คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : เมื่อเขา......(100%)(เรียบร้อยขอรับ!!)
เมื่อแสงสว่างสีขาวจางตาลง ทุกคนขยี้ตาตัวเองด้วยความแสบตา และเมื่อทุกอย่างเป็นปกติลง เว้นแต่สมุดนั้นหายไป หายไปพร้อมกับฟูจิ! แต่กลับมีเพียงหญิงสาวที่นอนหลับไหลอยู่บนพื้นพรม ตำแหน่งเดียวกับที่ฟูจินั่งเมื่อครู่ ทุกคนกำลังอยู่ในอาการมึนงง เทะสึกะได้สติเป็นคนแรก เขารีบมาดูอาการของหญิงสาวปริศนาตรงหน้า เขาประคองตัวหญิงสาวคนนั้นให้นั่งพบไหล่กว้าง ใบหน้าขาวที่ไร้เครื่องสำอางใดๆ แก้มสีชมพูระเรื่อชวนมอง ริมฝีปากอวบอิ่มสีกุหลาบเย้ายวน ขนตาหนาแพยาวสวย เส้นผมสีน้ำตาลอ่อนตรงยาวถึงบั้นเอว ใบหน้าหวานที่ชวนมอง กลับแฝงไปด้วยความคุ้นเคย ใบหน้านั้นมันชั่งทำให้พวกเขานึกถึงฟูจินัก แล้วเครื่องแต่กายของคุณเธอก็เมื่อฟูจิแทบทุกอย่าง ผิดกับขนาดที่ดูจะหลวมไปหน่อย
เจ้าของนัยต์สีฟ้าน้ำทะเลลืมตาขึ้นด้วยความมึนงง เธอกุมขมับด้วยความปวดหัวที่จี้ขึ้นสมอง เธอเริ่มลึกขึ้นนั่งเอง พลางมองดูสีหน้าของบุรุษทั้งแปดคน สีหน้าทุกคนมีแต่ตะลึง อึ้ง ทึ้ง และยังแดงระเรื่อด้วยความหลงสเน่ห์ของสาวตรงหน้า
"พวกนายทำไมมองฉันอย่างนั้นล่ะ? เอ๊ะ!!? เสียงฉัน!!!? ทำไม!!?"เสียงหวานใสก้องดังขึ้น ทุกคนมองเธอตาไม่กระพริบ แม้แต่เทะสึกะยังเผลอเสียมารยาทมองหญิงสาวตรงหน้าไม่วางตา หญิงสาวลนลาน และเริ่มสำรวจตัวเอง ผมที่เคยสั้นประบ่า ยาวมาถึงเอว เอวเล็กคอดกิ้ว ไหล่เล็ก นิ้วเรียวสวย หน้าอกที่สมควรแบนเรียบกลับนูนขึ้นมาซะเยอะ (หน้าอกแบบนี้เขาเรียกว่าอึ๋ม) หญิงสาววิ่งออกจากห้องไป และมองหากระจกที่ใกล้ที่สุด และเมื่อเธอเห็นสารรูปของตัวเอง
"กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"เธอกรีดร้องอย่างตกใจ เหล่าหนุ่มน้อยใหญ่วิ่งตามไปดูทันที เทะสึกะเข้ามารับร่างเล็กที่ยืนสั่นเทาด้วยความตกใจ และกำลังจะล้มลง แล้วอยู่ๆร่างเล็กก็กระชากคอเสื้อเทะสึกะพลางมองเข้าด้วยสายตามุ่งมั่น
"เทะสึกะ นายบอกฉันที่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น!!! ทำไมฉันถึงกลายเป็นผู้หญิงล่ะ!!?"หญิงสาวถาม คำว่ากลายเป็นทำให้ทุกคนเริ่มคิด
"งั้นก็หมายความว่า...ผู้หญิงคน...คือรุ่นพี่ฟูจิงั้นหรอ!!!?"โมโมะที่ถามเสียงเรียบ ก่อนจะขึ้นเสียงในตอนท้าย ถามด้วยน้ำเสียงที่ไม่เชื่อตาตัวเอง หญิงสาวปริศนาพยักหน้ารั่วๆด้วยความตกใจ ทุกคนหันไปจ้องหากันก่อนจะร้องเสียงหลงพร้อมกัน
