ที่มาของเรื่อง

ลำดับตอนที่ #2 : ฝากหัวใจ กฤษณะ-รุ้งแก้ว (พี่แก้ว กับ น้องตาล) ลงแล้ว

ฝาก...หัวใจ

      เรื่องนี้ เริ่มจากการเปิดพจนานุกรมหาชื่อตัวละคร ผสมกับการอ่านชื่อเทวดาอินเดีย กับการเล่นคำอีกนิดหน่อย

      ได้ชื่อพระเอกมา กฤษณะ ชื่อหนึ่งของพระนารายณ์ ตามด้วยชื่อ ชลธิชา (แฟนเก่า ที่ทำให้พระเอกไม่ชอบสาวๆ) ลักษมี (เจ้านายของรุ้งแก้ว คู่ควงคนปัจจุบัน) ปัทมา (พยาบาล พิเศษ)

      ตั้งชื่อเล่นพระเอกว่า “แก้ว” เลยตั้งชื่อนางเอกมีคำว่าแก้วด้วย มาเป็น รุ้งแก้ว รุ้งแก้วหลากสี กับชื่อเล่น พุดตาน ดอกพุดตานที่เปลี่ยนสี ตามเวลา ตอนเริ่มบานยามเช้าสีเช้า แดดจัดออกเป็นสีชมพูอ่อน ยามบ่ายสีชมพูแก่ๆ

      ได้แนวกระเง้ากระง้อดมาจากเรื่อง นางฟ้าซาตาน ของคุณบุษยมาส ตรงฉากที่ พระเอกพานางเอกไปตัดชุดไปงานด้วยกัน แต่ในเรื่องนั้นเขาโต้เถียงกันเล็กๆ เรื่องนี้ นางเอกของฟ้าใส หลับค่ะ

      ฉากที่ชอบอีกฉาก ที่กฤษณะถามลักษมี ว่า คุณเป็นผู้หญิงของผมหรือ อ่านเจอในหนังสือเรื่องหนึ่ง รู้สึกพระเอกจะถามนางเอกว่า BE my lady? (มาเป็นผู้หญิงของผมนะ) เลือดแฟมินีนเลยขึ้นหัวจี๊ด กลายมาเป็นตอนนี้

 ฮือม์  .... ผู้หญิงของผม...(หรือ) 555 แต่มาออกแนวมองต่างมุมไหมล่ะ

      ได้มา สองฉากแล้ว ฮาฮาฮา ฉากที่สาม ในเมื่อเอาชื่อของกฤษณะมาจากเทวดาอินเดีย ก็ขอเล่นมุข กับชื่อศิวะหน่อย จากเรื่องทุรคา (ปางหนึ่งของพระแม่อุมา)

      จำได้คร่าวๆ ว่า พระแม่อุมาเนรมิตกายเป็นนางทุรคา ออกไปปราบอสูร อสูรตนนี้เมื่อเลือดหยดถึงพื้นก็เกิดได้ใหม่ พระแม่ก็เลยต้องฆ่าไป ดูดเลือดไป จนปราบอสูรสำเร็จ ด้วยความดีใจก็เต้นระบำ พอยกเท้าจะกระทืบลง

      ถ้ากระทืบลงล่ะก็แผ่นดินไหวแน่ พากันไปปรึกษาพระศิวะสวามี  ท่านก็ไม่กล้าเข้าไปห้าม พอดีท่านนึกขึ้นมาได้ว่าพระอุมานั้นเคารพสามีมาก ท่านก็เลย ทอดกายลงนอนขวาง

      พระอุมามอง ใครบังอาจมาขวาง (ทางเท้า)  คนกำลังสนุก พอเห็นสวามี ท่านก็อาย แลบลิ้นยาวเฟื้อย คืนร่างเป็นพระอุมาเหมือนเดิม  *จำได้ประมาณนี้ ผิดถูกอย่าว่ากัน*

