ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สิงที่ร่วงลงมา
ฉันมั่นใจว่าเธอเองก็เคยต้องเจอกับการจากไปของคนที่เธอรัก�
เธออาจจะคิดว่าทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉัน�ที่ฉันไม่สามารถฉุดรั้งเธอไว้ได้
ฉันคิดว่าฉันสามารถลืมความเจ็บปวดเล็กน้อยนี้ไปได้
แล้วความรักใหม่จะเข้ามาแทนความรักครั้งนี้ แต่ทำไมฉันถึงลืมเธอไม่ได้เลย
ฉันทำได้เพียงมองขึ้นไปบนท้องฟ้า แล้วตะโกนร้องขอให้เธอรักฉันอีกครั้ง
หากเพียงแค่ความหวังเล็กๆในใจของฉัน จะกลับลงมาเป็นสายฝนที่ร่วงหล่นจากฟากฟ้า
ถ้าเพียงแค่ความรักของฉันโปรยลงบนศีรษะของเธอ ความทรงจำต่างๆกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
ถ้าเพียงแค่ความรักของฉันหยดลงกลางหัวใจของเธอ มันยังคงย้ำเตือนถึงความรักอันมีค่าของเรา
ถ้าเพียงแค่ความรักของฉันสัมผัสที่ริมฝีปากของเธอ เธอจะร้องบอกกับฉันว่าเธอรักฉัน
ตามทางถนนที่เปียกปอนไปด้วยเม็ดฝน�ยิ่งเธอเดิน เดิน�และเดินต่อไป เธอจะได้พบกับฉันที่รออยู่อย่างเดิม
ด้วยกุญแจที่เรียกว่าความเชื่อมั่น ฉันใช้มันเปิดกล่องใบหนึ่งที่เรียกว่าความรัก
ฉันร่ำร้องที่จะส่งคำอ้อนวอนของความรักนี้ไป แม้ว่าหัวใจฉันจะไม่สามารถหาเธอได้พบแล้วก็ตาม
ย้อนคืนสู่ช่วงเวลาเหล่านั้น ฉันยิ่งภาวนาเพื่อครั้งเดียวในชีวิต
ถ้าฉันตะโกนออกไปอย่างนี้ สายฝนของความรักจะโปรยปรายลงมา
ถ้าเพียงความรักของเธอหยดลงบนนัยตาของฉัน เธอกำลังยืนอยู่ตรงหน้าฉัน
ถ้าเพียงความรักของเธอสัมผัสที่ใบหูของฉัน เธอกำลังกระซิบคำหวานนั้นอีกครั้ง
ฉันรักเธอ เพียงแค่ฉันได้กอดเธอไว้ในอ้อมแขนของฉันอีกครั้ง หากว่าฉันมีความสุขได้อีกครั้ง
ฉันอยากจะเดินตามทางที่สว่างไสว เดินต่อไป และเดินไปด้วยกัน เราจะได้พบกับรักที่เคยวาดไว้
อ้อนวอนให้เธอกลับมาหาฉัน อีกสักครั้ง.............
เธออาจจะคิดว่าทั้งหมดมันเป็นความผิดของฉัน�ที่ฉันไม่สามารถฉุดรั้งเธอไว้ได้
ฉันคิดว่าฉันสามารถลืมความเจ็บปวดเล็กน้อยนี้ไปได้
แล้วความรักใหม่จะเข้ามาแทนความรักครั้งนี้ แต่ทำไมฉันถึงลืมเธอไม่ได้เลย
ฉันทำได้เพียงมองขึ้นไปบนท้องฟ้า แล้วตะโกนร้องขอให้เธอรักฉันอีกครั้ง
หากเพียงแค่ความหวังเล็กๆในใจของฉัน จะกลับลงมาเป็นสายฝนที่ร่วงหล่นจากฟากฟ้า
ถ้าเพียงแค่ความรักของฉันโปรยลงบนศีรษะของเธอ ความทรงจำต่างๆกลับมามีชีวิตชีวาอีกครั้ง
ถ้าเพียงแค่ความรักของฉันหยดลงกลางหัวใจของเธอ มันยังคงย้ำเตือนถึงความรักอันมีค่าของเรา
ถ้าเพียงแค่ความรักของฉันสัมผัสที่ริมฝีปากของเธอ เธอจะร้องบอกกับฉันว่าเธอรักฉัน
ตามทางถนนที่เปียกปอนไปด้วยเม็ดฝน�ยิ่งเธอเดิน เดิน�และเดินต่อไป เธอจะได้พบกับฉันที่รออยู่อย่างเดิม
ด้วยกุญแจที่เรียกว่าความเชื่อมั่น ฉันใช้มันเปิดกล่องใบหนึ่งที่เรียกว่าความรัก
ฉันร่ำร้องที่จะส่งคำอ้อนวอนของความรักนี้ไป แม้ว่าหัวใจฉันจะไม่สามารถหาเธอได้พบแล้วก็ตาม
ย้อนคืนสู่ช่วงเวลาเหล่านั้น ฉันยิ่งภาวนาเพื่อครั้งเดียวในชีวิต
ถ้าฉันตะโกนออกไปอย่างนี้ สายฝนของความรักจะโปรยปรายลงมา
ถ้าเพียงความรักของเธอหยดลงบนนัยตาของฉัน เธอกำลังยืนอยู่ตรงหน้าฉัน
ถ้าเพียงความรักของเธอสัมผัสที่ใบหูของฉัน เธอกำลังกระซิบคำหวานนั้นอีกครั้ง
ฉันรักเธอ เพียงแค่ฉันได้กอดเธอไว้ในอ้อมแขนของฉันอีกครั้ง หากว่าฉันมีความสุขได้อีกครั้ง
ฉันอยากจะเดินตามทางที่สว่างไสว เดินต่อไป และเดินไปด้วยกัน เราจะได้พบกับรักที่เคยวาดไว้
อ้อนวอนให้เธอกลับมาหาฉัน อีกสักครั้ง.............
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น