"หา!!!!!!!!!!!!!!!!!O0O!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!"ทุกคนกลืนน้ำลายอันเหนียวหนืดลงคออย่างยากลำบาก เพราะความไม่เชื่อตาตัวเอง
"นี้คุณ อยากมาหลอกเราจะดีกว่า ฟูจิเขาเป็นผู้ชายน่ะครับ"เอจิกล่าวด้วยความไม่เชื่อ หญิงสาวที่อ้าวว่าตนคือฟูจิพยายามรวมๆสติกลับมาอีกครั้ง นัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลถูกหรี่ลงจนเหมือนกับเขาหลับตา ก่อนจะยิ้มน้อยๆ ใบหน้าที่ชอบยิ้มแบบนี้ มีแต่ฟูจิคนเดียวเท่านั้น (ก็อ้ายเจ้าจิ้งจกแดงมันทำงัยเล่า!!! : ฟูจิ )
"เอจิ ฉันรู้ว่านายมีตุ๊กตาหมีอยู่ตัวหนึ่ง ชื่อเดโกโร่ มันชอบล้มไปทางด้านซ้าย"หญิงสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงหวานชวนเคลิ้มฝัน เอจิฟังคำตอบอย่างไม่เชื่อหู
"เชื่อเถอะ ฉันคือฟูจิ ชูสึเกะจริงๆน่ะ"เธอกล่าวด้วยแววตาอ่อนวอน หนุ่มๆใจอ่อนยกเซ็ท พวกเขากลับไปที่ห้องนั่งเล่นอีกครั้ง เพื่อนั่งทำความเข้าใจ ทุกคนเริ่มสำรวจดูรอบๆตัวฟูจิ ดูจะเป็นการมองเพื่อดับตัณหาซะมากกว่า- -" เพราะเสื้อที่ฟูจิใส่มันเป็นเสื้อคอกว้าง พอเปลี่ยนร่างปุ๊บ มันกลายเป็นเสื้อเปิดไหล่ทันทีเลย และเพราะความใหญ่ที่หน้าอกของเธอ ทำให้มันเห็นร่องอกของเธออยู่รำไร และเมื่อเทะสึกะเห็นอาการของลูกที่บางคนเริ่มออกอาการลามกเข้า อย่างโมโมะที่น้ำลายเริ่มไหล อินูอิที่เลือดกำเดาแตก ทากะที่แทบไม่หันมอง เรียวมะที่ไม่ได้สนเรื่องอย่างว่า(เรียวมะของฉันนะบริสุทธิ์นะ ใช่มั๊ยจ๊ะ : NaNa) แต่งงกับเหตุการณ์ ที่เหลือก็มองดูแค่พอสมควรไม่มีอาการอันใด
"ฟูจิ ฉันว่านายไปเปลี่ยนเสื้อผ้าจะดีกว่าน่ะ"เทะสึกะกล่าว ฟูจิมองเขาอย่างสงสัย ก่อนจะรู้ตัว ใบหน้าเนียนแก้มแดงระเรื่อ ก่อนจะรีบวิ่งแจ้นไปหาเสื้อเปลี่ยน และเขาก็กลับมาอีกที่ในชุดที่ดูเรียบร้อยกว่าเก่า เสื้อเชิตลายทางขาวดำแขนสั้น กางเกงขาวยาวสีอ่อน
"ยืมเสื้อพี่มาใส่ก่อนคงไม่เป็นไรน่ะ"ฟูจิกล่าวสีหน้าที่เคยยิ้มอยู่บ่อยๆดูจะไม่สดชื่นเอาซะเลย ใครจะยิ้มออกเล่า เป็นผู้ชายมา15 และอยู่ๆมาเปลี่ยนเพศ ใครจะยิ้มออก
"แล้วต่อไปเราจะทำยัไงดีล่ะ ฟูจิกลายเป็นผู้หญิงแบบนี้ มันกลบเกลื่อนยากน่ะ ทั้งที่ชมรมก็พอแก้ตัวได้ แต่ที่โรงเรียนคงยาก"โออิชิกล่าวอย่างเป็นห่วง ฟูจิถอนหายใจเฮือกใหญ่
"รุ่นพี่ขอให้ตัวเองดูเป็นผู้ชายขึ้น กลับกลายเป็นแบบนี้ มันแปลกๆน่ะฮะ หนังสือนั้นก็หายไปแล้วด้วย"เรียวมะกล่าวถึวตัวการสำคัญที่ทุกคนเกือบลืมไป
