คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Chapter : 3 ดูแล
เวลา 0.24 นาฬิา
หอพั EXO
‘โอ๊ยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!’ เฮุนร้อลั่นเมื่อูโฮบรรยาลายล้ามเนื้อลไปบนแนอเา
‘ย่าห์!!!! นายะร้อทำแมวอะไรวะ!!! นะหลับะนอนโว้ยยย!!!!’ แบฮยอนลุึ้นมานั่บนเียั้นที่สอ แล้วปาหมอนลอมาใส่ทั้สอนที่นั่อยู่
‘โอ๊ยยยยยยยยยยยยย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!’ เฮุนร้ออีรั้เมื่อหมอนใบให่ระแทลลาหลัอเาอย่าแร ทำให้เาลไปนอนับพื้น และทับแน้าที่เ็บอยู่้วย
‘เฮ้ยไอ้เน่.....!!!! แเ็บมาป้ะวะ!!!’ แบฮยอนระโลาเียทันที
‘เ็บิฮยอ!!!! ระูะร้าวอยู่แล้วเนี่ย!!!!’ เฮุนะโนเสียั
ปั!!!!!
แล้วทันในั้น ประูที่เยปิสนิทอยู่็ถูประาอออย่าแร
‘พวนายะะโนันอีนานไหมยะ!!!!! นะหลับะนอนโว้ย!!!!’ หิสาวผู้มาเยือนใหม่ยืนั้าอยู่หน้าประูห้อ
‘เอ่ออ.........พวเราพูเสียัไปหรอ???’ แบฮยอนระพริบาปริบๆ
‘เออ!!!!!’ แล้ว็มีผู้ายสามนเินมาสมทบฮานึลา้านหลั
‘แ่วยเียบๆหน่อยไ้ไหมวะ........’ ริสพูนแร
‘พวันนอนไม่ไ้!!!!!!’ และที่เหลือ็เปิประูห้อออมาะโนใส่ทั้สาม แล้วปิลับเหมือนเิม
‘อย่าให้ไ้ยินเสียอีนะ....ไม่ั้นันเอาพวนายายแน่!!!!’ ฮานึลเอานิ้วี้มาปาที่ออนเอเป็นัวอย่า แล้วเินลับเ้าห้อ
‘ToT’ ทั้สามทำหน้าเหมือนะร้อให้ที่นทั้ห้อลุึ้นมาวาใส่นานี้
‘ันไม่ทำให้นายแล้ว!!!!’ ูโฮเินึ้นไปบนเียอเาแล้วเอาผ้าลุมโป ส่วนแบฮยอนนั้นวิ่แ้นไปึ้นเียอัวเอทันที
‘ิ!!! พวฮยอใร้าย!!! T^T’
เวลา 3.45
ปั ปั ปั ปั!!!!!
‘ยัพี่เลี้ย!!!!!! เปิประู!!!!!’
เสียทุบประูัและรัวปลุหิสาวให้ลุึ้นมาในสภาพที่หัวเสียไม่น้อย
‘ใรมันมาล้าัวามสุในารนอนอัน!!!! ไอ้พวบ้า!!!’
ปั!!!!!
เธอระาประูอออย่าแร ทำให้ลูบิหลุิมือมา้วย และพบว่าแบฮยอนยืนอยู่หน้าห้อ้วยสีหน้าที่ีเผือล
‘นาย.......ล้าียัไมาปลุัน!!!!!!! แล้วประูเนี่ย ทุบอยู่ไ้!!!! ใระายวะ!!!’ เธอระาอเสื้อแบฮยอนแล้วำแน่น
‘.......ือ........เ.....เฮุน......ัวร้อนน.....เธอ....ไปูมันให้หน่อสิ......’ แบฮยอนพยายามทำัวให้ปิที่สุ
‘ันไม่ใ่หมอ!!!! ะมาามันทำไม!!!!’ หิสาวอบเสียแ็
‘เธอ.....เธอะไม่ไปูมันหน่อยหรอ......’ แบฮยอนทำหน้าอ้อน
‘นายรู้ไหม.......นายทำหน้าแบบนี้ทำให้ันอยาะ่านายรนี้!!!!!!’ หิสาวถลึาใส่อย่าโมโหแล้วเินเ้าไปในห้อที่เปิอ้าอยู่
‘เธอแพ้นทำหน้าอ้อนใ่ไหมล่ะ ฮิๆๆๆ.... >O<’ แบฮยอนยิ้มมุมปานิๆ
