คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : #1 : จุดเริ่มต้น [ Start ]
#1 : ุเริ่ม้น [ Start ]
รุโล ประเทศเาหลี
รถเบน์สอันและรถลีมูีสีำสนิทเลื่อนัวฝ่าสายฝนที่ำลัระหน่ำลมาอย่าแรนน่าใหายในอยเล็ๆที่มืสนิท
ภายในัวรถเปิแอร์เย็น่ำนร่าเล็้อระับเสื้อสูทเ้าหาัน แบฮยอนเสมอออไปนอหน้า่า
รอบ้ามืสนิทและูวัเวนเ้าัวนึหวั่นใ ้าน้ามีบุรุษสูวัย
ท่าทาส่านั่อยู่อย่าเียบเียบ ไม่มีใรพูอะไรออมาทั้สิ้น..
เมื่อับรถผ่านบ้านัสรรราาหลายหลั
รถเบน์ันแร็หยุนิ่ทั้ที่ยัไม่ไ้เ้าไปถึโรอรถในัวฤหาสน์ระูลลี
แบฮยอนมอรอบ้าอย่าสับสน
หาแ่ว่าไม่มีเสียัถามหรือพูุยเล็ลอออมาให้ไ้ยิน
‘’
หยุรถทำไม ‘’ เสียทุ้มเอ่ยถาม
ายุำนหนึ่ยหูโทรศัพท์่อไปถึเพื่อนร่วมานที่อยู่บนรถอีัน
เมื่อถามรายละเอียเรียบร้อย ึหันลับไปรายานผลให้เ้านายทราบ
‘’
มีายปริศนาสลบอยู่หน้าฤหาสน์รับ ‘’ สิ้นเสียรายานไม่ทันไร
บอี้าร์อีสี่ห้าน็าร่มลารถเพื่อไปย้ายร่าอายปริศนาออให้พ้นทาเ้าบ้าน
‘’ หน้าบ้านันเนี่ยนะ ? ‘’ ลี มินู ถามเสียน
‘’ รับท่าน ‘’
‘’
เอาร่มมาิ ันะลไปูะหน่อย ส่วนแนะแบฮยอน ห้ามลารถ
เ้าใมั้ย ‘’ บอี้าร์นหนึ่รีบลารถลีมูีนันามแล้วาร่มออเพื่อเินไปรับเ้านายาอีฝั่ ทันทีที่เปิประูรถ
เสียสายฝนที่ระหน่ำลมาอย่าแร ทำให้แบฮยอนสะุ้สุัว
ร่าเล็มอามร่าหนาอผู้เป็นบิา้วยวามอยารู้อยาเห็น
เาเห็นพี่ๆบอี้าร์สี่ห้านำลัยร่าอใรนหนึ่ึ้นแล้วพยายามย้ายไปอีทาให้พ้นทาเ้าบ้าน
แบฮยอนไม่เห็นอะไรเลยนอาแผ่นหลัอพี่บอี้าร์ .. แ่แบฮยอนอยาเห็นหน้านที่โร้ายมาสลบอยู่หน้าบ้านั…
‘’ ุหนู ! ‘’ เสียบอี้าร์อีนบนรถเรียเสียหล เมื่อร่าเล็เปิประูรถแล้วเินาฝนไปหาร่าที่ำลัสลบสไลไม่ไ้สิ บอี้าร์นหนึ่ึเสียสละร่มอัวเอให้ับุหนูนเียวอบ้านที่ัวเปียปอนไปหม
‘’ นี่แลมาทำไมฮะ! ‘’ ลีมินูวาเสียัแ่็ไม่ไ้พูอะไร่อเมื่อเห็นลูายหัวแ้วหัวแหวนยืนยิ้มแหยๆให้ ายสูวัยเลยไ้แ่ส่ายหน้า้วยวามเหนื่อยใ แบฮยอนึหันลับไปสำรวนรหน้าอีรั้ ใบหน้าหล่อเหลาอายปริศนาีเผือ ผมลู่ไปามโรหน้าเพราะเปียฝน แบฮยอนลอแะๆูที่ผิวาย็พบว่ามันเย็นเียบ..
…เย็นเหมือนุปลาที่ถูฟรีไว้ในู้เย็นเลยฮะ ._.
