คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ใบสมัครนางเอกยุนโฮ - Suger ber-ry
ใบสมัครนางเอกของยุนโฮ
คำถาม สีแดง คำตอบ สีชมพูู เท่านั้น
เกี่ยวกับตัวผู้สมัคร
ชื่ออะไรคะ – ฟ้าจ้า ~!!
อายุเท่าไรเอ่ย – ๑๕ จะ ๑๖ ปีนี้แล้วววว ว ^-^
นามแฝงคือ - Xuhumm
ขออีเมล์ได้มั๊ย – ได้ ๆ แต่ไม่ค่อยออนนะ - - fc_michael_far@hotmail.com
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ - ยินดีเช่นกันจ๊า
เกี่ยวกับตัวละคร
ชื่อ (ไม่จำเป็นต้องเกาหลี แต่ถ้าเป็นชื่อเกาหลีต้องมีความหมายด้วยนะ) – เบ ฮานึล
(แปลว่าท้องฟ้าที่สดใสน่ะ *0*)
ขอชื่อภาษาอังกฤษด้วยค่ะ – Bae Hanuel
ชื่อเล่น – ฮานึล ~
อายุ (ไม่เกิน 18) – 17 ครึ่งได้เปล่า ? ><
วันเกิด – 19 ก.ค.
น้ำหนัก/ส่วนสูง – สูง 165 หนัก 45
ลักณะรูปร่าง (5 up+) – ฮานึลจัดว่าเป็นผู้หญิงที่ตัวเล็กเลยล่ะ ! จัดว่าสูงในวัยเดียวกันเลยนะ เพราะสาววัยรุ่นเกาหลีก็ไม่ค่อยสูงขนาดนี้กันซักเท่าไหร่ เธอมีผิวขาวอมชมพูเห็นแล้วอยากจะกอดจะหอม เธอดูตัวผอมมาก ๆ ทั้ง ๆที่เป็นคนกินเก่ง (ใช้คำนี้ยังน้อยไป) ขนาดนั้น ท่าทางกระโดกกระเดกไม่ค่อยกุลสตรีเท่าไหร่นัก แต่ร่าเริงและน่ารักเสมอ ชอบยิ้มอยู่ตลอด รอยยิ้มของเธอก็เหมือนทำให้โลกสดใสเหมือนกันนะ !! ทรวดทรงองค์เอวอะไรก็ไม่ได้ดูมดูมมากมาย - - “ แต่ว่าก็พอมีเหมือนกันล่ะน่า (ถึงจะน้อยกว่าเค้าก็เถอะ -*-) ฮานึล คล้าย ๆ ซ่อนรูปน่ะ จริง ๆ แล้วรูปร่างก็สวยเลยละ !
นิสัย (5 up+) – ฮานึลเด็กสาวผู้ร่าเริงอยู่เป็นนิจ *0* เธอมักจะเป็นที่รักของเพื่อน ๆ เสมอ เพราะเป็นเด็กอัธยาศัยดีไม่ค่อยถือโทษโกรธใครจริงจัง โกรธง่ายหายเร็ว ^^ เหมือนเป็นเด็กไฮเปอร์ปัญญาอ่อนด้วยซ้ำ เรื่องซุ่มซ่ามนี่ไม่มีใครเกิน - - “ ชอบลืมของ หรือไม่ก็ทำของหายอยู่เรื่อย ลืมเอากระเป๋ามาโรงเรียนแล้วยังโวยวายว่ามีคนขโมยอีกแน่ะ !! -*- เอากับมันสิ ขี้เล่น ขี้แกล้งเค้าไปทั่ว โดยเฉพาะเด็กเฉิ่มประจำห้อง อีทึกก ~ (ปล.เก็บกดมาจากโดนพี่ชายแกล้ง TT’) อ้อ... เรื่องกินล่ะก็ ... . อย่าท้านะ กินเก่งอย่าบอกใครเชียว ยิ่งกว่ายัดห่.... . แต่ชอบกินไอติมที่สุด ~ !! เฉพาะรสชอคโกแลตล่ะ ! >< เป็นคนง่าย ๆ ง่ายยยย ง่ายมาก - - จนถึงขั้นเกือบซกมก อะไรก็ได้ ยังไงก็ได้ ไปไหนก็ไป นอนไหนก็นอน เห็นฮานึลสดใสแบบนี้ เธอเป็นคนที่เข้มแข็งมากนะ ถึงภายในมันจะอ่อนแอมากก็เถอะ ถึงเธอจะเจ็บ อยากร้องไห้แค่ไหน แต่เธอก็จะพูดเสมอว่า ไม่เป็นไร แต่ก็ขี้อ้อน ถ้าไม่ได้เรื่องซีเรียสก็บอกเค้าไปทั่วล่ะ เจ็บจังเลยยย TT’ แบบเนี่ย ... .ฮะ ๆ