"จริงสิ! หนังสือ! อินูอินายมีอีกเล่มรึป่าว?"ฟูจิถามอย่างมีความหวังมุ่งมั่นอันแรงกล้า อินูอิส่ายหน้า
"ไม่มีหรอก หนังสือฉันเจอมันน่ะ ตกอยู่หน้าบ้านฉัน"เขาตอบ ฟูจิหมดหวังทันตา
"ถ้าจำไม่ผิดเจ้ามังกรน้อยบอกว่า ความทรงจำของทุกคนจะเปลี่ยนเว้นแต่คนที่อยู่ในห้องนี้ เอ๋.....ฟูจิ นายลองเอาบัตรประชาชนขึ้นมาดิ"เอจิกล่าว เมื่อนึกอะไรบางอย่างได้ ฟูจิยื่นให้เอจิอย่างงง เอจิมองดูบัตรประชาชนของฟูจิ ก่อนจะเข้าใจอะไรมากขึ้น
"นี้ ทุกคนดูนี้สิ ในบัตรประชาชน คำขึ้นต้นที่ใส่เป็นนางสาวอ่ะ!!"เอจิเอ่ยขึ้น ฟูจิรีบฉกกลับมันมาดูทันที
"จริงๆด้วย!! เดี๋ยวสิ!! ทำไมมันไม่มีชื่อฉันล่ะ? มีแต่นามสกุล"ฟูจิกล่าว พลางยื่นให้ทุกคนดู ทุกคนมัวแต่สนใจเรื่องของฟูจิ จนไม่ทันสังเกตเห็นแววตาเอ็นดูของใครบางคน ผู้ได้ฉายาไอเสื้อยิ้มยาก ที่กำลังมองคนเพิ่งเป็นสาวน้อย
"หรือว่านายต้องคิดชื่อเองล่ะ?"ทากะกล่าว สงสัยมันอาจจะเป็นอย่างงั้น
"อาจจะใช่น่ะ"ฟูจิวิเคราะห์ ในเวลานั้นทุกคนก็มานั่งสุมหัวคิดชื่อให้ฟูจิกันอย่างเมามันส์ โดยไม่สนสีหน้าของเจ้าของชื่อเลยแม้แต่น้อย
"นี้เอาชื่อโยชิริดีมั้ยล่ะ? แปลว่าผู้หญิงสวยอ่ะ"เอจิเสนอทันที
"มาโคโตะดีกว่ามั้ย?"โออิชิกล่าว
"ไม่ดีๆๆ ซ้ำๆซากไปหน่อยน่ะฮ่ะ รุ่นพี่โออิชิ ชื่อ เอริ ผมว่าเวิ้กกว่าน่ะฮะ"โมโมะก็เอากับเข้าบ้าง ทุกคนดูกำลังสนุกสนานกันใหญ่ ฟูจิถึงกับกลั้นไม่อยู่
"นี้!!พวกนาย อยากมาตั้งชื่อฉันซี้ซ้วยน่ะ ชื่อฉัน ฉันตั้งเอง"ฟูจิกล่าวกับสหายจอมป่วนด้วยสีหน้าไร้รอยยิ้ม ดูจะบูดบึ้ง แต่ก็ยังน่ารัก
"เฮ้ย ถ้ามันลำบากมากนักก็ฟูจิโกะสิ ฟูจิ ฟูจิโกะ เข้าดีออก"เทะสึกะเสนอบ้าง และความคิดเขาเหล่าลูกทีมก็เห็นด้วยหมด ฟูจิโกะของเรา ก็พยักหน้าเป็นด้วย เรียบง่าย แล้วก็น่าจะคุ้นปากทุกคนด้วย ฟูจิลองก้มมองบัตรประชาชนของตัวเองอีกครั้ง ครั้งนี้มีชื่อปรากฏครบสมบูรณ์ ฟูจิ ฟูจิโกะ อายุ สิบห้า
ฟูจิลอบถอนหายใจอีกครั้งด้วยความเหนื่อยใจ ถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดมันจะดูใหญ่โต แต่ก็แค่กับเขาเพียงคนเดียว ในความทรงจำของคนอื่นๆก็ต้องรู้ว่าเขาเป็นผู้หญิงตั้งแต่เกิด แต่เรื่องที่ชมรมล่ะ!! ถ้าเขาเป็นผู้หญิงแบบนี้ จะอยู่ในชมรมในฐานะอะไร? จะเป็นนักกีฬาก็ไม่ได้เพราะในทีมเทนนิสชาย จะมีผู้หญิงได้ยังไงเล่า?
