ไปแอ่วกาดคนเมืองกันนะ - ไปแอ่วกาดคนเมืองกันนะ นิยาย ไปแอ่วกาดคนเมืองกันนะ : Dek-D.com - Writer

    ไปแอ่วกาดคนเมืองกันนะ

    เมื่อปลายเดือนธันวาคม 2548 มีโอกาสได้ไปเหนือ.. ลองตามก่ำปุ้งไปเดินตลาดกันไหมล่ะ

    ผู้เข้าชมรวม

    569

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    2

    ผู้เข้าชมรวม


    569

    ความคิดเห็น


    3

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  นิยายวาย
    เรื่องสั้น
    อัปเดตล่าสุด :  26 ต.ค. 49 / 15:55 น.


    ข้อมูลเบื้องต้น
    นิยายแฟร์ 2024
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ
             ก่อนอื่นต้องออกตัวก่อนว่า เป็นคนที่เกิดที่เหนือก็จริง แต่วิถีชีวิตส่วนใหญ่มาโตเอาในกรุงเทพฯ และนาน ๆ จะได้มีโอกาสไปเที่ยวบ้านเกิด แถมยังเป็นคนไม่ค่อยรับประทานผัก ดังนั้นจึง..ไม่ค่อยรู้อะไรมากนัก หากเรื่องที่เล่ามีข้อผิดพลาด ก็ติติงกันมา แล้วจะนำไปแก้ไขกันต่อไป ปลายฤดูหนาวที่แล้ว ไปมีโอกาสไปเที่ยว และโชคดีที่ได้เดินไปตลาด ซึ่งเป็นบรรยากาศที่ไม่เห็นมาหลายสิบปี แต่ความที่ยังเป็นเด็กที่นี่ เกิดที่นี่ แม้ห่างไปนานแค่ไหน ทุกคนก็ยังจำกันได้ น่าปลื้มใจจริง ๆ เสียงทักทายตลอดระยะการเดินตลาดจึงนำมาซึ่งความปลาบปลื้มจนต้องเขียนถึง .. เช้าที่สายหมอกโรยตัวคลุมทั่วพื้นที่ ทั้งที่เป็นเวลาเจ็ดโมงกว่าแล้ว แต่แสงอาทิตย์ก็ไม่มีวี่แววว่าจะส่องมาถึง อุณหภูมิอยู่ราว ๆ สิบกว่าองศาปลาย ๆ ถือว่าไม่หนาวนักสำหรับคนเมืองที่อยู่ในพื้นที่แต่ก็ยังต้องสวมเสื้อกันหนาวบาง ๆ กันอยู่ ภาพปากทางเข้าตลาดในหมู่บ้าน..แห่งหนึ่ง ในจังหวัดเชียงราย


      รถคันนี้.. ถ้าจำไม่ผิด มันก็คงเป็นคนเดียวกันสมัยที่เราเห็นตอนสิบขวบ..ตอนนั้นเรียนอยู่ปอสี่ .. ปอห้า ผ่านมาก็หลายปี ไม่น่าเชื่อว่าสภาพการใช้งานมันยังคงใช้ได้ คันนี้เจ้าของอายุคงราว ๆ 60-70 ปี บรรทุกของไปขายในตลาด



      สินค้าจากรถคันเมื่อกี้ คนเมืองเรียก "ถั่วเน่าแค้บ" ถั่วเน่าหรือถั่วเหลืองคล้าย ๆ เต้าเจี้ยวของคนจีน นำมาปรุงรสอาหารแทนกะปิ เพราะทางเหนืออยู่ห่างทะเลมากเรียกว่าเป็นภูมิปัญญาชาวบ้าน ถั่วเน่ามีหลายชนิด ที่นำมาให้ชม เรียกว่าถั่วเน่าแค้บ เพราะนำไปบด แล้วตากแห้งเป็นแผ่น ๆ แบบที่เห็นนี่ล่ะ
      หาความรู้เพิ่มเติมมาจากเว็บนี้จ้ะ http://gotoknow.org/blog/yutkpp2/13850


      อันนี้ จากแม่ค้าคนงาม ประจำหมู่บ้าน สมัยสาว ๆ ก็สวย ตอนนี้ก็ยังสวย เขาเรียกว่า "เหมี้ยง" เป็นของบริโภคใช้อม หรือเคี้ยว มีทั้งเหมี้ยงส้ม เหมี้ยงหวาน .. ฯ เอ้าจ้ะ.. แหล่งข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับ "เหมี้ยง" ที่มิใช่ "เมี่ยง"
      http://www.thainews70.com/news/news-culture-sanon/view.php?topic=150


                                 อันนี้ไม่ต้องเหนื่อย.. ของพื้น ๆ รู้จักกันหมดแล้ว แต่ แตกต่างกันที่ราคา ว่ามั้ย ??

                
              ผักกูด .. เป็นผักที่ให้ธาตุเหล็กสูง บำรุงสายตา เสริมสร้างภูมิคุ้มกัน จะแกง จะผัด หรือยำ ก็อร่อย..


      จากผักก็มาเป็นปลาบ้าง.. ปลาตะเพียนขาว สด ๆ จากหนองน้ำในหมู่บ้านนั่นแหละ เจออะไรอีกล่ะ.. อ๋อ.. ภาพเจ้าปัญหา ถ้าจำไม่ผิด นี่น่าจะเป็นภาพผักสะแล สำหรับบริโภค ส่วนใหญ่เขาจะแกงใส่หมู แล้วก็..มักจะขายคู่กับมะเขือเทศลูกเล็ก ๆ พอดีภาพนั้นไม่ชัด ดูภาพ ผักสะแลเพียว ๆ ไปก็แล้วกันนะ

               
              มาถึงผักที่ผู้เขียนชอบกันกันบ้าง "ผักหละ" หรือชะอม ทอดใส่ไข่นะ.. มีน้ำพริกกะปิด้วย.. อร่อย ..


      ปลาแห้ง .. เอ.. อันนี้ไม่แน่ใจนะ เป็นปลาตากแห้งน่ะใช่ แต่น่าจะทำมาจากปลากรายตัวเล็ก ๆ หรือเปล่า อันนี้ฝากถามผู้รู้ด้วยนะ


      จบข่าว.. จากภาคตลาด ออกจากตลาดมาเจอดอกไม้นี้ สวยดี ก็เลยเก็บมาฝาก.. แต่ชื่อดอกอะไร ไม่ทราบ ..เรียกว่าจนด้วยเกล้าจริง ๆ


      เมื่อกลับถึงบ้านเกิดทั้งที ก็ต้องไปทำบุญกันด้วย.. เรียกว่า.. "ตานขันข้าว" คือการทำบุญ โดยการนำอาหารสุก ไปถวายพระ อุทิศส่วนกุศลให้แก่ผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว



              ...   จบข่าว..แล้วเจอกันใหม่คราวหน้าจ้ะ

      ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

      loading
      กำลังโหลด...

      ความคิดเห็น

      ×