ประวัติครอบครัว – ฮานึลเป็นลูกสาวคนเล็กของบ้านนน น เธอมีพี่ชายที่หล่อมั่กมาก อย่างฮีชอล *0* แต่ก็ไม่ค่อยถูกชะตากันเท่าไหร่ (โดนแกล้งประจำ ฮานึลเลยไปลงกับอีทึกแทน)... แม่ของฮานึลเสียตั้งแต่ยังเด็กมาก ๆ แต่ว่า ก็ไม่เคยทำตัวขาดความอบอุ่น ไม่เคยทำตัวมีปัญหา พ่อของฮานึลทำธุรกิจที่มีรายได้มากอยู่เหมือนกัน แต่ฮานึลก็ไม่เคยใช้เงินเปลือง แถมยังงกอีกตั้งหาก - - ไม่ชอบทำตัวเป็นคนรวยอีก *_* ฮานึลเป็นเหมือนแสงสว่างของบ้านเชียวนะ เพราะเป็นเด็กมองโลกในแง่ดีและน่ารักเสมอ ถ้าวันไหนฮานึลไม่อยู่บ้าน ก็หดหู่เชียวล่ะ ~
ชอบ – กิน กิน กิน ,, ไอติม ,, พูด ,, ยิ้ม
เกลียด – เรื่องเศร้า ,, ความเครียด ,, ผีเสื้อ - - ^
ความทรงจำที่ฝังใจ (ไม่มีไม่ต้องใส่ก็ได้ค่ะ) – ตอนเด็ก ๆ ฮีชอลเอาผีเสื้อกลางคืนสิบ ๆ ตัว ไปปล่อยไว้ในห้องน้ำ TT’ ทำให้ฮานึลกลัวผีเสื้ออยู่เป็นนิจ และหลังจากนั้นก็ชอบเอามาแกล้งเธอบ่อย ๆ
ความสามารถพิเศษ – กินเนี่ยแหละ ฮ่าๆๆ ,, เห็นแบบนี้ ฮานึลเล่นเปียโนเก่งมาก ก *0*
อื่นๆ(ไม่จำเป็นต้องใส่ก็ได้ค่ะ) -
ชื่ออิมเมจ – คิม ฮยอนฮี Kim Hyunhee
รูปของคุณ (ขอ 6 รูปนะ มากไปป่าวค่ะ) -
รูปพระเอกของคุณ (5 รูป) -โทษด้วยนะคะ รูปมันใหญ่มาก -*-
คำถามชิงบท
1.ทำไมคุณถึงชอบแกล้งทึกกี้ (บรรยาย 5 up+) – ก็ดูนายนั่นทำเข้าสิ อย่างกับเป็นเด็กเนิร์ด .. เออ มันก็เป็นนี่หว่า *0* แกล้งมันแล้วสนุกชะมัด ดูหน้าตาภายใต้แว่นหน้านั่นสิ ก๊ากกกก กก ไม่อยากจะขำ >< (ได้ข่าวว่าเพิ่งขำไป - - “) แถมแกล้งอีตานี่นะ ไม่โดนเม้งแตกเหมือนคนอื่นอีกต่างหาก ถ้าเป็นคนอื่นคงอยากจะเอามีดมาหั่นคอฉันให้ขาดแล้วแล่ให้ปลาทูกิน (??) แหม เรียนเก่งที่สุดในห้อง แต่ไม่มีปัญญาสู้ยัยบ้าติ๊งต๊องอย่างฉัน ขำชะมัดเลย 555
2.คุณกำลังข้ามถนนแต่คุณกลับทำของตกมาจากกระเป๋านักเรียน สิ่งนั้นคืออะไร?? พอคุณก้มลงเก็บมันดันมีรถที่ไหนก็ไม่รู้กำลังพุ่งมาด้วยความเร็ว คุณตกใจมากจาเป็นลมล้มไปกองกับพื้น เมื่อคุณตื่นขึ้นมาคุณพบว่าคุณกำลังนอนอยู่บนเตียงที่ไหนก็ไม่รุ้ แล้วข้างๆคุณก็มีผู้ชายหน้าตาดีคนหนึ่งกำลังนอนเล่นคอมอยู้ข้างๆคุณ คุณจะทำอย่างไร (บรรยาย+บทพูด 10 up+)
- “ลัลล้า ๆ” เมื่อไหร่จะข้ามได้ละเนี่ยยย หิวไอติมค่า =o=
อ๊ะ !! ข้ามได้แล้ว ~ !! แต่เดี๋ยวก่อน .. .. TT’ ฉันเหยียบหมากฝรั่งที่มีคนถุยทิ้งไว้ โฮกกก ไอบ้าอย่าให้จับได้นะ แม้จะจับตัดให้เป็ดกินซะนี่ T0T … .
