วัยอลเวง - วัยอลเวง นิยาย วัยอลเวง : Dek-D.com - Writer

    วัยอลเวง

    โดย fayka^^

    ผู้เข้าชมรวม

    375

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    1

    ผู้เข้าชมรวม


    375

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  รักอื่น ๆ
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  8 ม.ค. 50 / 09:24 น.


    ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

      บทประพันธ์. ชลาลัย
      บทโทรทัศน์. วรพันธ์ รวี
      กำกับการแสดง. วัชรา สังข์สุวรรณ
      ควบคุมการผลิต. สยม สังวริบุตร

      ธนัย นักศึกษาหนุ่มที่ทั้งหล่อและรวย ปริทัศน์ ผู้เป็นพ่อเป็นนักธุรกิจ
      ระดับพันล้าน ส่วน ริษา ผู้เป็นแม่ก็เป็นนักธุรกิจสาวสวย ปริทัศน์กับ
      ริษาหย่ากันเมื่อธนัยกำลังอยู่ในช่วงของวัยรุ่น เขาไม่เข้าใจว่าอะไรทำ
      ให้แม่ต้องทิ้งเขาไปอยู่อเมริกา ธนัยต้องอยู่กับพี่เลี้ยงเป็นส่วนใหญ่
      เพราะปริทัศน์ไม่ค่อยมีเวลาให้ ปริทัศน์กำลังสนุกกับงานธุรกิจทุกอย่าง
      ที่เขาทำประสบความสำเร็จอย่างน่าภูมิใจ ปริทัศน์ทำงานจนแทบจะลืม
      ลูก สิ่งที่เขาให้ธนัยอย่างไม่อั้นก็คือเงิน โดยไม่รู้ว่าธนัยต้องการความรัก
      ความเข้าใจ และความอบอุ่น จากพ่อบ้าง

      ในช่วงปิดเทอมปริทัศน์จะให้ธนัยไปหาริษาที่อเมริกา ทว่าไม่กี่ปีทั้ง
      ปริทัศน์และริษาก็แต่งงานใหม่ ปริทัศน์แต่งงานกับ มณีมัย นักธุรกิจ
      สาวสวย ธนัยไม่ยอมรับทั้งแม่เลี้ยงอย่างมณีมัยและ พ่อเลี้ยงชาว
      อเมริกัน สามีใหม่ของริษา เขาหวังจะให้พ่อและแม่กลับมาอยู่ด้วยกัน
      เหมือนเดิม เขาต้องการครอบครัวที่อบอุ่นของเขาคืนมา แต่เมื่อทั้งคู่
      แต่งงานใหม่ ธนัยจึงรู้สึกเหมือนถูกทำร้ายและถูกทอดทิ้ง เขาฝังใจ
      ว่ามณีมัยแย่งพ่อไปจากเขาอีกคน นอกไปจากงานที่มากมายของปริทัศน์
      ยิ่งเมื่อมณีมัยมีลูกกับพ่อเขาอีกสองคน ธนัยก็ยิ่งโดดเดี่ยวมากขึ้น เขา
      เติบโตมาอย่างคนที่ขาดความรัก ความอบอุ่น และโหยหามันอย่างมาก
      ธนัยไม่มีความสุขสักครั้งเมื่ออยู่บ้าน เขารู้สึกเหมือนเป็นคนอื่นในบ้าน
      ของตัวเอง ธนัยจึงอยู่กับเพื่อนเป็นกลุ่มใหญ่ และทำตัวเป็นเจ้ามือพา
      เพื่อนเที่ยวเสมอ เขาจะกลับบ้านก็ต่อเมื่อไม่มีเงินหรือว่าหมดแรงเท่านั้น
      มณีมัยเข้าใจความรู้สึกของธนัยดี ว่าเขาเกลียดและไม่ยอมรับเธอเป็น
      “แม่คนใหม่” แม้เธอจะพยายามอย่างไรก็ตามแต่ ธนัยกลับต่อต้านรุน
      แรงจนเธอนึกท้อ มณีมัยรักและเป็นห่วงธนัยอย่างจริงใจ เธออยากให้
      ปริทัศน์มีความสุขมากกว่านี้ มณีมัยรู้ดีว่าปริทัศน์รักธนัยมาก แต่เขาจะ
      เข้มงวดและแข็งกร้าวกับลูกเสมอ จนธนัยเข้าใจว่าพ่อไม่รัก ในความเป็น
      จริงแล้วปริทัศน์ต้องการให้ธนัยเข้มแข็งและเป็นหลักให้ครอบครัวแทนเขา
      ปริทัศน์จึงเข้มงวดกับธนัยมากจนชายหนุ่มต่อต้าน สิ่งที่เขาต้องการคือความรัก
      ความเข้าใจจากพ่อ แต่ปริทัศน์กลับทำในสิ่งตรงข้าม พ่อกับลูกจึงทะเลาะกัน
      รุนแรงทุกครั้งที่พบกัน

