ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : แล้วก็ได้พบ
ในเช้าวันเปิดเรียนวันแรกของวัยสดสัยของนักเรียนชั้น ม.4 ฉันสดชื่นมากๆเพราะเพราะจะได้เจอเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่ของฉัน ฉันคิดว่าความรักดีๆต้องมาหาฉันแน่นอน แล้วก็มาจริงๆ ไม่รู้ว่าจะดีหรือไม่ดีก็ดูกัน ฉันกับเพื่อนสนิทที่ชื่อแตงซึ่งเลือกเรียนสายวิชาเดียวกันเพราะว่าเราตัวติดกันเป็นตังเม เราเลือกที่นั่งอยู่นาน 15 นาทีเพื่อมองหาที่นั่งที่ดีที่สุดในห้อง แล้วเราก็พบแล้วที่นั่งที่ดีที่สุดในห้องแถวที่สามหลังห้อง เป็นที่ๆมองกระดานได้ชัดที่สุด ฉันนั่งฝั่งซ้ายที่ข้างๆยังไม่มีใครมานั่ง แล้วมันก็เลยเวลาเข้าเรียนมาครึ่งชั่วโมงแล้วด้วย อาจารย์ที่ปรึกษายังไม่ได้เข้ามาโฮมรูมเช่นกัน ขณะที่ชะเง้อคอมองหาอาจารย์สายตาของฉันก็ไปสะดุดเข้ากับหนุ่มหล่อคนหนึ่ง ซึ่งกำลังเดินตรงเข้ามาในห้องพร้อมกับชายคนหนึ่งเขาทั้งสองคนคงเป็นเพื่อนกัน เมื่อเขาก้าวเข้ามาในห้องสายตาทุกสายตาก็จับจ้องไปที่เขาทั้งสองคนที่บัดนี้เขาทั้งคู่ได้มานั่งอยู่ข้างๆฉันแล้ว ตรงที่ว่างข้างๆฉันนั้นเอง ใจเต้นแรงมาก คนอะไรตรงสเปคมากๆ แต่ออกอาการไม่ได้เดี๋ยวไก่ตื่นไม่งั้นได้กินแห้วแน่ คนอะไรสูงขาวหล่อคมเข้มใครคิดอย่างไรไม่รู้แต่ที่รู้ๆคือ ฉันชอบผู้ชายคนนี้ตั้งแต่แรกเห็นเลยก็ได้ ฉันมองสมาชิกใหม่ที่มานั้งข้างๆฉันอยู่สักพัก เพื่อนของเขาหันมามองหน้าฉันแล้วถามถึงอาจารย์ที่ปรึกษาว่าเข้ามาหรือยัง พร้อมกับที่อาจารย์เดินเข้ามาพอดี เป็นที่แน่นอนว่าเมื่อมีการเปิดเทอมใหม่ก็จะต้องมีการเลือกหัวหน้าห้องใหม่ด้วย อาจารย์เริ่มเลือกหัวหน้าห้องแล้ว เราไม่ด้องทำอะไรมากเพียงแต่ทำยังไงก็ได้เพื่อที่จะไม่ให้ชื่อของเราไม่ไปเข้าตาอาจารย์ แล้วเราก็ได้หัวหน้าห้องใหม่ก็คือ...สุดหล่อของฉัน และที่พึ่งได้รู้มาคือสุดหล่อของฉันชื่อ...แจ็ค...เหมาะกับชื่อมากๆเลยล่ะ และเพื่อนของเขาก็ชื่อไนล์ แล้วที่คิดว่าไม่น่าเชื่อเลยก็คือฉันต้องเป็นรองหัวหน้าห้องซิ ลืมไปนิดนึงฉันชื่อ...กิ๊ก... แล้วงานแรกก็มาถึงเราสองคนคือโดนใช้ให้ไปเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดที่อาคารฝึกงาน ฉันได้เดินนำหน้าแจ็คไปเพราะว่าฉันรู้เส้นทางในโรงเรียนนี้เป็นอย่างดี แจ็คเรียกฉัน ฉันหยุดเดินแล้วหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน "มีอะไรหรอ?" ฉันถามแจ็คงง แล้วฉันก็เข้าใจ แจ็คหยิบผ้าสีชมพูขึ้นมาจากพื้น ซึ่งก่อนหน้านี้มันอยู่ใต้เท้าของเขาแล้วถามว่า "ของกิ๊กหรือป่าว?" ฉันเลยถามแจ็คว่า "ทำไมไม่เดินลากมาด้วยเลยล่ะ พื้นตรงนั้นจะได้สะอาดแล้วค่อยถาม" แจ็คยิ้มกวนๆกับคำพูดของฉันแล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าใส่มือฉัน แล้วใครจะไปกล้าใช่อีกล่ะอีตาบ้า แล้วเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง เวลาพักกลางวันเป็นเวลาสังสรรค์ของผู้หญิงในห้อง เรื่องที่พูดกันไม่ใช่เรื่องอื่นไกลก็เป็นเรื่องสุดหล่อของฉันนั่นเอง ทุกคนพูดถึงความน่าตาดีของแจ็ค ด้วยความหวงก้างของฉันที่เกินจะยั้งคิดก็ได้แสดงความเป็นเจ้าของด้วยการป่าวประกาศศักดาว่า "แจ็คของฉัน ฉันจองแล้ว ใครห้ามยุ่ง!" (ชั่วโมงสองชั่งโมงก็เป็นของฉันแล้ว) พอสิ้นเสียงของฉันเท่านั้น คำซุบซิบของเพื่อนในกลุ่มก็ดังขึ้น แต่ฉันก็ไม่ได้สำนึกผิดเลยกับเสียงที่ได้ยิน กลับวางแผนการที่เงียบเหมือนการตีกลองของฉันต่อไปอย่างรื่นรมย์ วิธีการแรกก็คือ...การตีสนิทกับกับผู้ที่เราหมายปองและเพื่อนของเขาก่อน เพื่อนของแจ็คมีชื่อว่าไนล์ ฉันสนิทกันได้ไม่ยากเพราะว่าฉันเป็นคนคุยเก่งเป็นคนที่มีอัธยาสัยดีว่างั้น ก็คุยกันได้ทุกเรื่อง คุยกันไปคุยกันมาก็ได้ผ่านไปสองวัน วันนี้เป็นวันศุกร์ฉันกับไนล์คุยกันเรื่องเพลง ว่าเพลงไหนที่กำลังเพราะอยู่ในตอนนี้ แจ็คนั่งฟังอยู่นานก็เลยออกความคิดเห็นว่าจะให้ฉันยืมแผ่น cd ที่บ้านมีเพลงเพราะเยอะ แต่เขาให้ฉันโทรไปเตือนโดยที่แจ็คให้เบอร์โทรกับฉันและขอเบอร์โทรของฉันไปโดยสั่งนักสั่งหนาว่า "อย่าให้เบอร์ใคร" (จะให้ใครได้ล่ะหวงจะตาย)แล้วเราสองคนก็คุยกันบ่อยขึ้นโดยที่มีไนล์ร่วมวงด้วยบางครั้ง.................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น