อ๊าก ! ฉันเลยได้ข้ามถนนเป็นคนสุดท้ายเลย ช่างโหดเหี้ยมอะไรอย่างนี้นะ TT’
ระหว่างที่ฮานึลกำลังเดินข้ามถนน หลังจากกระทืบเท้าให้หมากฝรั่งสีชมพูน่ารัก(??)นั้น หายยืดติดรองเท้านักเรียนของเธอแล้ว ก็ดันทำขนมปัง(เอ่อ.. .โซฟี - -)ที่เก็บไว้ไม่ดี กระเด็นออกจากกระเป๋าอีก ‘อ๊าก!! >< ตายแล้ว เก็บๆๆๆๆๆ’ ขณะที่กำลังรีบเก็บขนมปังอยู่ ฮานึลไม่ทันเห็นว่าสัญญาณปล่อยให้รถวิ่งได้แล้ววว ว ว
แล้วรถสปอร์ตสีดำคันหรูก็ขับมาด้วยความเร็ว 260 กม.ต่อ ชม. !! (พูดซะเว่อร์ -*-)
“เห ?? !! .. .. แอ๊กกกก TT’ .. . อ๋อยยย ย .. . วิงเวียนคล้ายจะเป็นลมม ม” แล้วก็อย่างที่พูด ฮานึลสลบกลางถนนไปแล้ววว ว
ไม่กี่วิ ร่างสูงเจ้าของรถคันหรูก็กุลีกุจอเปิดประตูรถลงมาดูอาการ - -
“เห้ย ตายหรือยังวะเนี่ย !!? .. .” ยุนโฮใช้เท้าเขี่ย ๆ ดูว่าตายหรือยัง -*- โหดร้ายไปหน่อย และพอร่างไม่ขยับ ... “นี่เธอ - - ลุกขึ้นมาได้แล้วยัยโง่” ร่างสูงนั่งลงแล้วใช้มือพลิกตัวฮานึลดู
“คุณคะ .. . - - เธอกรี๊ดสลบไปแล้วค่ะ ชนแล้วช่วยรับผิดชอบหน่อยได้มั้ย” มีสาววัยทำงานคนนึงเดินมาพูดกับยุนโฮ เพราะเห็นเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้น (เห็นหมากฝรั่งด้วยป่ะเนี่ย-*-)
“-*- ….. ยัยบ้าเอ๊ย” พูดแบบนั้นแต่ก็ค่อย ๆ ช้อนตัวร่างเล็กที่สลบไสลอยู่บนพื้นขึ้นมา แล้วหยิบกระเป๋านักเรียนมาด้วย แต่สายตาของยุนโฮดันไปสะดุดกับอะไรที่ตกอยู่บนถนน “=/////= ให้ตายสิโว้ย !!!” แต่ก็ต้องยอมรับมัน และเก็บโซฟีขึ้นมา -*-
............. .. .. . . .
ณ บ้านของยุนโฮ
“แจ่บๆ.. .ไอติมชอคโกแลต =w= งั่ม ๆ. . . .เห ?” ฮานึลค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาก็พบกับคนอีกคนที่อาศัยอยู่ในห้องด้วย
“O.o !!? นาย !! นายเป็นใครห้ะ !? เข้ามาในห้องฉันได้ไอทุเรศ !!! >o< (ปาหมอนใส่)”
“- -^” ว่าแต่ .. .. ทำไมนายหล่อจังล้ะ *,,*
“ยังจะมาทำหน้าแบบนี้อีก ออกไปนะไอโจรหื่นกามมม !!” ฮานึลหยิบผ้าห่มขึ้นมาคลุมเหนืออก
“- - ^ นี่มันห้องฉัน ยัยโง่” … . เออ นี่ไม่ใช่ห้องฉันนี่นา .. . หน้าแตก T__T
“... .. . =o= ~ (หน้าแตกเพล้งๆๆๆๆ) … เห้ย !! แล้วนายพาฉันเข้ามาในห้องนายได้ไง แก !! จะถ่ายรูปโป๊ฉันหรอ”
“-__-…… ฉันขับรถชนเธอ ยัยโง่”
“= = …. แล้วทำไมนายไม่พาฉันไปโรงพยาบาลล่ะ !! อ๊ากก แกเป็นโจรจริง ๆ ด้วย !! TT’”
“-___- ฉันเห็นว่าไม่เป็นอะไรมาก ไม่มีแผลอะไร ก็เลยไม่พาไป ..ยัยโง่” งกนี่หว่า T0T
“=o= ! ... มีสิ ! แผลในจิตใจของฉันไงล่ะ TT’ ฉันชอคจนสลบไปเลยนะ”
“ฉันเห็นเธอกำลังปรักปรำฉันอยู่ ก็ไม่เห็นเธอจะเป็นอะไรเลยนะ ยัยโง่”
“..... TT’ นายด่าฉันหรอ !!? ไอบ้า !!” (โถ เพิ่งจะรู้ - - เค้าด่ามาตั้งนานและ)
“ในห้องก็มีแค่เธอกับฉัน แล้วจะให้ด่าใครละ ยัยโง่ ...”
“TT’ ฉันอยากกลับบ้าน”
“ก็กลับไปสิ -__-^” อีตานี่ไม่คิดจะไปส่งฉันหน่อยหรอ T0T ใจร้าย
“ทำไมนายชนแล้วไม่ไปส่งฉันล่ะ TT’ ? โหดเหี้ยมทารุณที่สุด”
“โหดเหี้ยมทารุณ ? = = ; ... . พูดมากน่ารำคาญ ฉันไปส่งก็ได้ ยัยโง่เอ้ย !!” ไม่วายตะคอกใส่ฉันก่อนจะหยิบกุญแจอะไรซักอย่างที่ฉันเดาเอาว่ากุญแจรถแล้วออกไปจากห้อง เหหห รอด้วยสิ ~
ฉันนั่งเงียบ ๆ มากับเค้าบนรถ เพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไร TT’ ฉันไม่อยากโดนด่านี่นา.. . แต่เอ๊ะ แกล้งอะไรเค้าหน่อยดีกว่า *0*
“โอ้ยยย ย ฉันเจ็บสะโพกจังเลย T T นาย !! เพราะนาย นายต้องรับผิดชอบนะ !!”