      ทางด้านการเรียน ธนัยเลือกเรียนในมหาวิทยาลัยเปิดของรัฐ แต่ไม่เคยเข้า
      เรียนเลย เขาใช้วิธีให้เพื่อนสนิทชื่อ สืบสาย หา Sheet หรือจ้างคนเข้า
      เรียนแล้วถอดเทปให้ ซึ่งธนัยก็เอาตัวรอดได้ทุกครั้ง เพราะพื้นฐานทาง
      การเรียนของเขาค่อนข้างดี ธนัยมีเพื่อนสาวที่สนิทกันมากเป็นสาวสวยชื่อ
      ศิริวิมล ทั้งคู่สนิทกันมากจนใครๆ เข้าใจว่าเป็นแฟนกัน ซึ่งทั้งธนัยกับ
      ศิริวิมลไม่ปฏิเสธ ธนัยยอมรับอย่างนึกสนุกมากกว่าจะจริงจัง ส่วนศิริ
      วิมลรักและเข้าใจธนัยมากกว่าคนอื่นๆ เธอจึงยอมเขาทุกอย่าง แม้ธนัยจะ
      ไม่เคยคิดกับเธอเกินไปกว่าความเป็นเพื่อนก็ตาม วันหนึ่งธนัยพาเพื่อน
      กลุ่มใหญ่ไปกินโดนัทที่ร้านหน้ามหาวิทยาลัย เขาพบแคชเชียร์สาวสวยชื่อ
      ธาริน เมื่อเห็นธนัยมองธารินอย่างสนใจ สืบสายจึงบอกว่าเขาจ้างธาริน
      ให้เข้าเรียนและถอดเทปทำ Sheet ให้ธนัย ด้วยบุคลิกคล่องแคล่ว มั่นใจ
      ของธาริน ทำให้ธนัยมองเธอทำงานอย่างเพลิดเพลิน สืบสายบอกว่าธาริน
      เป็นคนเก่งและขยัน มีความสามารถหลายอย่าง

      แต่เพราะครอบครัวค่อนข้างยากจน กำพร้าพ่อและอยู่กับแม่ซึ่งอายุมากแล้ว
      ธารินจึงต้องทำงานไปพร้อมกับเรียนไปด้วย เธอมีงานพิเศษทำมากกว่าหนึ่ง
      อย่าง ถึงทำงานมากแต่ผลการเรียนของธารินก็อยู่ในเกณฑ์ดีมาก สืบสายย้ำ
      ว่าธารินเป็นเด็กดี เรียบร้อย และไม่ชอบเที่ยว ที่สืบสายย้ำบอกธนัยเหมือน
      เป็นการปรามไม่ให้ยุ่งกับธาริน เพราะเขารู้ดีว่าธนัยเจ้าชู้มาก สืบสายไม่อยาก
      ให้ธารินต้องมาเสียใจเพราะธนัย จะอย่างไรก็ตามธนัยกลับติดใจธารินจริงๆ
      จังๆ ยิ่งเธอเมินเฉยไม่สนใจเขา ง่วนทำแต่งานตรงหน้า ก็เหมือนยิ่งยั่วให้
      ธนัยอยากเอาชนะเธอมากขึ้น ธนัยมั่นใจและทะนงในเสน่ห์ของตัวเองมาก
      เมื่อธารินไม่หลงไปกับความหล่อและรวยของเขา ธนัยจึงขัดใจและอยากเอา
      ชนะเธอมากโดยไม่รู้ตัว ส่วนธารินนั้นเป็นเพราะลำบากช่วยแม่ทำมาหากิน
      ตัวเป็นเกลียวมาตั้งแต่เด็ก ประกอบกับนางลำไยผู้เป็นแม่อบรมสั่งสอนธาริน
      ด้วยความรัก มีเหตุผล และอ่อนโยนตลอดมา จึงทำให้ธารินมีความมั่นคงทาง
      จิตใจ มีวุฒิภาวะสูงมีความคิดเป็นผู้ใหญ่ และมีความรับผิดชอบเกินตัว ธาริน
      ทำงานมาตั้งแต่เด็กจนโตเธอจึงรู้จัก “ค่าของเงิน” และใช้เงินเป็น เมื่อธารินเห็น
      ธนัยใช้เงินอย่างสุรุ่ยสุร่ายเหมือนไม่รู้จักคุณค่าและความลำบากของผู้ที่หาม
      แม้ว่าจะเป็นเงินของ พ่อ - แม่ เขาก็ตาม ในความรู้สึกของธารินแล้ว ธนัยไม่มี
      อะไรที่น่าชื่นชมสักอย่าง มีแต่ความเป็นเด็กที่ไม่มีความรับผิดชอบ ซึ่งเธอเกลียด
      คนประเภทนี้ที่สุด ดังนั้นการที่ธนัยตามวอแว จีบเธอ จึงทำให้ธารินรำคาญมาก
      เธอเคยว่าเขาแรงๆ แต่ธนัยก็ไม่โกรธ เพราะธารินไม่หยาบคาย

