ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2 งานโรงเรียน กับ ผู้ก่อการร้าย
หลายวันผ่านไป
โรแรมส่วนัวภายในมิิอริว
ายหนุ่มื่นึ้นมาในอนเ้า เาลุออาเียไปล้าหน้าแปรฟัน พระอาทิย์้านอยัไม่ึ้น ายหนุ่มออไปวอร์มร่าายอยู่หน้าโรแรม
อันที่ริ้วยระับอเา ถึไม่้อมาออำลัายเา็เทพอยู่แล้ว ที่ทำไป็เพื่อโว์สาว ึ่มันไ้ผล สายาอทั้สามน้อมอลมาาั้นบน
พวเธอินนาารไปถึเหุาร์ที่เิึ้นเมื่อืน ริวแหนหน้ามอึ้นไปั้นบน แ่เา็ไม่เห็นใร ถึะรู้อยู่แล้ว แ่เา็ทำเป็นไม่สนใ
รึ่ั่วโมผ่านไป
หลัาริวอาบน้ำเสร็ เา็มาที่ห้ออาหาร ้วยบริารอโรแรม อาหารเ้าึถูัเรียมเอาไว้แล้ว
ถึแม้ว่าในโรแรมะไม่มีพนัานเลยสัน็เถอะนะ
ทั้สี่นรับประทานอาหารเ้า้วยัน วันนี้มีานโรเรียน พวเาึรีบรับประทานอาหาร แ่ัวและไปโรเรียนในทันที
ในอนที่เินเ้าโรเรียน็พบเอับสายาอหลายนที่มอมา มีผู้าย 1 นเินอยู่ท่ามลาสาวสวยทั้สาม มีใรบ้าะไม่อิา
บูลม่า เรม แรม เป็น 3 ใน 7 ไออลประำโรเรียน พอิว่าไออลรึ่หนึ่ไปเป็นอผู้ายนนึแล้วนั้น พวเา็แทบะาใาย
เหล่าสาวๆ่าอิาทั้สามน พวเธอ้อารเินเีย้าริว้วย
เสียพูุยันันระทั่ทั้ 4 เินาไป หลัานั้นพวเา็แยย้ายันไปทำหน้าที่อัวเอ
ลุ่มอริวประอบไป้วย ริว บูลม่า เรม และ แรม หน้าที่ในานโรเรียนอพวเาือารเปิร้านอาหาร
ฝีมือารทำอาหารอริว็ใ่เล่น ้วยระบบทำอาหาร มันทำให้ริวสามารถปรุไ้แม้ระทั่วาว
อาหารอร่อยผ่านลิ้นอริวไปหมแล้ว ้วยแ้มระบบที่ไม่ำั เมื่อ่อนเาินวาวเป็นอาหารแทบทุวัน
รสาิอวาวที่เาินอร่อยว่า็อนับ 100 เท่า สถานที่ั้ร้านอาหารอริวอยู่ในทำเล่อน้าี
อันที่ริสภานัเรียนอที่รนั้นไว้ให้ับพวเา สาเหุเป็นเพราะว่า 70% อสภานัเรียนเป็นผู้หิ พวเธออยาไ้วามสนใาริว
พอถึ่วบ่ายานโรเรียนึเริ่ม้นึ้น
นัเรียนรวมไปถึบุลภายนอ่าไป่อิวในร้านอาหารอริว ้วยลิ่นที่หอมไปถึหน้าประูทาเ้า พวเาอใไม่ไหวริๆ
ลู้ามาหน้าหลายา่าหลั่ไหลมาที่ร้านอาหาร เรม แรม บูลม่า ทั้ 3 ใสุ่เมออไป้อนรับลู้าทุน
ูเหมือนว่าเหล่านัเรียนายะื่นอบุเมเป็นพิเศษ
สถานาร์ูะปิีนระทั่มีลุ่มนสวมุสีำปลุมไป้วยหน้าาแมวเินเ้าโรเรียนมา
พวมันเินเ้ามาเป็นลุ่มพร้อมับอาวุธสรามมามาย
ผู้น่ารีร้อและรีบวิ่หนีไปอย่ารวเร็ว เป้าหมายอพวมันัเนนั่น็ือร้านอาหารอริว
แผนารอพวมันวันนี้่อน้าเรียบ่าย แวะินอาหาร้าทา่อนไปปล้นธนาาร ลิ่นหอมออาหารึูพวมันเ้ามา
"ร้านที่น่อิวเยอะๆนั่นแน่เลยรับลูพี่"
"อืม.." ลูพี่อพวมันยปืนึ้นฟ้าและยิไปหลายนั
ปัๆๆๆๆๆๆๆ
รี๊!!