“อะไรอีกล่ะ อย่ามาสำออย”
“เนี่ยๆ เจ็บมากเลยนะ T0T (ชี้ตรงสะโพก) นายต้องจ่ายค่ารักษาให้ฉัน”
โฮะๆ ~ ได้เงินฟรีค่า *__*
อยู่ ๆ หมอนี่ก็จอดรถแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย จะหยิบตังค์ชิมิล่า ~ คุคุ ><
“เปิด”
“!!!? ปะ..เปิด ? เปิดอะไร ??”
“เปิดตรงที่เจ็บให้ฉันดู พ่อฉันเป็นหมอ (แหลสดประจำวัน)”
“จะ..จะบ้าหรอ!! ไม่ !!”
“ไม่ได้เจ็บจริงมากกว่า”
“เจ็บสิ TT’ เจ็บมากเลยด้วย !!”
“งั้นก็เปิดดิ!!” หลังจากนั้นเค้าก็โน้มตัวมาและพยายามจะดึงกระโปรงนักเรียนฉัน TT ไม่นะ ไอโรคจิต อย่า ~
“รู้แล้ว ๆ ฉันไม่ได้เจ็บจริงหรอก TT’ แกล้งนายเล่น โอเคมั้ย ?”
“ก็แค่นั้น...” แล้วเค้าก็เริ่มขับรถต่อ ทำไม. .ทำไมนะ T0T ทำไมฉันแกล้งเค้าไม่ได้ล่ะ ? ไม่จริง = = ต้องมีวันที่ฉันชนะเค้าสิ ต้องมี !!
“เลี้ยวนี่สุดท้ายแล้ว บ้านหลังนั้นน่ะๆ” ฉันบอกทางให้เค้าจอดหน้าบ้านฉันโดยสวัสดิภาพ ~ “ขอบใจ .. .” ฉันเปิดประตูรถ แต่ก็ถูกรั้งไว้ซะก่อน *0* จะจ่ายเงินใช่มั้ย ??
“เธอลืมของ” อะไร -_- กระเป๋าฉันก็เอาลงมาแล้วนะ
“อ่ะนี่... ..เธอทำตกไว้บนถนนน่ะ” .. .ขะ...ขนมปัง T0T !!! โซฟีของฉันนนน ไม่น่ะ เอามานี่ !! ฉันรีบกระชากของของฉัน ที่ไม่ควรไปอยู่บนมือเค้า ไอบ้า นายมันโรคจิตของแท้เลยย T0T ฉันรีบเดินเข้าบ้านโดยไม่พูดอะไรกับเค้าอีก
กึก !!
“อ๊ากก” TT’ ขาฉันพลิกจนล้มหน้าคะมำตรงบันไดบ้านตัวเอง ... . ใจร้ายยย ย ฉันหันกลับไปมองที่รถเค้า ว่ายังอยู่หรือเปล่า *-*
“ยัยโง่...” =[]=!!!! แล้วก็ขับรถจากไป
หนอย !! อย่าให้เจอนะ >o< !!
3.คุณคิดว่าเขาคนนี้เป็นคนยังไง ในสายตาของคุณนะ (บรรยาย 5 up+)
- ครั้งแรกที่เจอเค้าก็ด่าฉันว่ายัยโง่ไม่หยุด TT’ แต่ว่า เค้าหล่อดีนะ สูง แล้วก็เท่ห์ด้วยละ ~,,~ แต่ไม่เข้ากับปากสุนัขของเค้าเลย เค้าชอบทำหน้าเก็ก แบบนี้ -_- ตลอดเวลา ไม่เมื่อยบ้างหรือไง .... .แต่ บางทีฉันว่าเค้าก็อ่อนโยนเป็นนะ จริง ๆ ก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรหรอก แต่ว่าเค้าคงไม่ชอบขี้หน้าฉันเท่าไหร่ T0T ถึงได้ด่าเอา ๆ คิดว่าฉันไม่ด่ากลับหรอ ชิชะ !! อย่าคิดว่าฮานึลคนนี้จะยอม .. ฉันต้องแกล้งนายคืนอย่างสาสม !! นายหน้าหล่อปากสุนัข ^0^
4.หลังจากที่คุณและยุนโฮเป็นแฟนกัน ความรักเหมือนจะไปได้ดี แต่กลับมีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น มันคือเรื่องอะไร (บรรยาย+บทพูด 6 up+)
- โฮะ ๆ ตอนนี้ให้ทายว่าอยู่กับใคร ??? ~ โฮะๆๆ
ไม่บอกหรอก ก๊ากกกกก ล้อเล่นค่ะ TT’ ... .. ฉันมาเที่ยวกับยุนโฮล่ะ แต่ว่า....
