนะ" เด็กสาวกล่าวอีกครั้งแล้วทำหน้ามุ่ย
"อื๊มๆๆๆ"
เด็กสาวถึงค่อยๆเอื้อมมือออกมาจากปากของเพื่อนสาวของเธอ
"ไปเที่ยวกันป้ะ พักนี้ครูให้เอาแต่เรียนๆๆ กับกิจกรรมๆๆ ทั้งสองอย่างเลย เบื่อชะมัด เลยแฮะ" เด็กสาวบ่นออกมาอีกที
"อืม แต่ว่าฉันเอียนเครื่องบินแล้วอ้ะ หวังว่าคงไม่ไปไหนไกลๆนะ" เธอบอกแล้วทำท่าจะอ้วกออกมาซ่ะให้ได้
"นี่ คุณหนูหน่อมแน้ม แพ้ท้องเหรอย่ะ? ฉันมีไอย์เดียว่า ฉันว่าเราน่าจะไปแถวเกาะทางเหนือหน่อยน่ะ ถ้าจะดีมะ?" พรายนำ้ถามแล้วทำแววตาวิบวับ
"ก็ ไม่รู้ซิ ฉันว่า ป๊าน่าจะอนุมัตินะ" "ยัยคุณหนูหน่อมแน้ม" พูดแล้วเอามือท้าวคางอย่างเล่นตัว
"อืม ได้ซิ" เสียงอันเย็นชาของเพื่อนชายตอบ แล้วยกกระเป๋าผ่าดบ่า
"งั้นก็ พรุ่งนี้เตรียมแพ็คของเลยป้ะ เดี๋ยวบอกพี่ตุ๊กแกว่าฝากไปบอกครูให้ลาหยุดก็ได้" พรายนำ้พูดแล้วคิด
ชวนพี่เรนไปดีมั้ยน๊า อืม ถ้างั้น
"เราขอชวนพี่เรนไปได้ป้ะ?"
"อืี้ม ได้ซิ เออ เรื่องที่ฉันจะบอกต่อก็เรื่องที่เธอหลับในห้องเรียนแล้วละเมอชื่อของพี่.."
"อุ๊บ"
"นี่ บอกว่าเลิกพูดได้แล้ว รีบกลับบ้านกันเหอะ แล้วก็ การบ้านเลข คุณชายูสายฟ้า ช่วยทำงานให้เสร็จด้วยนะค่ะ"
"เฮ้ออ~~~" ผู้ถูกขนานนามว่า "คุณชายสายฟ้า"มองกลับด้วยหางตา แสดงความเบื่อให้เห็นได้อย่างชัดเจน
แล้วทั้งสามก็เดินไปรอที่จอดรถทันที
___________________________________________________________
ขอบพระคุณมากๆ ที่อ่านเรื่องนี้ เรื่องนี้เราตั้งใจมากในการแต่ง ยังไงก็ อย่าลืมเม้นท์มาล่ะ ขอบคุณมากๆ
จาก ยัย-0- หอไอเฟิ่ล เด็กธรรมดาๆ ที่ใฝ่ฝันที่จะเป็นนักเขียน U__U
เสียงทุ้มตำ่ของเด็กชายกล่าวพร้อมสะบัดปลายผมสีนำ้ตาลปนทองไปมา แล้วหันไปมองกับเพื่อนสนิททั้งสอง
"เอ เค้าว่ากันว่า โลกเกิดภาวะโลกร้อนน่ะ เลยไม่ค่อยหนาวน่ะ" เสียงใสๆ ของเด็กสาวคนหนึ่งกล่าว
"นี่ ยัยพรายนำ้ เธอหันมาสนใจเรื่องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันฮ่ะ เห็นในห้องเอาแต่หลับ แล้วแถมบ่นเรื่อง.."
"อุ๊บ"
"นี่ ยัยคุณหนูหน่อมแน้ม กรุณา เลิกล้อฉันเรื่องนั้นได้ป้ะ เซ็งนะ" เด็กสาวกล่าวอีกครั้งแล้วทำหน้ามุ่ย
"อื๊มๆๆๆ"
เด็กสาวถึงค่อยๆเอื้อมมือออกมาจากปากของเพื่อนสาวของเธอ
"ไปเที่ยวกันป้ะ พักนี้ครูให้เอาแต่เรียนๆๆ กับกิจกรรมๆๆ ทั้งสองอย่างเลย เบื่อชะมัด เลยแฮะ" เด็กสาวบ่นออกมาอีกที
"อืม แต่ว่าฉันเอียนเครื่องบินแล้วอ้ะ หวังว่าคงไม่ไปไหนไกลๆนะ" เธอบอกแล้วทำท่าจะอ้วกออกมาซ่ะให้ได้
"นี่ คุณหนูหน่อมแน้ม แพ้ท้องเหรอย่ะ? ฉันมีไอย์เดียว่า ฉันว่าเราน่าจะไปแถวเกาะทางเหนือหน่อยน่ะ ถ้าจะดีมะ?" พรายนำ้ถามแล้วทำแววตาวิบวับ
"ก็ ไม่รู้ซิ ฉันว่า ป๊าน่าจะอนุมัตินะ" "ยัยคุณหนูหน่อมแน้ม" พูดแล้วเอามือท้าวคางอย่างเล่นตัว
"อืม ได้ซิ" เสียงอันเย็นชาของเพื่อนชายตอบ แล้วยกกระเป๋าผ่าดบ่า
"งั้นก็ พรุ่งนี้เตรียมแพ็คของเลยป้ะ เดี๋ยวบอกพี่ตุ๊กแกว่าฝากไปบอกครูให้ลาหยุดก็ได้" พรายนำ้พูดแล้วคิด
ชวนพี่เรนไปดีมั้ยน๊า อืม ถ้างั้น
"เราขอชวนพี่เรนไปได้ป้ะ?"
"อืี้ม ได้ซิ เออ เรื่องที่ฉันจะบอกต่อก็เรื่องที่เธอหลับในห้องเรียนแล้วละเมอชื่อของพี่.."
"อุ๊บ"
"นี่ บอกว่าเลิกพูดได้แล้ว รีบกลับบ้านกันเหอะ แล้วก็ การบ้านเลข คุณชายูสายฟ้า ช่วยทำงานให้เสร็จด้วยนะค่ะ"
"เฮ้ออ~~~" ผู้ถูกขนานนามว่า "คุณชายสายฟ้า"มองกลับด้วยหางตา แสดงความเบื่อให้เห็นได้อย่างชัดเจน
แล้วทั้งสามก็เดินไปรอที่จอดรถทันที
___________________________________________________________
ขอบพระคุณมากๆ ที่อ่านเรื่องนี้ เรื่องนี้เราตั้งใจมากในการแต่ง ยังไงก็ อย่าลืมเม้นท์มาล่ะ ขอบคุณมากๆ
จาก ยัย-0- หอไอเฟิ่ล เด็กธรรมดาๆ ที่ใฝ่ฝันที่จะเป็นนักเขียน U__U
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น