คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : >>...ความงกของใครบางคน...
“ขอบใจนะสำหรับเรื่องนิยายที่เธอให้ยืมหนุกมากเลยแหละ”
“ฮะแฮม!!! ฉันไม่ได้ให้ยืมฟรีๆสะหน่อยจ่ายมาเลย 1000 เยน”
“ไม่เอาน่า ริคุอย่าหน้าเลือดไปหน่อยเลย ให้เค้ายืมไปเหอะ”
“เธอก็รู้ดีว่ากฎของเงินคืออะไร เมื่อยืมไป….ก็ต้องจ่ายเงินคืน ของเงี้ยจะให้กันฟรีๆได้ไงล่ะ”
“ตูมๆๆๆ!!!”
“ริคุครูฝ่ายปกครองเรียกให้ไปพบ…”
ฉันมีนามว่า ริคุ โอโยริ สึคาริอุ เป็นเด็กนักศึกษาอยู่ ม.4 อายุ 17 ปี วันนี้ฉันตืบไอ้งั่งที่ยืมของฉันแล้วไม่ยอมจ่ายตัง เลยถูกยัยครูอับบราฮัมเรีกไปอบรมอีกแล้วน่าเบื่อจิบเยย
“ริคุ ครูต้องบอกเธอกี่รอบว่าห้ามทำการค้าขายในโรงเรียนน่ะ!!!”
“สิบสองจุดห้ารอบค่ะ o3O”
“ริคุ!!!!!!! เ %#%$#$^$@$%”
บราๆๆครูบ้านั้นบ่นไรไม่รุน่าเบ่ออีกแก่แล้วไม่เจียมเลย ^o^
“รอด้วย!!! แกไอ้ริคุฉันว่าแกน่ะเก็บเงินเพื่อนเยอะไปรึเปล่า”
เสียงนี้คุ้นหูแฮะอ้อ…ยัยเพื่อนหน้าอุกกาบาดนั้นเอง
“แค่นั้นมันยังไม่พอหรอกเว้ย อย่างฉันนะๆ ถ้าธรรมดาก็ต้องเป็น…ฉันนอนอยู่บนกองเงินเยอะๆเท่านั้นแหละนั้นนิดหน่อยน้า >o< สบายตายเลยล่ะ”
“ธรรมดาบ้านทวดแกเป็นงั้นไงว่ะ บ้า”
“นั้นแหละธรรมดาสำหรับทวดฉัน
“ ริคุไอ้โรคจิต”
“งั้นแกวันนี้ฉันกลับก่อนน่ะ บาย”
ว่าแล้วฉันก็เดินจ้ำอ้าวกลับมาที่บ้าน
“ หวัดดีค่ะแม่ หวัดดีเจ้าแฝด”
“หวัดดีพี่ริคุ!!! ”
เสียงเจ้าแฝดนี่ แสบรูม่านตาจังเลย (เกี่ยวไรด้วยฟร่า)อ้าวแม่ร้องไห้ไมอ่ะ
“ริคุ เจ้าแฝดแม่ขอโทดน่ะแม่ถูกไล่ออกจากที่ทำงานแล้ว ToT เค้าบอกว่าเค้าไม่รับคนอายุเกิน 30 อย่างแม่อ่ะ แงๆๆๆๆๆ ”
“หา!!!!”
ฉันกับเจ้าแฝดอาปากหวอเป็นนักร้องคอลัสเลย เอาเป็นอึงกิมกี่
พ่อเปิดประตูเข้ามายังกับโดนพายุไซโครนาจิดมาแน่ะ (ไอ้บ้า….)
ความคิดเห็น