“ยุนโฮ TT’”
“-_-^ ทำหน้าอย่างกับอยากกินหมา”
“ไม่ใช่ T0T ฉันปวดชิ๊งฉ่อง .....”
“แล้วฉันจับขาเธอไว้หรอ ก็ไปสิ ฉันรอตรงนี้ล่ะ”
“^0^ ไปแป๊ปเดียว รอก่อนนะจ๊ะดาร์ลิ๊งง ~ ><”
"-_-^"ฉันรีบเดินหาห้องน้ำอย่างด่วนจี๋ มันจะออกมาแล้ววว TT’
“นี่... .ฮานึลใช่มั้ย ?” มีผู้หญิงคนนึงเดินเข้ามาทักฉันล่ะ *0* เธอเรียนโรงเรียนเดียวกับยุนโฮนี่นา ฉันเคยเจอ.... . เอ.. รู้จักฉันได้ไงนะ
“ค่ะ ^_^”
“ฉันมีธุระจะคุยด้วยหน่อย” ปวดฉี่จะแย่ จะชวนไปไหนล่ะคะคู๊ณณณ TT’
“ขอเข้าห้องน้ำก่อนได้มั้ยคะ?” แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่บอกว่าไปคุยในห้องน้ำก็ได้
พอฉันทำธุระเสร็จก็ออกมาล้างมือตามปกติ เธอก็เริ่มบทสนทนาขึ้น
“ฮานึล...คบกับยุนโฮอยู่หรอ” =w=
“คะ...เอ่อ.. ก็ทำนองนั้นแหละค่ะ”
“เลิกเถอะค่ะ”
“เอ๋ ?”
“.... .ฮึก ... .. สิ่งที่ยุนโฮทำไว้กับฉัน ..ฉันไม่อยากให้มันเกิดขึ้นกับคุณ ไม่อยากเลยจริง ๆ” แล้วผู้หญิงคนนั้นก็ร้องไห้แล้วก้มลงซบไหล่ของฉัน... . เธอน่าสงสารมากเลยล่ะ แต่เธอสวยมาก ๆ เลยนะ ถ้ายุนโฮจะชอบก็คงไม่แปลกหรอก “ฉันท้อง.... .กับยุนโฮค่ะ ฮึก... .แต่ว่า.. ..เค้า...เค้าเอาเงินให้ฉันไปเอาลูกออก.... . ฮือออ”
“......” นี่..นี่มันเรื่องอะไรกัน ? “เลิกกับเค้าเถอะนะคะ ถ้าไม่อยากเป็นแบบฉัน... .ฮึก” .. . .พูดไม่ออก .. . พูดไม่ออกเลยซักนิด
“ฉันจะบอกยุนโฮให้ ดีมั้ยคะ เราไปบอกยุนโฮกัน ฉันไม่ให้เค้าทำอะไรแบบนั้นแน่” ฉันจูงมือเธอออกจากห้องน้ำ แต่ก็ถูกรั้งไว้
“อย่านะคะ อย่า .. ..ถ้าเค้ารู้ว่าฉันทำให้คุณต้องแตกกัน เค้าจะต้องมาทำร้ายฉันที่บ้านอีกแน่ค่ะ ฮึก... ..” ยุนโฮ...นายเป็นคนเลวแบบนี้เองหรอ... . “ฉันคงต้องไปแล้วล่ะค่ะ ลาก่อนนะคะ ฮึก... . อย่าลืมที่ฉันบอกนะคะ”
ฉันเดินกลับมาหายุนโฮที่เดิม เค้ายืนอ่านโปสเตอร์อะไรซักอย่าง แล้วก็สังเกตว่าฉันเดินมา
“คิดว่าหนีกลับบ้านไปแล้วซะอีก -_-^”
“......เราเลิกกันเถอะยุนโฮ”
“พูดบ้าอะไรของเธอเนี่ย เพี้ยนแล้วหรือไง ?” ยุนโฮเอามืออังหน้าผากฉันแล้วทำหน้าอึ้งๆ
“เปล่า...เลิกกันเถอะยุนโฮ”
“เธอไปฟังอะไรมาจากใครหรือเปล่า....”
“เปล่า...ฉันอยากเลิก”
“ไม่ !! ฉันไม่เลิก !! เธอต้องบอกฉันก่อนว่า เธอไปฟังใครพูดเกี่ยวกับฉันมา!!”
“จบแค่นี้นะ อย่ายืดเยื้อเลย ^^ ….” ฉันเดินหันหลังให้เค้า แต่ถูกรั้งไว้ และแล้ว เค้าก็ประกบจูบลงบนริมฝีปากของฉัน
“......”
ฉันผละออกจากเค้า และวิ่งหนีมา... . พระเจ้า ! อยากจะร้องไห้จริง ๆ TT’ นายทำให้ฉันเจ็บปวดที่สุด....
_______สามวันผ่านไป ที่ฉันปิดโทรศัพท์ และไม่ติดต่อเค้าเลย TT’_______
มันน่าเศร้าที่ฉันฉันเอาแต่ขลุกอยู่ในห้องแบบนี้ .. แต่ว่า ก็ยังดีกว่าไปอ่อนแอให้คนอื่นเห็นและนะ ^___^ “
แกร๊ก !
