ในแดดอุ่น

ข้อมูลเบื้องต้น

จำได้ว่ากลอนนี้แต่งตอช่วงที่อ่านเรื่อง "ลำนำแห่งห้วงธารา" ในเน็ต (หลายปีแล้ว) เนื่องจากเรื่องหวานมาก คนอ่านเลยหวานตาม... กลัวว่าตัวเองจะเป็นเบาหวานเลยต้องขับน้ำตาลออกทางบทกลอนค่ะ 555

เนื้อเรื่อง

แสงทองทอจับขอบเมฆาขาว

ฟ้าพร่างพราวคราวรังสิมันต์ฉาย

ลมโบกพัดสะบัดพลิ้วอยู่ปลิวปราย

กิ่งไม้ส่ายโยกไหวให้โอนเอน

ยินเสียงนกกระจิบกระซิบซาบ

นกกระจาบบินร่อนคู่กางเขน

เขียดอึ่งอ่างซ่อนตนในตมเลน

สุริเยนเบนขึ้นนภาลัย

น้ำค้างค้างบนยอดหญ้าวาวระยับ

ดังประดับพื้นดินด้วยแก้วใส

อีกมณีบนยอดไม้แลกิ่งไป

งามจับในเป็นดั่งแดนเทวา

ไอแดดอุ่นกรุ่นกลิ่นดินและแดด

อาทิตย์ แสดสาดแสงใสในเวหา

คิดถึงอุ่นกรุ่นกลิ่นไอกายา

เคยนั่งอิงชิงช้าอยู่ข้างกาย

มือเคยจับแม้ยามหลับเคยจุมพิต

เคยนั่งชิดสนิทแนบเจ้าโฉมฉาย

เคยนั่งพิศหน้าเจ้ายามเขินอาย

ยามเปล่าดายเคยมีเจ้าบรรเทาใจ

วันนี้นั่งมองวันวานใต้แดดอุ่น

ยังละมุนละไมฝันชวนหวั่นไหว

กลิ่นไอแดดอีกกลิ่นช่อมาลัย

ใจหนอใจ แสนห่างไกลไม่เคยลืม