high school demon

ลำดับตอนที่ #2 : งานเต้นระบำเเห่งความมืด

     "ว่าเเต่ผ.อ ของเราเป็นยังไงน่า หน้าตาเป็นยังไงน้า"

          วันต่อมา

ตอนนี้วิชา การต่อสู้ โดยครูทาทารัส เเห่งอาณาจักร บารีน่า เป็นครูโดยที่ครูคนนี้เป็นเพื่อนรุ่นน้อง1ปีกับผ.อ มี

   "เอาล่ะในวิชา การต่อสู้เป็นวิชาที่ไม่ได้ใช้ เอาล่ะในวิชาจะให้พวกเจ้า ออกมาสู้กัน ห้ามใช้พลัง"

ผมเป็นมนุษย์ เลยไม่มีพลัง เเต่ก็มีวิชา ฟันดาบอยู่พอได้ ส่วนคนที่ผมสู้ด้วย เหมือนผู้หญิงเลย เเต่ ใส่ชุดของผู้ชายเลย ผิวก็ซีค

"นี่ๆ พร้อมยังเหรอ ข้ารอเจ้านานเเล้วนะ เฮ้อออ"เด็กหนุ่มที่คล้ายเด็กสาวกล่าววาจาที่ทำให้ผมชักช้า

     ตอนนี้พวกเรายืนต่อหน้าเขาเเล้ว สายตาเข้ากดดันผมมากผมต้องหันหน้าหนี

  "เอาล่ะเด็กน้อยทั้งหลาย พร้อม.................เริ่มได้"

ผมพุ่งตัวไปหาเขา เขาก็ยังอยู่นิ่งๆ ผมก็เลยตวัตดาบใส่เขา ในจังหวะนั้นเหมือนผมฟันโดนดาบของผมเหมือนทะลุตัวเขาไป หลังจากนั้นเขาก็ไปอยู่หลังผมด้วยความเร็วเเสง ใช้ศอกเเทงที่ท้องของผม เเล้วก็ยกดาบมาที่คางผม

     "ยอมหรือยังเอ่ย หรือจะให้ดาบข้าโดนที่คางเเล้วให้เลือดออก

เพื่อให้ข้าชิมเลือดของเจ้า"

ผมก็ตัดสินใจยอมเเพ้

          หลังจบวิชา

ผมก็ตรงไปหาเด็กคนนั้นตัวน้อยกว่าผมมาก คนที่ผมสู้ด้วย

        "นี่นายชื่ออะไรเหรอ"ผมถามเขาโดยไม่คิดว่าเขาจะตอบหรือปล่าว

"ข้าน่ะเหรอ ข้าชื่อ ครอสเอลสวอด เป็นพี่ชายของฟีน่า เอลสวอดน่ะ"

เขาตอบมาทำให้ผมตกใจเพราะได้ยินว่าเขาเป็นผู้อำนวยการของโรงเรียน เซาลอน 

"งั้นก็เเปลว่า...นาย...เป็น.......ผู้อำนวยการโรงเรียน" 

"5555 ดีใจจังที่มีคนรู้ คนที่สู้กับนายก็คือฉัน หลังจากนี้จะมีกิจกรรมเต้นระบำนะ ขอให้สนุกเเละอีกอย่าง ฉันจะอยู่เป็นนักเรียน จนกว่าจะถึงกิจกรรมนั้น"

     เขาบอกจะเป็นนักเรียนจนกว่าจะถึงกิจกรรมนั้น ต่อจากนี้เขาก็ยังอยู่กับเราต่อไป  วันต่อมาเขาก็ยังเป็นนักเรียน

ณ ห้องปรุงยา วิชาเคมี

         ผู้อำนวยการก็ยังเรียนกับเรา วิชานี้เป็นวิชาที่เรียกว่ายากที่สุดเเล้วเพราะเราจะต้องปรุงยา ต้องพอดี พอเหมาะใส่มากไม่ได้ ใส่น้อยไม่ได้

ครูสาว ที่ชื่อโรสกำลังพูดเดี่ยวกับ ยาที่ทำให้ดำน้ำนานขึ้น '

"เอาล่ะ ตามนี้นะ สูตรผสมยา สาหร่าย น้ำทะเล  ไข่มุก น้ำมันดำ เด็กคนไหนทำได้ก่อนมีรางวัลนะ"

วิชาเเบบนี้ไม่มีในโลกมนุษย์ ผมเลยเป็นมนุษย์ที่โชคดีมากที่สุด เพราะในนี้มีเเค่ผมเท่านั่นที่เป็นมนุษย์

    "เอ น้ำมันดำ เอ๊ะฟีน่านิ เธอทำอะไรอยู่เหรอ"

เด็กสาวทียิ่นเอาของที่จะปรุงยา ไม่ถึง

     "เคนสินะ ช่วยหยิบให้หน่อย ฉันไม่ถึงน่ะ"

เธอกล่าวชื่อผมครั้งเเรก ผมหลงเขิลให้กับเธอ"นี่ๆ ฟังอยู่หรือปล่าว"เธอพูดทำให้ผมตกใจเเรงกดดันให้มองหน้าเธอทำให้ผมหยิบของให้เธอ เเล้วมองหน้าเธอเลื่อยๆ หลังจากหยิบให้เเล้วผมลองหันไปรอบๆเพื่อทำให้ไม่ตื่นเต้น หันไปเเล้วเหมือนมีคนมองอยู่ ผมก็มองเห็น ผู้อำนวยการมองหน้าฉันเหมือนเสือที่กำลังจะกินเหยื่อ ทันใดนั้นผมก็เพิ่งรู้สึกว่าเลือดตัวเองออก ฟีน่าก็มองไปที่เลือดไม่ต่างกัน ผมเลยปิดเเผล สายตาเขาก็ไม่ได้มองอีก

          "อยู่ยากจังเลย โลกนี้"

3สัปดาห์ต่อมา

          ณ งานกิจกรรมงานเต้นรำเปิดเทอม

"ฉันไม่ถนัดกับชุดพวกนี้เลย ชุดเเบบนี้ไม่เคยใส่"

ฟีน่าก็พูดออกมา"เด่วก็ชินเอง เพราะงานเเบบนี้จัด2ครั้งต่อเทอม เด่วฉันไปก่อนนะ"

"ทุกๆท่านตอนนี้ เราอยู่ในงานเต้นรำ ต้อนรับกษัตริย์เเคสเปอร์ ผู้ที่เป็นพี่ชายของทั้ง3คน ครอส ฟีน่า เอรีส 

     เคนระหว่างดูเหล่าพี่น้องเสวนากัน ได้เห็นผมหญิงคนหนึ่ง ผมสีชมพู ดวงตาของข้างดี มองมาเห็น ท่านไรในกลุ่มครู เหมือนรู้สึกว่า ครูคนนั้นมีความสัมพันธ์อะไรกัน เคนเลยขอเดินเข้าไปหาเด็กผมสีชมพู

"ขอโทษนะครับ เอ มองครูคนนั้นทำไมเหรอครับ"เด็กคนนั้นก็พูดขึ้นมาว่า

"ไม่มีไรหรอกค่ะ เเล้วมีอะไรเหรอคะ"

"ปล่าวหรอก" สองคนนี้เม้ากันอย่างเมามัน

     ถึงเวลาเต้นรำเเล้ว ครูไรเซลผู้สอน วิชาป้องกันศาสตร์มืด ที่โด่งดัง เพราะเขามีอายุเยอะกว่าครูบางคน