คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สมุดปริศนา?.....(100%)
เช้าวันสดใสในชั่วงปิดเทอมกลางภาค หนุ่มน้อยหน้าหวานกำลังนอนนั่งฟังเพลงคลาสสิคที่ชื้นชอบอย่างสบายใจ ในเวลาที่อากาศร้อนๆแบบนี้ คงไม่พ้นกับการกินแตงโมหวานฉ่ำดับความร้อนที่สูงปรีดแทบปรอทแตก
"ปิดเทอมหน้าร้อนจะทำอะไรดีน่า~~~"ฟูจิเปรยขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้มเช่นเคย ไม่นานในวันเวลาก็ผ่านมาถึงช่วงบ่ายของวัน ครอบครัวของฟูจิต่างมีงานที่ต้องทำ พ่อแม่ของเขามีงานที่ต่างจังหวัด พี่สาวของเขาก็เช่นเดียวกัน ฟูจิไปส่งพวกเขาที่สนามบิน
"ชูสึเกะระวังตัวด้วยล่ะ รักษาตัวดีๆน่ะ "
"ครับ"
"ดีจ๊ะ ขอโทษน่ะที่ไม่ได้อยู่ร่วมปาร์ตี้ พี่ไปน่ะ"พี่สาวคนงามของฟูจิโบกมือลา ก่อนจะแยกตัวออกไปพร้อมกับพ่อแม่ ฟูจิเดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ เขายิ้มน้อยยิ้มใหญ่กับงานปาร์ตี้ที่จะถึง พลางจัดเตรียมงานไปอย่างสบายใจ
"เฮ้ ฟูจิ!!!"เสียงตะโกนของบุรุษหนึ่งดังขึ้น ซึ่งมันเป็นของรองกัปตันหัวไข่นั้นเอง ฟูจิลืมตาขึ้นในทันที ก่อนจะเดินออกไปดูราวลาด(??)นอกระเบียง
"ไงโออิชิ"ฟูจิทักกลับ ข้างหลังตามด้วยเหล่าสมาชิกจอมป่วนและกัปตันจอมเก็ก ฟูจิวิ่งลงไปเปิดประตูให้เขา
"มาเร็วกันจังน่ะ"ฟูจิเอ่ย ก่อนจะเชิญเหล่าสหายแห่งเซย์งาคุ เข้ามาภายในบ้าน ด้วยสีหน้าระรื่นเหมือนเคยในมือของแต่ล่ะคนมีกล่องของขวัญหลากสีหลายขนาด
"แต่ว่าจะไม่เร็วไปหน่อยหรอ? ปาร์ตี้เริ่มตอนหกโมงเย็นน่ะ นี้เพิ่งจะบ่ายสองเอง"ฟูจิเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
"ก็ไม่เห็นจะเป็นไรนิ ช่วยนายเตรียมงานก็ได้นิน่ะ"เอจิกล่าว
"อืม เข้ามาสิ"ฟูจิกล่าว ทุกคนเดินไปในห้องรับแขกของฟูจิก่อนจะวางข้าวของลง และช่วยกันเตรียมงานวันเกิดอันสุดแสนยาวนานของฟูจิ ที่นานๆที มันจะมีให้จัด คืนนี้มีโต้รุ้งแน่ๆ ทุกคนช่วยกันเตรียมงานอย่างสนุกสนาน จนถึงเวลาปาร์ตี้ เวลาแห่งการโต้รุ่ง!!!
