คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : ผมเสร็จเธอแล้ว
‘ไปินันไ้รึยัรับ’
ผมเผลอเน้นินไปหน่อย เพราะผมอยาินเธอ ผมไม่ไ้ินนมสาเ้ามานานแล้ว
ิถึั
“ไปสิ แล้วพาไปโลัสื้ออใ้้วยนะ”
ันพูพราัอใส่ระเป๋า
แล้วูปิทิน
‘ไ้สิรับผม’ าร์เินไปที่รถรอัน ันเินามามาิๆ
“ไปห้าแถวๆไหนีละ นายนำไปละันอนอนแปปนะ”
พูบัน็หลับไปเลย ื่นมาอีที็รู้สึเหมือนมีนมอมาลอ รหน้าันือาร์มันำลัร่อมัน
บนรถ ย้ำบนรถะ ยับไม่ไ้้วย
“ถ้าะล็อนานี้ เอาันเลยไหม”
‘ถ้าหนาวพร้อมเอาในรถับผม
ผม็ะเอารับ’ ทำหน้ามึนอี ไอ้…ไม่มีำะพู
“พอเลย ันหิว้าว”
ันะผลัไอ้หน้ามึนนี้ออ็ยับไม่ไ้
‘ั้นเราไปินันไหม ผมินหนาว
หนาวินผม หนาวไ้อิ่มแน่ แถมแรหนาว็ะหมอี หนาวะไ้นอนเยอะๆไ ออำลัาย้วยนะ
ฟิี’ ออำลัายยัไวะ มัน็แ่เสียบๆไม่ใ่ไ ออรไหน
“ออำลัายยัไอะ”
สสัยริๆนะ
‘ั้นลับอนโันผมะทำใหู้’
ทำรนี้็ำ้นะร่อมนานี้แล้ว
“เห้ย เี๋ยว่อนอิน้าว่อนิ”ันพูทำหน้าอ้อนให้เาสสาร
‘รับๆ’ านั้นเา็ปล่อยัสันให้เป็นอิสระ แล้วัน็ลาเาไปหาอะไริน
“ไปินเ้ัน”านั้นัน็ลาเ้าร้านเ้ แถมสั่ไปเือบ10อย่า
“เอาแ่นี้ะ”ันบอพนัาน
‘ทั้หม8อย่านะะ รอสัรู่ะ’
‘หนาวเธอินโรเยอะเลย
อ้วนแล้วนะ’ ปาใ่ไหม
“ผู้หิมี2ระเพราะนะะบอให้”
‘อะไรบ้าไหนลอพูมาสิ’หลัานั้นเาเอามือเท้าาแล้วเอียอรอฟััน หล่อไปอี
“ระเพราะแรืออาหาราว
ะอิ่มไวว่า ระเพราะที่สอ อหวาน ไม่ำัเลย????”
พอันพูบมือที่เาเท้าาถึับล้ม
‘อ้วนแน่ ไอ้อ้วนเี้ย แสบ
ถ้าหนาวยัแยระเพราะแบบนี้นะ’เาพูเสร็พราอมแ้ม
“นี้ ไม่นานั้นสัหน่อย”
พูบันรีบยัๆอินแล้วไปโลัส่อ
“ไปันเร็ว”
‘เธอินหรือ เมือบแนี่ย’
“ินสิ ถามไ้ ไป่ายเินแล้วไปัน”
ันผลัเาไป่ายเินแล้วออไปโลัส
Zone ผ้าอนามัย
‘หนาวมาื้อทำไมอะ’
เรียนสุศึษามารึเปล่า
“นายเรียนวิาสุศึษาผ่านมาไ้ยัไเนี่ย”
‘อ่อ เอาไว้รอประำเือนใ่ไหม’
“ใ่ พึ่ลาหรอ”
พอพูบเา็ไปหยิบมา
‘เธอใส่ไส์นี้แน่นอน’
เห้ยถู้วย รู้ไ้ยัไ
“รู้ไ้ยัไอะ”
‘ันเสียบเ้าใส่หนาวทีไรฟิทุที
่ายๆผมำนวไ้’
“พูมาไ้ไม่อายปาเลยนะ”
‘นาถูไหมละ’ ถามไ้หน้ามึนมา
“ถู ไปเหอะๆ” านั้นเา็ลาันไปโนอใ้เ็เล็
“นายพามาทำไมเนี่ย”
ุน่ารัมาอะอยาไ้ั
‘เลือ้อมไว้่อนไโถ่
เี๋ยว็มีลูแล้วนะ’
“ห๊ะ!” สัพับุบที่สามที่ันไม่อยาะเอ็โผล่มา
‘อ้าว! าร์ หนาว มาทำอะไรแถวนี้หรอ’สายไหม ผู้หิหน้าหนานนั้นไละ
“มาหาอะไรินับผัวมีปัหาไหม”
ันมอิั้แ่ล่าึ้นบนเธอ
‘อ่อหรอ นึว่ามาับผัวาวบ้านเาอี’
ไหมพู้วยน้ำเสียิั
“าร์่ะ ะไปันไ้รึยัะ”
ันพูพราอแนาร์
‘ไปันเลยรับ’ พอพวเราะเิน นามาผลัันนับู้วาอ
ปั๊!