      เธอพูดเรียบร้อยแต่ใช้วิธีเหน็บให้เจ็บใจ เพื่อเตือนสติมากกว่า ธนัยจึงชอบยั่ว
      เธอให้โมโหเพื่อเอาชนะแต่ก็ไม่สำเร็จสักที วันหนึ่งธนัยพบธารินคุยกับ วอน
      นักศึกษาแพทย์ ซึ่งเป็นแฟนของธาริน ธนัยโกรธและหึงหวงเธออย่างไม่รู้ตัว
      ยิ่งวอนแสดงท่าว่าเป็นแฟนของธาริน ก็ยิ่งทำให้ธนัยโมโหมากขึ้น
      คืนหนึ่งธนัยแอบตามธารินและวอนไปจนถึงบ้านของธาริน ภาพของธาริน
      ที่คุยกับวอนอย่างน่ารัก สนิทสนม ทำให้ธนัยแทบคลั่ง ด้วยความหวงทั้งที่
      ไม่มีสิทธิ์ ทว่าธนัยซึ่งใช้เงินซื้อทุกอย่าง และได้ดั่งใจเสมอมา จึงมองเห็น
      ธารินเหมือนสิ่งท้าทายที่ต้องเอาชนะให้ได้ วันหนึ่ง นางลำไย ล้มป่วยอย่าง
      กะทันหัน ธารินรีบพาส่งโรงพยาบาล เธอใจเสียเมื่อรู้ว่ามารดาป่วยเป็น
      มะเร็งในสมอง แม้วอนจะให้กำลังใจอย่างไร แต่ธารินก็ยอมรับความจริง
      เธอรู้ว่าต้องใช้เงินมากเพื่อรักษามารดา เงินเก็บที่ออมมาตลอดชีวิต คงไม่
      มากพอที่จะรักษามารดาได้ ธารินจึงยอมรับงานเล่นดนตรีและร้องเพลงที่พัทยา

