ทฤษฎีอูฐกับทะเลทราย

          กลายเป็นกิจวัตรประจำวันไปเสียแล้ว  กับการที่เด็กสาวหน้าคมจะรอรับโทรศัพท์จากเด็กหนุ่มใส่แว่นในตอนเที่ยง

          เด็กสาวอายุอ่อนกว่าเด็กหนุ่มหนึ่งปี  ส่วนเด็กหนุ่มกำลังอยู่ในช่วงเตรียมตัวที่จะก้าวเข้าสู่สนามสอบเพื่อที่จะเปลี่ยนสถานะจากนักเรียนใส่ขาสั้นไปเป็นนักศึกษาใส่สแลคในรั้วมหาวิทยาลัย

                เฮียคะ  เค้าคิดทฤษฎีใหม่ได้แล้วนะ  ทฤษฏีของเค้าชื่อว่า  ทฤษฎีอูฐกับทะเลทราย แหละ เด็กสาวบอกกับเด็กหนุ่มด้วยน้ำเสียงแสนภาคภูมิใจที่คิดทฤษฎีนี้ได้

          มันเป็นยังไงอ่ะ? เด็กหนุ่มผู้เป็นต้นสายงง  ไม่เข้าใจว่าทฤษฎีที่เด็กสาวว่านั้นมันคืออะไร

          ก็  เฮียเตรียมตัวจะเข้ามหาวิทยาลัยใช่มั๊ยล่ะ  ก็เท่ากับว่าเฮียเดินทาง  เค้าก็ยกให้เฮียเดินทางไปในทะเลทรายเลย  ให้เฮียเป็นอูฐไปเลยไง  แต่เฮียก็รู้ใช่มั๊ยล่ะ  ว่าอูฐน่ะ  ก่อนที่มันจะออกเดินทาง  มันจะต้องสะสมน้ำสะสมอาหารไว้  กินๆๆๆๆ  กินให้ได้มากที่สุด  เพราะว่าในทะเลยทรายน่ะไม่มีอาหาร  มีแต่ความแห้งแล้ง  นอกจากจะฟลุคเจอกับโอเอซิส  เด็กสาวอธิบายให้เด็กหนุ่มฟังอย่างละเอียด

          ให้พี่เป็นอูฐ  งั้นเราก็เป็นแท็งก์น้ำสะอาดๆก่อนออกเดินทาง  แล้วก็เป็นโอเอซิสตอนเดินทางน่ะสิ เด็กหนุ่มเริ่มเข้าใจ

          ใช่แล้ว เด็กสาวยิ้มหวานให้กับโทรศัพท์  แล้วยักคิ้วข้างเดียวด้วยความถูกใจ

          แล้วมีอะไรอีกมั๊ยนอกจากอูฐกับน้ำ เด็กหนุ่มถามต่อ  ชักสนุกกับทฤษฎีนี้ที่เด็กสาวคิด

          แหม  ก็มีน่ะสิคะ  ทำไมจะไม่มี  ก็เนี่ย  มีกองโจรทะเลทราย  ที่เป็นคาราวานเลยอ่ะ  ก็เป็นพวกที่ชอบก่อกวนเฮียเวลาที่เฮียคุยกับเค้า

          พวกเพื่อนพี่ล่ะสิ? เขาย้อน

          แหะๆ เด็กสาวหัวเราะแห้งๆพร้อมกับยิ้มแหยๆที่เด็กหนุ่มรู้ทัน มันก็ใช่อ่ะ  แต่เปล่าน้า  เปล่านะ  เค้าไม่ได้ว่าเพื่อนเฮียนะ เด็กสาวรีบพูดแก้ตัว  เฮ้ย...ไม่ใช่  ไม่ได้แก้ตัว  พูดเฉยๆ  แหมๆ

