คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : [Kill me] Chapter III
Chapter III
[Kill me please]
VIP.1204
2.32 am
ลาึอวันนั้น อึนบีสะเปะสะปะลุึ้นมารับโทรศัพท์ที่รีร้อเสียโหยหวนใส่เธอ้อแ่ยี่สิบนาทีที่แล้ว
“เี๋ยว็ว้าทิ้ะเลยนี่!!! ฮึ่ย!!! โทรมาทำไมวะเนี่ย!! นะหลับะนอน!!” หิสาวลุึ้นมาวานหาโทรศัพท์อัวเออย่าอารม์เสีย และเมื่อพบว่าหน้าอโว์เบอร์แปลปะหลาแล้วยิ่โมโหเ้าไปอี
“นั่นใร!! โทรมาทำไมนะหลับะนอน!!!”
‘เอ่อ.....อโทษนะที่รบวน ผมานยอลรับ นั่นใ่อึนบีรึเปล่า??”
“านยอล????” หิสาวทวนำอีรั้
‘ใ่แล้ว....ผมานยอล EXO-K นั่นอึนบีใ่ไหม???’
“อ๋อ.....านยอล....นายมีอะไรโทรมาทำไมห๊ะ??” หิสาวมวิ้วอย่าไม่อบใ
‘เธอไปูแบฮยอน.....’
“ไม่!!!!!!”
‘เี๋ยวิ.....ยัไม่ไ้บอว่าูอะไรเลย!!!’
“ไม่ว่าะเป็นอะไร็ามที่เี่ยวับไอ้หน้าหมีนั่นัน็ไม่ยุ่ทั้นั้นแหละ!! บาย~!” หิสาวัสายอย่าอารม์เสียแล้วปิเสีย และล้มัวลนอนอีรั้
[Kill me please]
3.12
เพล้!!! ุบบ!!! เพล้!!! ึ!!! ุบ!!!
เสียรบวนาห้อ้าน้าทำให้หิสาวสะุ้ื่นึ้นมาอีรั้ อึนบีวานหาโทรศัพท์อีรั้เพื่อูเวลา แ่ยัไม่ทันไ้ปลล็อ มิสอลร้อยว่าสายและ้อวามนับสิบ็เ่นหราอยู่หน้าอ เธอึำ้อู้อวามที่เหล่าเมมเบอร์ส่มา...
า CHANYEOL
2.34am
มัวทำบ้าอะไรห๊า!!! รับสายันเ่!!!
า D.O.
2.33am
รับสายานยอล!!!
า LUHAN
2.34am
รับสายานยอลนะเว้ย!!! แบฮยอนะายรึยั็ไม่รู้!!! (เี๋ยวนะพี่ลู่ = =)
า SEHUN
2.36am
นู่น่า.....รับสายยยยย!!! รับสายยยยย!!! รับสายโว้ยยยย!!!!
า XUIMIN
2.39
รับสายานยอลเลยนะยัยบ้า!!!
า KRIS
2.40
ถ้าเธอไม่รับสายานยอลันะ่าเธอ -…-
า SUHO
2.41
ยัย่าภาพเพี้ยน!!! เธอรีบรับสายเี๋ยวนี้!!!
า KAI
2.42
รับสาย!!! รับสาย!!! รับสาย!! รับสาย!!! นะรับนูน่า TOT
า TAO
2.42
นูน่ารับสายเี๋ยวนี้....ไม่ั้นนูน่าเอวููผมแน่ !!!....ล้อเล่นนะรับ แหะๆ ^///^ รับเถอะรับนูน่า T^T
า KRIS
2.45
ยัยบ้า!!! ันะ่าเธอ!!!
‘ไ้โปรอย่าสสัยว่าพวนั้นไ้เบอร์ันมาไ้ยัไ ถึไ้มาามอเวรันไ้นานี้ - - เพราะัน็ไม่รู้เหมือนัน -_-;’
“นี่ัน้อไปูและนายหรอเนี่ย......” อึนบีวาโทรศัพท์ล พร้อมพ่นลมหายใอย่าหุหิ
เพล้!!!! ุบ!!!
“อะไรวะเนี่ย!!!” หิสาวผุลุึ้นออาเีย ่อนะวิ่ออไปนอห้อ้วยสภาพที่ัวเียเ็มที เพราะาเสียที่เธอไ้ยิน เาล้มลไปอับพื้นเป็นแน่....
ปั!!! ปั!!! ปั!!!
