ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : If tomorrow never come [1]
"อา... พลังของนายแห่งข้ากำลังทบทวีมากขึ้นเรื่อยๆ.. หึ ได้เวลาแล้วที่ข้าจะกลับไป แล้วข้าจะรอดูว่า ตาแก่หนังเหนียวอย่างเจ้าจะมีปัญญาอะไรไปต่อกรกับนายแห่งข้า ...หือม์ เลโมธี เจ้าจะสู้ด้วยอะไร ...ข้าจะรอดูความย่อยยับแห่งเอเดน เมื่อเวลานั้นอำนาจจะอยู่ในมือข้าอย่างแน่นอน"
เสียงแหบห้าวให้ความรู้สึกวังเวงอย่างประหลาด เสียง...ที่มาจากความว่างเปล่า ไร้ร่าง ไร้เงา ไร้ตัวตน แต่กลับมีพลังมากมายอัดแน่นในกระแสเสียงนั้น
พลัง...ที่จะทำลายเผ่าพันธุ์มนุยษ์ให้สิ้นซาก
พลัง...ที่จะกำราบเอเดน
พลัง...ที่จะครอบครองแผ่นดิน !!!
กำลังของผู้ที่คุมขังมันกำลังอ่อนลง เป็นจังหวะที่มันจะหลีกหนีไปจากที่นี้ และกลับไปหานายที่แท้จริง เพื่ออำนาจที่อยากได้นักหนา มันไม่เลือกวิถีทาง
อา... มีเหยื่อผ่านมาแล้ว
"เด็กน้อยเอ๋ย ...หากเจ้าช่วยเหลือข้าได้ ข้าจะมอบสิ่งที่เจ้าต้องการได้ทุกสิ่ง เจ้าปรารถนาสิ่งใด"
"อะไรก็ได้งั้นหรือ..."
"ใช่... อะไรก็ได้ทั้งนั้น"
...........................................................................
~เจ้าจงไปที่เดมอส... เมืองหลวงแห่งเดมอส~
"ครับ....นายท่าน"
"ลูกพูดอะไรนะจ๊ะ...แม่ฟังไม่ทันเลย"
"เปล่านี่ครับ" ชายหนุ่มแบกกระเป๋าเป้ใบโตขึ้นมาสะพาย
"แล้วนั่นลูกจะไปไหนเหรอจ๊ะ ....เดทส์" เสียงอ่อนหวานเอ่ยถามบุตรชายของเธอ
"ไปเดมอสครับแม่...ผมต้องหาข้อมูลไปทำรายงาน"
"ทั้งๆที่ตอนนี้ปิดเทอมหรือจ๊ะ" เอ่ยถามอย่างสงสัย
"รุ่นพี่เคยบอกมาน่ะครับ....ว่าปีหน้าต้นเทอมจะมีรายงานเรื่องนี้"
ดวงตาว่างเปล่า...น้ำเสียงเรียบเฉย
"งั้นก็ระวังตัวด้วยนะจ๊ะลูก" อ้อมกอดอันอบอุ่นของผู้เป็นแม่
....ที่ไม่รู้เลยว่า....
...จะไม่มีวันได้พบลูกชายอีกต่อไป...
........................................................................
ไอสงครามกำลังคุกรุ่นขึ้นทุกขณะจิต สนธิสัญญาใดๆที่เคยมีต่อเดมอสกลับไร้ความหมายเสียสิ้น เมื่อเจ้าปีศาจฉีกมันเสียเองด้วยการเริ่มต้นฆ่ามนุษย์ทุกคนในเดมอส.. เพื่ออะไร ทำไม ไม่มีใครรู้ได้ บ้างก็ว่าเพราะคำทำนายของราชินีลูน่า บ้างก็เพราะถูกคนสนิทยุยง
ต้นเหตุคือ
คำๆเดียวเท่านั้น
"เฟลิโอน่าอายุสั้นนัก.... นางจักต้องตายด้วยน้ำมือของเอเดน"
"เฟริน" เสียงเรียบเย็นชาที่เคยคุ้นปลุกเธอจากภวังค์
"หือม์" คนถูกเรียกครางเบาตอบ
แต่คาโลก็ไม่ยอมพูดอะไรได้แต่โอบตัวเธอจากด้านหลัง และซบหน้าอยู่กับไหล่บาง นิ้วเรียวของเธอไล้ไปตามเส้นผมสีเงินสวยช้าๆ
"คาโล...พูดมาเถอะ" เฟรินถอนหายใจ "ฉันรับได้"
"บางที นายอาจต้องสู้กับเอวิเดส" ตามด้วยเสียงถอนหายใจหนักๆ
"พูดให้จบคาโล...พูดให้จบ" เสียงหวานแม้จะไม่แหบพร่าแต่ก็กร้าวกว่าเคย
"เอดินเบิร์กกำลังจะประกาศใช้กฏอัยการศึก... เลโมธีเรียกฉันไปคุยมาเมื่อวาน
และกลังจะประกาศเที่ยงพรุ่งนี้ โอกาสที่จะหนีกลับไปมีแค่คืนนี้คืนเดียว"
คนถูกกอดสะบัดตัวออกจากอ้อมแขนแกร่งแล้วบีบมือของชายหนุ่มแน่น
"คาโล.. ฉันบอกนายไปแล้วว่าจะอยู่กับนาย ตอนนี้เอวิเดสคนนี้ไม่ใช่พ่อของฉัน แต่เป็นคนที่ฉันไม่รู้จัก และฉันจะไม่หนีกลับเดมอสไปหา 'คนที่ไม่ใช่พ่อ' แน่นอน"
เธอยืนยันหนักแน่น
"ตามใจนายเฟริน....แล้วก็ ขอบคุณที่อยู่กับฉัน"
ท่ามกลางความหนาวของอากาศและไอกรุ่นของสงคราม
พวกเขายังมีกันและกัน
...................................................................
