คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 3 : เที่ยวทะเล
3
(เที่ยวทะเล)
ตี๊ดๆๆ
งือ = = เช้าแล้วหรอ ? งือออ วันนี้มันมีงานอะไรรึเปล่านะ ฉันลุกขึ้นออกจากเตียงแสนอบอุ่น(?)เดินไปดูตารางงานประจำวัน ‘เที่ยวทะล’ O_O! เที่ยวทะเลว๊าก >O< ทะเลจ๋า รอแม่ก่อนน๊า ~
ณ. หน้าโรงเรียน MC
“เกือบมาไม่ทันไปนะแก -*-”ยัยอุ่นบ่นนิดๆหน่อยๆ ตามมารยาท(?)ก็นะ! จะไม่ให้ไม่ช้าได้ไงละ ฉันเล่นอาบน้ำเพลินนีน่า = =
“นักเรียนทุกคนขึ้นมาบนรถได้แล้ว รถจะออกแล้วนะ!!”ครูที่คุมนักเรียนรีบเร่งให้นักเรียนรีบขึ้นรถ
“แกนั่งตรงนี้กัน ^O^”อุ่นรีบวิ่งไปจองที่เอาไว้ เพราะเดี๋ยวจะไม่มีที่นั่ง รถทั่วนี้จักแบบ 3 ที่แปลกดี -*- และอุ่นก็ยึดฝั่งที่อยู่ติดหน้าต่าง เงะ! ยัยอุ่นฉันจองก่อนเธอน่ะ TOT
“เอ้า! เธอรีบๆขึ้นรถมาสิ! รถจะออกแล้วนะ!”อาจารย์ดุคนที่มาช้า และรีบสั่งให้ขึ้นรถ
“ขอโทษครับ ผมเอาของไปให้อาจารย์นะครับ”แล้วผู้ชายคนนั้นก็เดินขึ้นรถมา ใครนะหน้าคุ้นๆ ฉันเพ่งเล็งหน้าผู้ชายนั้น เอิ่ม...ใครเนี้ย!!
“มองฉันทำไม?”สงสัยว่าฉันเพ่งมากเกินไป เจ้าตัวเลยรู้ตัวเหอะๆ = =
“เอ้า! เธอรีบๆนั่งสิ! ตรงนั้นมีที่นั่งพอดีนะ เอ้าๆ รีบนั่งรถจะได้ออก”แล้วตาบ้าดาร์กนั้นก็นั่งลงข้างๆฉันทันที โฮๆ ดารกหัดปฏิเสธมั่งก็ได้ T^T
“เอ่อ -0-”ทำไมช่วงนี้นายนี่หน้าเอ๋อบ่อยจริง - -
“มีอะไร?”ฉันถามกลับไปเพราะดูท่าทางเหมือนหมอนี้มันมีอะไรจะพูด -*-
“เปล่า”เพล้ง! กลับกลายเป็นว่าไม่มีซะงั้น - -*
แล้วในที่สุดยัยอุ่นก็หลับไปเรียบร้อย เหลือแต่ฉันกับดาร์กนั่งหน้านิ่งกันอยู่ 2 คน แล้วจู่ๆดาร์กก็เริ่มบทสนทนาขึ้น
“ขอโทษ”นายนั้นพูดขึ้นมาทำเอาฉันเหว๋อไปไม่ใช่น้อย =O=? “วันนั้นฉันไม่ได้ตั้งใจจะจับเอ่อ... แต่ฉันจะแย่งบาสเฉยๆ...”ทำไมต้องมาอธิบายให้ฉันเข้าใจด้วย? แต่เอาเถอะ! คงไม่เป็นไรหรอก
“อือไม่เป็นไร ฉันก็ต้องขอโทษด้วยที่เอ่อ...ถีบนาย ( .///.)”ฉันพูดแล้วก้มหน้ามองพื้น
“ไม่เป็นไร...”ดูไปดูมานายนี่ก็ไมได้เลวร้ายนักนิ(แถมหล่อด้วย -..-)
ณ อ่าวมะยม (//คิดได้แค่นี้เรอะ ! =[ ]=^)
ทะเล ทะเล๊ ทะเล >O< I Love you ~ ทะเล ชาล๊าลา~
ถึงซักทีทะเล >O< แม่จะเล่นให้บ้านพังเลย >w<~
“มิ้น เค้ารวมตัวกันแล้วเร็วๆ”อุ่นเรียกฉันที่กำลังจะวิ่งไปเล่นน้ำทะเล -..-
เมื่อรวมตัวกันเสร็จ
