คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1
ณ คฤหาสตระกูลอู๋
ชายหนุ่มรูปงามราวกับเทพบุตรกำลังเดินลงจากบันไดบ้านที่ทำด้วยทองคำ
เป็นบางขั้น ย้ำ แค่บางขั้นเท่านั้นถ้าใครคิดจะมางัดหรือเงะ(?) คงต้องดูให้ดี
ซะก่อน แต่บันไดบ้านก็ยังไม่น่าสนใจเท่าบุคคลที่กำลังเดินลงมาอย่างสง่างาม
สมญานาม อู๋ อี้ฟาน หรือ คริส ลูกชายคนเดียวของคุณนาย อู๋ ที่อุส่าห์ส่งไปร่ำ
เรียนไกลถึงแวนคูเวอร์ แคนาดา เพื่อจะได้กลับมาช่วยธุรกิจที่บ้านและ
แน่นอนลูกชายคนนี้ไม่ได้ทำให้เธอผิดหวัง การเรียนดีกีฬาเด่นเงิงบานเป็นโล่
ขนาดนี้บ่งบอกถึงโหว่เฮงที่ดีเชียว
ร่างสูงเดินมาถึงห้องรับแขก เมื่อเห็นท่านแม่สุดที่รักนั่งอยู่ คุณชายคริสรีบ
สะบัดภาพลักษณ์อันหล่อเหลาทิ้งแล้ววิ่งเงิงตั้งไปออดอ้อนคุณแม่ทันที
‘คุณแม่ครับบบ ฟอดฟอด’ เมื่อวิ่งไปถึงก็หอมแก้มเอาใจคนเป็นแม่จนน่าหมันไส้
คุณนาย อู๋ ถึงกับต้องเบ้เมื่อเห็นอาการประจบของลูกชาย
‘จะอ้อนเอาอะไรจากแม่อีก?’
‘โธ่คุณแม่อ่ะ รู้ทันผมอีกล้ะ ’ คุณนายรู้สึกอยากจะอาเจียนเป็นอย่างยิ่งเมื่อ
เห็นท่าทางเขินอายของลูกชายที่ดูก็รู้ว่าแกล้งทำ
‘แต่อย่าเพิ่งขออะไร แม่มีเรื่องจะคุยกับลูก’
‘มีอะไรหรอครับ?’ เมื่อเห็นคุณนายทำท่าจริงจังคริสจึงเลิกเล่นทันทีพร้อมกับ
มองหน้าแม่ด้วยความสงสัยมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นหรอเปล่านะ?
‘ฟังนะคริส…แม่ทนเห็นเราควงคนนู้นคนนี้จนเป็นข่าวแทบทุกวี่ทุกวันไม่ได้
แล้วถ้าคนที่แกควงท้องป่องขึ้นมาแกจะทำยังไงฉันไม่ต้องรับหลานเป็นสิบๆ
คนเลยเรอะ?แค่แกคนเดียวฉันก็อยากจะบ้าตายแล้วฉะนั้นลูกต้องหมั้นและ
แต่งงานกับน้องหนูยอล!’
‘แม่ครับผมป้องกันทุกครั้งน่า’
‘แกอย่ามาเถียงฉันมันมีผิดพลาดกันได้ยังไงแกก็ต้องแต่งงาน!!!!’
‘……………….’
‘เดี๋ยวลุงยูชอนก็จะพาน้องหนูยอลมาที่นี่ลูกก็ดูแลน้องด้วยนะ’
‘……………….’
‘แม่มีเรื่องแค่นี้แหละ ลูกคงไม่ทำให้แม่ผิดหวังนะ’
‘เอ่อ แม่ครั….’
‘อ้ะๆ ถ้าปฎิเสธก็ไม่ต้องเอามันแล้วจ้ะ มรดกน่ะ’
พูดจบคุณนายอู๋ก็เดินเชิดหน้าเดินออกจากห้องรับแขกทันที… คริสเกิดอาการ
เอ๋อมาชั่วขณะ อะไรนะ!! จะให้เขาหมั้นหมายมีฟิยองเซ่งั้นหรอ?? คาสโนวา
อย่างเขายังใช้ชีวิตเป็นชายโสดไม่สมใจเลยอาร๊ายยยยยยย YY ทำมัย
คุณนายทำกับผมแบบนี้………….