เสียงอะไร -_-^
กุกกักๆๆ !
เห้... มันดังมาจากหน้าต่างนะ YOY
ฉันไม่กล้าหันไปมองหรอก ต้องเป็นปิศาจแน่ๆเลย Y^Y แม่ขา รอหนูด้วยยย ย
ครืดดด ~ ตึง !
“ห้องเธอนี่ ปีนง่ายกว่าที่คิดแฮะ ^0^”
ห๊ะ !!? ผีที่ไหนเค้าปีนห้องกันล่ะเนี่ย แล้ว.. ทำไมเสียงคุ้นจัง - -^
ฉันหันไปดู ก็เจอยุนโฮนั่งอยู่ที่ขอบเตียงของฉัน โดนหน้าต่างห้อง ถูกเปิดทิ้งไว้ให้ลมหนาวเข้ามาวิ่งเล่นจนฉันขนลุก = = ;
“นะ... นายเข้ามาได้ไง ออกไปเลยนะ นายบุกรุกบ้านฉัน T^T” ฉันพยายามไล่เค้าออกไป แต่เค้ากลับทำเหมือนไม่ได้ยินที่ฉันพูด Y_Y
“ปีนเข้ามาน่ะสิ ยัยโง่ -_-^ แล้วฉันก็มีเรื่องต้องสะสางกับเธอด้วย” เขายืนขึ้นเต็มความสูง นี่เค้าจะฆ่าฉันมั้ยเนี่ย TT’
“ฉะ.. ฉันบอกแล้วเราไม่มีอะไรต้องคุยกัน นายกลับไปเถอะ” ฉันพยายามดันเค้าออกไปตรงหน้าต่าง แต่มันก็ไม่สำเร็จผล นายนี่..คนหรือหมี -_-^
“มีผู้หญิงสวยมาบอกเธอว่าเค้าท้องกับฉันใช่มั้ย ?”
=[]= ; นายจะรื้อฟื้นมันทำไมวะห๊ะ .. .
“.....”
“ช่วยตอบฉันมา ฉันจะอธิบายทุกอย่างให้ฟัง...”
“ฮื่อ...”
ฉันน้ำตาคลอ ... . ไม่ๆๆๆ ห้ามร้องไห้ให้เค้าเห็นเด็ดขาด ไม่ !!
จู่ ๆ เค้าก็ถอนหายใจยาว แล้วก็ยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยน
=//////= แล้วทำไมฉันต้องหน้าแดงด้วยล่ะ >< !!
“เธอเป็นเด็กในรร.ฉันเอง ไม่ว่าฉันจะคบกับใคร ยัยบ้านั่น ก็จะบอกคนที่ฉันคบแบบนี้ทั้งนั้น.. .. ไอปกติแล้ว ฉันเองก็ไม่เคยง้อใครหรอกนะ ... . แต่เป็นเธอ ก็เลยยอมง้อหน่อย” ประโยคสุดท้ายไม่พูดเปล่า เค้าเอามือสวมเอวฉันจากด้านหลัง และเอาหน้าไว้ที่คอของฉัน
>///< !! นายทำให้ฉันเป็นบ้านะ ! อ๊ากกกก >,,<
“นะ...นี่มันบ้านฉันนะเว้ย ! นะ...นายจะทำอะไร ~!!?”
“กอดไง ยังไม่ได้ทำอะไรคิดไปไกลซะแล้ว -_-^”
“หาว่าฉันลามกหรอ = =;”
“ใช่น่ะสิ ^0^ เอาเป็นว่า เมื่อเธอเข้าใจแล้ว .. . ฉันก็ไปดีกว่า~” ยุนโฮเดินไปที่หน้าต่างที่เค้าเข้ามา และยื่นขาออกไปข้างนึง
“ราตรีสวัสดิ์” ฉันโบกมือให้เค้า แต่เค้าทำหน้าตาไม่พอใจ = = ; อะไรอีก
“มานี่” เค้ากวักมือเรียกฉัน เออ... . - - ฉันก็บ้าจี้เดินไปหา
“ราตรีสวัสดิ์ ที่รักของฉัน...” เค้าพูดเสียงเบา และดึงฉันไปจูบอย่างอ่อนโยน .. . .อ๊า >< ! ทำไมนายชอบทำให้ฉันอายและใจเต้นแบบนี้นะ
“ฮื่อ กลับดี ๆ นะ” ฉันบอกส่ง ๆ .. ไม่กล้ามองหน้าเค้าตรง ๆ แฮะ -_- และฉันก็รู้สึกว่า เค้าหัวเราะในลำคอ ก่อนจะปีนออก และขับรถกลับไป
>o< ! ตาบ้าๆๆๆ ทำอะไรในบ้านฉันก็ไม่รู้ !!
