ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ปะทะ
\"นี่เฟริน งานจะเริ่มแล้วนะ แต่งตัวเสร็จยังคะ\"เซชิลเคาะประตูห้องรัว
\"เอ่อ อีกเดี๋ยวฉันจะตามไป\"เจ้าตัวยุ่งบอกปัดๆ
\"นี่จะเข้าไปแล้วนะ\" .........กริ๊ก.........
\"ว้าว แหมออกจะสวยนะคะ ทำไมถึงไม่ยอมออกไปล่ะคะ\"เซชิลชม
เฟรินหน้าบูดสนิทในชุดราตรียาวกรอมเท้าสีเหลืองอ่อนๆ รับกับใบหน้ามนสวยและผมสีน้ำตาลเป็นอย่างดี
มีไข่มุกแสงจันทร์เม็ดงามอยู่ที่ลำคอ แต่ภายใต้ชุดราตรีนั้นคือ ชุดเกาะอกหนังและขาสั้นหนังสีขาว
พร้อมสำหรับการต่อสู้ทุกเมื่อ
\"ก็มันไม่ชินนี่นา\"เฟรินบ่นอุบ\"แต่เซชิลก็สวยใช่เล่นนะนี่ ถ้ายังเป็นผู้ชายอยู่ล่ะก็ ฉันจีบไปแล้ว\"
เพราะสาวงามที่ถูกชมนั้นอยู่ในชุดราตรีเกาะอก สีฟ้าอ่อน จับระบายน้อยๆ
เครื่องประดับก็มีเพียงไข่มุกแสงจันทร์เท่านั้น
\"แต่ตอนนี้ เป็นผู้หญิงนี่คะ แต่ว่ารีบไปกันดีกว่าอย่าให้คนอื่นรอนาน\"เซชิลคว้ามือเฟรินไว้(กันหนี)แล้วพาเดินออกไป
.............ที่ห้องนั่งเล่นของป้อมอัศวินทุกคนมองสาวงามทั้งสองที่เพิ่งเดินเข้ามาไม่วางตา..............
\"ว้าว นั่นไอ้เฟรินจริงๆหรอวะ\"ครี๊ดล้อ
\"เออสิ ไม่ใช่ชั้นแล้วจะเป็นหมาที่ไหนกันเล่า\"เฟรินสวนขวับ
\"ปากอย่างนี้ ชัวร์100%ไอ้เฟรินแน่ๆ\"เจคกับเดดเป็นลูกคู่
\"เอาเถอะค่ะ รีบไปกันดีกว่านะคะ\"เซชิลรีบเอายิ้มเข้าไปขัดตราทัพ เมื่อหญิงสาวข้างตัว
ทำท่าจะพุ่งไปจัดการคนปากมาก
............ที่งานเลี้ยง พวกคิงๆทั้งหลายจะนั่งหน้าดำคร่ำเครียดกันในห้องอาหารชั้นใน
ส่วนห้องด้านนอกจะเป็นโต๊ะอาหาร ที่เหล่าองครักษ์จะนั่งรวมกับเจ้าชายเจ้าหญิงต่างๆ......
...........และมีเจ้าชายมากกว่า 1 คนแน่ๆที่จ้องเซชิลไม่วางตา.........
\"ที่จริง ทางเอดินเบิร์กควรจะจัดโต๊ะแยกพวกองครักษ์ออกไปซะนะ\" เสียงของเจ้าชายหนุ่มจาก
สกอร์ปิโอกล่าวอย่างเหยียดๆ
นักเรียนป้อมอัศวินหลายคนเริ่มกำมือ
แต่เซชิลยิ้ม แล้วพูดนิ่มๆว่า \"ถ้าท่านต้องการเช่นนั้น ฉันคงต้องแยกโต๊ะด้วย
เพราะตอนนี้ฉันทำหน้าที่องครักษ์อยู่\"
.......เชือดนิ่มๆ เจ้าชายนั่นเป็น 1 ในพวกที่จ้องเซชิลอยู่เหมือนกัน ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ
แต่ถ้าดูดีๆ ออกจะดูเอ๋อหน่อยๆที่ถูกสวนกลับแบบผู้ดีมากกว่า...........
