Season (รักไม่จำกัด)

#ใบไม้ : การรอคอยคนที่จะยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น...ใครสักคนที่จะรักเขาได้โดยไม่มีเงื่อนไข...ใบไม้ที่รอร่วงหล่นลงมารอให้ลมพักโบกได้ปลิดปลิวเหมือนใบอื่นๆ คอยนำทางให้เขาในขณะที่เขาไม่สามารถนำทางให้ตัวเองได้..

#ต้นน้ำ : ชีวิตที่เหมือนถูกทอดทิ้ง พยายามดิ้นรนไม่ให้น้องต้องลำบาก เป็นต้นน้ำที่ไหลผ่านโขดหินมากมาย ไม่เคยพบเจอทางเรียบที่จะทำให้ต้นน้ำนั้นดูน่ามอง...รอคอยวันที่จะได้ไหลลงสู่ทะเลอันกว้างใหญ่...

#ลมหนาว : สายลมที่ไม่มีวันหยุดนิ่งเขาเป็นลมที่จะไปที่ไหนก็ได้ในแบบที่เขาต้องการ..จะมีที่ไหนไหมที่จะให้ลมแบบเขาหยุดที่จะโบกพัดปลิวสักที..

#สายฝน: ที่รอวันจะตกลงมาอีกครั้งใกล้ๆเขา..จะเป็นไปได้ไหมที่สายฝนจะมีความหมายในเวลาที่เขามองออกไปนอกหน้าต่าง..

#ดวงตะวัน :เด็กหนุ่มที่ไม่มีหัวใจ...รอวันที่จะได้ทิ้งตัวเองสู่ความมืดมิดยามค่ำคืนไม่ต้องฉายแสดงใดๆให้ใครเห็น..อย่ามองว่าเขาส่องแสงสว่างเขาเป็นเพียงดวงตะวันที่ริบหรี่เท่านั้น...