คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 4 เกือบไม่รอด
ตอนที่ 4
เกือบไม่รอด
“นี่นายจะทำอะไรของนายนะฮะ”
“ก็อาบน้ำไง”
“นายจะอาบน้ำก็ไปอาบที่ห้องนายสิ”
“ก็นี่ละห้องฉัน”
“ฮะ ห้องนาย แล้วนายพาฉันมาห้องนายทำบ้าอะไรเนี้ย”
“ก็นายต้องนอนห้องนี้กับฉัน”
“ฮะ นอนห้องเดียวกับนาย”
“แล้วนี่นายจะตกใจอะไรนักหนา”
“ฉันขอตัวก่อนแล้วกัน”
“นายคิงเดินเข้าห้องน้ำไปแบบน่าตาเฉย เฉยมากกก ครับแต่ผมยังยืนอึ้งอยู่สักพักจะบ้าไปแล้วทำไมผมต้องมานอนกับไอ่บ้าคิงนี้ด้วยแค่เจอหน้านายนี่ก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ปลอดภัยเลยสักนิดเดียว อ้าวๆ เฮ้ย ผมมัวแต่อึ่งครับ หมอนั้นเข้าไปอาบน้ำแล้วครับ ผมจะทำไงดีนี่ครับไม่เข้าทำมายย ทำไมผมต้องนอนห้องเดียวกันหมอนี่ด้วยสู้ให้นอนอยู่บ้านตัวเองคนเดียวจะดีซะกว่าอีกผมมัวแต่คิด จนหมอนั้นเดินออกมาคิดว่าคงจะอาบเสร็จแล้วแต่ว่า ไอ่บ้านั้นมันดันออกมาแบบไม่มีอะไรปิดไว้เลย”
“ชอบหรอ จ้องอยู่ได้ ”
“แย้แล้วๆ ดันไปยืนจ้องมันอีก ผมรีบหันหลังอย่างรวดเร็วเพราะความอายของตัวเอง บ้าจิงๆผมดันไปยืนจ้อง อีกโอ๊ยย จะบ้าตาย”
“อ้าว ฉันถามว่าชอบหรอ ไม่ตอบอีก”
“จา….จะ บ้าไง นายนี่มันโรคจิต จริงๆเลย”
“ฉันว่านายมากกว่ามั่งที่ ที่”
“หุบปากไปเลยนะ อย่ามาคิดอะไรหื่นๆแถวนี้เว้ย”
“ฉันยังไม่ได้พูดเลยว่านายหื่น รึนายมัน”
“หมอนั้นยังพูดไม่ทันจบผมก็คว้าหมอนบนเตียงได้ก็ปาใส่หมอนั้นทันที”
“ทำบ้าอะไรของนายเนี้ยปาหมอนใส่ฉันทำไม”
“เปล่าก็แค่อยากปาใส่เฉยๆนะ”
“งั้นหรอ ได้ ถ้างั้นฉันอยากจะทำแบบนี้ก็คงจะได้นะ หึหึ ”
“นายจะทำอะไรนะ ไอ่บ้านี่ยิ้มเจ้าเล่ห์ ทำหน้าหื่นอีกด้วยผมไม่รอดแน่ทำไงๆดี ผมเตียมตัวจะวิ่งออกจากห้องเพราะไอ่บ้าคิงมันเดินเข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆแล้วละครับ ผมกำลังจะก้าวขาออกจากห้องแต่ก็โดนนายคิง คว้าแขนเอาไว้แล้วผมก็เสียหลัก นายนั้นล้มทับผมเข้าทางมันเลยสิครับงานนี้ ”
“ใจร้อนจังนะครับที่รัก”
“ใครที่รักนายไม่ทราบ หยุดเลยจะทำบ้าอะไร นายนี้เริ่มขยับหน้ามาใกล้ ผมเรื่อยๆจนผมได้ยินลมหายใจอุ่นๆ จมูกครับ จมูก จมูก (อ่อ จมูกมันทำไมละ จมูกอยู่นั้นละ) มันหอมแก้มผมครับ เฮ้ยยย ไอ่บ้า ไอ่โรคจิต ไอ่หื่น ไอ่ อะคำพูดผมขาดหายไปเพราะไม่บ้าคิงมันเอาปากมันมาปิดปากผม แต่ผมพยามปิดปากตัวเองไว้ให้แน่ มันก็ยิ่งกดจูบมาแรงมากขึ้ยเพื่อที่จะให้ผมเปิดปากออก เรื่องอะไรละครับที่ผมจะยอมมันไม่มีทางซะหรอก