มาทิลด้าเห็นว่าบรรยากาศเริ่มตึงๆจึงเปลี่ยนเรื่อง
\"แล้วถ้าคราวนี้เกิดสงครามจริงๆ ใครจะเป็นทัพหลักล่ะ แล้วพวกเราจะโดนเรียกไปรบไม๊นะ\"
แต่ผลกลับกลายเป็นว่า
\"พวกเราคงยังไม่โดนหรอก แต่ทัพหลักน่ะ ต้องเป็นคิงหน้าบากบ้าเลือดจากคาโนวาลนั่นแน่ๆ\"
เจ้าชายชะตาขาดจากไนล์พูดไม่ดูตาม้าตาเรือเลยว่าที่โต๊ะมีเจ้าชายเจ้าหญิงคนสำคัญของคาโนวาล
อยู่ถึง 3 ชีวิต คนที่เชือดนิ่มๆเมื่อกี้ตบโต๊ะดังปัง ก่อนที่จะใช้สายตาที่เยียบเย็นกว่าคาโลจ้อง
เจ้าชายปากเสีย
\"มองอะไร\" เจ้าชายดวงไม่ดียังไม่รู้ตัว
\"เวลาพูดถึงพ่อคนอื่นน่ะนะ พูดให้มันดีๆหน่อยเซ่\"เซชิลกัดฟันพูดแล้วมองหน้าเจ้าชายนั่น
หยั่งกับจะกินเลือดกินเนื้อ
\"อยากจะหาเรื่องหรอเจ้าหญิง\"เจ้าชายแห่งไนล์เรียกดาบมาไว้ในมือ\"เราพร้อมเสมอ\"
\"ได้เลย\"เซชิลเรียกคทาของตัวเองขึ้มมา\"แต่น่าเสียดายที่ท่านคงจะได้ใช้ดาบเล่มนั้นเป็นครั้งสุดท้าย\"
\"พอแล้ว ........ เซชิล\"คาโลพูดเรียบๆ
\"แต่ว่า\" เซชิลเถียง
\"พอเถอะ\"
\"ค่ะพี่ รอดตัวไปนะ\"ประโยคหหลังยังไม่วายกระทบคู่กรณี
..................ทันใดนั้นก็เกิดลมพายุ ประตูเปิดออกพร้อมๆกับร่างของนักฆ่าคนหนึ่ง.............
\"เจ้าต้องการอะไร\"เจ้าชายแห่งไนล์ตะโกนถาม
\"ชีวิตของพวกท่าน\"มันเว้นเล็กน้อย\"ทุกคน\"
เจ้าชายแห่งไนล์โผเข้าไปปะทะหากแต่กลับถูกฟัน จนเลือดชุ่ม
\"โธ่เอ๊ย พวกกระจอก\"เซชิลเยาะเย้ย
\"เธอทำได้ดีกว่าฉันรึไง\"เจ้าชายคนนั้นเริ่มหน้าซีด
\"คอยดูละกัน\"เซชิลยิ้มเยือกเย็น
.......หญิงสาวเรียกคทา แล้วพายุหิมะอันเยือกเย็นก็เกิดโดยอำนาจมนตราของเธอ
เซชิลยื่นมือออกไปข้างห้าก่อนที่จะกล่าวมนตรา นักฆ่าทรุดลงไป แต่ก็ปามีดสั้นไปที่เซชิล
........สวบ ฉัวะ.........
คาโลกลับเข้ามารับดาบแทน พร้อมๆกับที่พวกคิงเดินออกมา
\"หนอย แกตาย\"เซชิลตะโกนก้องก่อนที่จะร่ายมนตร์
ร่างของนักฆ่าตรงหน้ากลายเป็นหินจนถึงคอ เหลือแต่ปากเท่านั้นที่ยังขยับได้
แต่ก็ยังไม่วายที่จะร่ายมนตร์โต้ตอบ
เซชิลชูกำปั้นขึ้นมาข้างหน้า บีบแน่นขึ้น พอคลายออกร่างของนักฆ่าคนนั้นก็ระเบิดกระจายออกจนไม่เหลือซาก
ทุกคนในที่นั้นตื่นตะลึงในความสามารถอันน่ากลัวของเจ้าหญิงน้อยแห่งแดนนักรบ
\"เซชิล\"คิงบาโรเรียกชื่อลูกสาวเบาๆ
\"คะ ท่านพ่อ\"เซชิลหันกลับไปยิ้มให้บิดา ยิ้มที่ร่าเริงสดใส
ไม่ใช่รอยยิ้มที่โหดเหี้ยมและกระหายการฆ่า