“แบฮยอน!!! เปิประู!!!!” ำปั้นเรียวทุบลบนประูห้ออู่อริอย่าเร็วและรัว แ่ลับไม่มีเสียอบรับาน้านใน “ไอ้บ้าเอ๊ย!!! ทำอะไรอนายอยู่วะ!!!” ใ้เท้าเะประูอย่าโมโห เธอึหาใรบานอย่ารวเร็ว
‘ยอโบเโย’
“านยอล!! เพื่อนนายััวเอไว้ในห้อ!!!”
‘หา!!!! เธอว่าอะไรนะ!!!’
“เออ!!! ไม่ไ้ยินหรือไ!!!”
‘ไ้ยินแล้วๆๆ!!! พัประูเ้าไปะ!!!’
“นายบ้าป่ะ!!! ห้อพวนายมันธรรมาะที่ไหนเล่า!! ไม่ั้นป่านนี้แฟนลับเ้าไปหาพวนายไ้แล้วล่ะ!!!”
‘เออริ้วย!!! แ่แบฮยอนะายไม่ไ้นะ!!!’ านยอลสั่สุเสีย
“แล้วะให้ันทำยัไไม่ทราบะ!!!.......เฮ้ย!!! เสียแ้วแในห้อ!!!” หิสาวเบิาว้า เมื่อเธอาว่าวัถุที่เป็นแ้วนาให่ล้มลมาแ.....
(เอามานี่...ันุยเอ!!!) มีเสียอใรบานลอยเ้ามาในโทรศัพท์
‘นี่....เธอไ้ยินันใ่ไหม??’
“เออ!!! ัแ๋ว!!! ะให้ันทำยัไ่อะุเิ!!! ันไม่อยาเห็นนมาาย้าห้อนะเว้ย!!!”
‘โห่!!! เี๋ยวมาเลียันเลยนะ!!!.....แ่อนนี้เธอ้อ่วยน้อัน่อน!!! ปุ่มสีแบนแป้นรหัสเ้าห้อะ!!’ ริสสั่
“ไ่อ!!!”
‘ัวเลลไป!! 997001104216112688894’
(เฮ้ยฮยอ!!! oxo!!) มีเสียอใรบานำลัะแทรเ้ามา แ่ลับถูใรบานปิปาเอาไว้
“เลบ้าอะไรเนี่ยโรยาว!!!” หิสาวบ่นผ่านโทรศัพท์
‘โอเ!!! เธอประทับลายนิ้วมือลไปะ!!!’
“ไ้แล้.....เฮ้ย!!!”
‘เิอะไรึ้น!!!’
ู๊ ู๊ ู๊~~ *สายถูั*
แบฮยอนนอนหอบหายใอยู่บนพื้น “นี่!!!!” หิสาววิ่ไปูร่าที่สูหายใเ้าปออย่ายาลำบา พลาวาเริ่มะปิลไปเรื่อยๆ เาำลัาอาาศหายใ... “แบฮยอน!!! นายเป็นอะไร!!!” หิสาวใ้มือเรียวบหน้าอเาเบาๆ เพื่อเป็นารเรียสิ แ่ลับไ้มาเพียเสียหอบหายใที่ใล้ะหมล พลาหันไปมอหลอยาพ่นที่วาอยู่ไม่ไลนั เาเป็นหอบหื อึนบีลุึ้นไปหยิบหลอยาสีเ้ม แล้ววิ่ลับมาที่เิม พลาเอาไป่อที่ปาอแบฮยอน ฟื....ฟื... อึนบีพ่นยาใส่แบฮยอนหลายๆรั้ิันนเสียหอบเริ่มเบาล และแปรเปลี่ยนเป็นสิ
“นี่.....นายโอเไหม???” วาอายหนุ่มระพริบถี่ๆิ่อันอยู่ 4-5 รั้ ่อนะ่อยๆพยุร่าอนเอให้ลุึ้นนั่
“ันเป็นอะไร???” สะบัหัวไล่วามมึน ่อนะใ้หลัพิโฟา
“หอบหืำเริบ.....ันนึว่านายะายไปแล้วะอี.....” อึนบีถอยห่าาแบฮยอน ่อนะถอนหายใ้วยวามโล่อ
“ั้นหรอ แล้วเธอเ้ามาไ้ยัไเนี่ย!!!” แบฮยอนเบิาว้าแล้วอ้าปา้า
“อย่ามาวนันทะเลาะอนนี้ไ้มะ -_-; บอมา่อนว่าที่วัไ้อยู่ส่วนไหนในห้อนี้.....”
