six to six ร้านสะดวกซื้อ

ลำดับตอนที่ #6 : แม่มด ฯ ตอน ฝึกงาน

๐๐๔ ฝึกงาน

 

       “โอ้ ไม่นะ”

มาร์กาเร็ต รีบกดยกเลิกคำสั่งของอัปสรก่อนที่เสื้อผ้าอาภรณ์บ้างชิ้นของลูกค้าสาวจะหายไปแทนเงินที่เจ้าตัวจ่ายมาเป็นค่าสิ่งของ

“อัปสร”

 

“คะ”

เสียงแม่สาวน้อยตัวแสบยังรื่นรมย์ ไม่มีสำนึกผิดแม้แต่น้อยแม้จะถูกเรียกชื่อด้วยเสียงดุๆ แต่เธอรู้สึกถึงผมที่เปลี่ยนสีแล้ว ว่าหลานชายเธอยอดแสบแล้วนะ คุณหนูอัปสรนี่แสบกว่า

 

“ไม่เห็นหรือว่าเขาจ่ายเงินแล้ว”

 

“แหม คุณก็รู้ว่าเขาปิ๊งหนุ่มที่มาด้วย ฟ้าแค่จะช่วยให้สมหวังเอง”

 

เป็นเจ้าเจคได้ลงมือผลัวะผะกันไปแล้ว แต่นี่

“เราไม่ทำอะไรที่ไม่มีผลตอบแทนนะจ๊ะ”

 

“อือ” สาวน้อยพยักหน้า

“ฟ้าเลยจะเอาจีสตริงไว้แทนไงคะ”

 

ดวงหน้างามที่เงยมองตอบ แสดงความบริสุทธิ์ใจ เป็นครั้งแรกอีกเช่นกันที่เวลาครึ่งชั่วโมงที่ใช้สอนเด็กใหม่ เหมือนตกนรกสามร้อยปี และแม่มดอย่างเธอที่อายุยืนยาวไม่ตายไปตกนรกง่ายๆ ความรู้สึกเช่นนี้ยิ่งทรมานสาหัส

 

เธอจะยอมแพ้แม่เด็กแสบนี่แล้วยื่นคอเจ้าเจคหลายชายตัวดีลงพาดบนเขียงเสียดีไหม นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่คิดแบบนี้

 

“เราไม่ทำอะไรที่ลูกค้าไม่ร้องขอ และเราไม่เอาของลูกค้าก่อนที่จะบอกถึงค่าตอบแทน”

ให้ย้ำอย่างไร เจ้าหล่อนก็แถไปได้เรื่อยๆ

 

“ค่ะ คุณมาร์กาเร็ต”

เจ้าหล่อนรับคำดิบดี และ ห้านาทีที่เหลือจากการฝึกเด็กใหม่ก็ผ่านไปอย่างราบรื่น

 

 

มาร์กาเร็ตทรุดตัวลงน่างอย่างหมดแรงทันทีที่ส่งอัปสรกลับไป เอาล่ะอย่างน้อยแม่สาวนี่ก็ยังมีดีที่ขอทำงานแค่วันละครึ่งชั่วโมงด้วยเหตุผลทางความงามและเซลสมอง ตอนแรกนึกมั่นไส้ แต่ตอนนี้ต้องขอบใจแม่สาวรักสวยรักงามอย่างสุดซึ้ง

 

“โอ้ ฝึกงานเด็กหนักขนาดนั้นเลยเชียวหรือ”

เสียงเคาะประตูบอกกล่าวตามด้วยเสียงทุ้มๆ ดังมาจากประตู มาร์กาเร็ตขยับตัว

 

“เข้ามาซิราม โชคดีนะที่เราใช้โปรแกรมฝึกไม่ได้ให้ลองไปทำงานจริงๆ ไม่อย่างนั้นฉันว่าร้านเราคงปั่นป่วนน่าดู”

 

“ไหน ขอผมดูการฝึกวันนี้ซิ”

รามเดินเข้ามานั่งแทนที่เด็กสาวที่เพิ่งถูกส่งตัวกลับไป กดย้อนเวลา

 

มาร์กาเร็ตค้อนก่อนจะทนไม่ได้ต้องเอื้อมมือมาหยิกลำแขนล่ำ ก็ใช่ว่าเจ้าตัวจะรู้สึกรู้สาก็ยังหัวเราะกึกๆ อยู่นั่น

 

นิ้วเรียวเคลื่อนไหวเหนือแป้นอย่างว่องไว

“เอาล่ะ ผมปรับแบบฝึกสำหรับพรุ่งนี้แล้ว หวังว่าจะดีขึ้น”

 

มาร์กาเร็ตชะโงกมามอง ก่อนมองหน้าชายหนุ่มผู้ควบคุมระบบทั้งหมดของร้าน Six to six ทุกสาขา

 

“เธอแน่ใจหรือ”

 

รอยยิ้มใต้หนวดเรียวงามนั้นไม่น่าไว้ใจพอๆ กับรอยยิ้มบริสุทธิ์เหมือนนางฟ้าของอัปสรเลยเชียว

 

 

 