............ทุกคนยังตะลึงกับความสามารถที่คาดไม่ถึงของเจ้าหญิงแห่งคาโนวาล จนกระทั่ง
\"โอ๊ย\"คาโลครางเมื่อขยับตัว
เฟรินรีบเข้าไปประคอง เจ้าชายโรเวนเข้าไปตรวจดูบาดแผล
\"ปากแผลกว้างมาก แผลสาหัสต้องรีบรักษาก่อนที่จะสายไป แล้วก็จะ...\"
ถึงไม่กล่าวต่อ แต่ทุกคนก็รู้ดีว่า มันมีความหมายว่าอย่างไร
และเซชิลก็ทำให้ทุกคนอึ้งได้อีกครั้งเมื่อเธอเรียกดาบมากรีดฝ่ามือตัวเอง
ก่อนที่จะเค้นให้เลือดออกและใส่ในชามกระเบื้องใบหนึ่งเอาไว้
\"เธอจะทำอะไร\"เฟรินถามอย่างกลัวๆที่คนตรงหน้าเรียกเลือดตัวเองหน้าตาเฉย
\"รักษา\" คำตอบนั้นไม่ได้ไขความกระจ่างให้ใครเลย
เจ้าหญิงแห่งคาโนวาลร่ายมนตร์ช้าๆด้วยเสียงที่ไพเราะราวเทพธิดา
สะกดทุกคนให้อยู่กับที่ เลือดในชามเริ่มสั่นก่อนที่จะกลายเป็นสีขาวและรวมตัวกัน
กลายเป็นไข่มุกสีเลือด
\"ไข่มุกสีเลือด\"โรพึมพำ
เซชิลหยิบไข่มุกขึ้นมาแล้วก็กดลงไปที่แผลของคาโล ปากแผลนั้นปิดลงราวกับที่ตรงนั้น
ไม่เคยมีแผลมาก่อน เซชิลยิ้มเมื่อเห็นคาโลลืมตาและขยับตัว
.........แล้วตาของเธอก็ปรือลงช้าๆ ก่อนที่จะปิดสนิท และฟุบลงไป
เจ้าชายอาเธอร์เข้ามาประคองเธออย่างทะนุทนอม แล้วก็ขอตัวพาเธอไปที่ห้องพยาบาล
ท่ามกลางความสงสัยของทุกคน...........
=-=-=-=-=-=-=-=--=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
วันนี้จะออกเดินทางแล้วค่า จะไปญี่ปุ่นเที่ยวบินคืนนี้ค่ะ
พอกลับมาแล้วจะรีบมาอัพนะคะ มาลงให้ตอนนึงอ่านรอไปพลางๆนะคะ
ThAnK fRoM =someone=
\"เอ่อ อีกเดี๋ยวฉันจะตามไป\"เจ้าตัวยุ่งบอกปัดๆ
\"นี่จะเข้าไปแล้วนะ\" .........กริ๊ก.........
\"ว้าว แหมออกจะสวยนะคะ ทำไมถึงไม่ยอมออกไปล่ะคะ\"เซชิลชม
เฟรินหน้าบูดสนิทในชุดราตรียาวกรอมเท้าสีเหลืองอ่อนๆ รับกับใบหน้ามนสวยและผมสีน้ำตาลเป็นอย่างดี
มีไข่มุกแสงจันทร์เม็ดงามอยู่ที่ลำคอ แต่ภายใต้ชุดราตรีนั้นคือ ชุดเกาะอกหนังและขาสั้นหนังสีขาว
พร้อมสำหรับการต่อสู้ทุกเมื่อ
\"ก็มันไม่ชินนี่นา\"เฟรินบ่นอุบ\"แต่เซชิลก็สวยใช่เล่นนะนี่ ถ้ายังเป็นผู้ชายอยู่ล่ะก็ ฉันจีบไปแล้ว\"
เพราะสาวงามที่ถูกชมนั้นอยู่ในชุดราตรีเกาะอก สีฟ้าอ่อน จับระบายน้อยๆ
เครื่องประดับก็มีเพียงไข่มุกแสงจันทร์เท่านั้น
\"แต่ตอนนี้ เป็นผู้หญิงนี่คะ แต่ว่ารีบไปกันดีกว่าอย่าให้คนอื่นรอนาน\"เซชิลคว้ามือเฟรินไว้(กันหนี)แล้วพาเดินออกไป
.............ที่ห้องนั่งเล่นของป้อมอัศวินทุกคนมองสาวงามทั้งสองที่เพิ่งเดินเข้ามาไม่วางตา..............
