(SF) Supper Junior Yaoi

ลำดับตอนที่ #1 : [SF HaeEun] Close Friend เพื่อนสนิท..หรอ? 1

[SF HaeEun] Close Friend เพื่อนสนิท..หรอ?

 

คุณเคยเจอใครที่ถูกชะตาเพียงแค่คุยกันวันแรกไหม..

อาจจะใช้เวลาคุยไม่นาน..

หรือใช้เวลาเพียงแค่วินาทีแรกที่สบตา..

สำหรับผม.. อึนฮยอกคือคนๆนั้น

 

“เฮ้ย ทงเฮดื่มมากไปแล้วนะโว้ย!!” ผมรู้ว่าผมกำลังทำอะไรอยู่ และรู้ว่าตัวเองรู้สึกยังไง ผมยังคงมีสติครบถ้วน  แต่สิ่งที่ผมไม่รู้คือ..ทำไมเธอจะต้องบอกเลิกผม..

 

ผู้หญิงคนนั้น..บอกเลิกผม

ถึงจะยังไม่ได้รัก แต่ก็เริ่มที่จะรู้สึกดี..

เมื่อเป็นแบบนี้..กำแพงที่กำลังจะพังลงมามันก็ก่อตัวขึ้นไปอีก

แล้วเมื่อไหร่ กำแพงในหัวใจของผมมันจะพังลงมาซักที?

 

“ใครจะพาไอ้นี่กลับบ้านวะ กูต้องพาแม่ไปหาหมอ..” เสียงทุ้มใหญ่เอ่ยดังขึ้น ทำให้คนอื่นที่รู้จักเขาอดที่จะแซวไม่ได้ แม่ของชายหนุ่มร่างใหญ่คนนี้..ไม่ใช่แม่บังเกิดกล้า แต่เป็น..แม่ทูนหัวต่างหาก เพราะทุกคนรู้ดีว่าช่วงนี้ปาร์คจองซูหรือลีทึกคนรักของคิมยองอุนไม่สบายอย่างหนักจนเจ้าตัวไม่สามารถปลีกตัวไปไหนนานๆได้

 

“เออ มึงกลับไปเหอะเดี๋ยวแม่มึงรอนาน กูกับคิบอมจะพาไอ้เตี้ยนี่กลับบ้านเอง” ชายหนุ่มร่างสูงตะโกนบอกเพื่อนที่มีธุระกับคนรักโดยไม่ลืมที่จะเน้นย้ำคำว่าแม่ให้เจ้าตัวอารมณ์ขึ้นเล่น ก่อนที่จะช่วยพยุงคนที่เมาไม่รู้เรื่องในสายตาพวกเขาขึ้นรถของเขาไป ส่วนรถไอ้ทงเฮน่ะหรอ..ค่อยให้มันมาเอาเองพรุ่งนี้ละกัน

 

“คนนี้ทงเฮมันจริงจังหรอวะคิบอม” เมื่ออยู่ในรถแล้วโจคยูฮยอนจึงหันไปถามเพื่อนสนิทอีกคนที่กำลังทำหน้าที่สารถีจำเป็นและได้รับคำตอบเป็นการส่ายหน้าจากเพื่อนผู้เงียบขรึมแทน

 

ไอ้ที่ส่ายหน้านี่มึงไม่รู้..หรือว่าไอ้เตี้ยมันไม่จริงจังกันวะ

อ้าปากพูดบ้าง ดอกพิกุลมันไม่ร่วงหรอกมึง..

 

คยูฮยอนสบถในใจเบาๆกับนิสัยที่แก้ไม่สบายของสารถีจำเป็นคนนี้ ในเมื่อคิมคิบอม..เป็นคนที่สนิทกับอีทงเฮมากที่สุดในกลุ่ม แต่กลับไม่ยอมเปิดปากพูดอะไรเลย ซึ่งบางทีมันก็ทำให้โจคยูฮยอนหัวเสียเล็กน้อย มันก็แค่เล็กน้อยเท่านั้นล่ะ..

 

ตึง!

 

เสียงระเบิดและอาการของรถคู่ใจที่เกิดหยุดไปเสียดื้อๆทำให้บุคคลที่อยู่บนรถต้องรีบลงไปสำรวจพาหนะคันหรูทันที ควันที่พวยพุ่งออกจากกระโปรงหน้ารถทำให้คยูฮยอนสบถออกมาดังๆ เพราะพวกเขาเองก็เหนื่อยมากพอแล้วในวันนี้ ต้องพาทงเฮที่เมาหลับอยู่หลังรถไปส่งบ้าน แล้วมาเจอแบบนี้..มันก็ทำให้เขาอารมณ์พุ่งขึ้นไปอีก

 

“โว้ย!มาเสียอะไรตอนนี้วะ แล้วจะพาไอ้เตี้ยกลับบ้านยังไง!!” ไม่พูดเปล่า แต่ขายาวๆยังเตะไปที่กระโปรงหน้าเต็มแรงจนเครื่องยนต์กระตุก ส่วนเจ้าตัวก็..เจ็บ

 

“กูจะพาทงเฮไปนอนบ้านกูก่อน พี่ฮยอกแจอยู่ คงจะช่วยได้บ้าง” เสียงทุ้มเรียบเอ่ยขึ้นมาพร้อมกับเดินไปเอาตัวเพื่อนรักมาจากเบาะหลังรถและพยุงไปขึ้นรถแท็กซี่ที่บังเอิญผ่านมาพอดี ปล่อยให้ชายหนุ่มที่มาด้วยกันอีกคนหัวเสียกับรถตนเองต่อไป

 

เหี้ยบอม..มึงทิ้งกู!!

 

 ---------------------

ไรเตอร์กลับมาแล้วกับฟิคสั้นๆอีกเรื่อง(หรือจะไม่สั้นก็ไม่รู้นะ555)
ปล.ฟิคเรื่องนี้คำหยาบกระจาย..ต้องขอโทษรีดเดอร์ด้วยนะคะ^^