“อือ อือ อ่ลอยอะโอ๊ย(ปล่อยนะโว๊ย) อายอ้าอายโอคอิต(ไอ่บ้าไอ่โรคจิต)”
“อะ อ่า อ๊า มันเปลี่ยนจากปากมาเลียที่หูผม ผมเลยเผื่อครางออกมาจังหวะนั้นเองมันก็ใช้ความเร็วกับมาที่ปากผมสอดลิ้นเข้าไปสำรวดในปากมันใช้ลิ้มเล่นกับลิ้นผมอย่างสนุกสนานผมเริ่มหายใจไม่ออกแล้วสิครับ เริ่มหายใจติดๆ ขัดๆ ผมจะขาดอากาศหายใจตายเพราะจูบหรอเนี้ยไม่เอานะ ยิ่งผมดิ้นแรงมันก็กดผมแรงขึ้นเรื่อยๆ เฮ้ยให้ตายสิผมมาอยู่บนเตียงตั้งแต่เมื่อไรเนี้ยไม่เห็นรู้ตัวเลย ผมผลักมันออกแต่ก็นะไม่ได้ผลขนาดผมเรียนเทคโด้มาแท้ๆ แต่แรงหมอนี้เยอะกว่าผมอีกหรอเนี้ย ผมจะหนีออกจากตรงนี้ยังไงดีละเนี้ย”
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“โอ้ พระเจ้าทรงโปรด ผมแล้วครับ ใครกันที่ท่านส่งมาช่วยเหลือลูกให้รอดพ่นจากเนื้อมือ ปีศาจร้ายตนนี้”
“ ชิ ” ใครว่ะ
“นายคิงทำเสียงแสดงอาการอารมณ์เสีย ที่มีคนมาขัดจังหวะมัน แต่ผมดีใจที่มีคนมาช่วยผมไว้ไม่งั้นผมไม่รอดแน่เลยครับ ”
ก๊อก ก๊อกๆๆๆๆๆ”
“เสียงเคาะประตูเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ ครับ”
“รู้ๆ ขัดจังหวะจริงๆ”
“นายคิงลุกออกจากตัวผมไป แล้วรีบไปเปิดประตูอย่างหัวเสีย”
“มีอะไร”
“พี่ผมละ”
“พี่นาย”
“ใช่พี่ควินละอยู่ไหน”
“จังหวะนั้นเอง ผมเห็นว่านายคิงมันเผลอผมจึงรีบวิ่งฝ่านหน้ามันไปหลบอยู่ข้างหลังไอ่คิวทันทีไอ่คิวน้องรักแกมาได้จังหวะเลย ฉันดีใจมากถึงมากที่สุดเลยว่ะ แกช่วยชิวีตฉันไว้เลยนะเนี้ยฉันเกือบไม่รอดจะกลายเป็นเมียมันซะแล้ว”
“ถ้าอย่างงั้นผมขอตัวพี่ควินไปที่ห้องก่อนนะครับมีธุระจะคุยกันครับ”
“อ่อ ที่รักวันนี้รอดตัวไปนะครับ ครั้งหน้าไม่มีโอการ ที่ดวงจะดีแบบนี้แน่ครับ หึหึ”
“ไอ่คิวรีบไปเถอะฉันว่าอยู่นานกว่านี้คงไม่ปลอดภัยแน่ ผมรีบดึงแขนไอ่คิวไปให้ห่างจากหน้าห้องนายคิงให้เร็วที่สุดไม่งั้นผมคงถูกรากกับเข้าไปในห้องอีกแน่นอนครับ”
“อ่อๆ ไปละๆ”
ห้องคิว
“พี่เป็นไรป่าวว่ะ”
“เกือบไม่รอดว่ะถ้าแกมาไม่ทันนะแกคงได้พี่เขยเป็นตัวเป็นตนแน่ ”
“5555555”
“ยังมีน่ามาขำฉันอีก”
“แกก็ระวังตัวไว้เถอะ ไอ่รองประธานนะ แกเผอลเมื่อไร มันงาบแกแน่ไอ่คิว”
