ชีวิตนี้ข้าขอลิขิตเอง (Yaoi)

   'เรื่อง: ชีวิตนี้ข้าขอลิขิตเอง (Yaoi) เป็นเรื่องแรกของไรท์ ถ้าผิดพลาดตรงไหน โปรดติเตือนได้เลยคะ

(บทนำที่แสนสั้น)

   เมื่อหนุ่มสุดหล่ออย่าง 'กันต์' ต้องมาตายลงเพราะช่วยคุณยายข้ามถนน คุณยายหันมายิ้มให้กันต์ กันต์ก็ยิ้มตอบกลับไปแต่ ต้องเบิกตากว้างเพราะ ร่างคุณยายจางหายไป อย่างกับภูติผี กันต์หันซ้าย-ขวา ว่ามีคนเห็นเหมือนเขาไหมแต่ ทุกคนรอบข้างหยุดเดิน นกที่บินอยู่หยุดบินตกลงมาตาย สิ่งที่มีชีวิต และไม่มีชีวิต หยุดการเครื่อนไหวของตัวเอง เขาพูดกับตัวเองว่า 'มันเรื่องบ้าอะไรว่ะเนี่ย!!' เขาอึ้ง และ ตกใจมากกับ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น โดยที่เขาไม่ได้สังเกศว่า กำลังมีรถบันทุกขนาดใหญ่ กำลังพุ่งตรงมาหาเขา 'ปิ๊ด ปิ๊ด' เสียงของแตรรถ ทำให้เขาได้สติ ทั้งๆที่รอบข้างไม่มีสิ่งไหนขยับ แล้วทำไมรถบ้านี้ถึงขยับได้เนี่ยย เขาเรียกสติตัวเองให้คงที่เพราะ รถบันทุกใกล้มาถึงตัวเขาแล้ว เขาพร้อมที่จะกระโดด ออกไปจากตรงนี้ แต่ขาดันไม่พร้อม ไม่ขยับเลย อย่างกับว่ามีใครมาจับไว้ไม่ให้ไปไหน เพียงหายใจครั้งเดียว รถบันทุกที่วิ่งมาเร็วชนเข้ากับกันต์ กันต์รอยละลิ้วไปเสียบกับ เหล็กแหลมที่ปักอยู่กลางถนน ทั้งๆที่มันไม่เคยมีอยู่ เลือดของไหลออกมาอย่างกับน้ำตก แต่ก็ไม่ตายในทันที 

 'อึก เจ็บฉิบหาย!! ทำไมจะต้องตายด้วยเนี่ย ขอตายแบบหล่อๆไม่เหรอ เห้ออออ บ่นไปก็เท่านั้น ยังไงก็ต้องตายอยู่ดี แต่เขาว่ากันว่า เมื่อคนใกล้ตายแบบผมเนี่ย ความทรงจำเก่าๆจะไหลเข้ามา เพราะอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน ทำให้ความจำบางส่วนของผมหายไป ก็คือความทรงจำตอนเด็กนั้นแหละ ผมลืมคนที่สำคัญที่สุด อย่างคุณแม่อธิการได้ยังไงเนี่ย แล้วน้องๆที่อยู่ที่โบสถ์ด้วย ผมขอโทษนะครับ คุณแม่ แล้วก็น้องๆที่น่ารักด้วย ผมสัญญากับคุนแม่ไว้แท้ๆ ว่าถ้าผมสร้างเนื้อสร้างตัวได้เมื่อไหร่ผมจะกลับไปหา แต่ผมกับผิดสัญญา ผมอกตัญญูเหลือเกิน พวกน้องๆตอนนี้ก็คงเป็นผู้ใหญ่กันหมดทุกคนแล้วสินะ ผมหวังว่าน้องๆจะดูแลคุณแม่อย่างดี ไม่เหมือนผมที่ทอดทิ้งคุณแม่ไป ผมขอโทษจริงๆครับ Shi_!! เลือดจะหมดตัวแล้วมั้งเนี่ย' กันต์ เอ่ยขอโทษทุกคนที่อยู่ในโบสถ์ สถานที่ที่เขาเติบโต โดยมีคุณแม่อธิการคอยเลี้ยงดู เมื่อตอนที่เขาพูดได้และเข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าได้ในระดับนึง เขาเลยถามแม่อธิการว่า 