‘ใรเป็นอะไร!!!’ เธอเินเ้ามาในห้อที่ EXO มารวมัวันอยู่
‘เฮุนัวร้อน.......’ ิ่วหมินอบ
‘แล้วพวนายนั่ทำ๋วยเี๋ยวอะไรอยู่!!!!! ทำไมไม่เ็ัวล่ะ!!!’ หิสาวลอาไปมา
‘เราไม่ไ้นั่ทำ๋วยเี๋ยวะหน่อย.....’ เทาโผล่ึ้น
‘อย่า....มา.....วน.....ประ....สาท....ัน!!!’ ฮานึลพูแล้วหลับาลเพื่อระับอารม์โรธ
‘เทา!!!! วนทีนเธออยู่นั่นแหละ!!! เี๋ยวเธอ็ไม่มาูแลเฮุนหรอ!!!’ เินปาหมอนใบให่ใส่เทาทันที
‘นี่!!!! ะนั่ันอีนานไหม......ไปหาผ้าุบน้ำมาสิ!!!!!’ เธอวาลั่น ทำให้นทั้ห้อวิ่หาผ้ามาทันที
เ้าวัน่อมา
ห้อ้อม EXO
SEHUN PART
ผมื่นึ้นมา้วยอาารที่ี๊ที่หัวอย่ารุนแร ทำให้ยืนทรัวแทบไม่อยู่ แ่็ไม่เท่าแนอผมหรอ ็เมื่อวานแบฮยอนฮยอเล่นปาหมอนมาะแรนานั้น ระูไม่ร้าว็บุแล้วล่ะรับ แ่อาะแเลย็ไ้ ToT และผม็พบว่ามีเลลไ้แปะไว้ที่หัวอผมอย่าี และมีผ้าพันไว้ที่แน้วย ทำให้ผมโรๆเลยว่ามันมาไ้ยัไ เพราะเมื่อืนผม็ไม่ไ้ทั้แปะมันไว้แล้ว็ไม่ไ้เอาผ้าพันแน้วย และเมื่ออมาาห้อ เหล่าฮยอทั้หลาย็เล่าเรื่อให้ผมฟัทั้หม ทำให้ผมรู้ว่ายัยพี่เลี้ยแสนมหาโหนั่นูแลผมทั้ืนนไม่ไ้หลับไม่ไ้นอน แหสิ.......ไ้ผมั้ 42 อศา นี่ผมไม่าย็บุแล้ว -///- แถมยับอว่าถ้าผมื่นึ้นมาไ้ายแน่ๆ ที่บัอามาวนเวลานอนอันมี่าอเธอ โฮฮฮฮฮ.......นาผมไม่ไ้ยินเอยัเสียวไส้เลย
‘เป็นไรเฮุน.......ทำไมทำหน้าแบบนั้น......’ ูโฮฮยอเินมาบไหล่ผม
‘ลัวายรับ ToT’ ผมอบไปามร
‘เธอไม่ไ้ใร้ายนานั้นหรอน่า.........’ ริสฮยอเินมานั่ล้าๆ
‘แน่สิ......ฮยอไม่ไ้ทำให้เธอโมโหนิ......’ ผมหน้ายู่
‘เธอ็โรธพวเราันหมน่ะแหละน่า.......ยัไพวเรา็เป็นนปลุเธอันึ้นมาทุน....................แ่เธอน่าะโรธนายที่สุอ่ะแหละ.......’ ริสฮยอทิ้ระเบิลูให่ไว้ให้ผมผวาเล่นๆ แล้วเินไปทาอื่น
‘ย่าห์ฮยออ่ะ!!!!!’ ผมไ้แ่ใ้ำปั้นทุบไปที่เบาะ้าัวอย่าโมโห
‘เฮุนนา......นายน่าะอบุเธอหน่อยนะ....’ ูโฮฮยอพยัเพยิให้ผมหันไปมอหิสาวที่นั่เอาหัวพิำแพแล้วหลับา้วยวามเหนื่อยอ่อนอยู่ที่มุมห้อ
เห็นอย่านี้แล้วผมะนั่อยู่ทำไมล่ะร้าบบ!!! ็้อลาสัาลอันไม่เ็มร้อยไปนั่้าๆเธอน่ะสิ เห็นแบบนี้แล้วผม็สำนึผิไม่น้อย พี่เลี้ยอันแสนมหาโหนั่หลับโยมีผมหน้าม้าปรหน้าปราไปหม แล้วยัอบาำล้ำนั่นอี โฮฮฮฮฮฮฮ.........เฮุนนนี้อยาิรายยยย T^T
‘ะนั่มอันอีนานไหม???’ เธอยับัวเล็น้อย
‘เธอไม่ไ้หลับหรอหรอ???’
‘ันะหลับลหรอนะ พวพี่ๆนายเล่นันะเสียัันนานี้น่ะ.....’ เธอเบ้ปา
‘ัน็นึว่าเธอหลับะอี.......’
