หัวขโมยแห่งบารามอส : เปิดตำนานใหม่แห่งป้อมอัศวิน

ลำดับตอนที่ #7 : บทสนทนากับชาวป้อม(รีไรท์)

"เฟริน พี่นายว่าไงป่าว" คิลเอ่ยถามเมื่อเห็นเพื่อนสาวเดินกลับมา

"มาเพราะงาน ไอเราก็นึกว่าจะห่วงกันมั่ง ไม่พูดถึงเลย ว่ากลับมาเพราะห่วง เชอะ" เฟรินบ่นอุบอิบ

"ที่นายบอกมันเป็นเรื่องธรรมดาของอะไร นายพูดไม่จบ" โรถาม

"อ๋อ นักต้มตุ๋น เมื่อก่อนพี่เป็นนักตุ๋นมากกว่าโจร นักต้มตุ๋นใช้แรงน้อยกว่า ไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมา หลอกเขา ขโมยแล้วแอบออกมา แทบไม่ต้องวิ่งมีกฏต่างกับโจร"

"กฏต่างกันหรอ?" คิลถาม

"ของฉันคือ มองให้เห็นโอกาส ความโกรธเป็นสิ่งแรกที่ต้องฆ่า แต่ของนักตุ๋นคือ อย่ารีบร้อน ห้ามแสดงความรู้สึกจริง แต่อยู่กับฉันแสดงความจริงมากจนหมั่นไส้"

"ตอนที่นายอยู่กับพี่เมื่อก่อนเป็นไง" โรถาม

"ก็ธรรมดา พี่ก็แบบขี้อ้อน กะล่อน ชอบแกล้ง ติดฉันหนิบหนับ หวงน้อง โดยเฉพาะตอนที่ฉัน....เอ่อ......ฉัน......มีแฟน.."

"หา อย่างแกเนี้ยนะ มีแฟน" คิลร้อง (ตูยังไม่เคยเลย - คิลคิด)

"เออดิวะ แหมสมัยนั้นพ่อสอนนักสอนหนาว่าชีวิตหนุ่มต้องมีบ้างเดี๋ยวเสียชาติเกิด"

"ไอมีบ้างของแกมันกี่คน"

"ง่า.... กี่คนจำไม่ได้"

"ปานนั้น" คิลพูด "เล่าต่อเถอะ"

"ตอนนั้น พี่ทั้งบ่นว่า ฉันเด็กเกินกว่าจะมี แล้วก็อีกสาระพัด พ่อก็บอกว่า ดีแล้ว เรื่องพี่ก็ช่างเขา แต่พี่ก็เป็นก้างตลอด บางทีแอบโยนแมงมุมใส่ตอนเดทมั้ง โอ้ย ตอนนั้นล่ะปวดหัวชะมัด" เฟรินหยุดเล่า มองหน้าเพื่อนๆที่ส่อแววอย่างรู้เลยเล่าต่อ

"บางครั้ง พี่ก็ชอบหายไปคนเดียว พี่เล่นละครตบตาเก่ง พ่อบอกว่าฉันเรียนเรื่องตบตาแค่ส่วนหนึ่ง เอาตัวรอดอีกหน่อยก็เหลือเฟือ แต่พี่ต้องเรียนหนักเพราะพี่ร่างกายอ่อนแอมากๆ ส่วนเรื่องดาบเรียนน้อยไปใหญ่เพราะไม่ไหว ออกแรงได้ไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ แต่ฉันวิ่งทั้งชม.ยังไหว"

"ท่าทางนายรักพี่นะ ฉันมีแต่แทบไม่คุยกัน พ่อเคยบอกว่า ยิ่งรู้จักกันมากยิ่งเจ็บปวด งานฆ่าเป็นงานเสี่ยง ฉันแทบไม่รู้เรื่องพี่น้องเลย" คิลพูด หน้าสลดเล็กน้อย