“ โอ๊ย เ็บนะ” ันับที่หัวูมีเลือออนิๆ แ่ไม่เป็นไรหรอ
‘สมน้ำหน้า าร์ะ ระหว่าไหมับนานี้
เลือใร’ ไหมพูออมา้วยน้ำเสียโมโหและเย่อหยิ่
‘ผมเลือหนาว อโทษนะไหม’
านั้นาร์ะเ้ามาพยุัน ไหมึเาออไปแล้วเ่มือมาบหน้าันไม่ยั้
แล้วพูว่า
‘่อานี้ไปันะระรานเธอทุฝี้าว
เธอะไม่มีวามสุ’ ันเลยพูไปว่า
“เรื่ออู ไม่หนัหัวใรมามายหรอ”
ไหม็หันไปออาทีนี้ แล้วันพยายามะลุาร์มา่วยพยุแล้วูอาาร
ันรู้สึมึนๆหัวนิหน่อย เริ่มหน้ามื เพราะเสียเลือมา
‘หนาวเธอหัวแไปโรพยาบาลเร็ว’
านั้นัน็ล้มลไปเลย ันล้มไ้ประมา2นาที็ลุึ้นมา
‘หนาวฟื้นแล้ว ปมพยาบาลเบื้อ้นแล้วนะ
ไปหาหมอัน’
“ไม่้อหรอไม่เป็นไรแล้ว”
‘อย่าื้อสิ’ เาพราสำรวแผลที่หัวอัน
“ไม่้อหรอ ลับันเถอะันเหนื่อย”
ันึมือาร์ลับมาทันที พอถึรถัน็หลับไปอีเ่นเย(ันเิมาเพื่อินและนอน)
Naew talk end
Kard talk
“ทำไมไหม้อทำับเธอแรนานี้้วย
หรือว่าเธอยัแ้นเรื่อผม” ันพุมพำับัวเอสัพั ็หันไปมอัวแสบเธอนอนหลับอยู่
น่าลัหลับมา ถ้าไม่ิว่าับรถนะะฟัเลย ผมไม่ลัยไปหาลูเียนั่นหรอ ันับลับอนโเธอีว่า
ผ่านไปสั1-2ั่วโม ็มาถึอนโ ผมอุ้มเธอไปที่ห้ออเธอ อนแรนึว่าเสียเ้าเท็ี้ะเห่า
แ่ไม่ไ้ยินเสียเลย แถมมีโน๊แปะไว้ที่ที่นอนหมาว่า ‘หนาวันเอาเท็ี้ไว้ที่บ้านันนะ
มาแล้วมาเอา้วย าอิ’
“เยเ้ ทาสะว หนอนน้อยลูพ่อะไ้เ้าอุโม์ฟิๆแล้ว”
ั้แ่ผมเอัวแสบนี้ผม็ไม่เยนอย อ ูบับใรอีเลย
“ผม่อยๆวาเธอลบนเีย
แล้วผมถอเสื้อ ถอาเัวเอออไปแล้วเริ่มัารับเสื้อผ้าบนัวเธอ อนนี้ัวผมและเธอเปลือยเปล่าหมแล้ว
อยู่ีๆผม็ถูเหวี่ยให้นอนลเียแทน แล้วหนาว็ึ้นร่อมผม ราวนี้ผมเสร็เธอสินะ
เธอเริ่มบรรเลวามหรรษารั้นี้ เธอับหนอนน้อยอผมบีบและึให้ร แล้วเธอ่อยๆทำนิ้วเป็นวลมแล้วรูึ้นล
ับหนอนน้อยอผม
“อ๊าส์” หนอนน้อยอผมเริ่มแ็ัว ผมทนไม่ไหวแล้วมือทั้สอ้าอผมไปับยอหน้าอเธอไว้
เธอสุ้ สีหน้าอเธอเปลี่ยนไป เธอึเร่วามเร็วให้ถี่ึ้นนผมเสร็เธอ แนอออมาแล้ว
หนอนน้อยอผมแ็สุๆ เธอเริ่มเลียหนอนน้อยอผม ทั้ัทั้อม
“อ๊าส์ เอ๊าส์” ผมเสียวเินผมเลยเอาปาอผมวัยอยอเธอแล้ว เธอสะุ้เล็น้อย สีหน้าอเธอทั้เินทั้ฟิน
