Mine Mind

ลำดับตอนที่ #3 : ดัดแปลงมา

อีกฟากหนึ่งของความเศร้า ยังมีความสุขรออยู่ 

แต่หนทางที่จะไปถึง ก็ไม่รู้จะมีอะไรรอเราอยู่

ไม่ใช่เพื่อวิ่งหนี แต่เพื่อวิ่งตามความฝัน

เราออกเดินทางในวันหนึ่ง ในฤดูร้อนที่ผ่านมาแสนนาน 

หากมองเห็นวันพรุ่งนี้แล้ว ก็ไม่คิดจะพักถอนหายใจ

ดั่งเรื่อที่ลอยทวนสายน้ำ ตอนนี้มีเพียงการก้าวเดินไปข้างหน้า 

เมื่อเมฆฝนจางหายไป เส้นทางที่เปียกก็สว่างไสวขึ้น

มีเพียงความมืด ที่ช่วยนำทาง สอนให้ฉันเข้มแข็ง 

หากยังรอคอยรุ่งอรุณอยู่ ด้วยการ.............(กำหมัดแน่น)

หลังจาก.........(เล็บถูกย้อมเป็นสีแดงแล้ว) น้ำตาก็ส่องประกาย