"ฟัันให้ีพวแทุน ันือหัวหน้าลุ่มแมวำ ถ้าใรไม่อยาาย็อให้ออไปาร้านอาหารแห่นี้ให้หม"
ถึแม้ว่าอาหารอริวะอร่อย แ่นทั่วไปไม่อยาะาย ันั้นพวเาึรีบวิ่ออมาาร้านอาหารในทันที
บูลม่าเินไปหลบหลัริว ส่วน เรม ับ แรม ำลัั้ท่า่อสู้ พวเธอมาาเผ่ายัษ์ ฝีมือาร่อสู้อเธอเทียบไ้ับโุนในวัยหนุ่ม
้วยารฝึอริวและารเิมทรูให้ับทั้สอน เรว่าเมื่อพวมันเหยียบเท้าเ้ามาในร้าน ศพอพวมันะไม่น่าู
"อย่า่าพวมันล่ะ" ริวเอ่ยออมาเบาๆ
เรม ับ แรม พยัหน้า เมื่อเาอพวมันเินเ้ามาใล้ร้าน ทั้สอน็เลื่อนไหวในทันที
แอ๊! (เสียเปิประู)
เปรี้ย!!
"หน็อยแน่! ่ามัน!!" เมื่อเห็นว่าลูน้ออัวเอพลาท่าไปแล้ว หัวหน้าอพวมัน็ออำสั่ในทันที
สายาอริวลายเป็นเย็นา ารเลื่อนไหวรอบัวอเา้าลไปเป็นร้อยเท่า ายหนุ่มเินไปทำลายลูระสุนพร้อมับีหน้าผาอพวมันนละที
เมื่อหยุใ้วามเร็วอเอะแฟล สถานาร์น่าระอัระอวน็เิึ้นในทันที
โรมๆๆ
ร่าอลุ่มแมวำระเ็นออาร้านไปพร้อมๆัน เรม ับ แรม หยุะั้า พวเธอหันไปมอ้านหลั้วยวามสสัย
นที่ทำแบบนั้นไ้ในที่นี้มีแ่ริวนเียว เมื่อเห็นสายาที่้อมา ายหนุ่ม็ยิ้มให้ับทั้สอน
บูลม่าเป็นนที่ใที่สุ เธอไม่รู้เลยว่าริวเลื่อนไหวอนไหน เธอำไ้ว่าเธอเาะแนเสื้ออริวเอาไว้แน่น
ถ้าหาายหนุ่มเลื่อนไหวเธอ็้อรู้บ้าสิ
"นายเป็นนทำ?" บูลม่าล่าวถาม
"ลอิูสิ" ริวยิ้มอย่ามีเลศนัย ายหนุ่มไม่ลืมที่ะแหย่หิสาวไป้วย
"นบ้า" บูลม่าำมือหลวมๆพร้อมับทุบไปที่ออายหนุ่ม
"อะแฮ่ม!" แรมไอออมาเล็น้อย เร็มยืนหน้าแอยู่้าๆพี่สาวเธอ
ไม่นานรถำรว็มาถึ พวเาสอบปาำทั้ 4 นเล็น้อย่อนะนำัวลุ่มแมวำไป
ริวใ้เวลา่อมร้านหนึ่ั่วโม่อนะลับมาเปิบริาร่อ นี่้ออบุลู้าอเานะที่่วย่อมร้านให้
ถ้าหาให้ทั้ 4 น่อมร้านเอ เรว่าพรุ่นี้็ะไม่เสร็ ถึมันะเสร็ในทันทีถ้าใ้พลั็เถอะนะ
เร็ม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น