ณ ตระกูลปาร์ค
‘คุณป๊าครับบบบ พาน้องยอลไปซื้อคุณคุมะหน่อยยยย’ น้องยอลหรือหนูยอล
หรือ ปาร์ค ชานยอล [เยอะดีแท้- -] ลูกชายคนเล็ก ของ ปาร์ค ยูชอนและคุณ
หม่ามี๊ จุนซู วิ่งลงมาจากบันไดอย่างรวดเวเมื่อเห็นโฆษณาตุ๊กตาคุมะคอล
เลคชั่นใหม่ในทีวีเมื่อกี้
‘หนูหยอยอย่าวิ่งสิครับ!’
‘แฮะๆ ก็น้องยอลรีบอ่ะ’
ชานยอลเข้าไปอ้อนคนเป็นป๊าทันทีแม้จะโตอายุ 19 แล้วแต่ชานยอลยังคงทำ
ตัวเป็นเด็กเสมอ มองโลกในแง่ดีและไม่ค่อยทันคน
‘ไหน จะอ้อนเอาอะไรครับคนเก่ง’ ยูชอนถามพร้อมกับลูบหัวลูกชายคนเล็ก
อย่างเอ็นดู
‘คุมะฮะคุณป๊าเป็นแบบใหม่น้องยอลยังไม่เคยมีเลย *0*’
ชานยอลตอบพร้อมทำตาวิ๊งๆใส่คุณป๊า เอ่อยอลลูกที่มีทุกวันนี้ที่บ้านก็แทบจะ
เป็นสวนสัตว์อยู่แล้ว หมีเต็มไปหมด
‘โอเค ไปแต่งตัวแล้วเราจะออกไปข้างนอกกัน’
‘ไปไหนหรอครับ?’
‘ไปบ้านคุณนายอู๋แล้วเราจะไปซื้อคุมะกัน’ แค่ได้ยินคำว่าไปซื้อคุมะชานยอลก้
รีบวิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันทีหารู้ไม่ ว่าตัวเองจะได้ไปเจอกับอัลปาก้าหน้าเถื่อน
แทนคุณคุมะ……..
Kris part
นี่มันอะไรกัน…
อะไรกัน…
อาร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!! บอกทีว่าผมตาฝาดหรือไม่ก็ฝันไป ไอเด็กเอ๋อตัวโย่งนั่นคู่หมั้นผมจริงเรอะ
-0- ตาแป๋วๆอย่างกับผู้หญิงไหนจะตุ๊กตาคุมะที่กอดอยู่นั่นอีก ฮรืออออออ คริสปิกัสโซ่ได้คู่ชีวิตเป็นเอ๋อหรือนี่ T__________T
นมก็ไม่มีมันไม่เร้าจายยยยยยยยย <<< [มันเมาแล้วใช่มั้ย??-___-]
“นี่!! คริส”
“ครับคุณนาย TT”
เสียงของคุณนายทำเอาผมหลุดออกจากภวังค์ในบรรดล ฮึก ฮึก ได้โปรดไว้อาลัยให้ผมด้วย อาเมนนนน
“ไหว้คุณปาร์คสิ ไอนี่ -__-”
“สวัสดีครับ” ผมไหว้คุณปาร์คด้วยความเศร้าสลด แล้วมองไปยังไอเด็กเอ๋อนั่นมีไม่สนใจผมแม้แต่นี้ดดด เอาแต่กอดรัดฟัด
เหวี่ยงกับคุมะนั่นจนน่าโมโหอยากคุยด้วยตายแหละเชอะ [สะบัดเงิง]
“ชานยอล ไหว้คุณน้ากับพี่คริสสิ”
“สวัสดีฮะคุณน้า”
“สวัสดีจ้า น้องหนูยอล”
คุณนายนี่แค่เขาสวัสดีก็ยิ้มซะหน้าบานตีนกาออกเชียว -__- เพราะเสียงของคุณปาร์คนั่นแหละ ไอเด็กหยอยนั่นถึงได้เงย
หน้าขึ้นมา แต่พอดูชัดๆแล้วมันน่ารักดีแฮะ///// ไม่ใช่ๆๆๆนี้ผมคิดอะไรเนี่ย
“สวัสดีฮ่ะ…คุณเงิง”
เดี๋ยวนะขอคิดแปป-___- ใครชื่อเงิงว่ะ ผมหันซ้ายหันขวาไอเด็กเอ่อนี่มันเรียกใครเงิง
“เอ่อ คุณเงิงมองหาใครฮะ??”