‘็อยาหลับอยู่เหมือนันหรอ........แ่เสียปรอทแอพวนายมันมารบวนัน.........’ เธอยัหลับาอยู่เหมือนเิม
‘เธอเพลียมา.....’
‘ไ้นอนแ่ 3 ั่วโมใระไม่เพลียบ้าล่ะ???’ เธออบมา้วยเสียที่ไม่สบอารม์นั เฮุนนนี้็ลัวเป็นนะโฮฮฮฮฮฮฮ T-T
‘นี่ยัยพี่เลี้ย.....ันถามอะไรเธอหน่อยสิ......’
‘(- -)(_ _)(- -)(_ _)’ เธอพยัหน้าเป็นเิอนุา
‘ทำไมเธอถึูแลันล่ะ......’ นั่นไ!!!! เธอลืมาแล้ว!!! ้อผมอี้วย อย่ามอผมอย่านั้นสิ TOT
‘็ันเป็นพี่เลี้ยนายไไอ้บื้อ!!!’ เธอแมะเหผมมา้วยแหละ ให้ายสิพับผ่า TOT เ็บโรๆเลย แล้วไม่อยาะิที่ริสฮยอโนหมัอเธอมาเ็มๆ แปลใใ่ไหมทำไมผมถึรู้ ็ริสฮยอลับมาใสภาพที่โหนแ้มเียว้ำนานั้น แล้วมีหรอรับที่พวผมะไม่ถาม
‘นี่.....เธออายุเท่าไหร่......’ ผมโพล่ึ้นทันที
‘ 20 ’ เธออบแล้วหลับาลเหมือนเิม บ้าแล้ว!!!! เธอเ็ว่าผมอีหรอเนี่ย!!!! แ่ทำไมถึไ้โหนานี้ล่ะร้าบบบ TOT
‘เธอเป็นน้อแท้ๆอฮันวอลฮยอรึเปล่า????’
‘นายนี่ถามมาริ.......’ เธอพูแล้วเอามือปิปา
‘เธอ่วใ่ไหม???’
‘..........................’
‘เฮ้!!!’ ผมเอามือโบไปมา
‘.............................’
‘หลับแล้วสินะยัยพี่เลี้ยโห!!!!’ ผมึหันหลัพิำแพเหมือนเิม
‘หืมมมมม???’ ผมแปลใทันทีที่มีอะไรหนัๆมาวาไว้ที่ไหล่้าย เมื่อหันลับไปมอ็พบหัวอใรนหนึ่วาอยู่บนไหล่ เธอำลับไหล่ผมอยู่นั่นเอ
‘มอีๆเธอนี่น่ารัเป็นบ้าเลย ^^ ทำไม้อเิมาโห้วยเนี่ย!!!!’
END SEHUN PART
เที่ย
‘ยัยพี่เลี้ย...........’ แบฮยอนเรียฮานึลที่นั่พิำแพอยู่ ร่าบาึลืมาึ้น้าๆ
‘หืมมม????’ หิสาวปัผมหน้าม้าที่ยาวลมาเิบถึมูออ
‘พวเราหิว.........’ ทั้หมอบอย่าพร้อมเพียัน
‘(- -)(_ _)(- -)(_ _)’ เธอพยัหน้าเ้าใแล้วลุึ้น
‘เหมือนเธอยันอนไม่อิ่ม.....’ ูโฮพู
‘อือ.........’ เธออบสั้นๆแล้วเินออไป
‘ปล่อยไปนเียวะีหรอ????’ ริสพูึ้นนแร
‘นั่นิ........ยัยนั่นยิ่ไม่รู้ทาอยู่้วย.......’ ีโอส่ายหน้า
‘แล้วะให้ใรไป???’ านยอลมอหน้าทุน
‘้อให้นที่ไม่่อยถูับเธอไปสิ....ะไ้ไม่ีันบ่อยๆ...’ ลู่หานพู
‘อืมมมม......’ ทุนพยัหน้าเ้าใแล้วมอไปที่ใรนหนึ่
‘มอันอย่านี้หมายวามว่าไ???’ แบฮยอนมอหน้าทุน
หน้าึ SM
‘ยัยเบ๊อะ!!!! ะออหน้าึทำไมเล่า!!!’ แบฮยอนับแนอฮานึลไปทาหลัประู
‘นี่!!!! พูแบบนี้อยาโนัหมัป้ะ!!!’ หิสาว้าหมัึ้น
‘โอเๆๆๆ.....’ เายมือึ้นยอมแพ้
‘ะไปื้อ้าวอยู่ไหน???’ ฮานึลถามึ้นะที่เินออมาาหลัประูแล้ว
‘ถนนหลัึมีร้านายออยู่เพียบ......เี๋ยวเินู็แล้วัน....’ แบฮยอนเินนำหน้าไป่อน
‘แบ!!!! นายะื้อเยอะไปไหน???’ ฮานึลแว้ใส่แบฮยอนทันทีเมื่อถุอาหารเ็มมือเธอไปหม
‘แ่นี้ไม่อิ่มหรอน่า......รอแป๊บ!!’ แล้วแบฮยอน็เินหายไปอีทา ปล่อยให้หิสาวยืนเว้ว้าลาถนน
‘เธอ..........’ และอยู่ๆ ็มีผู้หิสามนเินเ้ามา
‘ันหรอ???’ เธอหันมอามเสียเรีย
‘เธอนั่นแหละ!!!!’
