หัวขโมยแห่งบารามอส : เปิดตำนานใหม่แห่งป้อมอัศวิน

ลำดับตอนที่ #13 : โชคดีป่าวเนี่ย

*หมายเหตุเล็กน้อยเนื่องจากลืม ผับแห่งนี้อยู่ค่อนข้างห่างจากเมือง ลึกเข้าไปในป่าเล็กน้อย

ทำไงกันดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดีดี!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เฟรินร้องลั่นในใจ

แต่ 3 ตัวข้างๆกลับ

ซาตาน ......นั่งยิ้ม (ไอบ้าเอ๊ย - เฟรินด่าในใจ ถ้าด่าออกไปเป็นเรื่อง)
นักบวช........กระดกเหล้าเข้าปากอย่างไม่สนใจ
เฟนโร.........ถอนหายใจ

ทำไมไม่มีใครทุกข์ร้อนเหมือนเธอ!!!!!!

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จะบ้าตาย

"พี่เอาไง พวกนั้นมาแล้วนะ" เฟรินหันไปหาพี่ที่น่าจะพึ่งได้ แต่กลับ

"พวกนั้นมาแล้วเราก็กลับ" เฟนโรพูดเรียบๆ

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ช่วยทุกข์อะไรหน่อยได้ไหมมมมม ไอคุณพี่!!!!

"เป็นไรไป เฟริน" เฟนโรเอ่ยถาม -_-^ หลังจากเห็นฟรินที่เริ่มเหมือนภูเขาไฟระเบิด

"โธ่ พี่ โดนเจอเดี๋ยวโดนทำโทษแน่" เฟรินเอ่ย

"พี่มีธุระ เดี๋ยวพี่คุยกะพวกเขาให้ เฟรินกลับไปกะพวกเขาก่อนนะ" เฟนโรเอ่ย ทำให้เฟรินงงอย่างแรง

สรุปแล้ว เรามาทำอะไรกันเนี่ย!!!!!!! เฟรินแหกปากในใจ

"เฮ้ คาโล รุ่นพี่โรเวน" เฟนโรตะโกนเรียก ทำให้คนถูกเรียกมองด้วยสีหน้าแปลกๆ แล้วเดินเข้ามาหา

"อ..เอ...." เฟรินเกิดอาการงงสุดๆ

คาโลหยุดตรงหน้าเฟนโร จ้องหน้าคนผิดอย่างแปลกๆ

"นาย.." คาโลจะเริ่มถามแต่เฟนโรดักคอ

"ชั้นรู้กฏน่า ไม่งั้นจะบอกคิลไว้ทำไมว่าไปไหน ที่จริงก็เล็งให้พวกนายมาแต่แรกแล้ว" เฟนโรพูดทำให้คนฟังยิ่งฉงน

"ฉันอยากให้พวกนายพาเฟรินกลับไปด้วยหน่อย ฉันมีธุระ" เฟนโรเอ่ยขึ้น

"ทำไม.." โรเวนตั้งถ้าจะถาม แต่เฟนโรขัดคอ

"มันอันตราย พาเฟรินกลับไป แค่นั้นพอ ไม่ต้องถาม" เฟนโรเอ่ยแววตาเริ่มฉายแววความเครียด ทำให้โรเวนเลิกคิดถาม

"พี่ สรุปแล้วพาฉันมาทำไม" เฟรินถามอย่างขัดใจ

"บอกว่าไม่ต้องถาม กลับไปเร็ว!!!" เฟนโรพูดอย่างเครียด ทันใดนั้นเกิดเสียงระเบิดขึ้น

ตูม!!!

ระเบิดดังขึ้นจากหลังร้าน

"รุ่นพี่ พาเฟรินไปเร็ว มันมาแล้ว" เฟนโรตะโกนบอก โรเวนชั่งใจอยู่ 2-3วิ ตัดสินใจเรียกเฟรินให้ไป

"ไปดีกว่าเฟริน เร็ว" เจ้าชายแห่งเจมิไนเอ่ยเรียก มือหนึ่งเรียกดาบขึ้น ทั้งโซมาเนีย แองเจลิน่า ไธนอส และโรก็เรียกดาบเช่นกัน

"นายก็ควรไปด้วย เจ้าชายคาโล เป้าหมายมันอยู่ที่เฟริน" เฟนโรเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นเจ้าชายน้ำแข็งแห้งยังคงยืนเฉย " ไปสิ ไป!!!"

คาโลลังเลอยู่พักแล้วจึงตัดสินใจลากเฟรินไปอย่างช่วยไม่ได้

"พี่!!" เฟรินเอ่ยเรียก

"อีก 5 นาทีตามไป" เฟนโรเอ่ยพลางชักมีดสั้นที่พกไว้ออกมา พร้อมกับที่คาโลลากเฟรินออกไป

