คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : สะดุด *o*
ไปรวมกับ โรงเรียน ของมหาลัย เอฟเวอร์ ที่คนทั้งก่อตั้งสองโรงเรียนต่างก็เป็นญาติ กัน แถมยังไม่ถูกกันอีกตั้งหาก แต่ครั้งนี้ที่มารวมกันกลับเพราะ เรื่อง ธุรกิจ การเงินที่มัน ไม่ค่อยจะมั่นคง -0- ! แล้วก็ไม่ต้องแปลกใจ ที่ฉัน ดันรู้รายระเอียด ยุบยิบ - - 'กว่าชาวบ้านชาวเมือง นั้นก็ เพราะ ฉันมีคุณ น้าแท้ๆ ของฉัน ที่ชื่อเรย์ ทำงาน ทำงานเป็นเรขา ของโรงเรียนเอฟเวอร์ ...
"มิสยู แกจะนั่งตรงนั้นอีกนานไหม??" เสียงยัย น้ำปูนดังมาแต่ ไกล ก่อนมันจะกระโดด กระแด่วๆ มานั่งบนม้าหินอ่อนลงข้างๆ ฉัน
"น่าเบือ " ฉันเอ่ยอย่าง เซงๆ พลางเอามือท้าวคางอย่างหน่ายๆ !!
"โห่ แกกกก >< ฉันว่าน้ะ มันดีออก โรงเรียน มัถยมอย่างเราๆ ไปรวมกับมหาลัย อยู่ในรั่วเดียวกัน แถมยังมีหนุ่มๆ หล่อ ๆ เฟรชชี่ทั้งหลาย หรือรุ่นพี่ หน้าขาว ให้เป็นอาหาร ตาอาหารใจตั้งเยอะแยะ "
" พี่พวกนั้นน่าเบื่อจะ ตาย ดูอย่างคนนั้น ">> (ฉันชี้ไปยัง หนุ่ม หล่อ ใส่แว่นสุดเนียมที่กำลังยืนป้อยิ้มให้รุ่นน้อง อย่างโรงเรียน เอฟเวอร์อยู่.
"แล้ว ก็ยัยพวกนี้" ฉันชี้ไปยังกลุ่ม นักศึกษาสาวที่ ใช้แป้นพับ ตบหนา กัน อย่ามันเมา ไม่ทราบว่าหนังหน้ายัยพวกนั้น ทำจากคางครกรึไง โปะกันอยู่ได้
"มิส แกชอบมองแต่ แง่ร้าย TT^TT ฉันจะชี้ให้แกดูเอง แกดู พี่คนนั้นดิ หล๊อหล่อ !! นี้ๆ แกๆ คนนี้ ก็หล่อ อร๊ายย คนนั้น ก้หน้าใส โอ๊ยคนนั้น ถอดแบบมา จากมาริโอ้เลยนี้นา><'
ใน ขณะที่ฉันทอดสายตา หน่ายๆ ไปตามแต่ละคนที่ยัยนั้น ชี้ ก็เหมื่อนมีอ่ะไรสะดุด ให้ลมพัดเค้าหน้าฉันวูบนึง (เหมื่อนนางเอกซีรีส์เจอรักแท้เลย) - - แต่แน่นอน ว่าไม่ใช่ที่ยัย ปูนชี้สักคน แต่มันกลับเป็นคนที่ ยืน อยู่ห่างออกไปทางด้านขาว ของฟุตบาท เค้ากำลังก้มเก็บลิบบิ้นสี ขาว ของ เด็กน้อยน่าตาน่ารัก ที่เดาว่า น่าจะวิ่งเล่นจนโบอีกข้างที่พูดเป็นแกะอยู่หลุด เค้าหยิบมันขึ้นมาอย่างนุ่มนวล ก่อนจะมัดมันลงไป บนศีรษะของเด็กสาวอย่างเบามือ เค้าทำได้ยังไงเนี่ย ผู้ชายสมัยนี้อ่อน หวานขนาดนี้เลยหรอ เค้ามัดโบสวยมาก สวยกว่าฉันอีก ถามหน้าตาหล่อ หวานๆ ดูเป็นผู้หญิงกับจมุกโด่งๆ และนัยตาสุดลึกซึ้งที่มันจ้องลงไปที่เด้กคนนั้น อร๊ายยมันหวานสะจนฉันอิจฉา !!