(เต็มใจมั้ยล่ะ - - ^)
= w = ถ้าขัดขืนก็คงไม่ใช่ฮานึล
(=[]=;;)
5.ตอนจบคุณอยากให้เป็นแบบไหน (บรรยาย+บทพูด 10 up+)
- “ฮานึล พ่ออยากให้เราไปต่อมหาลัยที่อังกฤษน่ะ”
“ห๊ะ !!? ระ...ร้อยวันพันปีไม่เคยเห็นพูดถึงนี่คะพ่อ ! ไม่เอาหรอก ไม่เอา !! หนูไม่ไปหรอกนะ”
“ฮานึล.. .ถือว่าทำเพื่อพ่อเถอะนะลูก เรียนต่อให้พ่อหน่อย จบมาแล้ว ลูกต้องการอะไร พ่อจะไม่ยุ่งเลย.. .” พ่อทำเสียงอ่อน เพราะเห็นฉันคัดค้านอย่างเอาเป็นเอาตาย
“ไม่!! ยังไงหนูก็ไม่ไปหรอก!! ไม่ๆๆๆๆ”
“...นี่เป็นคำขอสุดท้ายของแม่ของลูกนะ...” แม่.. .
“... ...”
“ขึ้นอยู่กับลูกจะตัดสินใจแล้วล่ะ พ่อให้เวลาคิด แค่วันเดียว” แล้วพ่อ ก็เดินขึ้นไปบนห้องของท่าน โดยทิ้งคำถามไว้ในหัวของฉันเต็มไปหมด
ฉันควรบอกยุนโฮดีมั้ยนะ .. แต่เค้าบอกว่าถ้ามีอะไรต้องบอกเค้า เค้าก็จะไม่ปิดบังฉันด้วย... . งั้น ฉันโทรบอกดีกว่าเนอะ ^_^”
“ฮัลโหล มีไร ?”
“-_-^ สรุปต้องมีอะไรก่อนถึงจะโทรหานายได้หรอ ไอพ่อนักธุรกิจแสนล้าน”
“อ๊าว เธอเองเหรอ ๆ ว่าไง ^0^ คิดถึงฉันล่ะสิ”
“ฮื่อ... .ฉันมีเรื่องจะบอก”
“อะไรล่ะ ?”
“คือ.. พ่อฉัน .. จะส่งให้ไปเรียนนอก มันเป็นคำขอของแม่ ก่อนตาย ฉันก็ไม่รู้ว่า ทำไมแม่ถึงขออะไรแบบนี้..”
“.....ไม่ต้องไป”
“...เห ?”
“ห้ามไป เธอต้องอยู่กับฉัน ที่นี่ เท่านั้น!!”
“ยุนโฮฉันทำไม่ได้หรอก... อย่าดื้อเลยนะ นายรอฉันอยู่ที่นี่ จะได้มั้ย?”
“.....รอน่ะได้ รอได้เสมอ .. แต่ฉันไม่อยากรอ !!”
“แล้วเราจะทำอะไรได้ล่ะ... รอฉันนะ สัญญาสิ รอนะ” ให้ตายเหอะ ตอนนี้น้ำตาฉันคลอเบ้าแล้วจริง ๆ YOY
“......อือ แค่นี้นะ” แล้วเค้าก็วางไป... เค้าจะ... โกรธฉันหรือเปล่า TT’
________หลังจากนั้น เค้าก็ไม่ได้โทรหาฉัน เราไม่ได้ติดต่อกันอีก จนกระทั่งวันเครื่องออ________
ฉันส่งข้อความไปบอกเค้า บอกทุกอย่าง .. .. . บอกรักเค้าด้วย และบอกว่า จะพยายามส่งมาบ่อย ๆ ถ้าเค้าไม่รำคาญ
วันนี้ ฉันต้องบินไปเมืองนอก ฉันต้องไปแล้ว
และเค้า ก็ไม่มา... .
พ่อไปซื้อของกับพี่ฮีชอล และกำลังจะมาส่งฉันเข้าเกท
“เฮ้ววววว !! ลุย ยยย ยย ย” -_-^ พันธมิตรบุกสนามบินอินชอนหรอเนี่ย ฉันได้ยินเสียงเหมือนกลุ่มคนจำนวนมาก กำลังวิ่งมาทางเกท แล้วนั่น =o= ; วัยรุ่นด้วยหรือเปล่า
ตีกันในสนามบินอินชอนหรอ - - ^
“ฮานึลฉันมาแล้ว !!” เอ๊ะ เมื่อกี้มีคนเรียกชื่อฉันหรือเปล่า -_-^
“ไม่ให้เธอไปปป วุ้ววว ว!! ที่รักของผม !” =///= ทำไมนายนั่นต้องทำอะไรหน้าขายหน้าด้วย
ยุนโฮเดินมาหาพ่อของฉันที่เพิ่งมากับฮีชอลแล้วคุกเข่าตรงเท้าท่าน
“เฮ้ !! นายจะทำอะไร อย่านะ ลุกขึ้น ยุนโฮ !!” เค้าไม่ยอมลุก แถมสนทนากับพ่อฉันซะด้วยสิ =[]=;;
“คุณพ่อครับ ผมชองยุนโฮ ว่าที่ลูกเขยของคุณพ่อครับ”
“ฮิ๊ววววววว” สนามบินหรือตลาดสด -_-^ เสียงแซวนี่มาทำไม