หมอกควันเริ่มจางทำให้เฟรินเห็นภาพของผู้จู่โจมแวบหนึ่ง

เคเบรอส

หมาสามหัว

"ไอหมางี่เง่า" เฟนโรเอ่ยสถบ แล้วพุ่งเข้าประจันหน้าด้วยมีดสั้น

*******************

ตูม!!! เสียงระเบิดดังขึ้นเป็นระลอกๆ ราวกับบอกถึงการต่อสู้ที่ดุเดือด

เจ้าชายผมม่วงนำคนกลุ่มน้อยหนีมาใกล้ถึงตัวเมือง

"โอ้ย นี่มันอะไรกันเนี่ย" แองจี้บ่นขึ้น พลางหอบน้อยๆ

"นั่นสิ ไม่มีใครรู้เลยเหรอ" โซมาเนียเอ่ย

"พี่ จะรอดไหมเนี่ย" เฟรินยังคงตาค้าง พูดเสียงอ่อยราวกับจะหมดแรง "หมาสามหัว" เฟรินครางออกมาเบาๆ พลางนึกสภาพศพพี่ จะรอดไหมนี่ สีหน้าราวกับวิญญาณจะหลุดจากร่าง

"ว่าไงนะ เมื่อกี้ นายบอกว่าหมาสามหัวงั้นเหรอ" โรหันมาถามสิ่งที่ได้ยินอย่างตะหนก

"ไม่ผิดแน่" เฟรินเอ่ย

"อ้าว ไธนอส เอาไงดี ไม่ไปช่วยเหมือนปล่อยให้เจ้าหนูนั่นตายนะ" โรเวนเอ่ย

"ไม่เป็นไรหรอก" เฟรินเอ่ยอย่างนึกอะไรขึ้นได้ แววตาที่ไม่รู้ว่าจะดีใจหรืออะไรดี

"ลืมพี่ลูคัสกะพี่ลอเรนซ์ไว้ในร้านนั้นอ่ะ" -_-^

-*-
******************
หมา 3หัว

หมาปีศาจจากขุมนรก

"รุ่นพี่อยู่แล้ว ไม่คิดจะช่วยผมมั่งเหรอ" -_-^ เด็กหนุ่มหัวขโมยที่ไม่ใช่นางเอกของเรื่องเอ่ยขึ้น (เหอๆ)

"ไม่ล่ะ เฟนี่" ซาตานรุ่นพี่ที่ไม่ใช่พระเอกเช่นเดียวกันเอ่ยขึ้นทั้งยิ้มอย่างไม่ค่อยใยดี "ก็คิดซะว่า เราไม่ได้ยืนอยู่ตรงนี่ล่ะกัน"

คำพูดที่ทำเอาเด็กหนุ่มที่อายุน้อยกว่าทำหน้าปุเลี่ยนๆ

"รุ่นพี่ฮะ นี่หมาสามหัวนะ ไม่ใช่พุดเดิ้ลหรือ ร็อคไวเลอร์นะ" เฟนโรเอ่ยขึ้น

"มันก็หมา 3หัวนะสิ เห็นๆอยู่ว่ามี 3 หัว"

เหอๆ
กวนตีนจริงงง ซาตานงี่เง่า
เฟนโรนึกด่าในใจ

"รุ่นพี่ลอเรนซ์ฮะ" เฟนโรเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เว้าวอนเป็นที่สู้ดดดดด >-<

"ตายๆไปซะ โลกมันจะได้สะอาดขึ้น" นักบวชหน้าบูดเอ่ยอย่างตัดเยื่อไย ไร้เมตตา

แกเป็นนักบวชหรืออะไรกันวะ

ว่าแล้วก็ไม่มีอะไรนอกจากถอนหายใจ และเริ่มตั้งท่าพร้อมรบ

หมาสีดำ ตาเหลืองทองทั้ง 3คู่ หันมามองมนุษย์ตัวเล็กๆตรงหน้าอย่างหิวกระหาย
*********************
"รุ่นพี่ แล้วเราจะเอาไงกัน" แองจี้เอ่ย

"ไม่เป็นไรมั้ง ลูคัสกะลอเรนซ์ก็อยู่" ไธนอสเอ่ยอย่างใจเย็น

"ถึงอยู่นายคิดว่า 2ตัวนั่นจะช่วยเหรอ" โรเวนเอ่ยเรียบ "ลูคัสกะลอเรนซ์หน่ะ ไม่เคยคิดช่วยใครตั้งแต่ต้นหรอก"

"หมายความว่า..."

"2ตัวนั้นชอบปล่อยให้สู้จนกว่าจะหมดแรงหรือจวนจะตายค่อยเข้าไปช่วย"

O_O!!!

"ไม่ตายแน่ แต่อาจพิการ" โรเวนพูดเรียบ

"..........."

"พี่จ๋า ฉันจะไปช่วยแล้ว" T^T เฟรินร้องมือยกขึ้นจะเรียกดาบแต่...

"เฟริน หยุดก่อน" โรร้องแล้วคว้าไหล่นางเอกของเราที่อยากเป็นนางเอกไปช่วยพี่ชาย -_- นัยตาสีเขียวมรกตฉายแววเครียด

โรไม่ใช่คนเดียวที่ดูรับรู้สิ่งผิดปกติ โรเวน คาโลและไธนอสก็ดูจะรู้เช่นเดียวกัน

"เรามีแขกซะแล้วสิ" โรเวนเอ่ยพลางกระชับดาบที่ถืออยู่

"หิหิหิหิหิ" เสียงหัวเราะปริศนาดังก้องจากรอบๆ ความมืดที่ปกคลุม และการอยู่กลางป่าทำให้เสียงฟังดูสยดสยองไม่น้อย ลมพัดหวิวๆ ดุจเสียงโหยหวน

*****************