      ซึ่งสืบสายช่วยหางานให้เมื่อรู้ว่าแม่เธอป่วย ธารินต้องใช้เงินมาก สืบสายเป็น
      รุ่นพี่ที่ดีน่าเคารพ เขาช่วยรุ่นน้องที่ลำบากเสมอถ้าช่วยได้ ธารินจึงคบได้อย่าง
      สนิทใจ แม้จะเคยนึกแปลกใจว่าคนอย่างสืบสาย ไม่น่าจะมีเพื่อนที่ไร้สาระ
      อย่างธนัยได้เลย สืบสายไม่เคยบอกว่าจริงๆแล้ว ธนัยเป็นคนขี้สงสารและ
      ชอบทำบุญ เขาบริจาคเงินให้สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า และช่วยเหลือให้ทุนการ
      ศึกษากับเด็กที่ขาดแคลนอยู่เสมอโดยไม่เคยบอกใครนอกจากสืบสาย เพราะ
      ธนัยจะชวนไปด้วยกันทุกครั้ง งานเลี้ยงที่พัทยานี้ก็เช่นกัน ธนัยจัดงานวันเกิด
      เมื่อรู้เรื่องแม่ของธาริน เขาก็ให้สืบสายติดต่อธารินมาร้องเพลง เมื่อรู้ว่าเธอ
      มีความสามารถและพรสวรรค์ โดยยอมจ่ายค่าจ้างอย่างงามจนธารินไม่กล้า
      ปฏิเสธ แม้จะต้องค้างหนึ่งคืนก็ตาม ธารินยอมเหนื่อยเพื่อหาเงินมารักษา
      มารดาให้ได้ คืนนั้นธารินสวยมากในเสื้อผ้าที่สืบสายหาไว้ให้ซึ่งเป็นชุดเรียบ
      เก๋แต่เหมาะกับตัวเธอที่สุด ธารินร้องเพลงเพราะจนธนัยตะลึงและหลงเสน่ห์
      เธอมากขึ้น เมื่อมีหนุ่มๆไปวอแวใกล้ธาริน ธนัยก็อดใจไม่ไหว เขาปรากฏ
      ตัวออกมาจนธารินรู้ความจริงจนได้ ว่าเขาคือเจ้าภาพงานเลี้ยงที่จ้างเธอมา
      ธารินโกรธสืบสายที่หลอกเธอ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ธนัยกับธารินทะเลาะกัน
      ค่อนข้างรุนแรง ธารินหนีกลับห้องพักเมื่อเห็นธนัยพูดไม่รู้เรื่องเพราะเมามาก
      ทว่าธนัยก็ตามไปอีกจนได้ เรื่องเลยเถิดเมื่อธารินโกรธและว่าเขาแรงมากขึ้น
      ซ้ำยังยอมรับว่าเธอรักวอนและจะแต่งงานกับเขาทันทีที่เรียนจบ ธนัยหึงจน
      ขาดสติ เขาปล้ำเธอเพื่อเอาชนะและไม่ยอมให้เธอไปแต่งงานกับวอน ธนัย
      คิดจะแกล้งเธอโดยไม่รู้ว่าเขาทำตามแรงปรารถนาของหัวใจ ธนัยรักธารินมาก
      โดยไม่รู้ตัวมาตั้งแต่แรกพบกัน ส่วนธารินพยายามสู้แต่ก็แพ้แรงของธนัย คืน
      นั้นธารินจึงบอบช้ำทั้งใจและกาย เธอร้องไห้อย่างแค้นใจจนหลับไปในอ้อม
      กอดของธนัยนั่นเอง วันรุ่งขึ้นธารินเก็บของออกจากที่พักแต่เช้า เธอขอให้สืบ
      สายหารถไปส่งเธอกลับกรุงเทพฯ โดยอ้างว่าห่วงแม่ อาการซึมเศร้าตาบวมแดง
      เหมือนร้องไห้มาทั้งคืน ทำให้สืบสายสงสัยแต่ก็เข้าใจว่าธารินเป็นห่วงแม่จริงๆ
      ธารินนั่งร้องไห้ตลอดทางจนถึงบ้าน เธอโกรธเกลียดธนัยมาก เขาคือมารร้าย
      ในชีวิตเธอจริงๆ ธารินสับสน เจ็บปวด และต้องการกำลังใจอย่างมาก เธอ
      ไปหาวอนที่หอพัก ทว่าเมื่อพบกัน เธอกลับพูดไม่ออก อีกประการหนึ่งท่า
      ทางของวอนที่ดูเหมือนมีเรื่องไม่สบายใจทำให้ธารินไม่กล้าพูด ส่วนธนัยตื่น
      เมื่อสายมากแล้ว ถึงเขาจะเมามากเมื่อคืนแต่ก็ไม่ลืมว่าเกิดอะไรขึ้น เสียงร้อง
      ไห้ของธารินยังก้องอยู่ในหู ธนัยควานหาธารินที่เขาจำได้ว่ากอดเธอจนหลับ
      ไปแต่เมื่อไม่พบ ธนัยตกใจมาก ซ้ำร้ายกระเป๋าเสื้อผ้าของเธอก็หายไป เขารีบ
      ไปหาสืบสายทันทีและเมื่อรู้ว่าธารินกลับกรุงเทพตั้งแต่เช้า ธนัยก็สั่งให้ทุกคน
      เตรียมตัวกลับเร็วที่สุด สืบสายคว้าตัวธนัยไว้ก่อนที่เขาจะไป สืบสายมองรอย
      เล็บบนแขนและอกของธนัยอย่างสงสัย สีหน้าและแววตาของธารินเมื่อเช้า
      แวบเข้ามาในสมอง สืบสายปะติดปะต่อเรื่องได้ทันที เขาโกรธธนัยมาก
      แต่ธนัยกลับบอกสืบสายว่าเขาจะรับผิดชอบทุกอย่างรวมถึงจะแต่งงานกับธา
      รินด้วย สืบสายอึ้งไป เขาไม่รู้ว่าควรจะดีใจหรือเสียใจกับ ธารินดี ที่เสือ
      ร้ายอย่างธนัยยอมแต่งงานกับเธออย่างง่ายดายโดยที่ไม่มีใครบังคับ