\"ว้าว นั่นไอ้เฟรินจริงๆหรอวะ\"ครี๊ดล้อ
\"เออสิ ไม่ใช่ชั้นแล้วจะเป็นหมาที่ไหนกันเล่า\"เฟรินสวนขวับ
\"ปากอย่างนี้ ชัวร์100%ไอ้เฟรินแน่ๆ\"เจคกับเดดเป็นลูกคู่
\"เอาเถอะค่ะ รีบไปกันดีกว่านะคะ\"เซชิลรีบเอายิ้มเข้าไปขัดตราทัพ เมื่อหญิงสาวข้างตัว
ทำท่าจะพุ่งไปจัดการคนปากมาก
............ที่งานเลี้ยง พวกคิงๆทั้งหลายจะนั่งหน้าดำคร่ำเครียดกันในห้องอาหารชั้นใน
ส่วนห้องด้านนอกจะเป็นโต๊ะอาหาร ที่เหล่าองครักษ์จะนั่งรวมกับเจ้าชายเจ้าหญิงต่างๆ......
...........และมีเจ้าชายมากกว่า 1 คนแน่ๆที่จ้องเซชิลไม่วางตา.........
\"ที่จริง ทางเอดินเบิร์กควรจะจัดโต๊ะแยกพวกองครักษ์ออกไปซะนะ\" เสียงของเจ้าชายหนุ่มจาก
สกอร์ปิโอกล่าวอย่างเหยียดๆ
นักเรียนป้อมอัศวินหลายคนเริ่มกำมือ
แต่เซชิลยิ้ม แล้วพูดนิ่มๆว่า \"ถ้าท่านต้องการเช่นนั้น ฉันคงต้องแยกโต๊ะด้วย
เพราะตอนนี้ฉันทำหน้าที่องครักษ์อยู่\"
.......เชือดนิ่มๆ เจ้าชายนั่นเป็น 1 ในพวกที่จ้องเซชิลอยู่เหมือนกัน ได้แต่ทำหน้านิ่งๆ
แต่ถ้าดูดีๆ ออกจะดูเอ๋อหน่อยๆที่ถูกสวนกลับแบบผู้ดีมากกว่า...........
มาทิลด้าเห็นว่าบรรยากาศเริ่มตึงๆจึงเปลี่ยนเรื่อง
\"แล้วถ้าคราวนี้เกิดสงครามจริงๆ ใครจะเป็นทัพหลักล่ะ แล้วพวกเราจะโดนเรียกไปรบไม๊นะ\"
แต่ผลกลับกลายเป็นว่า
\"พวกเราคงยังไม่โดนหรอก แต่ทัพหลักน่ะ ต้องเป็นคิงหน้าบากบ้าเลือดจากคาโนวาลนั่นแน่ๆ\"
เจ้าชายชะตาขาดจากไนล์พูดไม่ดูตาม้าตาเรือเลยว่าที่โต๊ะมีเจ้าชายเจ้าหญิงคนสำคัญของคาโนวาล
อยู่ถึง 3 ชีวิต คนที่เชือดนิ่มๆเมื่อกี้ตบโต๊ะดังปัง ก่อนที่จะใช้สายตาที่เยียบเย็นกว่าคาโลจ้อง
เจ้าชายปากเสีย
\"มองอะไร\" เจ้าชายดวงไม่ดียังไม่รู้ตัว
\"เวลาพูดถึงพ่อคนอื่นน่ะนะ พูดให้มันดีๆหน่อยเซ่\"เซชิลกัดฟันพูดแล้วมองหน้าเจ้าชายนั่น
หยั่งกับจะกินเลือดกินเนื้อ
\"อยากจะหาเรื่องหรอเจ้าหญิง\"เจ้าชายแห่งไนล์เรียกดาบมาไว้ในมือ\"เราพร้อมเสมอ\"
\"ได้เลย\"เซชิลเรียกคทาของตัวเองขึ้มมา\"แต่น่าเสียดายที่ท่านคงจะได้ใช้ดาบเล่มนั้นเป็นครั้งสุดท้าย\"
\"พอแล้ว ........ เซชิล\"คาโลพูดเรียบๆ
\"แต่ว่า\" เซชิลเถียง
\"พอเถอะ\"
\"ค่ะพี่ รอดตัวไปนะ\"ประโยคหหลังยังไม่วายกระทบคู่กรณี
..................ทันใดนั้นก็เกิดลมพายุ ประตูเปิดออกพร้อมๆกับร่างของนักฆ่าคนหนึ่ง.............