น้ำาลอเธอเริ่มหยลมาบนัวผมทำให้ผมแนอรั้ที่2อีแล้ว เธอเห็นึบันเลึ้น่อไป
เธอแหวาอผมและเธอเอาหน้าอเธอถูามอ และหนอนน้อยอผม
“ะและ..แล้ว” หนอนน้อยอผมให่ึ้น แ็ึ้นฟิึ้น
“อ๊าส์”
‘อะส์’ เสียเธอหวานมา
านั้นเธอ็่อยๆับแท่อผมเสียบเ้าอุโม์อเธอ
เธอร้อลั่น
‘อ๊า อะ อ๊ะส์ เ็บ’
แหสิ เธอรุหนิ เธอไม่่อยิน แ่ผมอบ
ผมเลยว้าเอวเธอยับึ้นลในแท่อผม
“อ๊าส์ ี”
‘อ๊ะส์ อ๊ นะ..นาย ะ..แในใน…ัวันแล้วหรอ
อ๊าส์’ ผมเริ่มเมื่อยับท่านี้เลยผลิัวให้เธอนอนรายับเียแ่ผม
ผลิัวผิัหวะทำให้ผมลื่นแล้วแท่อผมระแทอเธอแรทิ้น้ำหนัไปเลย
‘อ๊าาว์!’ แ่ผมแในเธออีแล้ว
ผมถอออแล้วยาอเธอผาบ่าแล้วเลีย
น้ำหล่อลื่ออเธอ แล้วผม่อยๆาาเธอออแล้ว่อยๆเสียบแท่ไปทีละนิ รูเธอบีบอะ ฟิสัส
“หนาวอย่าเร็ ผมเ็บนะรับ”
เธอึ่อยๆลายวามเร็ออไป ผมึระทแรๆสั2-3ทีแล้ว่อยๆทำเร็วๆรัวๆไปเรื่อย เียยับสนั่นหวั่นไหว อเธอและัวเธอระเพื่อมใ้ร่าผม
แในอีแล้วอ๊าา
เธอเริ่มวาัวอผมไปิ ่วน ผมไม่เ็บเลย
‘อ๊าส์ อะ อ๊ะ อ๊ะ’
ปั๊ปั๊ปั๊ เสียแท่ผมระทบับรูเธอ
ผมรอเวลามานานหลายวันมา
เธอะสลายแล้ว านั้นเธอ็สลบไป ผมทำ่ออีหน่อยแล้ว้าแท่ไว้แบบนั้นที่รูเธอแล้ว็นอนอเธอ
มัน้อมีอสุิสััวิสินะ
Kard talk end
Lucie talk
ผมื่นึ้นมา หนาวับาร์็หายไปแล้ว
หุหิเป็นบ้าเลยแ่ผมไม่ยอมแพ้หรอ ผมะพาเธอมาเป็นอผมให้ไ้อยู่ีๆเพลมัน็ัึ้นมา
วามทรำ
- มหาหิ์FC (MAHAHING.FC)
วามทรำ…มหาหิ์
ันยอมให้เธอ ให้เธอเินาไป ไปับนที่เธอรั
วันที่เวียนผ่าน ับารไม่มีเธอ ยั
ำไม่มีวันาหาย
* ถึรั้เท่าไหร่ ัวเธอไม่ย้อนมา
ทำไ้เพียแ่มอภาพเธอ
ที่เธอไ้เินาันไป…
** แ่ถึอย่าไรัวัน็ยั ยัรัเธอ
แม้ว่าเธอะาไปาไปเป็นอใรนอื่น
แม้ะฝืนเ็บ้ำัเท่าไหร่ ันยัไม่ไปไหน
ยัรอหัวใอเธอ
(ไม่ว่าเธอะอยู่ที่ใ ันยัรัเธอ)
ยัำเรื่อราว ที่เราเยผูพัน ที่รนั้นยัำไ้ี
ปล่อยันทิ้ไว้ ให้มันมีแ่วามเหา ที่เรื่อราวที่มัน้อา
* , **
ถึมาวันนี้ให้ันทำใ ะทำให้ลืมเธอไ้อย่าไร
เพราะเรื่อราวอเรายัเ็บไว้ อยู่ในใ อเธอและัน
ความคิดเห็น