"นี้ฟูจิ ถึงนายจะกลายเป็นผู้หญิง ก็ใช้ว่านายจะไม่ใช่ลูกทีมของฉันน่ะ"เทะสึกะเอ่ยขึ้น เหมือนปลอบประโลมจิตใจที่คิดฟุ้งซ้านของเธอ(ขอเปลี่ยนสรรพนานเรียกน่ะ เพราะฟูจิ กลายเป็นฟูจิโกะไปแล้ว^0^)
"ไม่ได้น่ะฮะ กัปตัน รุ่นพี่ฟูจิโกะเป็นผู้หญิงไปแล้ว ก็ต้องเรียกเธอน่ะฮะ ไม่ใช่นาย"เรียวมะกลับมายอกย้อนเทะสึกะ เพราะบังเอิญตอนที่กำลังวุ่นวายอยู่กับการตั้งชื่อใหม่ให้รุ่นพี่นั้น เขาสังเกตเห็นแววตาของเทะสึกะที่มองรุ่นพี่ฟูจิโกะอย่างผิดแปลก เรียวมะกล่าวกับเทะสึกะด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เหมือนตอนที่จะให้เอจิเลี้ยงข้าวเลย
"เห็นด้วยกับเจ้าเปี้ยก! ต่อไปพวกเราต้องเปลี่ยนคำเรียกใหม่น่ะฮะ"โมโมะกล่าวอย่างร่าเริง ดูจะไม่มีใครทุกข์ร้อนเท่ากับเจ้าชายผู้ต้องสาปให้กลายร่างเป็นหญิงงามเลย แม้แต่น้อย ก็คงยังมีรองกัปตันผู้ชอบห่วงชาวบ้านกับกัปตันทีมจอมหน้าบูดที่ยังคอยปลอบอยู่ไม่ห่าง
"วันเกิดฉัน กลายเป็นวันทีต้องจำไปจนตายเลย"ฟูจิโกะกล่าวด้วยน้ำเสียงหวานอย่างปลง
"อย่าเครียดน่า ฟูจิ นาย.. เอ้ย!! เธอยังมีพวกเราอยู่น่ะ พวกเราจะหาทางช่วยนายเอง"โออิชิกล่าว ก่อนที่อินูอิจะพรวดเข้ามาแทรก
"โอกาสที่ฟูจิอาจได้กลายร่างเดิมมีอยู่50% ดูจากท่าทีของเจ้าจิ้งจกแดงนั้นแล้ว มันคงร่ายคาถาให้นายผิด บ้างที่มนตร์อาจจะเสื่อมพรุ่งนี้ก็ได้"อินูอิกล่าว ความหวังอันริบหรี่ลุกโชนขึ้นมาทันที
"จริงๆน่ะ!! อินูอิ นายไม่ได้หลอกฉันน่ะ!!"ฟูจิโกะลุกพรวดขึ้นกระชากคอเสื้ออินูอิอย่างลืมตัว แล้วก็เขย่าตัวอินูอิจนเขามึนหัวไปหมด
"อ่ะ...อืม ฉันคิดว่าน่าจะเป็นอย่างนั้น มนตร์ที่ร่ายไปมันก็น่าจะมีการมนตร์เสื่อมบ้างล่ะน่า ถึงจะไม่รู้ก็ตามที่ว่ามันจะเสื่อมตอนไหน แต่ถ้าเป็นมนตร์ที่ร่ายผิดก็น่าจะเสื่อมเร็วหน่อย บ้างที่พรุ่งนี้ มนตร์อาจหายไปเลยก็ได้"
