ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ฉันเกลียดนายผู้ชายที่รัก

    ลำดับตอนที่ #2 : แล้วก็ได้พบ

    • อัปเดตล่าสุด 22 มี.ค. 49


              ในเช้าวันเปิดเรียนวันแรกของวัยสดสัยของนักเรียนชั้น ม.4 ฉันสดชื่นมากๆเพราะเพราะจะได้เจอเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่ของฉัน  ฉันคิดว่าความรักดีๆต้องมาหาฉันแน่นอน  แล้วก็มาจริงๆ  ไม่รู้ว่าจะดีหรือไม่ดีก็ดูกัน  ฉันกับเพื่อนสนิทที่ชื่อแตงซึ่งเลือกเรียนสายวิชาเดียวกันเพราะว่าเราตัวติดกันเป็นตังเม  เราเลือกที่นั่งอยู่นาน 15 นาทีเพื่อมองหาที่นั่งที่ดีที่สุดในห้อง  แล้วเราก็พบแล้วที่นั่งที่ดีที่สุดในห้องแถวที่สามหลังห้อง  เป็นที่ๆมองกระดานได้ชัดที่สุด  ฉันนั่งฝั่งซ้ายที่ข้างๆยังไม่มีใครมานั่ง  แล้วมันก็เลยเวลาเข้าเรียนมาครึ่งชั่วโมงแล้วด้วย  อาจารย์ที่ปรึกษายังไม่ได้เข้ามาโฮมรูมเช่นกัน  ขณะที่ชะเง้อคอมองหาอาจารย์สายตาของฉันก็ไปสะดุดเข้ากับหนุ่มหล่อคนหนึ่ง  ซึ่งกำลังเดินตรงเข้ามาในห้องพร้อมกับชายคนหนึ่งเขาทั้งสองคนคงเป็นเพื่อนกัน  เมื่อเขาก้าวเข้ามาในห้องสายตาทุกสายตาก็จับจ้องไปที่เขาทั้งสองคนที่บัดนี้เขาทั้งคู่ได้มานั่งอยู่ข้างๆฉันแล้ว  ตรงที่ว่างข้างๆฉันนั้นเอง  ใจเต้นแรงมาก  คนอะไรตรงสเปคมากๆ  แต่ออกอาการไม่ได้เดี๋ยวไก่ตื่นไม่งั้นได้กินแห้วแน่  คนอะไรสูงขาวหล่อคมเข้มใครคิดอย่างไรไม่รู้แต่ที่รู้ๆคือ  ฉันชอบผู้ชายคนนี้ตั้งแต่แรกเห็นเลยก็ได้  ฉันมองสมาชิกใหม่ที่มานั้งข้างๆฉันอยู่สักพัก  เพื่อนของเขาหันมามองหน้าฉันแล้วถามถึงอาจารย์ที่ปรึกษาว่าเข้ามาหรือยัง  พร้อมกับที่อาจารย์เดินเข้ามาพอดี  เป็นที่แน่นอนว่าเมื่อมีการเปิดเทอมใหม่ก็จะต้องมีการเลือกหัวหน้าห้องใหม่ด้วย  อาจารย์เริ่มเลือกหัวหน้าห้องแล้ว  เราไม่ด้องทำอะไรมากเพียงแต่ทำยังไงก็ได้เพื่อที่จะไม่ให้ชื่อของเราไม่ไปเข้าตาอาจารย์  แล้วเราก็ได้หัวหน้าห้องใหม่ก็คือ...สุดหล่อของฉัน  และที่พึ่งได้รู้มาคือสุดหล่อของฉันชื่อ...แจ็ค...เหมาะกับชื่อมากๆเลยล่ะ  และเพื่อนของเขาก็ชื่อไนล์  แล้วที่คิดว่าไม่น่าเชื่อเลยก็คือฉันต้องเป็นรองหัวหน้าห้องซิ  ลืมไปนิดนึงฉันชื่อ...กิ๊ก...  แล้วงานแรกก็มาถึงเราสองคนคือโดนใช้ให้ไปเอาอุปกรณ์ทำความสะอาดที่อาคารฝึกงาน  ฉันได้เดินนำหน้าแจ็คไปเพราะว่าฉันรู้เส้นทางในโรงเรียนนี้เป็นอย่างดี  แจ็คเรียกฉัน  ฉันหยุดเดินแล้วหันไปมองตามเสียงที่ได้ยิน "มีอะไรหรอ?"  ฉันถามแจ็คงง  แล้วฉันก็เข้าใจ แจ็คหยิบผ้าสีชมพูขึ้นมาจากพื้น  ซึ่งก่อนหน้านี้มันอยู่ใต้เท้าของเขาแล้วถามว่า "ของกิ๊กหรือป่าว?"  ฉันเลยถามแจ็คว่า  "ทำไมไม่เดินลากมาด้วยเลยล่ะ  พื้นตรงนั้นจะได้สะอาดแล้วค่อยถาม"  แจ็คยิ้มกวนๆกับคำพูดของฉันแล้วยื่นผ้าเช็ดหน้าใส่มือฉัน  แล้วใครจะไปกล้าใช่อีกล่ะอีตาบ้า  แล้วเวลาที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง  เวลาพักกลางวันเป็นเวลาสังสรรค์ของผู้หญิงในห้อง  เรื่องที่พูดกันไม่ใช่เรื่องอื่นไกลก็เป็นเรื่องสุดหล่อของฉันนั่นเอง  ทุกคนพูดถึงความน่าตาดีของแจ็ค  ด้วยความหวงก้างของฉันที่เกินจะยั้งคิดก็ได้แสดงความเป็นเจ้าของด้วยการป่าวประกาศศักดาว่า "แจ็คของฉัน  ฉันจองแล้ว  ใครห้ามยุ่ง!"  (ชั่วโมงสองชั่งโมงก็เป็นของฉันแล้ว)  พอสิ้นเสียงของฉันเท่านั้น  คำซุบซิบของเพื่อนในกลุ่มก็ดังขึ้น  แต่ฉันก็ไม่ได้สำนึกผิดเลยกับเสียงที่ได้ยิน  กลับวางแผนการที่เงียบเหมือนการตีกลองของฉันต่อไปอย่างรื่นรมย์  วิธีการแรกก็คือ...การตีสนิทกับกับผู้ที่เราหมายปองและเพื่อนของเขาก่อน  เพื่อนของแจ็คมีชื่อว่าไนล์  ฉันสนิทกันได้ไม่ยากเพราะว่าฉันเป็นคนคุยเก่งเป็นคนที่มีอัธยาสัยดีว่างั้น  ก็คุยกันได้ทุกเรื่อง  คุยกันไปคุยกันมาก็ได้ผ่านไปสองวัน  วันนี้เป็นวันศุกร์ฉันกับไนล์คุยกันเรื่องเพลง  ว่าเพลงไหนที่กำลังเพราะอยู่ในตอนนี้  แจ็คนั่งฟังอยู่นานก็เลยออกความคิดเห็นว่าจะให้ฉันยืมแผ่น cd ที่บ้านมีเพลงเพราะเยอะ  แต่เขาให้ฉันโทรไปเตือนโดยที่แจ็คให้เบอร์โทรกับฉันและขอเบอร์โทรของฉันไปโดยสั่งนักสั่งหนาว่า "อย่าให้เบอร์ใคร"  (จะให้ใครได้ล่ะหวงจะตาย)แล้วเราสองคนก็คุยกันบ่อยขึ้นโดยที่มีไนล์ร่วมวงด้วยบางครั้ง................................. 
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×