คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ค่ำคืนที่แสนวุ่นวาย
กริ๊งงงงงง เสียงสัญญาณกันขโมยดังขึ้นที่ธนาคารระดับประเทศแห่งหนึ่ง ท่ามกลางความเงียบสงัดแถวซอยดาฮาน ครู่ต่อมาก็มีรถตำรวจประมาณ 50 คันมาถึงหน้าธนาคารแห่งนี้ แล้วท่ามกลางความโกลาหลครั้งนี้ก็ปรากฏเงา เงาหนึ่งเดินออกมาทางประตูธนาคารพร้อมกับถุงผ้าขนาดใหญ่สองใบ ตำรวจทุกคนต่างเล็งปืนไปที่ชายคนนั้น ทว่าชายผู้นั้นกลับไม่เกรงกลัวแต่อย่างไร แต่กลับเดินมุ่งหน้าไปยังรถที่อยู่ใกล้ที่สุด พร้อมกับทิ้งถุงเงิน และยอมให้จับแต่โดยดี
"แกก็ไม่ต่างอะไรไปกับสุนัขตัวนึง" ตำรวจคนหนึ่ง ท่าทางหนุ่มแน่น กล่าวออกมาด้วยท่าทีเหยียดหยาม
"หึ แล้วคอยดูเองแล้วกัน" ขโมยคนนั้นตอบกลับ
ต่อมาก็มีตำรวจประมาณยี่สิบคนเดินเข้าไปตรวจในธนาคาร ต่อมาซักครึ่งชั่วโมงก็มีตำรวจคนหนึ่งเดินออกมาบอกกับหัวหน้าทีมว่า "ทุกอย่างไม่มีอะไรเสียหาย ครับท่าน"
"คุณแน่ใจนะ" ผู้กองฯกล่าวตอบ พลางถอนหายใจยาว แล้วหยิบเอาโทรศัพท์ในกระเป๋าออกมา แล้วพูดตอบกลับไปบอกตำรวจคนนั้นว่า "ส่งทีมพิสูจน์หลักฐานเข้าไป" แล้วต่อมาเขาก็กดเบอร์ๆหนึ่งลงไป
"นี่กี่โมงแล้วคุณ ไม่มีนาฬิกาดูกันหรือไง" เสียง เสียงหนึ่งดังออกมาจากโทรศัพท์ ฟังจากเสียงแล้วท่าทางจะง่วงมากทีเดียว
"ผมต้องขอโทษนะครับที่โทรมาดึกดื่นอย่างนี้ แต่หัวหน้าครับผมมีข่าวดีอยากจะบอกท่าน" ผู้กองฯคนนั้นพูด
"ว่ามาเดอร์เฟอร์"
"คือว่า.....ผมจับไอ้หัวขโมย ที่หัวหน้าต้องการตัวได้แล้วครับ!"
"หรอ รอผมสักชั่วโมงได้ไหม" หัวหน้าบอกตอบ ดูเหมือนว่าจะตื่นเต็มที่ทันทีที่ได้ยินข่าวครั้งนี้
ต่อมาประมาณชั่วโมงครึ่ง หัวหน้าก็ขับรถมาถึงพอดี ตอนนั้นเป็นเวลาตีหนึ่งพอดี เขาลงจากรถด้วยท่าทางอารมณ์ดีเต็มที่ ผิดกับเสียงที่รับโทรศัพท์ในตอนแรก แล้วเดินไปตรงที่อาชญากรถูกจับกุมอยู่
"ในที่สุดพวกเราก็จะได้เลื่อนขั้นแล้วโว๊ยยยย" เสียงตำรวจคนหนึ่งดังมาจากที่ไกลๆ
หัวหน้านั้นเดินด้วยท่าทางอารมณ์ดี พลางหัวเราะไปด้วย และเขาก็เดินมาถึงแล้วพูดกับตำรวจที่คุมอยู่ว่า "ไปตามผู้กองฯมา" ตำรวจคนนั้นก็เดินจากไป และต่อมาผู้กองฯก็เดินพลางฮัมเพลงไปพลาง
"คุณทำอย่างไรกับเดอะมอนส์เตอร์ได้ คุณนี่เก่งจริงๆ รู้ไหมว่าเดอะมอนส์เตอร์นั้นน่ะมีค่าหัวสูงถึงร้อยล้านบาททีเดียว เป็นที่ต้องการตัวอย่างมากในหลายๆประเทศ" หัวหน้ากล่าวชื่นชมเดอร์เฟอร์ต่อโดยไม่หยุดพักหายใจ และพูดต่อทันทีว่า "แล้วเราจะทำยังไงกับมัน"
"เห็นมีข่าวออกมาว่า แถวๆเอเมอร์เป็นคุกชั้นดีนี่ครับ หัวหน้าเรย์น่าจะลองไปขึ้นรางวัลที่นั่นดูนะครับ" เดอร์เฟอร์ให้คำแนะนำ
