คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : Chapter 13 : ถึงคราว... ( ตอนใหม่มาจริงๆทำไมไม่มีคนมาเม้นต์)
CHAPTER
THIRTEEN
“จะให้ฉันทำยังไงริก” อลิซเอ่ยถามผ่านวิทยุเครื่องเล็ก
“จนปัญญาแล้วสินะ...พวกเธอสามคนหนีไปก่อน พวกฉันจะเข้าไปช่วยคุณครูในห้องพักครู”
“ได้” เธอเก็บวิทยุสื่อสารไว้ดังเดิม เมื่อมองไปรอบๆ เถาวัลย์เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง มันเหมือนเคลื่อนที่และแตกสาขาตลอดเวลา
“เร็วสิเจ้อลิซ” เร็นพูดติดตลก
“หาวิธีอยู่”อลิซตอบแบบปัดๆ
“เซอร์ซีพอมีวิธีมั้ย” อลิซถามเด็กสาวที่ก้มหน้าเล่นกับตุ๊กตา
“ห้องติดหน้าต่าง มีผ้าม่านที่ใช้แล้วค่ะ เยอะมาก” สิ้นเสียงเด็กสาวทั้งสามต่างเร่งฝีเท้าไปที่ห้องแรกติดหน้าต่างทันที
“เอายังไงดีริก” มาเรียกุมขมับ
“คนเจ็บก็ดูแลด้วย” ริกกุมขมับเช่นกัน
“ฉะ...ฉันไม่เป็นไรหรอกค่ะ” มิเชลส่ายหน้าเพื่อยากให้ทุกคนสบายใจ
“เราจะทำยังไงต่อ” มาเรียมองทุกคนก่อนถอนหายใจแรงๆ
“ไปที่ห้องพักครูกันแล้วไปช่วย คุณครูที่เหลือรอด นำกุญแจต่างๆ อาวุธที่พอจะมี...ตามนั้น ส่วนพวกด้านล่างให้ออกโดยการโรยตัวอย่างที่วางแผนไว้ ไปไป!” สิ้นเสียงสั่งของริก ทุกคนต่างกระจัดกระจายนำสัมภาระและเคลื่อนย้ายกำลังออกจากห้องพยาบาลอย่างรวดเร็ว
“พังเข้าไปเลย” เสียงริกสั่ง ทันใดนั้นประตูก็ถูกพังด้วยกระสุนปืนหลายนัดจนกรประตูแตกและบานประตูล้มลงไปอย่างง่ายดาย
“อะไรกันเนี่ย!” หญิงสาวส่วมแว่นตา ลักษณะคล้ายครู เธอร้องออกมาด้วยความตกใจสุดขีด เมื่อเห็นเหล่าหน่วยรบพังประตูของเธอเข้ามาอย่างแรง
“ผมจะพาคุณออกจากที่นี่” ริกไม่พูดมากพล่ามทำเพลง เดินไปกวาดเอาอาวุธต่างๆ ในห้องโยนให้กับเหล่าลูกทีม
กระสุนปืนกลเบา X100
กระสุนแม็กนัม X5
กระสุนปืนลูกซอง X5
ปืนยิงสารเคมี
ปืนยิงขีปนาวุธ X1
“อะไร....” ก่อนที่หญิงสาวตรงหน้าจะพูดต่อ เธอเหลือบเห็นสัญลักษณ์ของหน่วยรบพิเศษเธอจึงลดเสียงลงและพยักหน้าให้เด็กๆ ด้านหลังว่าไม่มีอันตราย ก่อนที่จะทำตามหน่วยรบอย่างง่ายดาย
“เราจะทำยังไงต่อไป” แองจี้ ครูสาวเอ่ย
“ให้พวกคุณกระโดดลงจากตึด แล้วมุ่งหน้าไปที่โรงรถ ซ่อนตัวอยู่ในรถบัสของโรงเรียน” ริกเล่าแผนการ
“วิเศษ!” แองจี้ไม่รอช้าเก็บของต่างๆ ก่อนที่จะลากตัวเอ็มม่ามาด้วย
“ครูคะ....นะ..แน่ใจเหรอคะ” เอ็มม่ากล้าๆ กลัวๆ
“เอาเถอะน่ะ ไปกันได้แล้ว” ทันใดนั้นพวกเขาก็ช่วยกันดึงโซฟาจากห้องพักครูและอีกกลุ่มก็วิ่งไปที่ห้องพยาบาล
“พร้อมนะ” ริกตะโกนทางหน้าต่างเมื่อเห็นว่า ฝั่งของ มิเชล โด คิม เรย์ เชย์ น่าจะพร้อมแล้ว
“ฝั่งนั้นล่ะ” โดตะโกนถามคืนฝั่งของ ริก มาเรีย แองจี้ เอ็มม่า มาเรีย
“เออ....พร้อมแล้ว” ริกตะโกนบอก
“ไหวนะ คุณมิเชล” โดถามอย่างห่วงใย
“อ่ะ...เอ่อ ค่ะ” มิเชลก้มหน้าเบาๆ เชย์ยิ้มบางๆ เมื่อเห็นสองคนสวีทกัน คิมเป่าลมออกจากปากขัดจังหวะทั้งสองคน โดเกาหัวอย่างงงๆ ก่อนที่จะก้มหัวเป็นเชิงขอโทษและให้ทุกคนขึ้นไปบนเตียงและทำตามแผนทันที....
ทางด้านของกลุ่ม อลิซ ที่ออกมาจากตัวตึดได้ก่อนมุ่งหน้าไปที่โรงรถอย่างรวดเร็ว
“เร็วเข้าๆ!” อลิซที่วิ่งนำไปก่อนเรียก หนูเซอร์ซีและเร็นให้วิ่งตามมา ส่วนกลุ่มใหญ่ก็มาถึงหลังจากที่กลุ่มอลิซไปได้ไม่นานนัก
“แล้วเราจะทำยังไงต่อ” เร็นจุดประเด็นตอนนี้ให้โรงรถขนาดใหญ่มีคนอยู่ราวๆสิบชีวิต
“ในนี้ก็มีมุมอับเยอะ เผลอๆ พวกมันออกมากัดคอพอดี” แองจี้พูดแม้จะไม่ได้หันหน้ามา เธอกำลังล็อกประตูโรงรถอย่างทลักทุเล
“....ก็คงต้องสำรวจดู” ริกพูดก่อนที่ทุกคนจะนั่งลงตามจุดต่างๆ เพื่อความผ่อนคลาย
“กินน้ำหน่อยมั้ย” โดยื่นแก้วน้ำให้กับมิเชลที่นั่งหน้าซีดอยู่
“ขอบใจนะ” เธอตอบรับพร้อมกับดื่มน้ำจนหมดแก้ว...
ขอโทษที่ห่างหาย ไรต์จะทำการไม่หักกะสุนในตอนนี้เพื่อตอบแทนเพื่อนๆ ที่รออ่าน (?) เหรอ / 55555 ส่วนอาวุธก็แบ่งกันเองนะฮะ แล้วก็จะทำยังไงตอนต่อไป จะตามหาอะไร แยกย้ายกันทำอย่างไร โรลครั้งนี้ค่อนข้างกว้างเลย บ๊ายบาย เหนื่อยจัง เฮ้อออ
ความคิดเห็น