     'คุณแม่อธิการฮะ' เสียงเล็กๆของกันต์ ตอนที่กันต์ยังเด็ก เอ่ยถามคุณแม่อธิการ

    'ว่าไงครับพี่กันต์' เพราะกันต์โตกว่าเด็กๆ ที่อยู่ในโบสถ์

      'คุณแม่ กับ คุณพ่อ ของพี่กันต์อยู่ไหนเหรอฮะ ' คุณแม่อธิการชะงักไปนิดนึง แล้วเอ่ยตอบไป

     'คุณแม่ กับ คุณพ่อ ของพี่กันต์เขาอยู่ที่ไกลมากๆเลยละครับ'

      'ทำไมคุณแม่ กับ คุณพ่อ ไม่พาพี่กันต์ไปด้วยเหรอฮะ พี่กันต์เป็นเด็กไม่ดีเหรอ ฮึก ฮือออ' คุณแม่อธิการไม่ตอบ ได้แต่กอดปลอบเท่านั้นเพราะตอบคำถามของคนตัวเล็กไม่ได้ คุณแม่อธิการก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ว่าทำไมต้องทิ้งเด็กคนนี้ด้วย ตอนนั้นคุณแม่อธิการเห็นคนสองคน ใส่ชุดคลุมสีดำคนนึงรูปร่างจะผอมๆ ส่วนอีกคนจะร่างหนา คุณแม่อธิการเดาว่าคงจะเป็นพ่อแม่ของเด็กน้อยคนนี้แน่ ทั้งสองคนเหลียวสบตากับ คุณแม่อธิการ 'ฝากดูแลเขาด้วย' สองเสียงดังขึ้นมาในหัวของดคุณแม่อธิการ แล้วร่างทั้งสองคนก็หายไปในพริบตา คูณแม่อธิการตกใจ แล้วเดินเข้าไปหาก็พบกับเด็กน้อยห่อด้วยผ้าขาวอย่างดี อยู่ในตระก้าสาร กำลังหลับตาพริ้ม ยิ้มอย่างมีความสุข เหมือนจะฝันอะไรสักอย่าง

   วันนั้นคือวันเกิด วันนี้คือวันตาย ตอนนี้ได้มีชายชุดขาว เดินมาหากันต์ที่ใกล้หมดลมหายใจแล้ว แต่ยังมีสติอยู่พอที่จะเห็น ชายชุดขาว

     '' ข้ามารับเจ้าแล้ว เล็กน้อย....'' 

       "คะ คุณเป็นใครกัน...." และลมหายใจสุดท้ายของกันต์ก็หมดลง 

     "เมื่อถึงเวลาเจ้าจะรู้เอง เด็กน้อย 'ของข้า' " ชายปริศนา และ ร่างของกันต์ที่หมดลมหายใจแล้ว ได้หายวับไปพริบเดียว แล้วเวลาก็กลับมาเดินต่อ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ไม่มีใครเห็นแม้แต่คนเดียว ราวกับว่ามีใครบางคนจัดฉากขึ้นมา....

  

    **โลกคู่ขนาน หรือ มิติคู่ขนาน ซึ่งเหมือนกับโลกของเราเป๊ะๆ แต่แค่ไม่มี เทคโนโลยีสมัยใหม่ และ เครื่องสะดวกสะบายต่างๆแต่กับมี 'พลังและ สิ่งมหัศจรรย์หลายอย่าง เข้ามาแทนที่สิ่งสะดวกสะบายเหล่านั้น**

       * ทางตะวันออก คล้ายๆกับประเทศจีน *

          +มีอยู่5แคว้นใหญ่+

       -แคว้นอี้

       -แควันหลง

       -แคว้นลั่ว

       -แคว้นเหริน

       -แคว้นต้า

         +จะมีอยู่5เกาะที่ค้นพบ และ 3เกาะที่ไม่มีใครเคยพบ+

       -เกาะดอกไม้ + ผีเสื้อ (มีอยู่ในบันทึกของ แคว้นอี้)

       -เกาะเงือก (มีอยู่ในบันทึกของ แคว้นหลง)

       -เกาะทอง + อัญมณี (มีอยู่ในบันทึกของ แคว้นลั่ว)

       -เกาะลอยฟ้า (มีอยู่ในบันทึก ของแคว้นเหริน)

       -เกาะยักษ์ (มีอยู่ในบันทึก ของแคว้นต้า)

        

        *เกาะในตำนาน*

        -เกาะมังกร

        -เกาะคนมีปีก

        -เกาะของประมุขปีศาจ

            *ระดับพลัง*

               50%