‘’ เอายัไีรับท่าน ‘’ หนึ่ในุบอี้าร์ถามมินู
ายสูวัยรุ่นิเล็น้อย แ่เมื่อเหลือบมอทาแบฮยอน
เ้าหนู็ูสนใายนนี้เ่นัน
‘’ แบฮยอน แว่าไ ‘’ แบฮยอนหันวับไปามเสียเรีย ่อนเ้าัวะลี่ยิ้มสใสอย่าเย
‘’
รนี้เสียั
แล้ว็หนาวมา แบว่าแบอยา่วยพี่เา ‘’ เ็หนุ่มอบามวามริ
ร่าเล็หันมอายปริศนาอีรั้ แล้วถือวิสาสะเปิเสื้อัวหนาึ้น
รอย้ำเป็น้ำๆมีอยู่ประปรายเหมือนถูโน้อมอย่าหนั
บาุมีแผลเลือออบ้าแ่็ไม่ร้ายแรนั แบ
ฮยอนส่สายาอออ้อนให้ผู้เป็นพ่ออีรั้
‘’ พ่อรับ พี่เา้อเ็บแน่ๆเลย แบสสารพี่เา ‘’ แบฮยอนพูเสียแผ่วเพราะลัวโนุ
ร่าเล็รู้ีว่าพ่ออเาทำอาีพอะไร ที่ผ่านมาพ่อสอนอะไรหลายๆอย่าให้เาเสมอ
แบ ฮยอนเลยรู้ว่าพ่อเป็นนที่เื่อในยาและเป็นนที่ี้แล้มาที่สุในโล.. พ่ออบแล้แบฮยอน้วยารให้แบฮยอนไปทำอาหาร ทั้ที่แบฮยอนทำไม่เป็น
แล้ว็บัับให้แบ ฮยอนินอาหารฝีมือัวเอ ._. ล่าสุินไ่เียวหมูสับไป
แบฮยอนท้อเสียไปสามวันิๆเลย..
‘’ ั้น็ให้เาไปรัษาัวในฤหาสน์่อน
แ่พ่อบอไว้่อนนะว่าพ่อยัไม่ไว้ใ รอเาื่นพ่อะถามสอบสวนอีที
ระหว่านี้ลูห้ามเ้าใล้เา ลมั้ย ? ‘’ แบฮยอนพยัหน้า่อนะล่าวอบุพ่อบัเิเล้าที่มัามใเาอยู่เสมอ บอี้าร์นหนึ่เิให้นทัู้่ึ้นรถลีมูีนที่อรออยู่
ทันทีที่เ้านายทั้สอเ้าไปนั่
รถทั้สามัน็เลื่อนัวและหยุลในโรอรถอฤหาสน์
ทีมบอี้าร์หลายน่วยันแบร่าอายปริศนาึ้นไปยัห้อรับรออฤหาสน์ระูลลี
ส่วนแบฮยอนถูับแยให้ึ้นไปอาบน้ำและเ้านอนทันที ร่าบา็รับำสั่อผู้เป็นพ่ออย่าไม่อิออ
เพราะ็ึมาแล้ว แถมวันนี้อาาศยัเย็นนผิปิ นแบฮยอนนึหวั่นใอยู่หน่อยๆ
‘’ ุหนูะรับอะไรเพิ่มไหมรับ ‘’ แุ
บอี้าร์นสนิทอแบฮยอนเอ่ยถามพลาส่ยิ้มอ่อนโยนไปให้นรหน้า
แบฮยอนส่ายหัวเป็นเิปิเสธ่อนล้มัวลนอนับเียนุ่ม
แุยผ้าห่มผืนหนามาลุมัวเ้านายัวน้อยทันที
‘’ อบุรับ ‘’ แบฮยอนยิ้มรับ
‘’ ้วยวามเ็มใรับุหนู
วันนี้สภาพอาาศแย่มา ถ้ารู้สึไม่ีให้เินไปเรียผมหน้าห้อนะรับ ‘’ แุบอ้วยวามเป็นห่ว ้วยสภาพอาาศที่หนาวเย็นผิปิ
เา็ลัวว่าเ้านายัวน้อยที่ป่วยไ้่ายะเป็นไ้เอาไ้
‘’ รับทราบรับพี่แุ! ‘’ แบฮยอนอบรับเสียสใส
ไม่ว่าเปล่า เ้านายัวน้อยยัยมือมาทำท่าะเบ๊ะเหมือนทหาร
นแุยัหลุำออมาเล็น้อย
บอี้าร์หน้าหวานโ้ัวลเป็นเิทำวามเารพ่อนะอัวเินออไปเพื่อให้เ้านายัวน้อยไ้พัผ่อน
ไม่ลืมปิไฟเพียวเียวในห้อ่อนออไป
ไม่นานนั แบฮยอน็มิ่สู่ห้วนิทราอันแสนสุ…
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
มา่อให้แบบสั้นๆ่อนเนอะ ._.
อนนี้็เรื่อยๆ สบายๆ ไม่มีอะไรมา -...-
อ่านแล้วฝาอมเม้น+โหว(?)้วยนะะ อบุมาน้าา ^_^
ความคิดเห็น