“นักเรียน วันนี้ครูจะแนะนำพี่สตาฟให้รู้จักนะคะ เป็นรุ่นพี่ปี1 จากมหาลัย CR มา...”แล้วคุณครูก็พลามอีกยาว -_- จนถึง “และวันนี้จะมีกิจกรรมตอน 1 ทุ่ม – เที่ยงคืน ให้นักเรียนมาพร้อมกันที่ตรงนี้ด้วย และต่อไปให้ทุกคนมารับกุญแจห้อง ไปพักตามอัธยาศัย และครูจะเรียกกินข้าวอีกทีตอน 18.00 น.”ในที่สุดคุณครูก็ปล่อยซักที ฮ้า! ฉันได้อยู่ห้องเดียวกันอุ่น ได้ห้อง 169 O.O เลขสวยดีฮ่าๆ ^O^ พอฉันเดินมาถึงห้องก็เริ่มแจกแจงทรัพย์สมบัติทั้งหมด หยิบชุดว่ายน้ำมาเปลี่ยน ใส่บืกีนีตัวโปรดของฉัน >< สีดำสด ก็ผ้าคุม เพื่อไม่ให้ดูโป๊จนเกินไป ฉันรีบวิ่งไปเปลี่ยนชุดในห้องน้ำ พอฉันออกมาอุ่นก็ทำตาโตเป็นไข่ห่าน O_O น่าตกใจขนาดนั้นเลยหรอ? ยัยอุ่นใส่แค่ชุดไปรเวทธรรมดาๆ นี่กะจะไม่เล่นน้ำเลยหรอ ชั่งเถอะยังไงฉันก็ไม่มีทางขาดทุนแน่ มาทั้งทีต้องเล่นให้สนุก ^O^~
“แน่ใจหรอ ว่าจะเล่นทั้งๆชุดนี้? = =”อุ่นถามออกมา เหอะๆทำไมเนี้ย ?
“อืมไปเล่นน้ำกัน อ่อ! มันไม่โป๊หรอก ไม่ต้องห่วงฉันใส่ผ้าคุมไปด้วย ^-^”แล้วอุ่นก็พยักหน้าอย่างเชื่องๆ เมื่อฉันเดินออกมาจากบ้านพัก(เรียกเหมือนไปเที่ยว =__=<เยล) ก็พบกับหน้าตาของบรรดาหนุ่มๆ สวยซะอย่างเลยกล้าโชว์ โฮ๊ะๆ ^O^
“มิ้นครับ วันนี้สวยจังเลยนะครับ ^,.^”โอ้ว หน้าพี่ชั่งดูไม่หื่นเลย -_- แต่ก็นะ... ความจริงนี่ ^^ ระหว่างที่ฉันเดินก็มีคนชมว่าสวยน่ารักบลาๆ แต่ก็ยังมีคนมาขัดความสุข...
“เธอจะแต่งตัวไปยั่วใคร?”ตาบ้านี่ฉันจะไปเล่นน้ำ ไม่ได้มายั่วใคร! L
“เรื่องของฉัน”แล้วฉันก็เดินไปอย่างไม่แยแสใคร หึ ก็ฉันนะเป็นพวก I Don’t Care J
“หึ งั้นหรอ”แล้วตาบ้านั้นก็เดินไปทางอื่น เชิญ! คิดว่าฉันจะง้อหรือไง -3-
อ๊า! ทะเลจ๋า *O* บรรยากาศร้อนๆแบบนี้พอลงทะเลแล้วรู้สึกสดชื่นจริงๆ ><! น่าจะลงไปเล่นลึกๆ คงสนุกน่าดู >< อ๊า~ สบายย~
15 นาทีผ่านไป
อ๊ะ! ชักเย็นแล้วสิ รีบขึ้นฝั่งดีกว่า
อึก! O_O ตายแล้ว ตะคิวกิน! บ้าชะมัดแถวนี้ก็ไกลเกินไปจะมีคนเห็นมั้ยเนี้ย! TT
ฉันรีบตะเกียตะกาย อย่าถึงที่สุด เผื่อคนที่เล่นอยู่บนฝั่งจะได้เห็นบ้าง แต่ไม่ไหว... ตะคริวมันกิน 1 ข้างแล้ว แม่จ๋าช่วยหนูด้วยย T[]T
“ช่วยด้วย! TT”ก่อนที่สติของฉันจะดับวูบลง ก็เห็นเงา ของใครซักคนกำลังว่ายน้ำมาทางนี้
“ช่วยด้วย! ปุ๋มม”ฉันร้องเรียกอีกครั้งก่อนที่สติจะดับวูบไป...
