ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คนที่ไม่อยากเจอ25%
่า~~~อึ้ อึ อึ อ้ว~~
เสียน้ำทีาไหลออมาา็อน้ำและเสียื่มน้ำ้วยวามระหาย แ่ไม่นานน้ำนั้น็ถูย่อนอมาพร้อมน้ำย่อย
สร้ารสมและแสบร้อนให้แ่ลำอและโพรปา น้าาน้ำมูมามายไหลออมา้วยวามทนมา เธอมอนาฬิาบอเวลาอโรเรียน พบว่าเป็นเวลาเที่ยร
็อ~~~
เสียท้อที่ร้อสอประสานออาหารอย่าทรมา เธอ็ไ้แ่ถอนหายใ เธอ้อรอ รอนว่าะวันะิน.......
เวลานั้นะเป็นเวลาที่เธอไ้ื่มินทุอย่า อย่าเ็มอิ่ม..... แสแวันนี้ไม่ร้อนมานัแ่มัน็ทำให้เธอแสบร้อนไ้มาพอที่ะเิแผลบนร่าาย เพราะโรแพ้แสอย่ารุนแรแรอเธอ
ะที่วามิอเธอำลัมุ่หมายไปเรื่อยไป นมปัห่อหนึ่็ไ้ลมาาึอาารเรียนั้นสอ ไอริส้มลมอมันแล้วเลื่อนสายาึ้นไปยัึเรียน้าๆ
"เอันอีแล้วนะรับ อริส ผมเลี้ยเอไม่้อเรใ ไป่อนนะรับอย่าเ้าเรียนสายหละ ^ ^"
หิสาวหยิบห่อนมปัึ้นมายิ้มับมันน้อยๆ
"ร้อนัเลย" น้ำเสียไร้เรี่ยวแรถูเปร่ออมา 2าอเธอ้าวเิน่อไปอย่าไรุ้หมายและมาหยุลรป่าทึบหลัโรเรียน ไอริสนั่ลอย่าหมเรี่ยวแร โรแพ้แสที่เป็นเหมือนั่ำสาปและร่าายอเธอที่ผิปิ
"ิถึเหลือเิน.....ุแม่...ลับมาหาไ้โปร ฮึ ฮึ ลับมาหาหนู" เสียร้อไห้ร่ำรวแผ่วเบาราวับธาุอาาศ อีไม่นาน ารลั่นแล้นั้นำลัะเริ่มึ้นเธอรู้ี ไม่ว่าเธอะไปที่ไหน็าม.....แ่ที่เปลี่ยนไปือวามอบอุ่นในหัวใที่่อัวึ้นาายหนุ่มที่ื่อ มิาเอล
"แม่ะ...เา่าใีเหลือเิน" หิสาวอห่อนมปัไว้แน่น ถึแม้เธอะหิว แ่เธอลับรู้สึเสียายที่ะินมัน
" ใล้เ้าเรียนแล้วสินะ " ไอริพึมพำนึถึำพูสุท้ายอมิาเอล
" ้อไปเ้าเรียน" เธอลุึ้นมุ่หน้าไปยัึเรียน เธอยอมรับว่าั้แ่เิมาเธอไม่เยมีวามสุที่ะย่ารายเ้าห้อเรียนเลยแม้แ่น้อย แล้วทำไมรั้นี้มันถึ่าออไปันนะ.......
"นี่นายอบยัยัวปะหลานั่นเหรอ มิาเอล" หิสาวที่ปาแทรโที่พยายามยืนเบียเานแทบะสิถามพร้อมี้นิ้วไปทาที่ไอริสำลัเินอยู่
" หืม ทำไมหละรับ" เายิ้มส่ำถามไปให้สาวนนั้น
"็เอริ้าเห็นอนที่มิาเอลให้นปัยัยนั่นหนิ" เอริ้าระเ้าระอ
" ฮะฮะฮะ ออ้ ผม็ะว่าไปแล้ว......สนในิและมั้" เายิ้มเหลอบมอท่าทีไม่พอใ่อัวไอริสอเอริ้าอย่าสนุสนาน แสออมาอีสิท่าทีเลียันั่น แสออมาอีสิวามร้ายาอพวเธอ
"อย่าล้อเล่นแบบนี้สิะมิาเอล " เายิ้มอบอุ่นพลาลูบหัวเธอเมื่อเห็นท่าทีไม่พอในั่น
"ันผมอัวเ้าห้อเรียน่อนแล้วันนะรับ"
"หลัเลิเรียนมิาเอละมาหาเอริ้าอีรึเปล่าะ"
"...ไม่ละรับผมมีธุระ่อหนะ"
เสียน้ำทีาไหลออมาา็อน้ำและเสียื่มน้ำ้วยวามระหาย แ่ไม่นานน้ำนั้น็ถูย่อนอมาพร้อมน้ำย่อย
สร้ารสมและแสบร้อนให้แ่ลำอและโพรปา น้าาน้ำมูมามายไหลออมา้วยวามทนมา เธอมอนาฬิาบอเวลาอโรเรียน พบว่าเป็นเวลาเที่ยร
็อ~~~
เสียท้อที่ร้อสอประสานออาหารอย่าทรมา เธอ็ไ้แ่ถอนหายใ เธอ้อรอ รอนว่าะวันะิน.......