"มาเล่นเกมกันมั้ยเพื่อน?"เสียงของอินูอิดังขึ้น เป็นน้ำเสียงที่ฟังดูสยองพิกล มือทั้งสองข้างไขว้หลังชวนสงสัย(แกคงไม่ซ้อนน้ำเน่าเอ้ย! น้ำผักเน่าไว้ข้างหลังหรอกใช่ไหมOO)
"เกมอะไรหรอ? อินูอิ"ฟูจิกล่าวถามอย่างยิ้มแย้ม
"ตอบคำถาม ชิงสมุดสมปราถนา"อินูอิกล่าว พลางโชว์มือซ้ายขึ้นมาที่ถือสมุดเล่มบางปกหน้าแข็งสีดำสนิท หน้าปกมีอักขระประหลาดเขียนอยู่ด้วย และยังมีรูปวงแหวนหกเหลี่ยมสีขาวที่หน้าปกด้วย (โอ้!โล้งไป - -")
"แล้วสมุดนั้นมันทำอะไรได้บ้างล่ะฮะ?"โมโมะถามอย่างตื่นเต้น
"สมุดนี้เป็นสมุดวิเศษ ขอพรอะไรก็ได้ตามใจชอบ"
"จริงอ่ะ?"เอจิถามอย่างไม่แน่ใจ
"แน่นอน แต่ข้อแม้ของสมุดนี้คือ ต้องแข่งขันตอบคำถามในสมุดเล่มนี้และสมุดเล่มนี้เป็นเดิมพัน จึงจะสามารถขอพรได้
"ผมว่ารุ่นพี่เอามาอำพวกเราเล่นซะมากกว่า"เรียมะกล่าว
"หรอ งั้นดูนี้น่ะ คุณทากะ ช่วยฉีดสมุดนี้หน่อยน่ะ ฉีกให้กระจุยเลยน่ะ"อินูอิกล่าว ทากะทำหน้าตกใจเล็กน้อย ปากก็พยายามปฏิเสธ แต่อยู่ๆอินูอิก็เอาเร็กเก็ตจากที่ไหนไม่รู้มาให้ทากะถือ ชั่วพริบตา เทวดาผู้นอบน้อง กล่ายเป็นซาตานบ้าพลังทันที ในวินาทีต่อมาเช่นกัน สมุดถูกฉีดขาดกระจุย ทุกคนมองดูอย่างตื่นตกใจ แต่ว่า ในเพียงแค่ที่พวกเขากระพริบตา สมุดนั้นกลับวางอยู่บนโต๊ะตรงหน้าพวกเขา ไม่มีส่วนใดฉีกขาด รอบห้องก็ไม่มีเศษกระดาศแม้แต่ชิ้นเดียว
"เห็นรึยังล่ะ เจ้านี้มันไม่ธรรมดาเลยล่ะ"อินูอิกล่าว ทุกคนวิ่งเข้ามาสำรวจสมุดนั้นยกขโยง เทะสึกะก็งงอยู่มิน้อย แต่เขาก็มาแจมด้วย
"งั้นก็หมายความว่า...."โออิชิเปรยขึ้น
"สมุดนี้"ฟูจิเสริม
"ขอพรได้จริง"เทะสึกะเข้ามาเสริมตอนท้าย
"จะเล่นมั้ยล่ะ?"อินูอิกล่าวถามเป็นเชิงท้า ทุกคนเริ่มคลุ่นคิดกัน และทุกคนก็ตัดสิ้นใจว่าจะเล่นกัน (ใครตอบผิดไม่ได้หนังสือยังต้องกินน้ำผักของชั้นด้วย ด้วย เหอะๆ : อินูอิ)
"อืม งั้นก็เริ่มเกมกันดีกว่า"อินุฮิกล่าว พอเขาเปิดสมุดปุ๊บ ก็เจอกับรูปมังกรรูปแรก หน้าต่อมา คือคำถามที่ว่างอยู่กลางหน้ากระดาษบางนั้น
"ม้าขาวสามสิบสองตัว วิ่งอยู่บนเนินเขาสีแดง"คำถามสั้นๆแต่เล่นเอาปวดหัว เหล่าหนุ่มน้อยใหญ่ตั้งทำหน้าคิด อินูอิผู้เป็นเจ้าของสมุด กลับไม่รู้คำตอบเลย "ยากจังแฮะ"โมโมะกล่าว เขาชันคางอย่างใช้ความคิด
"นั้นสิ นี้อินูอิ ถ้าตอบผิด มีโอกาสตอบใหม่มั้ย?"โออิชิถาม อินูอิส่ายหน้า
"ไม่ได้หรอ"เขากล่าว ทุกคนก็ต้องมานั่งคิดกันต่อ