“....ฉันรู้อยู่แล้ว นายนี่ ... เด็ดจริง ๆ ฮ่าๆๆๆ” พ่อของฉันหัวเราะปากกว้าง - -
“เอ๋??” ฉันกับยุนโฮพูดพร้อมกัน
“คำขอของแม่ลูก ก็คือ....หาคนที่รักลูกสาวของเราจริง ๆ และไม่ว่าจะเป็นยังไง เค้าจะปกป้องลูกสาวของเราได้เสมอ... เท่าที่ผ่านมา พ่อเฝ้าดูฮานึลกับยุนโฮมาเกือบตลอด เพราะพ่อคิดว่า เด็กผู้ชายคนนี้ จะมาหลอกลูกของพ่อ ... แต่เปล่าเลย ... เห็นหรือเปล่า เค้ายอมถ่อมาถึงที่นี่ ทำเรื่องน่าขายหน้าขนาดนี้ เพื่อให้ลูกอยู่กับเค้า.... แต่ถ้าเกิดลูกไป ใช่ว่าเค้าจะรอไม่ได้...พ่อเชื่ออย่างนั้น"
"พ่อ..." ฉันสวมกอดพ่ออย่างไม่เชื่อหู นี่หลอกฉันหรอ TT' ใจร้ายย
และแล้ว ก็มีบุคคลมาเนียนกอดฉันกับพ่อที่ด้านข้าง -_-^
"พ่อ ~ ฮานึล ~ ><"
"กลับบ้านกันเถอะลูก ยุนโฮ = = ... ปล่อย" พ่อฉันบอกคำเดียว หมอนั่นทำเหมือนฉันไปตกขยะเปียกมา = = "
"พ่อคะ ? แล้วว" ฉันชี้ไปที่เกท
"โง่ - -^ ไม่ต้องไปแล้ว" ฉันโดนเขกกะโหลกโดยพี่ชายสุดรัก (อ้วก) หลังจากที่มันยืนขำกับเหตุการ์ณทั้งหมดมาอย่างเนิ่นนาน
"พ่อกลับไปก่อนก็ได้ค่ะ หนูมีเรื่องเคลียร์กับคนบางคน ^___^"
พอพ่อกับพี่ชาย และเพื่อน ๆ ของยุนโฮกลับกันหมดแล้ว ... ก็ได้เวลาของฉันล่ะ
"อ๊อออยยยย ย ย ยย ย !! เจ็บบบๆๆๆๆๆ ปล่อยๆๆๆๆ TT'" หมอนั่นร้องลั่น เพราะฉันบิดหูเค้าให้ตีลังกาสามตลบ
"โทษฐานที่ไม่ติดต่อฉันเลย !!"
"โถ ก็อยากเซอร์ไพรส์ -_-^"
"ไม่ต้องมาพูดมาก !"
ผัวะ ! (ที่หัว)
"พอได้แล้วลงไม้ลงมือเลยนะ ยัยโหด = =;"
"อยากตายหรอ ! ><"
"ถ้าต้องตายเพราะเธอ มันก็คุ้มดีนะ !" แล้วหมอนั่นก็อุ้มฉันขึ้นแล้ววิ่ง ๆๆๆๆ ไปทั่ว "แฟนผมครับ ! น่ารักมั้ยล่ะ !! 555"
"ไอบ้า ๆๆ ปล่อยนะ !!>< ไม่อายหรือไง"
"ไม่อายหรอกแฟนน่ารักขนาดนี้จะอายใคร ?" .. .. เค้ายังไม่ยอมปล่อยฉัน แต่กลับกระชับฉันเข้าไปในอ้อมอกมากขึ้น >///<
เค้าค่อย ๆ เลื่อนหน้าเข้ามาประกบปากกับฉันอย่างเนิ่นนาน
จูบของเค้า มันช่างงงง >< !!!
ห้ามทิ้งฉันนะ สัญญา ~ !
คำถามเอาใจไรเตอร์
1.คุณรู้สึกยังไงกับพลอตเรื่องนี้
- เจ๋งค่ะ ! อยากกวนประสาทยุนโฮมานานและ ^0^
2.ทำไมคุณถึงอยาก Audition เป็นนางเอกล่ะคะ
- เพราะยุนโฮด้วยล่ะ แล้วก็ เพราะพล๊อตมันน่าสนใจดีค่ะ
3.คุณชอบใครใน TVXQ ที่สุดเพราะอะไร
- ยุนโฮค่ะ เพราะมีเหตุการณ์ประทับใจเยอะแยะมาก ๆ ^__^
4.สัญญาได้มั๊ยถ้า Audition ไม่ติดคุณยังจะติดตามเรื่องนี้อยู่
- เอางั้นหรอ TT’ โอเคค่ะ ~ !!
5.มีอะไรจะบอกกับไรเตอร์มั๊ย
- ถ้าให้ติด จะจุ๊บสิบที !
6.ขอบคุณที่เสียสละเวลาอันมีค่ายิ่งมาออกับบิ๋มนะคะ
- ค่ะ เขียนนานเลย TT’
7.คำถามไม่ยากเกินไปใช่ไหมคะ
- ก็ดูจากความยาวของคำตอบสิคะ -_-^
8..ขอให้โชคดีค่ะ ^^ แฮะๆ
- สาธู๊ ~ !! >o<
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ความคิดเห็น