“ไม่ใช่ผมไม่ระวังนะพี่ โครตระวังเลยว่ะ แต่แม่งตามติดหนึบอย่างกับเหบ อ่อ ฉันบอกพี่ไมไม่ทันว่ะ ฉันเลยรีบมาเนี้ย เกือบไม่ทันจิงๆ”
“บอกเรื่องอะไรว่ะ”
“ก็เมื่อที่พี่ปากระเป๋าใส่หน้าเด็กนักเรียนโรงเรียนเรานะ จำได้ม่ะ”
“อ่อๆ จำได้ แล้วทำไมว่ะ”
“หึ ก็ไอ่คนเมื่อเช้านี้ มันก็ไอ่ประธานนักเรียนที่พี่จะโดนมันงาบ แล้วจะมาเป็นพี่เขยผมนี่และ”
“ฮะ บ้าเอยทำไมแกไม่รีบบอกฉันว่ะ ”
“ก็ผมพึ่งรู้จากไอ่รองธานบ้านั้น ว่าคู่หมั้นพี่คือไอ่ประธานนักเรียนนี่”
“ที่นี้ทำไงละคงหนีไม่พ่นแล้วนี้นะ”
“แม่นะ แม่คิดอะไรอยู่เนี้ยให้ผมมาแต่งงานกับผู้ชายแถมเป็น ไอ่บ้าน่าหื่นนี้ด้วยเนี้ยผมอย่างจะหนีไปให้สุดขอบโลกจริงๆ”
“อ่อ นี่พี่ควิน วันเสาร์คัดตัวนักกีฬาด้วยผมนัดเด็กในชมรมเรียบร้อยแล้ว”
“อ่อ ได้ๆถ้ายังไงแกก็เตรียมให้พร้อมแล้วกันนะ”
“อืม ว่าแต่ว่า แกมานี้ยังไง”
“ก็ไอ่รองประธานบ้านั้นมาส่งอ่ะดิจะชิ่งหนีก็ไม่ได้ยิ่งรู้ว่าพี่มากับไอ่พี่คิง ผมรีบเบิงมาทันทีเลย”
“แล้วไอ่ เชอดี ละว่ะมันกับยังไง ขืนมันกับคนเดียว เดี๋ยวโดนฉุดกลางทางทำไงละที่เนี้ย”
“ไม่ต้องห่วง ไอ่พี่มาร์มันไปส่งนะ”
“ฮะ ไอ่มาร์ไปส่ง ตายห่า ละมึงเอย เจอไอ่นี้เข้าไปอีกว่าโดนฉุดอีกนะมึงเพื่อนผมจะเป็นอะไรไมเนี้ย”
“อ่อๆ เดียวฉันโทรหามันก่อนดีกว่า ชักเป็นห่วงมันซะและ”
“งั้นผมไปอาบน้ำก่อนนะพี่ ”
“อ่อ ไปเถอะๆ”
“ผมจัดการหยิม โทรศัพท์ กดยิกๆ หาเบอเพื่อนสาว เอย เพื่อนชายสุดสวยของผม ทันที
“ฮัลโหล ไอ่เชอดีแก อยู่ไหนว่ะ เป็นไงบ้าง ใครทำอะไรแกรึป่าวยังอยู่ดีครบ 32 นะโว๊ย
“ครับผมใส่เป็นชุดเลย มันก็เงียบฟังสินะครับแทนที่จะขัดเราบ้าง”
“อ่อ กูยังดูดี มันนี้ใส่เป็นชุดอีกแล้วนะ ไอ่ควิน”
“กูเป็นห่วงเพื่อนไม่ได้ไงว่ะ”
“อ่อๆ อยู่ดี ครบ 32 เว้ย ไม่ต้องเป็นห่วง”
“แล้วไป งั้นแค่นี้นะ เจอกันพรุ่งนี้”
“อ่อๆ ตู๊ดๆๆๆๆ
“เพื่อนผมยังปลอดภัยดีครับ โล้อก ไปอาบน้ำดีกว่า”
มาต่อให้แล้วนะคร้า ทุกคน
ชอบไม่ชอบก็ติชุม คอมเม้นกันได้นะคร้า ถ้าผิดตรงไหนจะได้ปรับปรุงแก้ไข คร้า
ประมาณ 4-5 วันจะมาลงต่อให้ เรียนน้อยงานเยอะมันก็แบบนี้ละ แต่ช่วงนี้ก็มาลงให้เรื่อยๆ ถ้าทุกคนอยากอ่านต่อ sunfan ใจดีอยู่แล้ว ขอให้ลงอีก ใจอ่อนทุกที ต้องรีบมาลงให้ อีกวัน
ความคิดเห็น