น่านนนนน ชัดๆเต็มรูหูกูเลยแม่งเรียกกูเงิงอร้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก [ตายอย่างสงบ]
Kris part end
“คุณป๋าไหนบอกจะพามาซื้อคุมะไง พามาหาอัลปาก้าทำมัยไม่เอานะ!!”
คุณเงิงมองผมด้วยความแปลกใจเขาจะรู้ไหมว่าหน้าตัวเองเหมือนอัลปาก้ามีเงิง
“น้องยอลทำมัยไปว่าพี่เค้าอย่างนั้น นิสัยไม่ดีเลยรู้ไหม??”
คุณป๊าพูดพร้อมทำหน้าดุ
“ก็ผมพูดความจริงนี่คุณป๊า.. (. . )” ก็เห็นเงิงบานมาเป็นกันสาดซะขนาดนั้นนี่นา ฮิฮิ
“น้องยอลไม่น่ารักเลยนะ!!” ง่าคุณป๊าดุน้องยอลอีกแล้ว
“ขอโทษครับคุณเงิ…คะ..คริส” เกือบไปแล้วฟู่ววว คุณเงิงยังอ้าปากค้างอยู่เบยยย คริคริ ตลกชะมัด
“นี้คริส เลิกอ้าปากได้แล้ว พาน้องยอลไปนั่งในสวนไป ผู้ใหญ่เค้าจะคุยกัน”
คุณน้าคนสวยพูดขึ้นอ๋า จะให้ผมไปกันคุณเงิงหรอ… หน้าเขาดูดุจังเลยผมชักกลัวแล้วสิ
“หนูยอลไปกับพี่คริสนะลูกนะ” คุณน้าหันมาพูดกับผมด้วยรอยยิ้ม
“แต่..”
“หนูยอลอย่าดื้อน้า พี่คริสมีคุมะด้วย”
“โฮะ *0* จริงหรอครับงั้นหนูยอลไปก่อนนะ” คุณพ่อบอกว่าคุณเงิงมีคุมะด้วย อ๋า ผมรีบเดินตามคุณเงิงเข้าไปในสวน อยู่ไหน
น้อออ คุมะอยู่หนายยย?
ปึก!! อ๋าเจ็บจังเลยชนอะไรเนี่ย
“นี่ทำมัยเดินไม่มองทางเลย”
“อ๋า ขอโทษครับคุณเงิงคือผมมองหาคุมะอยู่” ผมพูดพลางลูบหัวตัวเองปอยๆหลังหรือคอนกรีต ทำมัยแข็งอย่างนี้เนี่ย
“นี่!ฉันชื่อ คริส ไม่ใช่เงิงแล้วหน้าก็ไม่ได้เหมือนอัลปาก้าด้วย!!”
“รู้แล้วครับ”
“แล้วทำมัยไม่เรียกให้มันดีๆห๊ะ??”
“ผมอยากเรียกเงิงมากกว่านี้ฮะ”
ชานยอลเถียงอย่างไม่ยอมแพ้
“แต่ฉันชื่อคริส!! เข้าใจมั้ย???”
“ผมเข้าใจก็ได้…”
“ดีมากพูดจาว่านอนสอนง่ายนี้แหละดีแล้ว”
“แต่คุณคริสต้องซื้อคุมะคอลเลคชั่นใหม่ให้ผมนะ เย้ใจดีจังเลย อิอิ ผมไปบอกคุณป๊าดีกว่า”
พูดจบชานยอลก็วิ่งออกไปอย่างร่าเริง คริสได้แต่ตบหน้าผากตัวเองด้วยความปวดใจเด็กนี่มันคิดเองเออเองไปหมด ใครบอก
ว้ะว่าจะซื้อคุมะให้ โว๊ะ
ณ ห้าง xoxo
ในที่สุดคริสก็ต้องมาซื้อคุมะให้เด็กเอ๋อนี่จนได้ -____-
เจอกันวันแรกเขาก็ต้องเสียเงินแล้ว
แล้วถ้าแต่งงานกันไปล่ะ
จะเหลืออะไร
เหลืออะไร
โฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ แค่คิดก็เศร้าแท้ T____T
กลับมาแล้วค่ะพร้อมกับการจัดตอนและรีใหม่บางเหตุการณ์
ความคิดเห็น