      ก็ได้มาอีกหนึ่งฉากที่ รุ้งแก้วขอเอาคืน กฤษณะ ถึงว่า เขาน่าจะเปลี่ยนชื่อเป็นศิวะ เพราะรุ้งแก้วจะกระทืบหมายเอายอดอกเป็นสำ-มะ-คัญ

      สามฉากใหญ่ๆ ได้มาแล้ว มากำหนดเบื้องหลัง หรือครอบครัวเขากันดีกว่า

      เมื่อเริ่มเรื่องว่า รุ้งแก้วอยากแต่งงานเพราะคุณป้าเข้ามายุ่งกับชีวิตเธอ กฤษณะ อยากได้ทะเบียนสมรส เพื่อรับมรดก ก็โยนสองคนนี้เข้าหากัน ด้วยเบื้องหลังเสียเลย

      ทำไมรุ้งแก้วอยู่ในการดูแลของป้า พ่อแม่ไปไหน ทำไมกฤษณะต้องแต่งงาน ทำไมถึงต้องถูกบังคับอย่างนั้น ถ้าเขาไม่ได้ มรดกนั้นจะไปตกที่ใคร

      นั่นคือเบื้องหลังของทั้งคู่ จากเดิมตั้งใจจะให้พ่อของทั้งคู่เป็นพี่น้องฝาแผด แบบน้องเป็นแฝดอิจฉา อะไรๆ พี่ชายก็ดีกว่าเลยเกเร หนีออกจากบ้านไป พอพ่อใกล้จะตายนึกถึงลูกชายที่หนีออกจากบ้านเลยทำพินัยกรรมไว้แบบนี้  มาอ่านอีกที่ขอเปลี่ยนจากพี่น้องฝาแผดเป็นลูกขอมาเลี้ยง กับ ลูกอิจฉามาเกิด เพราะ สายเลือดใกล้ๆ กันมากๆ ไม่ดีเท่าไร (เริ่มคิดมากไปถึงชั้นลูกหลานไปโน่น)

      ชอบความหมายของศัพท์ สองคำนี้ เวลาใช้ก็ใช้ได้ แต่มันจะอธิบายความหมายอย่างไรกันนี่ งงๆ ดี เลยเอามาใส่ในฉากด้วย

Care      ใส่ใจ, สนใจ เรื่องของการแสดงออก

Mind      เอาใจใส่ เรื่องของจิตใจ

      เอาล่ะเราได้ฉากที่อยากจะเขียน ชื่อตัวละคร เบื้องหลังมาแล้ว ก็มาวางตัวละครกันดีกว่า

      อยากได้คนที่ใส่สีเสื้อตัดกันฉึบฉับน่ะ อย่างเสื้อลายริ้ว เหลืองฟ้าสมเขียว กับกระโปรงยีนยาวๆ ผ้าใบ มันก็ต้องเป็นเสื้อผ้าของผู้หญิงอยู่แล้ว รุ้งแก้วหลากสีเลยแต่งตัวสีเจ็บตลอด

      เปิดตัวต้นเรื่อง กับเปิดตัวฉากจบ อยากให้เป็นสถานการณ์เดียวกัน แต่ต่างเวลา  ลากกันน่าดูกว่าจะมาเข้าฉากจบได้ เพราะอย่างนั้น ถึงต้องมีการแยกกันอีกที ไม่อย่างนั้นก็เปิดตัวฉากจบ อย่างที่อยากเขียนไม่ได้

      ชอบบ้านแบบโบราณที่มีชานเรือนอยู่ตรงกลาง ก็เลยมาเป็นบ้านโย้เหมือนหอเอนของรุ้งแก้ว ชอบคำว่าบ้าน กับเรือน มันต่างกันนะ

      แล้ว ก็ลงมือเขียนเรื่องได้

      เขียนจบแล้วมาอ่านทบทวนดู ก็ยังไม่ค่อยพอใจเท่าไร ทำไมรุ้งแก้วต้องการหย่า มันน่าจะมีอะไรมากกว่านั้นนะ เอาล่ะว่างๆ จะเขียนเพิ่มดีกว่า ขอไปหาเหตุที่น่าสนใจก่อนนะคะ