(ดาร์ก)
ในขณะที่ผมกำลังเล่นวอลเลย์บอลกับพวกเพื่อน ผมก็ได้ยินเสียงผู้หญิงตะโกนขึ้นมา
“ว้าย! นั้นคนจมน้ำนิ!”แล้วผมก็รีบไปดูทันที ผมจำได้ว่ามียัยบ้าอยู่คนเดียว ที่ใส่บิกินีสีดำมาเล่นน้ำ ทั้งๆที่คนอื่นใส่แค่ไปรเวทสบายๆ เท่านั้น
“O_O ยัยมิ้น!”ผมเผลอตะโกนออกไป แล้วรีบว่ายน้ำไปช่วย ท่าทางยัยนั้นจะสติไม่ดี ว่ายไปทำไมลึกขนาดนี้!
ปุ๋มๆๆ
ผมรีบว่ายไปหาร่างบางที่กำลังดิ่งสู่ใต้พื้นมหาสมุทร อีกนิดเดียว! ผมรีบดำลงไปหาร่างของยัยนั้น บ้าชะมัด!หายไปไหนซะแล้ว ผมรีบดำลงไปอีกรอบ สายตาของผมก็เหลือบไปเห็นร่างบางที่กำลังดิ่งลงลึกขึ้นทุกที หมับ! คว้าได้แล้ว ผมรีบนำร่างของมิ้นขึ้นบนบกอย่างเร็วที่สุดเท่าที่ผมทำได้ ทำไมฝั่งมันไกลขนาดนี้นะ!
“แฮก... ถึงซักที”ผมวางร่างของเธอลงอย่างนุ่มนวล แล้วเพื่อนที่มองเหตุการณ์ก็รีบเข้ามาเป็นไทยมุง
“มิ้นเป็นไงยังบ้าง!”อุ่นที่มองเหตุการณ์อยู่ตั้งแต่ที่ได้ยินผู้หญิงคนนั้นตะโกนก็เริ่มใจสั่น
“ไม่เป็นไร แฮก...”ผมรีบปั้มหัวใจทันที
“1...2...3...”ยังไม่ฟื้น
“1...2...3...”โถ่เว้ย! ทำไมยังไม่ฟื้นวะ!
“1...2...3...”บัดซบ! ผมต้องผายปอดงั้นหรอ! ถ้ายัยนั้นรู้ผมคงไม่เหลือซาก T.T
จุ้บ!
ผมก้มลงผายปอด ต่อหน้าไทยมุง -_-// มิ้นก็ยังไม่ฟื้นอยู่ดี
“1...2...3...”ผมองปั๊มหัวใจอีกครั้ง และลงไปผายปอดอีกรอบ
“แค่กๆ”สำเร็จ! มิ้นสำลักน้ำออกมาเล็กน้อย ลืมตาขึ้นมานิดหน่อย แล้วสลบลงไปทันที
“ดาร์ก ช่วยพามิ้นไปที่ห้องหน่อยได้ไหม? คือฉันแบกมิ้นไม่รอด”ถึงอุ่นไม่พูดผมก็ต้องแบกอยู่แล้ว อุ่นเค้าตัวเล็กกว่ามิ้นอีกจะแบกไปได้ยังไง - -
“มิ้นอยู่ห้องไหน นำทางไปสิ”จริงๆผมก็จำได้อ่ะนะว่ามิ้นอยู่ห้องไหน แต่ผมถามไปงั้นๆแหละ
“ตามมาสิ”อุ่นก็เดินนำทางไปเรื่อยๆ จนถึงห้อง 169 (ชอบเลขห้องจริงๆ =,.=<เยล) อุ่นทำการไขกุญแจเรียบร้อย ผมก็รีบยกร่างบางเข้าไปแล้ววางลงบนเตียง
“ขอบใจนะ ที่ช่วยมิ้นไว้ ^^”ถ้ายัยนี่จมน้ำตาย ละมาหลอกผม ผมจะทำยังไงละ - - (นี่หรือสาเหตุ -_-^)
“ไม่เป็นไร”แล้วผมก็เดินออกจากห้องไป แต่อุ่นก็ยังขัดไว้เช่นเดิม
“เดี๋ยวสิ ชุดนายเปียกแบบนั้น มาเช็ดตัวก่อนดีไหม เดี๋ยวจะไม่สบายนะ”อุ่นหยิบผ้าเช็ดตัวมาให้ผม แต่ผมไม่รับเพราะห้องผมอยู่ใกล้ๆนี่เอง - -^
“ไม่เป็นไร ห้องฉันอยู่ใกล้ๆเอง เดินไปแปบเดียวก็ถึง”เมื่อผมพูดเสร็จอุ่นก็พยักหน้าอย่างว่าง่าย
(ใบมิ้น)
เอ๋? นี่ฉันตายแล้วหรอ T.T ไม่นะ! แง่ๆ
ตุบ!