          จ้า เด็กหนุ่มรับคำปนขำ

          แล้วก็มีพายุทะเลทราย  หมายถึง  ปัญหาที่จะโถมเข้ามาขัดขวางการเดินทางของอูฐ  รวมถึงงงงงง...เธอลากเสียงยาว พายุกับปัญหาที่ขัดขวางไม่ให้อูฐได้แวะพักที่โอเอซิสด้วย

          พูดจบสาวน้อยก็อายม้วน  โดยหารู้ไม่ว่า  คนฟังก็มีอาการที่ไม่แตกต่างกันสักเท่าไหร่

          อืมม์  พายุทะเลทรายเหรอ? เด็กหนุ่มทวนคำ ให้เป็นแม่พี่ดีกว่า เขาบอก

          เฮ้ย  เอางั้นเลยเหรอ? เด็กสาวได้ยินอย่างนั้นเธอถึงกับหน้าเหวอไปด้วยไม่คิดว่าเขาจะบอกเช่นนี้ 

          ...มันไม่ใช่ที่เธอคิดไว้เลย  ที่เธอคิดไว้  พายุทะเลทราย ก็คือปัญหา  ไม่ใช่...แม่...

          อือ  ก็ใช่อ่ะดิก็ถ้าเป็นปัญหาที่ทำไม่ให้อูฐแวะพักที่โอเอซิสใช่มั๊ย  ก็แม่พี่ไง  ที่ไม่ยอมให้พี่โทรหาเราน่ะ เด็กหนุ่มขยายความ

          เอ้อๆ  แล้วก็ที่สำคัญ  อันนี้สำคัญมากเลยนะ เธอทำน้ำเสียงตื่นเต้น

          อะไรอ่ะ?

          ก็ ราชินีแห่งทะเลทราย ไง

          มันคืออะไรอ่ะ?เด็กหนุ่มงงเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่รู้ของวัน

          ก็แหม  ทำงงนะ  ทำงง  ก็เจ๊ไง  เจ๊  คนที่จะมาเป็นแฟนเฮียไง  เนี่ย  สำคัญที่สุดในการเดินทางเลยนะเนี่ย  เด็กสาวย้ำ  แม้จะรู้สึกแปลบขึ้นในใจเล็กน้อย  และกลัวเหลือเกิน กลัวว่า ราชินีแห่งทะเลทราย คนนั้นจะไม่ใช่เธอ 

          ทำไมล่ะ? เขายังคงไม่เข้าใจในสิ่งที่เด็กสาวพูด

          เอ๊า  เฮียนี่  เข้าใจอะไรยากจริง  ก็ถ้าเฮียเจอ ราชินีแห่งทะเลทราย แล้วใช่ป่ะ  เฮียก็ไม่ต้องเดินทางหาโอเอซิสเพื่อแวะพักให้เหนื่อยอีกต่อไปแล้วไง  ก็อยู่เคียงข้างราชินีไป  เพราะกองคาราวานของราชินีน่ะมีทุกอย่างอยู่แล้ว  ไม่ว่าน้ำ  อาหาร  รึว่าแก้วแหวนเงินทอง  เฮียก็จะเดินทางไปได้อย่างสบายเลยแหละ  แต่...โอเอซิสอย่างเค้าก็จะหมดความหมายต่อไป...เสียของปลายสายฟังดูเศร้า  เพราะในความเป็นจริงแล้ว  เด็กสาวก็กลัว...กลัวเหลือเกิน  กลัวว่าตนเองจะหมดความหมาย...  เมื่ออูฐเจอกับราชินีแล้ว  โอเอซิสก็ไม่เป็นที่ต้องการอีกต่อไป  เป็นได้เพียงโอเอซิสที่อูฐผ่านมา  แล้วก็ผ่านไป 

          จากนั้น  ก็ทิ้งให้โอเอซิสเหงา  เศร้าและเดียวดาย  อยู่กลางทะเลทรายเพียง...ลำพัง...

