Fic Reborn : Change ทุกสิ่งเปลี่ยนไปเมื่อรักหมุนวน[BxFin]

ลำดับตอนที่ #5 : P3 หนี

หลังจากที่ทำงานนั้นมาก็เป็นเวลาหลายเดือนแล้ว แต่ใช่ว่าจะไม่ได้มีงาน

เข้ามาอีกเลยนะ ก็มีมาเรื่อยๆนั้นแหละ แต่บางงานก็ทำบางงานก็ไม่ทำ

         อ๊ะ!ฉันไม่ผิดนะแล้วก็ไม่ได้บ้าบิ่น ไม่รักชีวิตตัวเองด้วย ไองานที่ฉันไม่ทำ

ให้พวกนั้นทำเองหนะก็เพราะว่ามันไกลจากบ้านฉันมาก ขืนไปมีหวังหลง=-= โช

ก็เข้าใจพอบอกว่าไม่ได้ก็จบ แต่ว่านะ...มันชักจะมาบ่อยขึ้นเรื่อยๆแล้วนะ ชัก

เซ็งซะแล้วสิขอชิ่งไปเที่ยวสักที่ดีกว่า

           “ฟินๆๆ มาเร็วๆสิจะตามแก้วไปไม่ทันแล้วนะ>///<” บราวนี่เพื่อนของฟินเร่ง

            อ๋อ!ยังไม่ได้บอกสินะฉันมางานคอนฯกันกลุ่มเพื่อนหนะ พวกนี้บ้าK-otic กันอย่างแรง<โทษด้วยนะถ้าพิมพ์ผิด>

        “เออๆ ตามไปแล้วๆ”

        “กรี๊ด!แก้ว>///<” บราวนี่

        “เขื่อนมองมาทางเค้าด้วยแหละ><” กวาว้าเพื่อนอีกคนพูด

        “เฮ้ย!หวายแจกลายเซ็นด้วยวะ ไปขอบ้างดีกว่า” ละลินตะโกน

        “เฮ้ยรอด้วย” บราวนี่กับกวาผสานเสียง

        “ใจเย็นน่าบราว กวา ลิน-_-^” ฟิน

        “กรี๊ดๆๆ\\>-<//” บราว กวา ลิน<จะใช้แต่ชื่อย่อแล้วนะ>

        “เฮ่อ~” ฟินถอนหายใจ

         คิดถูกคิดผิดฟะเนี่ยที่มากับพวกนี้(_ _);

 

ในที่สุดฉันก็ได้ออกจากวงล้อมสักที

        “หนุกป๊ะฟิน?”กวา

        “เฉยๆ” ฟิน

        “ว่าไงนะ!” ลิน

        “-_-?” ฟิน

        “ไม่ประทับใจอะไรเลยหรอ?” บราว

        “มีแค่เพลงที่ตั้งใจมาฟังแค่นั้นที่ปลื้ม” ฉันตอบหน้าตายทำเอาไอพวกนี้ทำ

ท่าออกแรงลงทันที

        “จะเหมือนคนอื่นเข้าบ้างได้มั้ยเนี่ย?-_-” บราว

        “ต่างคนต่างใจ” ฟิน

        “เออๆ OK” ทุกคน

        “ไปกินติมกัน” ฉันชวน

        “เย่!กินติม>O<//” บราว

        “กินกันๆ>-<//” ลิน

        “เย่ๆ ไปกันเร็ว\>O</” กวา

        จะดีใจกันมากไปแล้วนะพวกนี้เนี่ย=-=

        “ไม่ได้เลี่ยงนะ” ฟิน

        “โฮ่~” ทั้งสามคน

        ฮะๆ สะใจ^^

        “ไม่ต้องมายิ้มเลย!” บราว

 

ที่ร้านไอติม

        “เฮ้ย!พวกแก\>-</” กวาที่ไปเข้าห้องนำมาตะโกนขึ้น

        “มีไรวะกวา?” บราวถาม

        “พี่เขาบอกว่าวันนี้มีกิจกรรมพิเศษด้วย เขาจะแจกคำถามให้ทุกคนคนละ

ใบ มาสุดสามใบ ใครตอบถูกจะได้รางวัล>-<”

        “แล้วคิดว่าจะตอบได้หรอ” ฉันพูดขัดศรัทธากวา

        “ไอฟินแกจะเลิกขัดสักทีได้ไหมเนี่ย!?” กวาแหววใส่

        “ไม่ได้ กำลังสนุก-v-”

        “ช่างเถอะๆ มาเล่นกันนะๆฟินนะ” บราวตื๊อ

        =-=>>ฟิน

        “ถ้าได้รางวัลแล้วไม่เอายกให้เขาก็ได้>w<” ลินเสริม

        “โหย~ไม่เท่าไหรเลยนะไอลิน”กวาและบราวประสานเสียง

        “แปลว่าบราวกับกวาไม่เอาสินะ?^^” ฉันแหย่ทั้งๆที่รู้ว่ามันอีกสองคนก็เอา

        “เอา!!!”ทั้งคู่ตอบอย่างพร้อมเพรียง

        “เอ้า!แล้วจะมาว่าเขาทำไมวะเนี่ย!?” ลินพูดเสียงขุ่น

        “เออ เล่นก็เล่น”

        “เย่>O</”

 