"อ่ะ! รู้แล้วๆๆๆ คำตอบก็คือ ขนมโมจิสามสิบสองลูกที่ปิ้งอยู่บนเตาไง!!!"เอจิกระโดดหยองๆ เป็นลูกแมว
"- -"สีหน้าทุกคนเป็นแบบนี้ อินูอิส่ายหน้าอีกรอบ
"ถ้าตอบถูก สมุดนี้จะเกิดปฎิกิริยา"อินูอิกล่าว แล้ในที่สุดชั่งเวลาก็ผ่านพ้นมาถึงหนึ่งทุ่มตรง ก็ยังไม่มีใครตอบถูกสักคน จนก็เหลือแต่ฟูจิคนเดียวแล้วที่เหลืออยู่ ฟูจิไม่ทำหน้าเครียดแต่อย่างใด เขายิ้มน้อยๆอย่างสบายอารมณ์
"ฉันคิดว่า คำตอบมันน่าจะเป็นฟันน่ะ"ฟูจิกล่าวยิ้มๆ
"ทำไมถึงคิดอย่างนั้นล่ะฮะ?"เรียวมะถามอย่างสงสัย
"ก็ม้าขาวสามสิบสองตัว เปียบกับฟัน ส่วนเนินเขาสีแดงก็หมายถึงเหงือกยัไงล่ะ"ฟูจิอธิบาย ทันใดนั้นเอง สมุดนั้นก็เกิดปฏิกิริยา ทุกคนหยุดนิ่งไปชั่วขณะ สมุดที่เปิดกางหน้าคำถาม ถูกพลิกรั่วไปยังหน้าสุดท้ายของสมุด เหมือนกับมีใครมาพลิกหน้าสมุดนั้น หน้าสุดท้ายคือรูปมังกรที่เหมือนกับหน้าแรก เพียงแค่มันกลับด้านกัน และทันใดนั้นเอง แสงสว่างจ้าก็บังเกิด และแปรเปลี่ยนเป็นมังกร!!!!
"เฮ้ย!!!!!!"ทุกคนร้องเสียงหลง แม้แต่เทะสึกะยังผงะ ฟูจิเปิดในตาสีฟ้าออกมองดูมังกรแดงที่ปรากฏอยู่เบื่องหน้าที่มีขนาดจิ๋ว ลอยอยู่เหนือสมุดปริศนานั้น หน้าตาบ๋องแบ๋วน่ารักมาก ผิดกับรูปในหนังสือที่ดูหน้าเกรงขาม (จ๊าก!!! จิ้งจกแดงยักษ์!!!!!!! : ทุกคนคิด)
"ข้าคือชินชินมังกรแดงผู้ดูแลหนังสือเวทย์!!! เจ้าต้องการสิ่งใดจงบอกข้ามา สาวน้อย!!!^0^"และเมื่อคำสุดท้ายหลุดออกมาจากปากเจ้ามังกรน้อย ฟูจิแทบหงายท้องตึง ร่วมทั้งคนอื่นๆด้วย (น่าน!นอกจากจะเป็นจิงจกยักษ์แล้วยังปากเสียอีก - - : ฟูจิ)
"ฉันเป็นผู้ชายน่ะเจ้ามังกรน้อย- -"ฟูจิรีบแก้ต่างทันที มังกรมองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา มันบินเข้ามาใกล้ก่อนจะเอามือมาแตะหน้าอกของเขา
"โห จริงๆด้วยo0o!!"มังกรน้อยหน้าทะเล้นทำสีหน้าตกใจไม่น้อยเมื่อรู้ว่าฟูจิเป็นผู้ชาย หน้าหวานไม่สมเพศเอาซะเลย ทุกคนมองเจ้ามังกรน้อยไม่ว่างตา โมโมกับเรียวมะช่วยกันลูบๆคล่ำหาจอโมนิเตอร์ฉายภาพสามมิติ โออิชิเอจิและทากะ มองเจ้ามังกรอย่างเอ็นดู เพราะมันน่ารัก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ซะไม่มี (อ้าว ! สรุปไม่ใช่จิ้งจกสีแดงหรอ : NaNa)
"อะแฮม! เอาล่ะ พี่ชายต้องการสิ่งใด บอกข้ามา ข้าจะเสกให้ท่านเอง"มังกรน้อยกล่าว พอพูดจบ เอจิก็เข้าจับมังกรน้อยด้วยความตื่นเต้น
"ของจริงนิน่า~~~ น่ารักชะมัดเลย!!!"เอจิดึงเจ้ามังกรมากอดแน่น