เวลานั้นะเป็นเวลาที่เธอไ้ื่มินทุอย่า อย่าเ็มอิ่ม..... แสแวันนี้ไม่ร้อนมานัแ่มัน็ทำให้เธอแสบร้อนไ้มาพอที่ะเิแผลบนร่าาย เพราะโรแพ้แสอย่ารุนแรแรอเธอ
ะที่วามิอเธอำลัมุ่หมายไปเรื่อยไป นมปัห่อหนึ่็ไ้ลมาาึอาารเรียนั้นสอ ไอริส้มลมอมันแล้วเลื่อนสายาึ้นไปยัึเรียน้าๆ
"เอันอีแล้วนะรับ อริส ผมเลี้ยเอไม่้อเรใ ไป่อนนะรับอย่าเ้าเรียนสายหละ ^ ^"
หิสาวหยิบห่อนมปัึ้นมายิ้มับมันน้อยๆ
"ร้อนัเลย" น้ำเสียไร้เรี่ยวแรถูเปร่ออมา 2าอเธอ้าวเิน่อไปอย่าไรุ้หมายและมาหยุลรป่าทึบหลัโรเรียน ไอริสนั่ลอย่าหมเรี่ยวแร โรแพ้แสที่เป็นเหมือนั่ำสาปและร่าายอเธอที่ผิปิ
"ิถึเหลือเิน.....ุแม่...ลับมาหาไ้โปร ฮึ ฮึ ลับมาหาหนู" เสียร้อไห้ร่ำรวแผ่วเบาราวับธาุอาาศ อีไม่นาน ารลั่นแล้นั้นำลัะเริ่มึ้นเธอรู้ี ไม่ว่าเธอะไปที่ไหน็าม.....แ่ที่เปลี่ยนไปือวามอบอุ่นในหัวใที่่อัวึ้นาายหนุ่มที่ื่อ มิาเอล
"แม่ะ...เา่าใีเหลือเิน" หิสาวอห่อนมปัไว้แน่น ถึแม้เธอะหิว แ่เธอลับรู้สึเสียายที่ะินมัน
" ใล้เ้าเรียนแล้วสินะ " ไอริพึมพำนึถึำพูสุท้ายอมิาเอล
" ้อไปเ้าเรียน" เธอลุึ้นมุ่หน้าไปยัึเรียน เธอยอมรับว่าั้แ่เิมาเธอไม่เยมีวามสุที่ะย่ารายเ้าห้อเรียนเลยแม้แ่น้อย แล้วทำไมรั้นี้มันถึ่าออไปันนะ.......
"นี่นายอบยัยัวปะหลานั่นเหรอ มิาเอล" หิสาวที่ปาแทรโที่พยายามยืนเบียเานแทบะสิถามพร้อมี้นิ้วไปทาที่ไอริสำลัเินอยู่
" หืม ทำไมหละรับ" เายิ้มส่ำถามไปให้สาวนนั้น
"็เอริ้าเห็นอนที่มิาเอลให้นปัยัยนั่นหนิ" เอริ้าระเ้าระอ
" ฮะฮะฮะ ออ้ ผม็ะว่าไปแล้ว......สนในิและมั้" เายิ้มเหลอบมอท่าทีไม่พอใ่อัวไอริสอเอริ้าอย่าสนุสนาน แสออมาอีสิท่าทีเลียันั่น แสออมาอีสิวามร้ายาอพวเธอ
"อย่าล้อเล่นแบบนี้สิะมิาเอล " เายิ้มอบอุ่นพลาลูบหัวเธอเมื่อเห็นท่าทีไม่พอในั่น
"ันผมอัวเ้าห้อเรียน่อนแล้วันนะรับ"
"หลัเลิเรียนมิาเอละมาหาเอริ้าอีรึเปล่าะ"
"...ไม่ละรับผมมีธุระ่อหนะ"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น