      ธนัยมาดักรอธารินที่บ้านอย่างกระวนกระวายใจ เมื่อเห็นประตูใส่กุญแจไว้
      จนค่ำเขาจึงเห็นธารินกลับมากับวอน ธนัยทั้งโกรธ ทั้งหึง แต่เมื่อเห็นว่า
      วอนส่งแค่หน้าประตูแล้วกลับ ธนัยยอมอดใจรอจนแน่ใจว่าวอนกลับไปแล้ว
      แน่ๆจึงหาทางเข้าบ้านธาริน ส่วนธารินเป็นไข้เพราะบอบช้ำมาก เธอไข้ขึ้น
      สูงจนเพ้อ ธนัยหาเหตุให้เด็กข้างบ้านธารินชื่อ ดำ ช่วยจนสามารถเข้าบ้าน
      ธารินจนได้ คืนนั้นเขาอยู่ดูแลเธอทั้งคืน ธารินทำให้ธนัยรู้จักความรัก
      ห่วงใย เขารู้สึกผูกพันกับธารินอย่างบอกไม่ถูก นับจากวันนั้นไม่ว่าธาริน
      จะไล่หรือว่าเขารุนแรงอย่างไร ธนัยก็ไม่โกรธและไม่ยอมแพ้ ธนัยรู้ตัวว่า
      ข่มเหงน้ำใจธารินมากเกินไป เขาพร้อมจะรับผิดชอบและทำทุกอย่างให้
      เธอหายโกรธ ธนัยเจ้ากี้เจ้าการย้ายนางลำไยไปรักษาต่อที่โรงพยาบาลเอก
      ชน และรับเป็นเจ้าของไข้ออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด ยิ่งไปกว่านั้นเขาไม่
      อยากให้วอนมาอยู่ใกล้ธารินอีก ธนัยจึงเช่าคอนโดและหาเหตุแกล้งทวง
      บุญคุณเรื่องการรักษาตัวของนางลำไย เพื่อบังคับให้ธารินไปอยู่กับเขาจน
      ได้ ระหว่างอยู่ด้วยกันทะเลาะกันบ้าง ดีกันบ้าง

      ทั้งคู่ค่อยๆเรียนรู้และปรับตัวเข้าหากันโดยไม่รู้ตัว ธนัยกลับบ้านบ้างนานๆ
      ครั้งจนปริทัศน์เป็นห่วง มณีมัยจึงรับเป็นธุระตามหาธนัยให้ แต่ยังไม่ทันทำ
      อะไรมาก ธนัยก็กลับมาเพราะเงินหมด ค่ารักษาพยาบาลของนางลำไยสูงมาก
      แต่เขาก็ใจดำกับธาริน ไม่ลง ยิ่งเมื่อเห็นเธอดูแลมารดาอย่างอ่อนโยน และมี
      ความสุขทุกครั้งที่ได้มาเยี่ยมนาง เขาก็มีความสุขไปด้วย ธนัยขอเงินจาก
      ปริทัศน์ก้อนใหญ่โดยไม่บอกเหตุผลว่าเอาไปทำอะไร จนปริทัศน์สงสัยและ
      ไม่ยอมให้ ธนัยจึงทวงเงินมรดกหลายล้านที่ริษาฝากปริทัศน์ไว้ให้เขา ทว่า
      ปริทัศน์ก็ไม่ยอมให้ด้วยเป็นห่วงว่าลูกชายจะเอาไปผลาญเสียหมด จะอย่างไรเ
      ขาก็รักและห่วงธนัยเสมอ วันนั้นปริทัศน์กับธนัยทะเลาะกันรุนแรง ธนัย
      ผลุนผลันออกจากบ้าน เขาคิดหาวิธีให้ได้เงิน ในที่สุดธนัยตัดสินใจขายรถ
      ยุโรปคันหรูที่เขารักมาก แต่เพื่อธารินเขายอมได้ ธนัยขับรถไปขายที่โชว์รูม
      ของเพื่อนมณีมัย และซื้อรถญี่ปุ่นแทน เขาต้องการซื้อรถให้ธารินไว้ใช้
      แต่เธอไม่ยอมรับจนธนัยโมโห จากการขายรถของธนัยทำให้มณีมัยสงสัยมาก
      เธอไปหาศิริวิมลและสืบสายเพื่อให้ช่วยตามหาธนัย ส่วนนางลำไยหมอ
      อนุญาตให้กลับบ้านได้ ธารินจึงรับมารดากลับมาบ้าน ก่อนจะไปเก็บเสื้อ
      ผ้าที่คอนโด เธอตั้งใจจะบอกธนัยเรื่องมารดาเหมือนกัน