"ปล่อยข้าๆๆ!!! ข้าหายใจไม่ออก!!"มังกรโวย เอจิถึงจะปล่อยๆ มังกรตัวนี้หน้าตาน่าเอ็นดู ไคโดมองตาไม่กระพริบ
"แกให้สิ่งที่ฉันต้องการได้จริงๆหรอ?"ฟูจิถามอย่างสงสัยด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม มังกรน้อยโดนดูหมิ่นเข้าซะแล้ว
"ได้แน่สิ!!! ข้าคือมังกรแดงผู้ยิ่งใหญ่เชียวน่ะ!!!"มังกรน้อยค้อนใส่ฟูจิ น่าเอ็นดูซะไม่มี
"จ้าๆๆ เอ๋...จะขออะไรดีน่า~~~?"หนุ่มหน้าหวานกล่าวด้วยท่าทีลังเล เพราะนึกถึงของที่อยากได้ไม่ออก
"ผมขอเสนอว่า รุ่นพี่ฟูจิน่าจะขอให้ตัวรุ่นพี่ดูแมนขึ้นน่ะฮะ"โมโมะจอมหาเรื่องกล่าวอย่างตื่นเต้น โยทีมือข้างหนึ่งค้ำหัวเรียวมะอยู่ และเจ้าเปี้ยกก็ยังเก็กพลางบอกว่า"มันหนักน่ะฮะ รุ่นพี่โมโมะ"
"นี้นายหาว่าฟูจิเขาเป็นเพศที่สามรึไง?"เทะสึกะถามโยก็ยังทำหน้าบูดอยู่เหมือนเดิม ฟูจิเริ่มมองโมโมะด้วยสายตาติดเหี้ยมๆนิดๆ
"เปล่าสักหน่อย ก็รุ่นพี่หน้าหวานยังกับผู้หญิง คราวก่อนยังมีคนมาทักเลย"โมโมะกล่าว ทุกคนเริ่มกลับไปนึกถึงเหตุการณ์ที่ห้างสรรพสินค้า ตอนที่นัดกันไปเที่ยว วันนั้นฟูจิใส่เสื้อสีครีมแขนยาว กางเกงยีนส์ขายาวสีเข้ม เดินเที่ยวกันอยู่ดีๆก็มีคนเดินเข้ามาจับใหล่ฟูจิ ผู้ชายคนนั้นเข้ามาทักฟูจิ บอกว่าพอมองข้างหลังแล้วเขาคล้ายกับแฟนของผู้ชายคนนั้น และก็พออีรอบก็มีคนเดินผ่านพวกเขาแล้วแบซุบซิบ ที่แน่ๆพวกเขาทั้งกลุ่มได้ยินเต็มสองหูเลย"สาวน้อยคนนั้นน่ารักว่ะ สเปกฉันเลย"ก็โดนไปอีกดอก และพอตกเย็นก็มีคนแกมาถามทาง ฟูจิก็ช่วยเหลือ แต่คำขอบคุณกลับ"ขอบคุณมากเลยน่ะจ๊ะ แม่หนู ขอให้สวยวันสวยคืนล่ะ"ก็โดนไปอีกหนึ่งดอก
"ฉันว่าก็ดีเหมือนกันน่ะ เห็นไปแต่ล่ะที่ ฟูจิถูกเข้าใจว่าเป็นผู้หญิงเกือบเต็ม100%เลยล่ะ"อินูอิแสดงความคิดเห็น
"แต่มันจะดีหรอ แบบนี้ถ้าฟูจิมีการเปลี่ยนแปรขึ้นมา และคนอื่นเข้าจะรู้หรอ?"โออิชิเสริม เจ้ามังกรผู้เงียบอยู่นานก็อ้าปากทันที
"ไม่ต้องห่วง เมื่อข้าใช้มนต์ไป ความทรงจำของทุกคนยกเว้นคนที่อยู่ในห้องนี้จะถูกเปลี่ยนไปตามสภาพที่เขาเปลี่ยน"มังกรน้อยตอบอย่างเริ่งร่า
"ก็ดีสิ ฉันเบื่อที่จะโดนทักว่า สาวน้อย แล้วล่ะ"ฟูจิกล่าว มังกรน้อยพยักหน้า ก่อนจะสั่งให้ทุกคนถอยหลังไป มังกรน้อยท่องคาถา แต่ว่าท่าทีมันดูแล้วชอบกลๆ แสงสีรุ่งส่งตรงไปยังฟูจิ มันค่อยๆห้อหุ่มตัวของฟูจิ และก็เกิดแสงสว่างจ้า ทุกคนต้องรีบหลับตาลง เมื่อแสงสว่างเริ่มจางลง ก็คือ.......
ความคิดเห็น