“ห้อรัว.......” เาระพริบาปริบๆ
“เออ.....็แ่นั้น.....” หิสาวลุึ้นแล้วเินหายเ้าไปในรัวเือบ 5 นาที นแบฮยอน้อันัวให้ลุึ้นและเินามเ้าไป
“ทำอะไร???” เาพาร่าายที่ไร้เรี่ยวแรมายืนอยู่้านหลัอเธอ
“หาที่วัไ้......” อึนบีหยิบปรอทเล็ๆออมา แล้วสบัอยู่สอสามที่อนะเอามา่อที่ปาอเา “อ้าปาแล้วอมไว้ที่ใ้ลิ้น.....” แบฮยอนระพริบาอยู่สอสามที ่อนะอ้าปาาบปรอทามืออหิสาว “ทีนี้นาย็ออไปรอที่โฟาไ้แล้ว.....” เธอันหลัอเาให้ออไป และเินลับมาที่เิมอีรั้ ่อนะลมือทำบาสิ่บาอย่า.........
[Kill me please]
หิสาวเินออาห้อรัวพร้อมับบะหมี่ึ่สำเร็รูป
*ึๆ* เาสะิเธอให้หันไป
“หา~! อ้อ.....ายออมา.....” เธอหยิบปรอทวัไ้ออาปาอเา “42 อศา!!!! นายบ้าป่ะเนี่ย!!!!” เธออ้าปา้า แล้วเอามือไปอัไว้ที่หน้าผาอเาทันที
“อะไร???” เามวิ้วเมื่อเห็นเธอพ่นลมหายใยาวๆ
“ไ้นายสูนานี้ินยารึยั???”
“หึ~~~~!” ส่ายหัวรัวๆ
“ไอ้บ้า.....นายรีบินบะหมี่เี๋ยวนี้เลย!! มิน่าล่ะอาารถึำเริบ....”
“ไม่ล่ะ......” เาส่ายหัว
“อย่าเรื่อมาน่า.....ินๆไปเหอะ” เธอเลื่อนามไปวารหน้าเา
“ัน......ินไม่ไ้ มันเป็นอาหารยะ.....”
“อะไรเนี่ย.....ถ้ามันเป็นอาหารยะแล้วะมีในห้อพวนายไปทำไม!! --__-- แล้วอีอย่านะ ันไม่เยทำให้ใรินมา่อนเลยนะ!!! เสียน้ำใะมั” แบฮยอนหันไปมอหน้าเธอับำว่า ‘ไม่เยทำให้ใรมา่อน’ แล้วยิ้มออมา านั้นเาึพาร่าายที่อุหภูมิสูปรี๊มานั่้าๆเธอ แล้วเริ่มับะเียบแล้วีบเส้นยาวๆใส่ปา
“อร่อยอ่ะ....” แบฮยอนเริ่มีบำที่สอเ้าปาอีรั้ สาม.....สี่....ห้า....ห....เ็.....และ หมาม -0-
“นายไปออยามาาไหน??? -_-;” หิสาววาะเียบล แล้วมอหน้าเาอย่าอึ้ๆ เพราะแบฮยอนัรวเียว็หมภายในเวลาไม่ถึ 5 นาที
“เธอ.....ทำให้ินอีัามสิ J”
“แบฮยอน -0-”
บะหมี่ามที่สอถูยออมาหลัาที่แบฮยอนเอ่ยปาเพียไม่ี่นาที หิสาวทำหน้าเอือมๆ่อนะลุไปทำให้เา เพราะเมมเบอร์ไ้ามรัวานเธอเอาไว้ในเมสเส =^=
“อบใ!! J” แบฮยอนลาามบะหมี่ให้มาอยู่รหน้า ่อนะัวบๆใส่ปาอย่าไม่แร์ว่าัวเอเป็นไออล.....
“นายไปออยามาาไหนเนี่ย.....” เธอถามเป็นรั้ที่สอ
“ันยัไม่ไ้ินอะไรั้แ่เย็นน่ะสิ.....” เาอบ แ่ในปายัเี้ยวเส้นบะหมี่อยู่....
“แล้วทำไมไม่ินเล่า!!! ปล่อยให้ัวเอไ้ึ้นสูนานี้ไ้ยัไ!! เี๋ยว็ไ้ัายันพอี.....” ีหน้ายุ่ใส่น้าาย พร้อมับส่เสียแว้ๆใส่เา
“ทำไม??? เป็นห่วันหรอ??? ^_^” แบฮยอนหยุินแล้วหันมา้อหน้าเธอยิ้มๆ
“อย่ามาหลัวเอ.....ันไม่ไ้หลับไม่ไ้นอนเพราะนาย่าหา!!! อีาบ้าานยอล็โทริยิๆๆเป็นร้อยมิสอลเนี่ย -0- โทรหาอย่าับมีใราย ส่วนนในว็ส่เมสเสามอล้าอผลาันอยู่นั่นแหละ แล้วแ่ละถ้อยำที่ใ้เนี่ย มันไม่น่ามา่วยนายันิ _U_” อึนบีเบะปาอย่าเ็ิ
“เี๋ยวเรื่อนั้น ันะัารให้เรียัวเลย.....แ่....เธอทำให้ันอีสัามิ ใส่ไ่้วย ันหิวโรๆเลยอ่ะ J”
“แบฮยอน...... -_-+”
[Kill me please]
“ไ้ลแล้วนี่.....” เธอมวิ้วเมื่อเห็นว่าบนปรอทวัไ้อแบฮยอนลลมาเหลือ 40 อศาแล้ว “แ่นายยัไม่ไ้ินยาเลยนะ....”
