คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ตอนที่ 3 วันซวยจริงๆ
ตอนที่ 3
วันซวยจริงๆ
/Queue/Part/
“เอาละครับ วันนี้ก็ขอจบการประชุมเท่านี้นะครับ ^__^
“ครับถ้าอย่างงั้น ผมสองคนขอตัวกับก่อนนะครับ”
“อ่อ คิวครับ วันนี้คิวต้องไปบ้านคุณน้าใช่รึป่าวครับ”
“ไอ่รองประธานมันรู้ได้ไงว่ะว่าผมจะไปบ้านคุณน้า แล้วนายรู้ได้ไงว่าฉันจะไปบ้านคุณน้า”
“ก็คู่หมั้นพี่ชายคิวก็ คิง ไง ประธานนักเรียนของเรา คิวกับพี่ชายไม่รู้ หรอ”
“ผมตกใจมากครับ ที่คู่หมั้นพี่ชายผมคือ นายประธาน ถ้าเป็นอย่างนั้นพี่ชายผมไม่รอดแน่ก็ตอนเช้าไปทำไว้แสบมาก แถมชอบหนีการประชุมอีกต่างหาก”
ตึ๊ดๆๆๆ
“ฮัลโหล ว่าไงคิง อ่อๆได้ๆเดียวฉันไปส่งให้เองไม่ต้องห่วงนะ”
“อ่ะๆขอบใจแกมาก นะแกรม”
“ไม่มีอะไรแล้ว ผมกับพี่เชอดี ของตัวก่อนนะครับ”
“เดียวก่อนนี่ คิงโทรมาบอกว่าให้พี่ไปส่งคิวนะ เพราะตอนนี้ควินก็ไปบ้านคุณน้าแล้ว”
“อ้าว แล้วพี่เชอดีละ ไม่เป็นไรเดียวฉันเดินกับบ้านพักคนเดียวก็ได้ แต่ว่ามันเย็นแล้วนะผมไปเป็นเพื่อนดีกว่า พี่ยิ่งสวยๆอยู่เดียวผู้ชายฉุดไปแย่เลย นี่แกปากหรอ”
“แต่ก็ถูกของไอ่คิวมันผมต้องระวังตัวตลอดก็เด็กโรงเรียนนี้ นะผุ้หญิงมีให้ชอบเยอะแยอะไป ดันมาชอบผู้ชายอย่างผมถึงผมจะชอบผู้ชายก็เถอะนะ แต่ไอ่พวกที่มาชอบผมนะมันเป็นพวกที่ไม่ใช้ชายรักชายจริงๆมันแอ็บ อะจบปะว่าตามงั้นละครับผมเลยต้องเรียนเทคโด้ไว้ป้องกันตัวนะครับ”
“ไม่ต้องห่วงหรอกเดียว มาร์ ไปส่งให้เองนะ มาร์ฝากคุณเชอดีด้วยนะ”
“อ่อได้ ”
“ไม่เป็นไรฉันกับเองได้ไม่รบกวนนายดีกว่า”
“อย่าเรื่องมากได้มะบอกเดียวไปส่งก็ไปส่งสิ ไปได้ละอย่ามัวแต่ยืม งง อ้าวจะเดินไปเองรึจะให้ฉันอุ้ม”
“นายมาร์เดินเข้ามาจะอุ้มผมผมเลย ไม่เป็นฉันเดินเองได้ผมรีบเดินนำหมอนั้นออกไปจากห้องประชุมอย่างเร็วไม่งั้นผมโดนมันอุ้มจริงๆแน่ครับ”
“เราไปกันเถอะคิว”
“อ่อ รู้แล้วไม่ต้องเข้ามาใกล้ก็ได้”
“โห้พูดเพราะๆหน่อยสิครับ”
“ครับๆ คุณพี่”
อิอิ
“ยังมีหน้ามายิ้มอีกไอ่หมอนี่”
ณ บ้านคารล์
“กลับมาแลัวครับคุณแม่ สวัสดีครับคุณน้า”
“อ้าว สวัสดีจร้า นู๋ควีน ไม่ได้เจอตั้งหลายปีน่ารักขึ้นเยอะเลยนะจร้า”
“ขอบคุณครับ คุณน้าก็ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะครับ”
“อิอิ ปากหวานเหมือนเดิมเลยนะ”
“คิง ลูกพาน้องเอาของไปเก็บที่ห้องก็เถอะจร้า”
“ครับแม่ ”
“แม่ของตัวก่อนนะจร้าเดี๋ยวเอาขนมไปให้เพื่อนๆก่อนนะจร้า”
“ครับแม่”
บายๆจร้า
“ผมยืนส่งคุณน้าที่หน้าบ้านผมดีใจมากเลยครับที่ได้เจอคุณน้าอีกครั้ง”
“นี่ยืนยิ้มเป็นคนบ้าอยู่ได้จะขึ้นห้องได้ยัง ”
“รู้แล้ว”
“รู้แล้วก็รีบๆ ตามมาสิ ยืนบื้อ อยู่ได้”
เดียวมาต่อให้น๊า ใกล้ถึงฉากที่ไม่คิดว่าจะมาถึงเร็วอย่างนี้ อิอิ
ช่วงนี้จะหายไปนานหน่อยงานเยอะมากที่ ร.ร ไม่ได้ดองนิยายนะแต่งอยู่เลี่อยๆ นะคร้า ^___^
ความคิดเห็น