\"เจ้าต้องการอะไร\"เจ้าชายแห่งไนล์ตะโกนถาม
\"ชีวิตของพวกท่าน\"มันเว้นเล็กน้อย\"ทุกคน\"
เจ้าชายแห่งไนล์โผเข้าไปปะทะหากแต่กลับถูกฟัน จนเลือดชุ่ม
\"โธ่เอ๊ย พวกกระจอก\"เซชิลเยาะเย้ย
\"เธอทำได้ดีกว่าฉันรึไง\"เจ้าชายคนนั้นเริ่มหน้าซีด
\"คอยดูละกัน\"เซชิลยิ้มเยือกเย็น
.......หญิงสาวเรียกคทา แล้วพายุหิมะอันเยือกเย็นก็เกิดโดยอำนาจมนตราของเธอ
เซชิลยื่นมือออกไปข้างห้าก่อนที่จะกล่าวมนตรา นักฆ่าทรุดลงไป แต่ก็ปามีดสั้นไปที่เซชิล
........สวบ ฉัวะ.........
คาโลกลับเข้ามารับดาบแทน พร้อมๆกับที่พวกคิงเดินออกมา
\"หนอย แกตาย\"เซชิลตะโกนก้องก่อนที่จะร่ายมนตร์
ร่างของนักฆ่าตรงหน้ากลายเป็นหินจนถึงคอ เหลือแต่ปากเท่านั้นที่ยังขยับได้
แต่ก็ยังไม่วายที่จะร่ายมนตร์โต้ตอบ
เซชิลชูกำปั้นขึ้นมาข้างหน้า บีบแน่นขึ้น พอคลายออกร่างของนักฆ่าคนนั้นก็ระเบิดกระจายออกจนไม่เหลือซาก
ทุกคนในที่นั้นตื่นตะลึงในความสามารถอันน่ากลัวของเจ้าหญิงน้อยแห่งแดนนักรบ
\"เซชิล\"คิงบาโรเรียกชื่อลูกสาวเบาๆ
\"คะ ท่านพ่อ\"เซชิลหันกลับไปยิ้มให้บิดา ยิ้มที่ร่าเริงสดใส
ไม่ใช่รอยยิ้มที่โหดเหี้ยมและกระหายการฆ่า
............ทุกคนยังตะลึงกับความสามารถที่คาดไม่ถึงของเจ้าหญิงแห่งคาโนวาล จนกระทั่ง
\"โอ๊ย\"คาโลครางเมื่อขยับตัว
เฟรินรีบเข้าไปประคอง เจ้าชายโรเวนเข้าไปตรวจดูบาดแผล
\"ปากแผลกว้างมาก แผลสาหัสต้องรีบรักษาก่อนที่จะสายไป แล้วก็จะ...\"
ถึงไม่กล่าวต่อ แต่ทุกคนก็รู้ดีว่า มันมีความหมายว่าอย่างไร
และเซชิลก็ทำให้ทุกคนอึ้งได้อีกครั้งเมื่อเธอเรียกดาบมากรีดฝ่ามือตัวเอง
ก่อนที่จะเค้นให้เลือดออกและใส่ในชามกระเบื้องใบหนึ่งเอาไว้
\"เธอจะทำอะไร\"เฟรินถามอย่างกลัวๆที่คนตรงหน้าเรียกเลือดตัวเองหน้าตาเฉย
\"รักษา\" คำตอบนั้นไม่ได้ไขความกระจ่างให้ใครเลย
เจ้าหญิงแห่งคาโนวาลร่ายมนตร์ช้าๆด้วยเสียงที่ไพเราะราวเทพธิดา
สะกดทุกคนให้อยู่กับที่ เลือดในชามเริ่มสั่นก่อนที่จะกลายเป็นสีขาวและรวมตัวกัน
กลายเป็นไข่มุกสีเลือด
\"ไข่มุกสีเลือด\"โรพึมพำ
เซชิลหยิบไข่มุกขึ้นมาแล้วก็กดลงไปที่แผลของคาโล ปากแผลนั้นปิดลงราวกับที่ตรงนั้น
ไม่เคยมีแผลมาก่อน เซชิลยิ้มเมื่อเห็นคาโลลืมตาและขยับตัว
.........แล้วตาของเธอก็ปรือลงช้าๆ ก่อนที่จะปิดสนิท และฟุบลงไป
เจ้าชายอาเธอร์เข้ามาประคองเธออย่างทะนุทนอม แล้วก็ขอตัวพาเธอไปที่ห้องพยาบาล
ท่ามกลางความสงสัยของทุกคน...........
=-=-=-=-=-=-=-=--=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
วันนี้จะออกเดินทางแล้วค่า จะไปญี่ปุ่นเที่ยวบินคืนนี้ค่ะ
พอกลับมาแล้วจะรีบมาอัพนะคะ มาลงให้ตอนนึงอ่านรอไปพลางๆนะคะ
ThAnK fRoM =someone=
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น