"แล้ว คาโลล่ะ มีไหม" เฟรินหันไปถาม

"....." ไร้เสียงตอบจากเจ้าชายข้างตัว

"คุณคาโลรู้สึกจะไม่มีหรอกค่ะ" เรนอนเอ่ยขึ้น

"เลิกพูดเรื่องเศร้าๆดีกว่า นายว่าชาวเดมอสที่มาคนไหนน่าคบสุด" เฟรินเปลี่ยนเรื่อง

"ถ้าเรื่องนี้ ฉันบอกได้" เสียงที่เฟรินคุ้นหูที่สุดดังขึ้นจากข้างหลังเธอ

"พี่"

"เควาหน่ะ เป็นแวมไพร์ แต่ไม่น่ากลัว ค่อนข้างรักสนุก ความสามารถค่อนไปทางเวทย์ ชอบสาวๆ เพราะเท่าที่มองมีแค่ 4 คงไม่เอาเห็นบ่นอยู่ข้างบน ส่วนเซริส เจ้าระเบียบตามประสาหญิง ขี้บ่น เอาการเอางาน อยากรู้อยากเห็น เควินหน่ะเงียบ เจ้าเล่ห์มาก ต้องระวัง เขามองคนเก่ง หลอกยาก ไม่ค่อยพูดหรอก ริวเซ หน่ะก็ ชอบตีหน้าเรียบ บางทีก็ขี้เล่น บางทีก็จริงจัง ความรู้เรื่องเดมอสค่อนข้างดี\" เฟนโรบรรยายถึงเพื่อนของเธอให้ครบ

เมื่อเฟนโรหันไปมองเฟรินก็ยิ้มน้อยๆแล้วพูดว่า

"ฉันได้ยินนายบ่นว่าไม่พูดถึงนายนะ เฟริน"

เฟรินสะดุ้ง เพราะท่าทางพี่จะได้ยินที่เธอพูดทั้งหมด

"งั้น ฉันจะช่วยบอกนะว่า นายมีแฟนมาแล้ว 13 คน" เฟนโรพูดยิ้มๆ

"13!!!" ชาวป้อมตะลึงกับความเจ้าชู้ของเพื่อนสาวในตอนที่ไม่เป็นสาว

"แหมขนาดนั้นแล้วหรอ" เฟรินเกาะหัวแก้เขิน "แล้วพี่อ่ะ"

"ไม่ว่างมีอย่างแกหรอก ส่วนใหญ่แค่จีบหน่อยๆ"

"เหอะ จีบหน่อยๆ ของพี่ก็ติดมามากว่าครึ่ง"

"เฮ้อ  เปลี่ยนเรื่องเหอะ" เฟนโรพูดเสียงอ่อย

"มีเรื่องอะไรหนุกๆที่เดมอสไหม" เฟรินถาม

"ไม่มีหรอก ส่วนใหญ่เป็นเรื่องสัตว์ประหลาด เจอมาเยอะ จนเจออะไรก็ไม่ตกใจแล้ว"

"เฟนโร!!!" เสียงแหลมของหญิงสาวดังขึ้น

..เซริสนั่นเอง..

"มีอะไร เซริส ไม่เห็นต้องตะโกน" เฟนโรพูดเรียบๆ

"นาย เอายาพวกนั้นมาด้วยใช่ไหม" แม่มดสาวพูดอย่างหงุดหงิดเป็นที่สุด

"ยา...." เฟนโรทำหน้าเหรอหรา แล้วก็ร้องอ๋อ "อ๋อ ยานั่นหรอ เอามานิดหน่อยเองอย่าโกรธน่าา"

\"เอายาที่กระเป๋านายออกมาให้หมดนะ\"

"เรื่องอะไรจะให้" เฟนโรพูดพลางคว้ากระเป๋าของตัวเองที่สะพายอยู่มากอด "เธอเก็บยาอะไรได้ถึงรู้ว่าฉันเอามา"

"แปลงเพศ" เซริสพูดอย่างหน่ายๆ

"ดี งั้นประเดิมรายแรก ด้วยยาแปลงเพศ" เฟนโรพูดอย่างนึกสนุก

************************

เอ๊ะ มันชักห่างจากเรื่องของขวัญแล้วสิ



post เข้ามาเยอะๆ นะ .............จอมโจรไร้เงา