"อืม น่าสนใจทีเดียว" เรย์คิด "แต่มีปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง ลูกน้องของมันยังไม่ถูกจับเลย แล้วก็รู้ๆกันอยู่ว่าเดอะมอนส์เตอร์กับลูกน้องมันนั้น ไม่ใช่คนโง่ มันจบการศึกษาขั้นดอกเตอร์ด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งทั้งสามคนด้วย แถมยังได้รับรางวัลการแข่งขันต่างๆ ทั้งประเภทเทคโนโลยี การออกแบบ และด้านการแข่งขันยานยนตร์อีกด้วย นอกจากนี้ก่อนมันจะเรียน มันยังได้ถูกจองตัวให้ไปเป็นถึงนักบินอวกาศเสียด้วย แต่มันชอบมีปัญหาอยู่เรื่อยกับพวกรัฐบาล มันถึงจบออกมาเป็นหัวขโมยระดับมือโปรเลยก็ว่าได้ เราเองต้องเลือกคุกที่ป้องกันแน่นหนาที่สุดให้มัน"
"อย่างงั้นก็มีอยู่ที่เดียว คือ ที่คุกไมเทิล คุกอวกาศที่โคจรอยู่แถวๆ ดาวอังคาร เห็นมีคนว่ากันว่าเป็นคุกมาตรฐานแบบโหดน่าดู นักโทษจะหนีไปไหนไม่ได้ ถ้าหนีออกมาก็คงลอยออกไปอยู่ในอวกาศ และเป็นคุกนานาชาติด้วย เราอาจได้ค่าหัวมันเพิ่มขึ้นก็ได้" ผู้กองฯเดอร์เฟอร์พูกออกมา แล้วหยุดพูดไปนาน และบอกออกมาด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาว่า "แต่ถึงยังไงก็ยังเหลือลูกน้องมันอีกสองคน เราต้องคุ้มกันอย่างดี ระหว่างเคลื่อนย้ายนักโทษ"
"เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วง ผมมีทีมคุ้มกันภัยเกรดเอมาแล้ว" หัวหน้าเรย์พูดออกมาอย่างอารมณ์ดี และมีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น "สวัสดีครับ ว่าไงผู้กองฯโจลี่.......ฮ่ะ...อืม.......เป็นข่าวดีมากเลยผู้กองฯ........เดี๋ยวผมไป เตรียมฉลองได้เลยพรุ่งนี้"
"อะไรหรือครับ หัวหน้าเรย์" ผู้กองฯเดอร์เฟอร์ถามด้วยความสงสัย
"ทางผู้กองฯโจลี่ได้รับข่าวว่า เราได้จับลูกน้องอีกสองคนของเดอะมอนส์เตอร์ได้แล้ว" หัวหน้าเรย์พูดด้วยความดีใจจนตัวลอย "ผมว่าพรุ่งนี้ผมจะจัดงานเลี้ยงที่...."
"ผมไม่ขอไปดีกว่าครับ" ผู้กองฯเดอร์เฟอร์พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มเล็กน้อย
"ทำไมละครับ หรือว่าโจลี่....อ๋อเข้าใจล่ะ คุณไม่น่าคิดมากเลย อายุยังน้อย ดูผมสิแก่กว่าคุณประมาณอากับหลานอยู่แล้ว คุณเองพึ่งจะยี่สิบแปด มาเถอะ" หัวหน้าเรย์พูดเหมือนรู้ใจเดอร์เฟอร์
"ผมขอจัดการเกี่ยวกับกลุ่มของหัวหน้าดีกว่าครับ"
"งั้นผมไปก่อนล่ะนะ ผมนัดโจลี่อยู่ แน่ใจนะว่าพรุ่งนี้...."
"ขอให้สนุกนะครับ บ๊าบ บาย"
เสียงบรื้นของรถหัวหน้าเรย์ผ่านไป ทำให้เดอร์เฟอร์น้ำตาซึมขึ้นมาเมื่อเรย์เอ่ยถึงโจลี่
ความคิดเห็น