เพี๊ยะ!!!!!
หิสาวนนั้นฟามือเรียวลบนหน้าอฮานึลทัทนที
‘ับมันไว้!!!!’ เธอออเสียสั่ผู้หิอีสอนที่ยืนอยู่้านหลั และไม่ทันที่ฮานึละั้ัวไ้หิสาวทั้สอ็มาับที่แนอเธอแล้ว แถมยัล็ออย่าแน่นหนา
‘นี่มันเรื่อบ้าอะไรัน!!!!! พวเธอมาับันไว้ทำไม!!!!’ ฮานึลวาลั่น ทำให้ทั้สามสะุ้ไม่น้อย
‘็เธอมายุ่ับแฟนอพวเราทำไมล่ะ!!!!’ ผู้หินที่ยืนอยู่รหน้าะโนอย่าท้าทาย
‘อะไร!!! ันไปยุ่ับแฟนเธออนไหนมิทราบ!!!!’ ฮานึลทำหน้าึ้นว่าเิม
‘แหาูสิ!!!!’ หิสาวยื่นโทรศัพท์ให้ฮานึล มันเป็นรูปเมื่อืนนี้ที่ริมแม่น้ำฮัน ที่ริสำลัหอมแ้มอเธอพอี ไม่ใ่สิ ้อเรียว่ามูมานแ้มะมาว่า ‘เห็นแล้วใ่ไหม!!!!’ ผู้หิรหน้าเ็บโทรศัพท์ลแล้วฟามือมาที่หน้าอฮานึลอีรั้
เพี๊ยะ!!!
‘พวเธอทำอะไรัน!!!!’ ู่ๆแบฮยอน็เินออมา
‘แบฮยอนโอป้า!!!!’ ผู้หิทั้สอนปล่อยฮานึลทันที
‘พวเธอทำอะไร!!!!’ แบฮยอนวาลั่น
‘ือ.....พว.....พวเราำลัสั่สอนยัยหน้า้านน่ะ่ะ.......บัอามายุ่ับ.......’
‘เธอรู้ไหม!!! ผู้หิที่เธอบไปเมื่อี้ เ้าเป็นพี่ลี้ยอพวั้น!!!!’
‘อะไรนะะ!!!!’ ทั้สามาโ......ึ้นื่อว่าพี่เลี้ยและเมเนเอร์แล้ว ้อแน่นอนว่าพวาแแฟนไม่มีทาะล้าเหิมเริม้วย ไม่ว่าะผู้หิหรือผู้าย็าม ‘แ่พี่เลี้ยอโอป้า......ไม่ใ่ฮันวอลโอป้าหรอะ......’ ทั้สามระพริบาปริบๆ
‘ันื่อ ฮานึล!!! เป็นน้อสาวอฮันวอล.......’ ฮานึลหันมาเผิหน้าับทั้สาม
‘น้อสาว????’ ทั้สามพูออมาพร้อมัน
‘ฮานึลมาเป็นพี่เลี้ยั่วราวให้ับพวเราแทนฮันวอลฮยอ พวเธอรู้นะ ว่าถ้าฮยอรู้เรื่อนี้ พวเธอะเป็นยัไ???’ แบฮยอนอบ้วยใบหน้าที่เรียบเย
‘ัน.....ันอโทษออนนี่้วยนะะ......อโทษ่ะอโทษ......’ ทั้สาม้มหัวอย่ารวเร็วแล้ววิ่หนีไป
‘ยัยบื้อ.....ไหนบอว่าเ่นัเ่หนา ทำไมให้เ้าบไ้ล่ะ......’ แบฮยอนหันมา
‘็ูอในมือันสิ!!!! มันน้อยะที่ไหนล่า!!!!!!’
_____________________________
ึึึึ นาเอนี่เสน่ห์แรรุ > <
อนนี้เอาแัประทุษร้ายนิสนุ
แ่โนเ๊บยอนไปเ็มๆ้า 5555
เม้น้วยนะะ ^^
ความคิดเห็น