คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Prolouge จุดเริ่มต้นของเรื่องราว..(ป่วน!)
Prolouge จุดเริ่มต้นของเรื่องราว..(ป่วน!)
“นี่มันอะไรกัน ไมค์!! ฟังฉันนะ! นาย-ถูก-ไล่-ออก!!!!”
โอ้..อาโลฮ่าทุกคน ได้ยินแล้วใช่มั้ย อ่า ก็นะ ผมถูกไล่ออก...อะไรฟะ..แค่เขียนข่าวว่าแม่หมาพันธ์ปั๊กกำเนิดลูกชายสามตัว ลูกสาวอีกสองตัว แต่เสียดาย..ท้องไม่มีพ่อ...แค่นั้น! หัวหน้าก็เลยไล่ผมออก!! ทำไมอ่ะ! ข่าวนี้เป็นข่าวที่ลึกซึ้งมากเลยนะ! ลูกหมาก็น่าสงสาร มีแต่แม่ไม่มีพ่อ หัวหน้านี่ช่างไม่เข้าใจความลึกซึ้งของการเลี้ยงลูกอย่างโดดเดี่ยวเลยนะ ชิ! อย่าให้ชาติหน้าเกิดมาเป็นบก.ของหัวหน้ามั่งก็แล้วกัน จะไล่ออกตั้งแต่เดินเข้ามาในบริษัทเลย! คอยดู!!!
โอเค..ผมว่าผมบ่นมามากพอละ ตอนนี้ผมคงต้องเรร่อนหางานแบบสัมพเวสีไม่มีที่ทำงานสินะ...//ปาดน้ำตาแบบมาม่า.. ได้..ได้ จำไว้นะครับ คนอย่างไมค์ไม่ง้อใครอยู่แล้ว!! เชอะ! โอเค..เดี๋ยวนะ นั่นกระดาษสมัครงานใช่มั้ย? ผมรีบปลี่เข้าไปดูเฉกเช่นน้องหมาที่เจ้านายเรียกกินข้าว(....) โป้ะเช้ะ! ใบปลิวทำงานที่ร้านพิซซ่า...
‘รายละเอียดงาน..
ทำงานเป็นยามกะดึก ช่วงเวลา เที่ยงคืน ถึง หกโมงเช้า รายได้...’
โอ้! นี่ล่ะ! ที่ทำงานใหม่ของผม! พระเจ้าช่างเมตตาจริงๆ! เอาล่ะ! ชักช้าอยู่ใย..มุ่งไปเลย จุดหมาย..ร้านพิซซ่า เฟรดดี้ ฟาสแบร์!!!
.
.
.
‘กริ้งๆ..’
อ่า โอเค ตอนนี้ผมก็เข้ามาอยู่ภายในร้านแล้วสินะ โอ้ กลิ่นพิซซ่า
หอมมากครับ.. เอาเถอะ ตอนนี้ท่องไว้ก่อน มาสมัครงานๆ
“สวัสดีครับ มาสมัครงานหรือมาทานพิซซ่าครับ!”
“อ่ะ..เอ่อ..ผมมาสมัครงานครับ”
“’งั้นเหรอ โอเคๆ งั้นเดี๋ยวฉันจะพาไปดูงานที่นาย เอ่อ..”
“ไมค์ ครับ ผมชื่อไมค์”
“โอเค ไมค์ ฉันชื่อสกอตต์ เป็นเจ้าของร้านที่นี่ ตามมาๆ เดี๋ยวฉันจะพาไปดูงานที่นายต้องทำ”
“ครับ”
โอเค ระหว่างทางที่เดินไป...ไปไหนวะ? เออ ช่างเถอะ คุณสกอตต์ก็เล่ารายละเอียดงานให้ผมฟัง ต้องทำอะไรมั่ง ต้องมากี่โมง ต้องดูแลอะไร บลา บลา บลา เท่าที่ผมฟังมา งานที่ผมต้องทำก็คือดูแลหุ่นมาสคอตประจำร้าน ซึ่งก็มีอยู่ สี่ ห้าตัวนี่ล่ะ รู้สึกจะชื่อ โกลดี้ ฟ๊อกซี่ ชิก้า บอนนี่ แลวก็อีกตัว..อ่า ใช่แล้ว! เฟรดดี้ รูปร่างหน้าตาจะเป็นยังไงนะ...
“ถึงแล้วครับ คุณไมค์”
“อ่า ครับ”
“นี่ครับ สื่งที่คุณต้องเฝ้าไว้...”
โอ้ะ โอ หุ่นคนนี่หว่า น่ารักดีนะ ตัวแรกก็เป็นผู้..ชาย? โอ้ เหมือนผู้หญิงเป็นบ้า บอนนี่สินะ ต่อมาก็หุ่นไก่(มั้งนะ)ชิก้า หุ่นจิ้งจก..เอ้ย จิ้งจอก ฟ๊อกซี่ อีกตัวก็หุ่นหมีสีเหลืองทอง โกลดี้สินะ แต่เดี๋ยวนะ...ไฉนมันมีแค่สี่ตัว...
“คุณสกอตต์ครับ แล้วหุ่นอีกตัว..”
“นั่นไงครับ”
คุณสกอตต์ชี้ไปที่..เด็ก? มีหูหมี? อ้อออ เฟรดดี้สินะ...
“คุณสกอตต์ครับ ทำไมเฟรดดี้เป็นเด็ก..”
“อ๋อ เฟรดดี้เป็นหุ่นที่เอาไว้เล่นกับลูกค้าที่เป็นเด็กน่ะนะ”
“ถึงว่า..ทำไมตัวเตี้ย..”
ปึ้ก!
“เห้ย!”
“เสียมารยาทมากฮะ! ผมเป็นเด็กนะ! แล้วก็ไม่ได้เตี้ยด้วย!”
“ไม่เอาน่า เฟรดดี้ ไมค์เขาเพิ่งเข้ามาทำงาน เลยไม่ค่อยรู้เรื่องน่ะ”
“เชอะ!”
ผมยืนมองหุ่น..ไม่สิดูเหมือนคนมากกว่า ยืนพูดคุยกันราวกับเป็นคน เห้ย พ่อแก้วแม่แก้ว สาบานเถอะว่า ตะกี้ผมโดนเด็กเตะขา อ้ากกกกกก
“คุณสกอตต์ ผมว่า คุณต้องอธิบายเรื่องนี้ ตอนนี้ เวลานี้เลยครับ!”
ผมหันไปมองคุณสกอตต์ที่กำลังกลั้นขำ
‘ไอ้คุณสกอตต์!!!!!’
ความคิดเห็น