“โอ๊ยย!”อะไรกัน ตายแล้วยังเจ็บได้อีกหรอ โฮๆ T.T
“มิ้นเป็นอะไรนะ O_O”นี่ฉันตาลายจนเห็นยมทูตเป็นยัยอุ่นเลยหรอ ไม่นะ T..T
“ทำไมคุณยมทูตถึงหน้าเหมือนเพื่อนฉันเลยคะ T..T”แล้วท่านยมทูตก็ทำหน้างงแตก เหมือนยัยอุ่นจริงๆ T.T
โป๊ก!!
“บ้า! ตายเตยอะไร! นี่น้ำอุ่นตัวจริง ไม่ใช่ท่านยมทูตของเธอ!”เฮือกก! ท่านยมทูต เอ๊ย! อุ่นฟิวส์ขาด
“ห่ะ #_# อุ่นหรอ นี่ฉันยังไม่ตาย! กรี๊ดด ><!!”ฉันดีใจจนเผลอกระโดดกอดอุ่น
“อืม ไปกินข้าวเย็นได้แล้ว ฉันหิว TT~”อุ่นพูดอย่างโหยหวน ทำให้ฉันเผลอมองนาฬิกา เจอกับเวลา 18.30 น. เลยเวลากินข้าวไปครึ่งชั่วโมง
“อ่า... งั้นป่ะ ข้าวเย็นจ๋า~”
ณ ห้องอาหาร
บุฟเฟ่ *O* มองซ้ายเจอปู มองขวาเจอกุ้ง มองไปช้างหน้ามีกั้ง~ อร๊ายยย ปุฟเฟ่อาหารทะเล *O*
“อุ่นมันน่ากินทั้งนั้นเลย *Q*”ฉันจับมืออุ่นแน่นเพราะความอึ้งในอาหาร และความ อยาก -..-
“อืม งั้นไปเอาจานก่อนละกัน ^^”เห็นอุ่นขี้กลัวงี้ แต่เป็นลูกคุณหนูชั่วนะ! ก็เลยชิวๆกับอาหารพวกนี้ เพราะถ้าอุ่นอยากกิน บรรดาแม่บ้านทั้งหลายจะแห่เอามาให้กันทันที อิจฉา T^T ฉันคว้าจานมาแล้วรีบวิ่งไปคว้า กุ้งหอยปูปลา มาหมายกายกอง ฮ้า น่ากิน -..- ส่วนอุ่นนะหรอ กุ้งนิด ปลาหน่อย ผักนิดหน่อยจัดอย่างสวยงาม =3=
“นั่งตรงนั้นละกัน”ฉันชี้ไปที่โต๊ะว่าง แล้วรีบวิ่งไปจองอย่างเร็ว เมื่อวางบรรดาอาหาร(ในจานเดียว)เรียบร้อย ฉันก็รีบสวาปามมันทันที ง่ำ! =)3(=
“ใบมิ้น นั่งด้วยสิ”เสียงนี้คุ้นๆ
“อ้าว! ดาร์กนั่งสิ”อุ่นเชิญให้นั่งทันที ดาร์ก หา? ดาร์กงั้นหรอ?
“นะ...นาย”ฉันรีบลุกขึ้นละชี้หน้าดาร์ก ทำไมถึงพูดไม่ออก = =?
“หืม อะไร?”อึ่ย พูดไม่ออก =[]=
“ขะ...ขะ...ขอบใจ!”แล้วฉันก็นั่งลง เล่นเอาทั้งคู่งงเป็นไก่ตาระเบิด(แตกมันน้อยไป)
“ขอบใจเรื่อง?”โอ๊ย ตาบ้า ตางั่ง
“ที่ช่วยฉันตอนจมน้ำ! ( .///.)”เขินชะมัด -^-
“อืมไม่เป็นไร”ตาบ้านี้ ช่วยเขินตามคนอื่นหน่อยได้มั้ย! L
ง่ำๆ -*- หมดอารมกิน
ง่ำๆ -^-! ลำคานลำหน้ามันนน =[]=!