"ทัพหลักจากเอดินเบิร์ก เคลื่อนทัพมาถึงแล้วพะย่ะค่ะ"
เสียงจากมหาดเล็กดึงความสนใจจากคนทั้งหมดในห้องประชุมอันร้อนระอุได้ทันตาเห็น
"ให้แม่ทัพเข้ามาเพียงคนเดียว... นอกนั้นให้ไปรวมกับทัพหลักของเรา" สุรเสียงทรงอำนาจแห่งกษัตริย์นักรบสั่งการอย่างรวดเร็ว
"พะย่ะค่ะ"
เวลาเพียงแวบเดียวแม่ทัพในชุดนักเรียนหญิงของเอดินเบิร์กก็เดินเข้ามา พร้อมผ้าคลุมสีน้ำเงินเข้มกลัดด้วยเข็มรูปดาบสีทองที่ด้านหน้า เรือนผมสีน้ำตาลยาวพลิ้วบังใบหน้าบางส่วน
"ถวามบังคมฝ่าบาท"
"อย่ามากพิธีเฟลิโอน่า....รีบมาวางแผนการรบจะดีกว่า"
"เพคะ"
ทันทีที่ทุกคนรู้แน่ชัดว่า 'แม่ทัพ' คนนี้เป็นใครก็พลันเกิดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ไปทั่ว
"ฝ่าบาท นางเป็นเจ้าหญิงแห่งเดมอสนะพะย่ะค่ะ"
"ข้ารู้ดีอยู่แล้ว เนธาน"
"แต่ว่า...." เจ้าชายคนเดิมพยายามจะขัดอีก
"ยามที่เอดินเบิร์กประกาศอัยการศึกเมื่อใด ทุกคนจะอยู่ในฐานะ ไนท์ ออฟ เอดินเบิร์ก ทั้งหมดเจ้าชาย ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม" เฟรินขัดเรียบๆ
"ถูกต้องอย่างยิ่ง" โรเวน ฮาเวิร์ด ผู้ที่บัดนี้กลายเป็นคิงไปแล้วเรียบร้อยยิ้มเย็น
"ท่านควรจะรู้นะเจ้าชายเนธาน แต่อย่างว่า....ผู้ที่ไม่เคยผ่านโรงเรียนพระราชาย่อมไม่รู้"
เจ้าชายแห่งคาโนวาลคนนั้นหน้าซีดสลับแดงอย่างน่าขัน แต่ก็ไม่มีผู้ใดสนใจอีกต่อไป
"ตอนนี้ทัพกว่าครึ่งของเอเดนรวมกันอยู่ในคาโนวาลและบารามอส.. มีบางส่วนไปรวมกับซาเรสเพื่อต้านพวกพยัคฆ์และแม่มดดำ" คิงบาโรหันมามองเฟรินเชิงขอความเห็น
"หม่อมฉันว่าที่น่าเป็นห่วงคงจะเป็นด้านป่าหลงลืมเสียมากกว่า... เราไม่อาจรู้ว่าทางเดมอสจะส่งอะไรออกมาจากหมอกทึบนั่น"
"แล้วเธอคาดว่าจะเป็นอะไร" โรเวนถาม
"มีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นคนแคระดำ" เฟรินเริ่มหน้าเครียดมากขึ้นเรื่อยๆ
"ถ้าเป็นคนแคระดำจริงเราคงทำอะไรไม่ได้เลยถ้าไม่มีนักเวทย์" เสนาฯอาวุโสท่าทางกรศึกมานานเปรยเบา
"ริชาร์ดจะมาภายในวันพรุ่งนี้" คิง ออฟ คาโนวาล ว่า
"คาโลจะพาพวกที่เหลือมาให้เร็วที่สุด" เสียงจากเจ้าหญิงสองดินแดน
"ถ้ามีคทาพิพากษาบวกกับพลังเวทย์ของทั้งสองคน ถึงจะเป็นคนแคระดำเราก็ชนะแน่"
___________________________________________________
อ่า...ลองปรับใหม่อีกนิดหน่อยน่ะค่ะ
หวังว่าคงจะเข้าใจได้มากขึ้น
ไม่เข้าใจก็บอกมาได้เลยนะคะ
จะปรับแก้ให้ค่ะ
><
ThAnK fRoM =someone=
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น