อัปสรยกมือตอบการโบกมือของรสาแต่พองาม เธอไม่เห็นจะเข้าใจแม่พวกที่ยกแขนสูงจนชายเสื้อแสนสั้นหลุดออกมาพ้นขอบกระโปรงเลย เผยเห็นเนื้อขาวๆ บ้างกระดำกระด่างบ้าง ก็ใช่ว่าเดี๋ยวนี้สาวๆ จะเอาเสื้อเข้าไว้ในกระโปรงกันหรอกนะ

 

เจคชำเลืองมองแม่สาวท่ามากที่นั่งลงอีกข้างของรสา ขอบใจการเลือกสอบของแม่เจ้าประคุณมากที่ไปเลือกกันคนละคณะ แต่จะให้ดีกว่านั้นไปคนละสถาบันเลย ทำให้ต้องเรียนร่วมกันไม่กี่วิชา

 

“โอ้โห้” รสาส่งเสียงแซวนางฟ้าอัปสร

 

นี่ถ้าเพื่อนๆ จากโรงเรียนเดียวกันมาสอบติดที่นี่ได้มากกว่าแค่อัปสรและเจค เธอคงไม่สนใจแม่ดาวโรงเรียนคนนี้หรอก แต่ก็ว่าไม่ได้ ยังไงยังไงอัปสรก็เป็นเพื่อนของเธอ แล้วนิสัยก็ดีขึ้นมากหลังจากไปเรียนเมืองนอกมาหลายเทอม คงรู้แล้วซิว่าเด็กฝรั่งสวยกว่าเลยไม่ค่อยจะเชิดๆ เหมือนเมื่อก่อน

 

“อไรจ๊ะรสา”

อัปสรถามเสียงหวานหลังจากแอบก้มลงสำรวจตัวเอง เธอพนันกับใครร้อยเอาหนึ่งก็ได้ ว่าคงมีเธอเพียงคนเดียวที่แต่งถูกระเบียบของนักศึกษาหญิงเป๊ะ แม้แต่ยายรสาก็ตาม

 

“โอ้ ไม่คิดว่าฟ้าจะแต่งตัวเรียบร้อยขนาดนี้ กระโปรงไม่ยาวรุ่มร่ามไปเหรอจ๊ะ”

รสากัดเอาเบาๆ แต่พองาม พร้อมรอยยิ้มแฉ่ง

 

“ฟ้าแต่งตัวตามกฎระเบียบจ้ะรสา ฟ้าต้องให้ความเคารพสถานศึกษาและอาจารย์ รุ่นพี่”

อัปสรโต้เสียงหวานพร้อมรอยยิ้มหวานปานนางฟ้า

 

ยายรสา อย่างเธอคิดจะมาเทียบรุ่นโต้ฝีปากกับฉัน ยังช้าไปอีกหลายปีแม่หนูน้อย

 

รสาแยกเขี้ยวตอบไม่น่าจองที่ให้ยายนี่นั่งใกล้ๆ เล๊ย ปล่อยให้ไปนั่งโดดเดี่ยวเป็นประติมากรรมประจำห้องเรียนก็ดีแล้ว

 

“ปล่อยป้าแก่เขาไปเถอะรสา” เจคหันมาช่วยโต้แทน

 

ส่งสายตาท้าทายให้อัปสรหันมากัดเขา ดวงตาคมสวยที่แต่งแต้มเพียงเบาบาง กวาดมองตั้งแต่ทรงผมจรดปลายเท้า ก่อนปากสีชมพูอวบอิ่มจะเม้มนิดๆ เมื่อหาเหตุติเขาไม่ได้

แน่ล่ะ นี่ไม่ใช่ความดีความชอบที่เขาก็แต่งเครื่องแบบถูกระเบียบเป๊ะ ยกความชอบนี้ให้ป้ามาร์กาเร็ตไปเต็มๆ เวลาป้าสั่ง เขากล้าหือที่ไหนล่ะ แถมป้ายังลงเวทมนต์มากับชุด กว่าเขาจะทำอะไรกับมันได้ก็โน่นเลยเวลาเรียนไปแล้ว

รอให้เขาเก่งกว่าป้าก่อนก็แล้วกัน ๆ พ่อมดหนุ่มน้อยได้แต่นึกฝากเอาไว้ก่อน

 

“ก็ยังมีเด็กหัวทองแต่งตัวเป็นลุงแก่ๆ นี่จ๊ะ”

 

รสาหลุดหัวเราะพรืดออกมา ขณะที่เจคถลึงตาใส่สาวสวยที่ยิ้มหวานหยดให้

 

ฝากไว้ก่อนแล้วกันยายรสา

 

 

       แก๊งงงง ระฆังหมดยก เมื่ออาจารย์ผู้สอบก้าวเข้ามาในห้องเรียน คู่กัดต่างหันมาสนใจในบทเรียนและถ้อนทีถ้อยอาศัยกันในเรื่องที่สงสัยไม่เข้าใจ

 

 
....

มาหยอดให้อีกจิ๊ด ตามความขยันของคนเขียนนะคร้าบบบบบ

ก็จะมาๆ หายๆ เช่นเดิม

ว่าแต่ ตอนนี้มันจะมีอะไรบ้างวุ้ยยยย

คนเขียนนึกไม่ออก 555