      แต่เมื่อธารินถึงคอนโด เธอพบศิริวิมลอยู่กับธนัย ธารินเสียใจมากผลุน
      ผลันกลับบ้าน ศิริวิมลตกใจและให้ธนัยไปตามธาริน แต่ชายหนุ่มกำลัง
      น้อยใจที่ธารินไม่เคยเห็นความหวังดีของเขาเลย จึงไม่ยอมไป เรื่องชุลมุน
      วุ่นวายเมื่อสืบสายพามณีมัยมาที่บ้านธาริน มณีมัยให้ธารินเลิกยุ่งเกี่ยวกับ
      ธนัยอีกโดยมณีมัยจะตอบแทนด้วยเงินก้อนใหญ่ ธารินโกรธมากที่มณีมัย
      ทำเหมือนดูถูกเธอทั้งที่ธนัยร้ายกับเธอที่สุด แต่ทุกคนกลับคิดว่าธารินคือ
      ตัวต้นเหตุทำลายอนาคตธนัย ธารินซึ่งกำลังเข้าใจผิดเรื่องธนัยกับศิริวิมล
      อยู่แล้วจึงพาลโกรธธนัยมากขึ้น เย็นวันนั้นเมื่อธนัยมาบ้านธารินเพื่อจะ
      ง้อเธอ เขาพบวอนซึ่งมาเยี่ยมนางลำไย ธารินแกล้งหวานกับวอนและ
      ไม่สนใจธนัย จนธนัยโกรธมากเขาฉุดธารินให้ไปกับเขา วอนเข้าขวาง
      ไว้ แต่ธนัยไม่ยอม แถมยังประกาศว่าวอนไม่มีสิทธิ์เพราะธารินเป็นเมีย
      เขา ธารินทั้งโกรธและอายเธอพยายามห้ามธนัยทว่ากลับเหมือนจะยั่วโม
      โหเขามากขึ้น ในที่สุดธนัยกับวอนก็ต่อยกันจนได้เรื่องลุกลามใหญ่โตจน
      ตำรวจต้องมาห้ามและจับทั้งคู่ไปโรงพัก ธารินตัดสินใจโทรบอกสืบสาย
      ให้ตามปริทัศน์กับ มณีมัยมาประกันตัวธนัย ปริทัศน์โกรธมากที่ธนัยทำเรื่อง
      ให้เขาต้องอับอาย ส่วนธนัยไม่สนใจอะไรทั้งนั้นเขาบอกปริทัศน์ว่าธาริน
      เป็นเมียเขา และเขาจะแต่งงานกับเธอ ปริทัศน์กับมณีมัยโวยวายปฏิเสธ
      ทันที ธารินมองปริทัศน์กับมณีมัยอย่างเสียใจที่ทำเหมือนดูถูกเธอ ธาริน
      เดินไปกอดแขนวอนและพูดจริงจังว่าวอนเป็นคนรักของเธอซึ่งจะแต่งงาน
      กันเร็วๆนี้ คนอย่างเธอไม่เคยสนใจผู้ชายที่ไม่มีความรับผิดชอบ ไม่รู้จักทำ
      มาหากิน และเอาตัวไม่รอดอย่างธนัย เธอไม่คิดจะฝากชีวิตไว้กับผู้ชายที่
      ไม่สามารถรับผิดชอบอะไรได้แม้แต่ชีวิตตัวเองอย่างนี้แน่นอน ธารินมอง
      ธนัยอย่างเมินเฉยก่อนจะจูงมือวอนลงจากโรงพัก ส่วนวอนอดไม่ได้ที่จะ
      ยิ้มเยาะธนัยว่าในที่สุดแล้วเขาต่างหากคือคนที่ธารินรักอย่างแท้จริง ระหว่าง
      ทางกลับบ้านวอนถามเรื่องที่ธนัยพูดว่าจริงหรือไม่

