คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ ๑ : จุดเริ่มต้น
สาวน้อยร่างเล็กคนหนึ่งในชุดนักเรียนโรงเรียนรัฐชื่อดังหยิบกระเป๋าสะพายสีดำของตัวเองวางลงบนเก้าอี้เก่าแก่คร่ำครึสีน้ำตาล (ที่น่าจะพังได้แล้ว) ก่อนนั่งลงเท้าคางทัดปลายผมไปไว้บนหู
“กรี๊ดดด~ >_< พิณ มาดูนี่สิ แจ่มสอยมีนิยายเรื่องใหม่ออกมาแล้วแหละ” เสียงหญิงสาวในห้องกรีดร้องอย่างบ้าคลั่ง ก่อนดีดดิ้นราวกับไส้เดือนเมนส์มาไม่ปกติ ..
“ไม่ล่ะ =_=;; ฉันยังทำเลขไม่เสร็จเลย” สายพิณพูดทำทีกางเลขอ่าน แต่ข้างในสอดไส้การ์ตูนญี่ปุ่นเล่มโปรด - -;;
“อ้อ..ก็ได้จ้ะ” เมื่อเพื่อนสาวร่วมห้องได้ยินดังนั้นก็พยักหน้าน้อยๆ ก่อนหันไปกรีดร้องวี้ดว้ายนิยายแจ่มสอยของสตอร์เบอว์รี่ต่อ
สายพิณ หญิงสาวร่างเล็กผิวคล้ำหน่อยๆ ปากบางๆ ไม่ใส่แว่น ผมเสมอติ่งหู(เห็ด) ฉลาดขั้นเทพ 4.00 มา3ปีแล้ว เธอคือหญิงสาวที่นั่งกลางห้องไม่ค่อยเล่นหรือสุงสิงกับใคร ชอบอ่านการ์ตูน ชอบอ่านนิยายที่เขียนมุมเล็กๆว่า BL แต่เพื่อนๆก็ไม่ค่อยไปก้าวก่ายเธอนัก เพราะเธอ...มันเป็นเงาของห้องนี่นะ =_=
เพื่อนผู้หญิงที่สนิทก็คงมี ปุยฝ้าย กับพริม ซึ่งอยู่คนละห้อง นอกจากนี้เธอยังมีพี่ชายสุดฮอตอีกด้วย >_< หน้าตาของสายพิณใช่ว่าไม่สวย ก็จัดว่าน่ารักใช้ได้ แต่ไม่ชอบทาแป้ง ทาครีม ไม่ค่อยรักษาตัวเท่าไหร่
“ว้ายยยย~!! >^< พี่ขลุ่ยสุดเลิฟของฉันนะ ชิมิพิณ *3*” มาร์กี้พูดกรี๊ดกร๊าด หันไปถามความเห็นน้องสาวของผู้ชายนามว่าขลุ่ย แต่กลับได้ยิ้มแหยๆกลับมา
...นั่นมันพี่ฉันย่ะ - -+ คนที่เป็นเจ้าของพี่ต้องเป็นพี่มิ้งค์เท่าน้านนนน~ กรี๊ดดดด!! >///<..
พี่มิ้งค์ที่ว่าคงไม่ใช่ใครนอกจากหนุ่มฮอตแอบเกรียนหน้าตาตี๋ๆ ดวงตาคมเรียวหางตาเฉียงอย่างเป็นเอกลักษณ์ ปากจีบบางๆที่พ่นคำแต่ละคำทั้งจัดจ้านยิ่งนัก ผิวขาวเนียนละเอียด ส่วนสูงไม่สูงจนเว่อร์และไม่เตี้ยติดดิน
ผ่านไป 15 นาที อาจารย์ประจำคาบก็มาเข้าสอนเสียที ก็ดีเธอจะได้ไม่เบื่อไปกว่านี้ การจิ้นของฉันเสียเพราะเสียงแหลมสูงๆของเธอนะย้าาา!!!
ผ่านไป 3 คาบ ถึงเวลาพักสายพิณบอกทำความเคารพ เมื่ออาจารย์เดินออกไปจากห้อง สาวๆ หนุ่มๆทั้งหลายก็ไปยังโรงอาหารทันที โดยเธอเดินช้าๆ เอื่อยๆ เพราะเมื่อยขาจัง =_=
“เฮ้~!! พิณ” เสียงทุ้มๆนุ่มๆของพี่มิ้งค์ดังเข้าหูเธอรีบหันไปทันที ก็เจอะภาพน่ากรี๊ดอย่างสุดๆเมื่อคุณพี่ชายของเธอกอดคอพี่มิ้งค์ โอ้ว..
“ทำไมพี่ถึงพักคาบนี้ล่ะ?” เธอถามเดินใกล้ๆพี่ชายตัวเอง แต่ถามมิ้งค์
“คาบฟรีไง -..- สุดยอดเลย ฮิๆ” มิ้งค์พูดยัดขนมปังเข้าปาก ก่อนลากสายพิณไปที่ลิฟต์
“=_=…”
“เอาน่า ไม่เป็นไรหรอก” มิ้งค์พูดยิ้มเล็กๆน่ารักจนเห็นเขี้ยว ใจของสาว(วาย)น้อยละลายทันที
“น้อยๆหน่อยก็ได้นะมึง -3-“ ขลุ่ยพูดเอามือยีหัวมิ้งค์จนเสียทรง มิ้งค์ไม่รอช้าที่จะตบหัวคุณเพื่อนอย่างมั่นใจ
“ไอ้Heerนี่ -_-+” มิ้งค์พูดเบาๆ ไม่ให้สายพิณได้ยิน เพราะกลัวเสื่อมเสียเยาวชนชาติ
ปิ๊ง~ (ซาวเอฟเฟ็กไม่น่าเลียนแบบ =_=(
เสียงลิฟท์ดังขึ้นพร้อมกับประตูลิฟท์ที่เปิดออก พ่วงด้วยอาจารย์เฉิดฉวี อาจารย์สุดโหดผู้คุมหอเด็กประถม SHEมาพร้อมกับไม้เรียวที่สามารถฟาดฟันได้สามสิบลี้ (เว่อร์)
“มิ้งค์ เธออีกแล้ว!!”
จากนั้นก็พบว่านักเรียนชายม.ปลาย 2 คนกับนักเรียนหญิงม.ต้น ได้วิ่งมาราธอนก่อนกินข้าว ช่างขยันกันเสียจริง
------------------
เรื่องนี้เเต่งตามใจฉัน -O-;;
เม้นส์ไม่เม้นส์ตามศรัทธานะจ้ะ *3*
ความคิดเห็น