คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Chapter 3 : แบ่ง
Chapter
Three
แบ่ง!
“ได้ยินมั้ย?.....ได้ยินมั้ยตอบด้วย” อลิซพูดกับเครื่องสื่อสารที่ตั้งอยู่ตรงหน้า
[ม...มี—ร...-รายงานสถานการณ์ด้วย] คลื่นสัญญาณกลับมาชัดแจ่วเหมือนเดิม รินเผยยิ้มบาง
“พบผู้รอดชีวิตหนึ่งคนเป็นเด็กผู้หญิง คาดว่าในตึกแห่งนี้จะมีผู้รอดชีวิตอีก” รินตอบปลายสาย
“สถานะ?” เมื่อได้ยินคำถามนั้น อลิซมองหน้ารินแบบรู้กัน
“ไม่แน่ใจ” อลิซตอบแทน
[โอเคมีรายงานจากหัวหน้าบอกว่า....ระวังพะ….ตื๊ดดดดดด]
“บ้าจริง...สัญญาณลดลงไปเหมือนเดิมแล้ว...เอาไงดีทั้งๆ ที่จะได้ข้อมูลสำคัญมาแล้ว” อลิซตบโต๊ะตรงหน้าเธอด้วยโทสะ
“เอา....เถอะแต่เดี๋ยวก่อนหาของก่อนมั้ย....ในห้องนี้น่าจะมีอะไรที่พอเป็นประโยชน์ได้บ้าง” พูดจบรินกับอลิซก็มองหาของในห้องที่มืดๆ นั้น
“อ่าววว....เร็วจังว่าไงบ้าง-ได้ข้อมูลอะไรรึป่าว?” เร็นถามหญิงสาวสองคนที่กำลังเดินออกมาจากห้องด้วยหน้าที่เซ็งสุดชีวิต
“กำลังจะได้ข้อมูล..สัญญาณตัดไปซะก่อน” รินตอบ
“แย่จัง” เร็นถอนหายใจเบาๆ
“แล้วพวกนายได้ข้อมูลอะไรบ้าง” อลิซถามพร้อมกับจุดบุหรี่มวนใหม่
“ด้านล่าง....ไววัสซีเยอะมากเลยแต่เป็นระดับต่ำนะ” เร็นตอบ
“ก็ดี-ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย...ไปกันเถอะ” ทุกคนกำลังจะเดินออกไปโดยที่ไม่มองว่าเซอร์ซีที่อยู่ด้านหลังกำลัง....
กริ้กกกกกกกกกกกกกกกกกกก!
“โอ้วพระเจ้า-ไวรัสซีสปีด” รินอุทาร (ไวรัสซีสปีด คือไวรัสซีที่มีความทนทานและความเร็วสูงแถมยังวิวัฒนาการรวดเร็ว)
“ทุกคนตั้งการ์ด-ยิงที่หัว!” ริกสั่งการพร้อมกับทำมือชี้ไปที่เป้าหมายทุกคนพยามยามกาดยิ่งไปที่ไวรัสซีปสีดแต่มันก็ไม่เป็นผล
“กริ๊ดดดดดด” เสียงร้องเซอร์ซีดังขึ้น เมื่อพบว่ามันกำลังลากขาเธอไปอย่างรวดเร็ว ไวรัสซีลักษณะคล้ายคนผสมแมลงสาบ มีหนวดยาวและมีขากรรไกรที่แหลมคม มีขากรรไกรแปดขาเหมือนขาของแมงมุม มีขนเล็กๆ เหมือนแมงมุม โดยรวมมีความเป็นแมงมุมสามส่วนห้า
“บ้าจริง-ยิงต่อไป” ริกกัดฟัน
“ยิงโดนนิดหน่อยเองเปลืองกระสุน.....ทำไมอึดขนาดนี้” อลิซตะโกน
“ฉันบอกแล้ว—เธอไม่ได้ติดเชื้อ” เวลเฟอร์ตะโกนแข่งกับเสียงปืน เธอยกไรเฟิลคู่ใจขึ้นพร้อมกับเล็งและ....ยิงเฉียดจุดตายของไวรัสซีสปีทไป
“อีกนิดเดียวแท้ๆ---“เธอสบถตัวเอง
“เธอทำดีที่สุดแล้ว-เวล” รินเดินมาตบบ่าเพื่อน
“ยังไง...มันก็ยังไม่จัดการเธอในทันที-ไวรัสซีสปีดชนิดนี้มีการจัดการเยื่อที่แปลกออกไป” ริกกล่าวสั้นๆ
“ยังไง....” เร็นถาม
“ก็แมงมุมก่อนที่มันจะกินเยื่อของมัน ต้องพ่นใยคุ้มเหยื่อก่อนและยิงพิษใส่ตัวเยื่อ-ถึงจะโดนไวรัสคุกคามสมอง แต่สัญชาตญาณของสัตว์ก็ไม่ได้หายไปหรอกนะ อีกอย่างนะมันบาดเจ็บด้วยคงถึงรังช้า” ริกตอบ
“แล้วเราจะทำยังไง?” อลิซถามพร้อมกับสูบบุหรี่ต่อ
“แมงมุมเขาไม่อยู่กันเป็นกลุ่มหรอกนะ-แล้วก็เรื่องการตามหาน่ะง่ายนิดเดียว” ริกตอบทุกคนมองหน้ากันอย่างซีเรียส
ความคิดเห็น