          เอ้า  ดู  ดูพูดซะ  ไม่มีหรอกราชินีอะไรนั่นน่ะ  แต่นอกนั้นน่ะมีหมด  มีพี่  มีเรา  ไอ้พวกเพื่อนตัวดี  แล้วก็แม่เด็กหนุ่มบอก  ทำให้เด็กสาวยิ้มออกมาอย่างดีใจ

          ค่ะ  งั้นก็ตกลงตามนี้นะคะ  ทฤษฏีอูฐกับทะเลทราย เด็กสาวขอคำยืนยันเพื่อความมั่นใจ

          จ้า   ตามนี้แหละจ้ะ เด็กหนุ่มตอบรับ

          ว่าแต่  ไม่มีจริงๆเหรอคะราชินี  คนที่จะมาเป็นเจ๊อ่ะ? เด็กสาวยังคงเซ้าซี้...เพื่อความแน่ใจในสิ่งที่ตนเองต้องการที่จะรู้มากที่สุด

          ไม่มีหรอก เขายังยืนยัน

          เฮียไม่ใช่บาทหลวงนะ เด็กสาวแว้ดกลบเกลื่อนความดีใจเล็กๆที่ผุดขึ้นมาในใจ

          งั้นเดี๋ยวพี่ไปบวชให้ก็ได้ เด็กหนุ่มเย้า

          เฮียอ่ะ เด็กสาวเริ่มงอน ก็ถ้าเฮียมีแฟนเฮียก็จะสนใจแฟนเฮีย  แล้วเค้าที่เป็นแค่น้องนอกไส้  ก็หมดความหมายใช่มั๊ยล่ะ?เด็กสาวอธิบายพร้อมกับย้อนถามกลับ

          ไม่มีหรอกน่า  หรือว่าจะเป็นเจ๊เองเลยละ? เขาย้อนถาม  ทำเอาเด็กสาวสะอึก

          ...เป็นได้มั๊ยล่ะๆๆ  เค้าเอาจริงนะเฮีย  อย่านะ  อย่ามาพูดเล่นนะ  เค้าไม่เล่นด้วยนะ...

          เด็กสาวกระโดดเหยงๆ  ซ่อนความกรุ่นไว้ในใจที่เด็กหนุ่มเอาแต่พูดเล่น 

          โกรธ...ที่เขาไม่เคยรู้เลย  ไม่รู้เลยว่าเธอคิดยังไง

          น้อยใจ...ที่เขาไม่พูด  ไม่บอกออกมาสักที่ว่าเขาิดอะไรกับเธออยู่

          สับสน...กับสถานะทุกวันนี้  กับเขาและเธอที่เป็นอยู่  มันเรียกว่าอะไร?...

          แต่ไม่เป็นไร...เพื่อเขา  เธอยอมทน

          อ้าว  เลยเงียบเลย  ห้าโหลหกสิบ? เขาทวงถามมาตามเสียง  เมื่อเห็นว่าเด็กสาวเงียบไป

          ค่ะ เด็กสาวตอบรับ

          เอาน่า  อย่าคิดมาก  พี่ไม่มีหรอกเจ๊น่ะ เด็กหนุ่มยังยืนยันคำเดิม

          เฮียพูดเองนะ

          จ้า  พี่รู้น่าว่าพี่เป็นคนคุมบังเหียน  เป็นคนคุมพวงมาลัย  พี่บังคับเองเด็กหนุ่มบอกกับเด็กสาว

          ...และโดยที่เด็กสาวไม่รู้...เด็กหนุ่มบอกกับตัวเองด้วย...

          ค่าาาาาาาา เด็กสาวลากเสียงยาวเพราะหมั่นไส้

          ไม่มั่นใจ...จะเชื่อใจในประโยคเมื่อตะกี้ได้สักเท่าไหร่กัน  แต่ในเวลาอย่างนี้  ความเชื่อใจต้องมาก่อน  มาเป็นอันดับหนึ่งอยู่แล้วนี่นา  เชื่อไว้ก่อน

          ...เชื่อมั่นในตัวเฮีย...