' ยัยมิสส !!! เฮ้!!! ยัยมิสสสสส" ฉันเริ่มได้สติหลังจากที่ยัย ปูน มันตะโกนใส่หู ฉันจนแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
"โอ๊ยย แกตะโกน ทำไม TT^TT"
" ก็ฉันเรียก แกเป็นชาติ แล้วเนี่ย ปล่อยให้ฉันพูดคนเดียวอยู่ได้ แกเหม่ออ่ะไรอยู่ห้ะ ?"ยัยปูนทำส่งสายตาจับพิรุจมาก ที่ฉัน
จนแันเริ่มเกิด อาการร้อนตัว อย่างดูไม่ออก (- - ) โดยการหลบสายตา จากยัย ปูนเต็มที่ ก้ มัน ไม่รู้จะทำหน้ายังไงนี้หว่า ??
"แกเหม่อ ถึงใครบอกมานะ"
เอาแล้ว ยัยปูน ผี ผู้พิพากษา สิงมันทีไร ฉันหลบความจริงจากสายตา มันไม่ได้ จริงๆ จนฉันเลยต้องเล่าเรื่องทั้งหมดให้ยัยนี้ฟัง -///-
" เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ!!-////- '
" 55555555555555555555555555555 5 "
"ยัย ปูนแก ขำอะไร? "
"ขำแกนั้นแหละ "
"ยัย ใจร้ายคราวหน้า ฉันไม่เล่าแล้วๆ TT^TT"
"โอ๋ๆ ไหนเมื่อกี้ยัง บอกน่าเบื่ออยู่เลยย สุดท้ายก็ ...."
"ยัยปูนนน !!!"
" ฮ่าๆๆๆ หมอนั้นก็หล่อไม่เบาน้ะ ฉันก็นึกว่าแกจะชอบหน้าตาเค้าสะอีก ไม่คิดว่าแกจะมองลึกไปถึงก้นบึ้งของหัวใจขนาดนั้น"
"เอาเป็นว่า ฉันไม่เหมื่อนแก ก็แล้วกัน "
"ฮ่าๆๆ "ยัยนี้ยังหัวเราะ อีกไม่หยุด
" แกอยากให้ ฉันช่วยไหม ?"
ยัย ปูนมองหน้าฉันพลางส่งยิ้ม หวานสุดเย็นยะเยือกมาให้
"ไม่ต้อง !! " ฉันตอบอย่างเสียงไม่แน่ใจเท่าไหร่
"หรา แต่สายตาแก มันบอกว่าต้องการนะ"
แต่ยัย นี้ก็ จับไต๋ ฉันได้อีกแล้ว ฉันเก็บความรู้สึกไม่เก่งหรือยัยนี้อ่านความรู้สึกฉันเก่งกันแน่เนี่ย!!
"ฮ่าๆ ฉันจะช่วยแก เองสิ่งที่เรา ต้องหา ก็คือ พวกนี้"
ว่า แล้ว ยัยนี้ ก็ เขียน อะไรยุกยิกลงในกระดาษ พลางส่งมาให้ฉัน
ภารกิจ จับซั่ม (แค่ชื่อก็น่าเกียจละ ) ยัยนี้ คงกลัวฉันจะด่า มันยังวงเล็บมาให้อีกว่า (มันคือศิลปะ)- -
1ชื่อ ของเค้า
2คลาสเรียน
3สิ่งที่เค้า ชอบทำ
4(ข้อนี้สำคัญ) เพื่อนของเค้า!!!
ว่า แต่มันเกี่ยวอะไร กับเพื่อของเค้าว้ะ ? ฉันจะจีบ หมอนั้น ไม่ใช่เพื่อนของ เค้า-0-ว่ะนั้น
................................................................. Bey Bey พบกันใหม่ในตอนหน้านะ รีดเดอร์ เม้นๆ > < กันหน่อยๆ
ความคิดเห็น