“นี่...”จะเรียกขัดจังหวะการเกลียดทำไม! =[]= (มิ้นท่าจะเพี้ยน - -<เยล)
“...”
“เนื้อปูติดปาก”แล้วดาร์กก็หยิบเนื้อปู่ออกจากข้างปากละเอาไปกินเอง
“O///O”ไอบ้านี่ ทำอะไรไม่คิด เขิน TT///
“เป็นอะไร ไม่สบายหรอ?”สบายดีย้ะ! =[]=
“เปล่า”แล้วฉันก็ก้มหน้ากินต่อไป -*-
“O_O”ดาร์กเอามือมาจับที่หน้าฝาก อ๊ากก! O///O ตอนนี้ฉันรู้ตัวเลยว่าหน้าฉันแดงไปหมดแล้ว T///T รู้ตัวว่าหล่อ แล้วทำไมต้องแกล้งกันแบบนี้ด้วย แง่ TOT
“ก็สบายดีนิ -_-”ไอบ้าเอามือออกไปได้แล้ว >////<
“เอามือออกไปนะ ! >///<”ยังไม่เอาออกอีก แง่ ! T//T “เอาออกซะ เดี๋ยวแม่เฉือนทิ้งซะหรอก!” แล้วดาร์กก็เอามือออก แล้วขำนิดๆ มีอะไรน่าขำย้ะ ตาบ้า TT
“เอ่อ มิ้นฉันเอาจานไปเก็บก่อนนะ ^^”อุ่นขอปีกตัวไปเพราะว่ากินเสร็จแล้ว แต่นะ ทำไมหมอนั้นต้องมาขำฉันด้วย น่าเฉือกทิ้งจริงๆ T//T
“ฉันขอพูดะไรหน่อยนะ -_-”จู่ๆ ไอบ้าหน้าตาย(ดาร์ก)ก็พูดขึ้นมา
“ว่า?”
“ทำไมเธอถึงไปเล่นน้ำที่ลึกแบบนั้น ถ้าเกิดเพื่อนฉันไม่เห็นเธอขึ้นมามันจะเกิดอะไรขึ้นรู้บ้างไหม ที่หลังทำอะไรหัดคิดบ้างก็ดีนะ เธอนะถ้าเป็นอะไรไปขี้นมาฉันจะทำยังไง?”
“=[]=”ช็อคค่ะ! ตั้งแต่เกิดไม่เคยโดนใครดุแบบนี้มาก่อน แล้วในที่สุดฉันก็เกิดอาการเถียงไม่ออก แง่ TOT มิ้นผิดไปแล้วคะ !
“ขอโทษ (_ _)” ฉันได้แต่รู้สึกผิด ที่ดาร์กพูดมามันคือ ความจริงนี่น่า -*-
“ทีหลังอย่าทำอีกละ”
หมับ !
O_O! ดาร์กเอามือมาลูบหัวฉัน อ่า~ -////-
“อือ เลืกเล่นหัวฉันซักทีเหอะ -*-” ฉันพูดแก้เขินไป -*-
“อืม”แล้วดาร์กก็เอามือออกอย่างว่าง่าย แต่เดี๋ยวน่ะ ? เมื่อกี้ดาร์กบอกว่า ‘เธอนะถ้าเป็นอะไรไปขึ้นมา ฉันจำทำยังไง’ เอ๊ะ! มันหมายความว่ายังไง !!
“ดาร์ก ที่พูดเมื่อกี้มันหมายความว่ายังไง?”หรือว่าหมอนี่... อ๊ายยย >/////<
“พูด? พูดอะไรหรอ?” ดาร์กถามอย่างงง
“ก็ ‘เธอนะถ้าเป็นอะไรไปขึ้นมา ฉันจำทำยังไง’ หมายความว่าไงห่ะ ! -///-”ดาร์กอึ้งกับคำถามของฉันไปชั่วขณะละยิ้มออกมานิดหน่อย เอ๊ะ ! หมอนี่ยิ้ม หล่ออ๊างงงง ง!!
“ถ้าเธอตายไป แล้วมาหลอกฉัน ฉันก็แย่สิ J”อะ....อึ้ง !
“นี่นายตาบ้า !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
______________________________________________________________________
เค้ากลับมาอัพแล้ว \^O^/
หลังจากดองมาเป็นชาติ =__=
ก็ๆ ไม่มีใครเม้นให้เค้านี่น่า ;(
(อย่าว่าแต่เม้ลเลย คนอ่านจะมีเรอะ !)
ยังไงก็ขอบคุณที่อ่านค้ะ
ANGEL SPlus
ความคิดเห็น