คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บทที่4
บทที่4
“เป็นไงอร่อยไหมตานพ”
“อร่อยครับโดยเฉพาะมัสมั่น”
“อร่อยก็กินเยอะๆเลยนะตานพ”
“แม่ค่ะพ่อยังไม่กลับเหรอค่ะ”
“จ้ะปอ อ่อปอแม่มีเรื่องจะบอกลูกวันพรุ่งนี้ตอนกลางวันปอกับแม่ต้องไปทานข้าวกับคุณนภารัตน์”
“ค่ะแม่”
“อ้าวพี่นัทกับพ่อกลับมาพอดีเลย”
“พ่อขาปอคิดถึงพ่อจังเลยค่ะ”
“พ่อก็คิดถึงลูกเหมือนกัน” สองพ่อลูกกอดกัน
“พ่อค่ะวันนี่ปอทำพุดดิ้งไว้ให้พ่อกับแม่ด้วยค่ะ แต่ก่อนอื่นเรามาทานข้าวกันก่อนดีกว่าค่ะ” ทั้งสี่คนก็เดินมาที่โต๊ะอาหารและลงมือทานอาหารกันอย่างอร่อยต่างก็มีความสุขที่ได้อยู่กันอย่างพร้อมหน้ากัน
เสียงโทรศัพท์ของปอถักดังขึ้นก่อนที่เธอจะเดินมารับโทรศัพท์
“ฮัลโหลนพ”
“ฮัลโหลปอขอบคุณนะสำหรับพุดดิ้งนะ”
“รสชาติเป็นไงบ้างนพ”
“อร่อยมากเลยปอวันหลังทำให้เรากินอีกนะ”
“จ้ะ”
“งั้นแค่นี้นะฝันดีนะปอ”
“จ้ะ” เมื่อคุยโทรศัพท์ปอถักคิดอะไรเพลินๆไปเรื่อยเปื่อยก่อนจะล้มตัวลงนอนและเผลอหลับไป
เช้าวันใหม่ปอถักตื่นแต่เช้าเพื่อลงมาทำอาหารให้ทุกคน
“อ้าวคุณปอตื่นแต่เช้าเลยนะค่ะ”
“ค่ะป้าบัวพอดีว่าปอตั้งใจลงมาทำอาหารเช้านะค่ะ”
“แล้วเช้านี้คุณปอจะทำอะไรเหรอค่ะ”
“ปอก็จะทำข้าวต้มทะเลค่ะป้า ป้าค่ะแล้วที่บ้านเรามีแป้งสำหรับทำขนมหรือเปล่าค่ะ”
“แล้วคุณปอจะทำอะไรล่ะค่ะ”
“ปอก็จะทำคุกกี้นะค่ะป้า”
“มีค่ะ เอ่อแล้วคุณปอจะทำไปไหนล่ะค่ะ”
“อ๋อพอดีว่าวันนี้ปอกับคุณแจะออกไปพบคุณนภารัตน์เพื่อนของคุณแนะค่ะ”
“เอ่อ งั้นเดี๋ยวป้าไปเตรียมของให้นะค่ะ”
“เอ่อเป็นไรค่ะเดี่ยวป้าช่วยปอล้างผักกับเจียวกระเทียมก็พอค่ะ”
“ได้ค่ะ” ว่าแล้วทั้งสองคนก็ช่วยกันอย่างขมักเขม่นและสุดท้ายอาหารเช้าก็เสร็จด้วยฝีมือของปอถักโดยที่มีป้าบัวคอยเป็นลูกมือ
“งั้นเดี๋ยวปอช่วยยกไปตั้งโต๊ะนะค่ะป้าบัว”
“ไม่เป็นไรค่ะคุณปอ”
“ให้ปอช่วยป้าเถอะนะค่ะ นะ นะค่ะ”
“งั้นก็ได้ค่ะ”
ทั้งสองช่วยกันตั้งโต๊ะอาหารกันจนเสร็จ
“อ้าวคุณผู้ชายกับคุณผู้หญิงลงมาพอดีเลยค่ะคุณปอ”
“วันนี้มีอะไรทานบ้างล่ะฮะป้าบัว”
“ก็มีข้าวต้มทะเลฝีมือคุณปอค่ะคุณผู้ชาย” ป้าบัวพูดยังไม่ทันจบเสียงของณัฏฐ์ก็ดังขึ้น
“ป้าบัวครับเช้านี้มีอะไรกินบ้างครับ”
“ข้าวต้มทะเลฝีมือคุณปอค่ะ”
“น่ากินจังเลยครับ ไหนพี่ขอชิมหน่อยซิว่าฝีมือเรานะพัฒนาขึ้นรึเปล่า”
“เชิญกินให้พุงกางเลยค่ะคุณพี่ชาย มาเดี๋ยวปอตักให้”
เมื่อปอถักตักข้ามต้มให้ทุกคนเสร็จก็มานั่งลงข้างๆณัฏฐ์
“เป็นไงบ้างค่ะทุกคน” ปอถักเอ่ยถามทุกคน
“ฝีมือไม่ตกเลยนะลูกสาวพ่อ”
“จริงด้วยค่ะคุณ”
“ผมก็เห็นด้วยครับพ่อ นี่ยัยปอวันหลังทำให้พี่กินอีกนะ”
“ปอกลัวว่าทุกคนจะเบื่อฝีมือของปอก่อนนะสิค่ะ” เมื่อทุกคนได้ยินอย่างนั้นก็หัวเราะกันอย่างมีความสุข
“อืม ปอจ๊ะอย่าลืมนะจ๊ะว่าวันนี้มีนัดกับแม่”
“อ๋อค่ะ ปอไม่ลืมหรอกค่ะ”
“นัดอะไรกันเหรอคุณ”
“พอดีว่าวันนี้ชั้นมีนัดกับคุณนภารัตน์นะค่ะ”
“พอดีเลยวันนี้ผมก็มีนัดคุยงานกับคุณวัฒนา” เมื่ออัครรินทร์พูดจบเสียงมือถือของณัฏฐ์ก็ดังขึ้น
“ฮัลโหลว่าไงคุณจ๋า”
“ได้ ได้งั้นเดี๋ยวผมจะไปเดี๋ยวนี้หล่ะ” ทันทีที่ณัฏฐ์วางสายจากจ๋าเลขาส่วนตัวปอถักก็ถามขึ้นทันทีว่า
“มีอะไรหรือเปล่าค่ะพี่นัท”
“อ๋อพอดีที่โรงแรมมีปัญหานิดหน่อยนะ”
“ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“พ่อก็อิ่มแล้วเหมือนกันงั้นพ่อไปก่อนละนะ”
“ค่ะคุณพ่อ” หลังจากสิ้นเสียงปอถักสองพ่อลูกก็เดินออกไปและในขณะนั้นเสียงมือถือของปอถักก็ดังขึ้น
“ปอขอตัวก่อนนะค่ะ” วรภาพยักหน้าเชิงว่ารับรู้
“ฮัลโหลนพเหรอมีอะไรรึเปล่า”
“พอดีเราจะชวนปอไปดูหนัง อ่อไอ้ไหมกับฝ้ายก็ไปด้วยนะ วันนี้ปอว่างหรือเปล่าหล่ะ”
“คือว่าวันนี้ปอต้องไปทำธุระกับแม่นะนพเดี๋ยวนพไปกับไหมกับฝ้ายเถอะ”
“งั้นไม่เป็นไรแค่นี้นะปอ”
ความคิดเห็น