"จริงหรอ!!? ขอบคุณมากเลยที่บอกอินูอิ!!!""ฟูจิโกะกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจ ก่อนจะเผลอสวมกอดอินูอิด้วยความลืมตัว อินูอิหน้าแดงแรงกว่าลูกตำลึง ตัวแข็งถือเป็นหินเพราะด้วยขนาดหน้าอกของฟูจิโกะ ทำอินูอิใจเต้นแรง ฟูจิก็ยังไม่รู้ตัว พอคลายกอดปุ๊บก็กระโดดหยองๆไปในครัว ไปหยิบเค้กมาหน้าตาเฉย ไม่สนสายตาของเพื่อนๆที่จอมตาไม่กระพริบ อินูอินโดนสายตาอิจฉาส่งมาให้แบบยกแก๊ง
"นี้ รุ่นพี่ รุ่นพี่ใช้ไม้ไหนรุ่นพี่ฟูจิถึงได้สวมกอดอ่ะ?"โมโมะถามพลางหรีบตามองอินูอิด้วยสายตาหยอกล้อ
"ก็แค่บอกโอกาสที่ฟูจิจะกลับคืนร่างเดิมไง ฉันคิดว่าเจ้าจิ้งจกแดงนั้นคงจะร่ายมนตร์ผิด มันน่าจะเสื่อมเร็วน่ะ อาจจะกลับร่างเดิมพรุ่งนี้ก็ได้"อินูอิอธิบาย พลางขยับแว่นกรอบเหลี่ยมของเขา
"นี้ทุกคน มากินเค้กกันเถอะ!!!"สาวน้อยฟูจิโกะยิ้มร่า โปรยเสน่ห์ไม่รู้ตัว รอยยิ้มเล็กที่ถูกระบายขึ้นบนใบหน้าหวานปานน้ำผึ้ง คงไม่มีหนุ่มคนไหนกล้าปฏิเสธเธอเป็นแน่ ทุกคนเข้าร่วมก๊วนร้องเพลงอวยพรวันเกิดให้เธอ ถึงจะมีเหตุการณ์วุ่นๆเกิดขึ้น แต่มันก็ยังเป็นวันเกิดที่สนุกอยู่ดี ความวุ่นวายปนหวานหยดเยิ้ม ที่ทั้งแสบทั้งคันกำลังเริ่มในอนาคตข้างหน้าที่ใกล้เข้ามา
ฟูจิจะรู้มั้ยน่ะ? การที่เขาอยู่ๆกลายเป็นสาวงามแบบนี้ มันกำลังไปรบกวนจิตใจของใครบางคน ที่แอบมอง"เธอ"อยู่อย่างเงียบๆ!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สาหวาดดีจ้า (อย่าหาว่าใช้ภาษาวิบัติเลยนะเพราะมันเป็นภาษาพูดนะ)
แงๆยัยแม่มดชั้นมาแก้คำที่คุณหญิงเขียนผิดให้แล้วนะเว้ย!
อ่านแล้วเป็นไงบ้างคร้านุกมั๊ยช่วยเม้นเยอะน้าคร้า
มันเป็นเหมื่อนกำลังใจที่ทำให้เราอยากเขียนเรื่องนี้ต่อ
แต่ถ้าไม่ชอบตรงไหนเม้นบอกได้เลยนะคร้า
ความคิดเห็น