      เขามองเธออย่างหวาดระแวงและรังเกียจ ท่าทางของวอนทำให้ธารินพูด
      ไม่ออก ธารินจึงถามวอนบ้าง เรื่องที่เขาจะแต่งงานกับญาติสาวซึ่งเป็นลูก
      พี่ลูกน้องกัน วอนอึ้งไปทันที เขายอมรับว่าเตี่ยไม่ชอบธาริน ยิ่งมีเรื่องอื้อ
      ฉาวแบบนี้ต่อให้เขาฝืนขัดใจแต่งงานกับเธอเตี่ยคงโกรธเขามาก คำตอบ
      ของวอนทำให้ธารินเสียใจ เธอบอกลาวอนทั้งน้ำตาและอวยพรให้เขามี
      ความสุขก่อนจะแยกกลับบ้านไป ส่วนธนัยนั่งซึมเครียดตลอดทางจาก
      โรงพักกลับบ้าน จนปริทัศน์และมณีมัยเป็นห่วง เขาไม่เคยเป็นอย่างนี้มา
      ก่อน เมื่อโกรธธนัยมักจะโวยวายเสียงดัง แต่คราวนี้เขากลับเงียบ

      ภาพของธารินที่เมินเฉยและคำพูดดูถูกของเธอทำร้ายจิตใจเขามาก เขารัก
      เธอแต่ธารินทำเหมือนเกลียดเขาเหลือเกิน ธนัยตัดสินใจจะออกจากบ้าน
      ไปหางานทำเพื่อพิสูจน์ว่าลูกผู้ชาย อย่างเขาก็ทำมาหากินเป็นเหมือนกัน
      ธนัยหนีออกจากบ้านกลางดึก และตั้งใจจะไม่กลับมาอีกหากเขาไม่สามารถ
      พิสูจน์ตัวเองได้ การจากไปของธนัยทำให้ปริทัศน์เป็นห่วงมาก เขาส่งคน
      ตามหาทุกแห่งที่ธนัยเคยไปแต่ก็ไม่พบ มณีมัยตัดสินใจไปตามที่บ้านธาริน

      แต่ก็ไม่พบเช่นกัน ธารินตกใจมากที่รู้เรื่องธนัยหนีไป เธอบอกว่าเธอไม่เคย
      พบเขาอีกเลยนับจากวันที่มีเรื่องกันวันนั้น มณีมัยกลับไปแล้ว ธารินร้องไห้
      เสียใจ ที่เป็นต้นเหตุให้ธนัยลำบาก เธอรักและเป็นห่วงเขามาก จึงไม่ต้องการ
      ให้เขามาตกระกำลำบากอยู่กับเธอ ธารินจึงแกล้งพูดให้ธนัยเจ็บใจทั้งที่ตัวเอง
      เจ็บมากกว่าเขาเสียอีก เธอหวังจะเห็นธนัยกลับไปอยู่บ้านกับบิดาอย่างอบอุ่น
      เหมือนเดิมมากกว่าต้องเป็นแบบนี้

      วันเวลาผ่านไป ธารินเรียนจบจนได้ ส่วนวอนจบแพทย์ก็แต่งงานทันทีกับ
      ญาติซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องตามความต้องการของเตี่ย ธารินส่งจดหมายสมัคร
      งานที่โรงงานทำน้ำตาลแห่งหนึ่งในจังหวัดใกล้ๆกรุงเทพ เธอได้งานทำที่นี่
      โดยไม่รู้ว่าธนัยก็ทำงานเป็นผู้จัดการโรงงานอยู่ที่นี่เช่นกัน ธนัยนั้นมาทำงาน
      ที่นี่ตั้งแต่ออกจากบ้านมาเขาใช้ชื่อ “นัย” เท่านั้นในการทำงาน เขาเริ่มงานตั้ง
      แต่เป็นคนงานกรีดน้ำตาล จนเลื่อนขึ้นเป็นผู้จัดการด้วยความสามารถของเขา
      เอง แม้คุณนายละเอียดเจ้าของโรงงานสาวสวย และเพิ่งเป็นม่ายเพราะสามี
      ตายจะแสดงออกชัดเจนว่าชอบเขา แต่ธนัยไม่เคยสนใจ เขาทำแต่งานและ
      เก็บเงินเพื่อธาริน ธนัยตั้งใจว่ามีเงินมากอีกหน่อยเขาจะกลับไปหาธาริน และ
      ถ้าเธอยังอยู่คนเดียว เขาจะขอเธอแต่งงาน วันหนึ่งธารินกับธนัยก็พบกันจน
      ได้ที่โรงงานนี้เอง ธนัย ดีใจมากเขาหาโอกาสอยู่ใกล้เธอเสมอ แต่ธารินกลับ
      ระวังตัวเพราะข่าวเรื่องคุณนายละเอียดชอบธนัยรบกวนใจเธอเช่นกัน