แล้วพอถึงเวลาแจกคำถาม พวกนั้นก็เอากันคนละ2ใบ แต่ฉันที่กะว่าจะไม่

เล่นดังเอา3ใบ

        “ไหงว่าไม่เล่นเอาเยอะกว่าพวกเราอีก- -++” ทั้งสามแขวะ

        “ก็เผื่อพวกแกไง-_-”

        “OK OKเอาของพวกเราไปด้วยเลยคร้าบ~-*-*”

        “No! ตอบเอง”

        ว่าแล้วทุกคนที่ร่วมเล่นเกมก็เริ่มอ่านคำถามที่ได้มากัน ซึ่งมีซ้ำกันน้อย

มาก

        “แง~ยากTT^TT” กวา

        “รู้แค่อันเดียวเองT^T” บราว

        “อะไรฟะเนี่ยTOT” ลิน

        “เลิกบ่นแล้วคิดต่อซะเดี๋ยวเขาก็มาเก็บแล้วนะ- -*” ฟิน

 

และแล้วทุกคนก็ส่งคำตอบ

        “แกๆคิดว่าจะได้กันบ้างมั้ยวะกลุ่มเรา” กวาเปิดประเด็น

        “ต้องได้อย่างน้อยก็1อันแหละวะกลุ่มเรา” ลินว่า

        “ใช่เค้าต้องได้1อัน เพราะเค้ามั่นใจ” บราว

        “เงียบแล้วฟังได้แล้ว เร็ว” ฉันบอก หลังจากนั้นพวกฉันก็เงี่ยหูฟังกับอย่าง

เต็มที่

        “โต๊ะ5คุณเลนค่ะ”

        “แง~ไม่ได้” ลิน

        “เงียบฟังต่อ-*-” ฉันบอก

        “โต๊ะ25”

        “อดอีกแล้ว”

        แล้วก๊ประกาศต่อไปเรื่อยๆแต่โต๊ะฉันก็ไม่ได้สักทีจนในที่สุด

        “โต๊ะ13คุณบี”

        “กรี๊ด!เค้าได้ด้วยเห็นมั้ย>O<//” บราวร้องอย่าดีใจแล้วไปรับรางวัลมาหนึ่ง

ชิ้น

        “โต๊ะ13คุณเอฟ”

        “ว่าว!ฟินได้ด้วย”

        ว่าแล้วฉันก็เลยไปรับรางวัลมาสามชิ้น

        “โหย~สุดยอดเลยฟิน!” บราวว่า “ตอบถูกหมดเลย”

        “อืม...ว่าแต่บราวได้ไรมา?”

        “สมุดกับปากกา” บราวตอบเซ็งๆ

        “ก็ดีออก อืม~แล้วเราได้ไรบ้างฟะ” ว่าแล้วฉันก็เริ่มเกะซองออก

        
        อันแรกเป็นพวกกุญแจรูปไอติม

        อันที่สองเป็นนาฬิกามิกกี้ของเก้

        “อืม อันแรกลินเอาไปละกันส่วนอันที่สองให้กวาแล้วกัน บราวได้ไปแล้ว

อันสุดท้ายเราเอาเอง”

        “ไม่ดูก่อนหรอว่าอีกอันเป็นไร?” กวาถาม

        “อืม ช่างเหอะ” ว่าแล้วฉันก็แกะอันสุดท้ายดูจนพบว่า...

        เย่! ตั๋วเครื่องบินไปญี่ปุน อยากไปมานานแล้ว คราวนี้ถือโอกาสหนีไอพวก

บ้าวองโกเล่นั่นด้วยเลยดีกว่า คิก คิก ยังไงคราวนี้ก็ต้องขอป๊ากับแม่ไปให้ได้!

 

เมื่อกลับมาถึงบ้าน

        “กลับมาแล้วค่ะ~”

        “เป็นไงบ้างฟินสนุกไหม?” แม่ถาม

        “ก็โอค่ะ”

        ฉันเดินเข้าไปหาทุกคนในห้องนั่นเล่น

        “ป๊าแม่ หนูขอไปเที่ยวญี่ปุนนะ>0<” ฉันพูดขึ้น

        “ว่าไงนะ!!!” พ่อแม่ฟินประสานเสียง

 

เวลาผ่านไป

        ในที่สุดฉันก็ขอพวกท่านได้สำเร็จ ได้ไปตั้งห้าวันแหนะเยี่ยมไปเลย เครื่อง

บินเต็มหมดจนได้อยู่ห้าวันแหนะ พออยู่นานก็เลยได้เงินมากขึ้นไปด้วยโดย

ปริยาย

        “ไว้พอไปถึงโทรกลับมาแจ้งทางบ้านเสร็จ พอไปถึงที่พักตามที่ได้รางวัล

มาแล้วลองโทรหาเบลดีกว่า”

 

วันต่อมา

        “เย่!ถึงแล้วญีปุ่น^-^” ฟิน

        โทรเข้าบ้านแล้วรีบเก็บของเข้าที่พักดีกว่า

 

อีกด้านหนึ่ง

        “ชิชิชิ ไมเจ้าชายต้องมาญี่ปุนด้วยเนี่ยไม่อยากเจอเจ้าบ้านั่นเลย”

        “หุบปากแล้วไปกันได้แล้วเบล!” สควอโล่

        <หึหึ ท่าทางจะสนุกแล้วนะคะ ฟินกับเบลดันมาญี่ปุ่นพร้อมกันซะได้^^>