^ ^เมื่อรักเข้ามาทักหัวใจ^ ^

ลำดับตอนที่ #2 : เปิดใจอ่านหนังสือเล่มหนา ชื่อว่า “ความรัก”

เปิดใจอ่านหนังสือเล่มหนา  ชื่อว่า  “ความรัก”

“แค่มองตากันครั้งแรก  เราก็รักกันแล้ว”

บางคนเรียกอาการนี้ว่า…รักแรกพบ

แต่อีกหลายคนรวมทั้งฉันด้วยเรียกอาการนี้ว่า…ความหวั่นไหวชั่วคราวที่เรียกอย่างนี้

ไม่ได้หมายความว่าความรักที่เกิดขึ้นเพราะสบตาไม่มีอยู่จริง

At first sign  อาจจะมีอยู่จริง

แต่ก็เป็นเปอร์เซ็นต์ที่น้อยมากๆ  ที่พอผ่านเวลาไปแล้วจะกลายเป็น  “รักแท้”

“รักแรกพบ”  ไม่ใช่ทุกครั้งที่จะเป็น  “รักแท้”

ก็เหมือนกับหนังสือที่หน้าปกสวยนั่นแหละ

“หนังสือสวย”  ไม่ใช่ทุกเล่มที่จะเป็น  “หนังสือดี”

ดังนั้น  ไม่ว่าจะเป็นความรักหรือหนังสือ

เราจึงต้องให้…เวลา

ให้เวลาในการอ่าน  เรียนรู้  ทำความเข้าใจ  ยอมรับ

อย่าเร่งอ่านให้จบๆ  ไปแค่นั้น

อย่าอ่านหน้าข้ามหน้า

อย่าอ่านแค่หัวข้อในสารบัญ

และเมื่อพลิกไปเจอเนื้อหายากๆ

สิ่งที่ควรทำก็คือแปลออกมาเป็นภาษาที่เราเข้าใจได้

อย่าปล่อยให้ค้างคา  โดยการบอกปัด

“เข้าใจยากนัก  เลิกอ่านมันซะเลย”

ก็เหมือนกับเมื่อคบๆ  กันไปแล้วมีปัญหาเกิดขึ้นมานั่นแหละ

เป็นไปได้ที่เราจะรู้สึกขึ้นมาว่า  “ทำไมผู้ชายคนนี้เข้าใจยากจัง”

สิ่งที่เราควรทำคือเปิดใจพูดคุย  เปิดใจมอง  อย่าเพิ่งด่วนบอกเลิก

“ฉันเบื่อที่จะทำความเข้าใจเธอแล้ว  เราเลิกกันดีกว่า”

เพราะถ้าเธออยากเจอรักแท้  รักที่อยู่กับเธอได้นานๆ

จะท้อง่ายๆ  ยอมแพ้งายๆ  แบบนี้ไม่ได้

ลองพยายามดูก่อน  หลายสิ่งในโลกนี้  สิ่งที่ยากมักจะมีค่า

และอยากให้เธอจดลงในสมุดบันทึกหัวใจ  ขีดเส้นใต้ย้ำความสำคัญเอาไว้

คำว่า  “ความรัก”  เป็นคำที่ทุกคนต่างก็สะกดเป็น

ตั้งแต่เริ่มอ่านออกเขียนได้แล้ว

แต่คนที่  “รักเป็น”  นั้น  มีไม่กี่คนหรอก

ถ้าเธอ…อยากจะเป็นคนที่สะกดคำว่าความรักเป็นด้วย  และก็รักเป็นด้วย

จงทำความเข้าใจคนที่เธอรัก

ยอมรับข้อเสียเล็กๆ  น้อยๆ  จดจำและชื่นชมในข้อดีของเขา

และถ้าเธอรู้แล้วว่า  “หนังสือความรัก”  ที่เธอมีอยู่ในมือ

เป็นหนังสือที่ดีที่เหมาะกับความเป็นตัวเธอแล้ว

ก็จงดูแลรักษาอย่างดีที่สุด  อย่าเผลอทำหายหรือเอาไปขายต่อซะล่ะ

เพราะทั้งชีวิตที่เหลืออยู่…

เธออาจจะไม่ได้เจอหนังสือดีๆ  แบบนี้อีกเลยก็ได้