      เธอพยายามสังเกตว่าธนัยชอบคุณนายละเอียดหรือไม่ ก็ไม่มีอะไรผิดปกติ
      ธนัยดูจะระวังตัวเองทุกครั้งที่คุณนายหาเหตุมาทำงานใกล้ๆ ตรงข้ามกับธาริน
      ที่ธนัยสนุกกับการที่ได้แกล้งเธอด้วยการอ้อนให้ทำโน่นทำนี่ไม่หยุด ทั้งที่
      ไม่ใช่เรื่องของเธอเลย แต่ธารินก็ใจอ่อนทำให้ทุกครั้งเพราะ ธนัยนั้นเปลี่ยน
      ไปมาก เขาน่ารัก อ่อนโยน รับผิดชอบและทำงานเก่งอย่างไม่น่าเชื่อ ทั้งคู่
      เป็นพ่อแง่แม่งอนกันได้ไม่นานก็เกิดเรื่องเมื่อธนัยป่วยหนัก คุณนายละเอียด
      กับธารินต้องพาเขาส่งโรงพยาบาล ระหว่างทางไปโรงพยาบาลธนัยซึ่งไข้ขึ้น
      สูงเพ้อเรียกหาแต่ธาริน และบอกว่าเขารักเธอ ส่วนธารินเองได้แต่กอดธนัย
      ไว้แนบอกและร้องไห้ด้วยความรัก สงสาร และเป็นห่วง เมื่อถึงโรงพยาบาล
      ธนัยถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินแล้ว คุณนายละเอียดจึงซักถามความจริงจากธาริน
      ซึ่งเธอยอมเล่าให้ละเอียดฟังทุกอย่าง ละเอียดยอมตัดใจจากธนัยเพราะสงสาร
      ธาริน เธอบอกให้ธารินติดต่อบอกพ่อของธนัย ซึ่งปริทัศน์กับ มณีมัยก็รีบ
      มาทันทีเช่นกัน ธนัยต้องอยู่ห้อง ไอ ซี ยู หลายวันกว่าจะพ้นขีดอันตรายโดย
      มีธารินคอยดูแลอย่างใกล้ชิด ปริทัศน์ปลื้มใจมากที่ในที่สุดธนัยก็สามารถ
      พิสูจน์ตัวเองได้ว่าเขาก็เป็นลูกผู้ชายคนหนึ่งเมื่อธนัยหายป่วยจึงแต่งงานกับ
      ธารินเงียบๆ แต่ยังไม่ยอมกลับบ้านเพื่อบริหารบริษัทของตัวเอง เขาบอก
      ปริทัศน์ว่าขอเพิ่มประสบการณ์ชีวิตอีกนิดแล้วจะกลับไป แต่แล้วแผนทุก
      อย่างก็ต้องเปลี่ยนเมื่อธารินบอกว่าเธอท้อง ธนัยดีใจมากรีบบอกปริทัศน์ทันที
      ซึ่งปริทัศน์กับมณีมัยก็เห่อหลานไม่แพ้กัน ทั้งคู่รีบมารับ ธนัยกับธารินกลับบ้าน
      ซึ่งคราวนี้ธนัยไม่ปฏิเสธ เขาอยากให้ลูกเขาเกิดมาในสภาพที่พร้อมอย่างที่ควร
      จะเป็น ธนัยเข้าไปกราบขอโทษปริทัศน์ที่ทำให้ต้องเป็นห่วงเขาตลอดมา วันนี้
      เขารู้ซึ้งแล้วว่าความรักของ “พ่อ” ที่มีต่อลูกนั้นมากมายเพียงใด ทุกอย่างจึงลง
      เอยด้วยดี

      นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      คำนิยม Top

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      คำนิยมล่าสุด

      ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

      ความคิดเห็น

      ×