“็ันหิวนี่ พออิ่มแล้วไ้็้อลันบ้าแหละ....”
“ี...ั้น็ินยาไ้แล้ว....” เธอเทยาลบนมืออเา
“4 เม็เลยหรอ?? =_=” แบฮยอนอ้าปา้า
“เออ!! ะไ้หายเร็วๆ ไม่ีหรอ ??”
“ันะาย่อนน่ะสิ - -” แบฮยอนืนยาอีสอเม็ให้เธอ แล้วเอาอีสอเม็เ้าปาแล้วื่มน้ำาม
“แล้วนี่นายปล่อยให้ัวเอออาหารนไ้ึ้นอย่านี้ไ้ยัไเนี่ย....” หิสาวเม่นาุๆใส่่อนะนั่ล้าๆ
Rrrrrrrrrrrrrrrr.
ไม่ทันที่เาะอบ โทรศัพท์ออึนบีห็ัึ้น
“เพื่อนนายโทรมา....รับะ!!! ันรำาพวนั้นมาอ่ะบอเลย!! -^-” หิสาวยื่นโทรศัพท์ให้เา ่อนะออพิโฟา...
[ BAEKHYUN ]
ผมรับโทรศัพท์มาามืออเธอ ่อนะูบนหน้าอ เบอร์นี้อานยอลไม่มีผิ....
“ยอโบเโย”
‘แบฮยอน!! นายยัไม่ายใ่ไหม!!!’ เสียอเาัมานทำให้เธอที่นั่อยู่้าๆลั้นำ ‘นายล้าแ่ันไ้ยัไไอ้านยอล!!!’
“ยั!!! นายนั่นแหละที่ะาย!! ล้ามาแ่ันไ้ยัไหา!!!” ะโนลับไปามที่ใิ =^=
‘แหม........ไ้นูแลีล่ะสิถึเถียัะนานี้ ฮิ้วววว~~~~’ อสาบานว่าเสียโห่แวนั้นไม่ใ่อานยอลแน่ๆ มัเน่ไลน์เท่านั้นที่ะทำไ้ เทาไฮุน!!!
“บอพวนั้นให้เียบปาไปะ!!! ยัยนี่็ะ่าันหมือนันล่ะน่า!!! ให้ินยาั้สี่เม็ ันว่าันาย่อน!!” ิสิรับว่าะเิอะไรึ้น?? เธอเอาหมอนฟาผมนล้มลไปนั่ับพื้นเลย -///- ‘ผมไม่สบายอยู่นะเฮ้ย!!’
‘เป็นไรวะแบ!!! เหมือนเสียอะไรหล่น....’
“เปล่าๆ แล้วนี่้อมเสร็ันี่โม??”
‘เ้าน่ะ....นายไม่เป็นไร็ีแล้ว เหล่าราไลน์เ้าะไ้หายลุ้ม....’
(ไอ่าน!!! นายอยาโนัทีไหม...!!!) แน่นอนว่าเหล่าฮยอทั้สามถึับลุาพื้นแล้วริ่มาหาไอ้นปามอมนี่เลยทีเียว ไม่เื่ออยูสิรับ สาม....สอ....หนึ่....!!!
‘ย๊า!!! เฮ้ยฮยอ!!! แบ!! แ่นี้นะ!! ันอหนีาสรสุมรอเท้า่อน!!! บาย~!’
ู๊ ู๊ ู๊ ~~!! *สายถูั*
[ END BAEKHYUN ]
แบฮยอนืนโทรศัพท์ให้ับหิสาวที่นั่อยู่
“ว่าไ....สรุปออาหารทำไมยะ!!” เธอถาม่อ
“เรียนิหน่อย...” เาถอนหายใเฮือให่
“เล่ามาสิ....ถ้าเรื่อเรียอนายมันไม่เรียนทำให้ันเือนร้อนนะ ัน่านายทิ้แน่!!!”
“ันโน้นสัับัับให้แล้เป็นแฟนับแทยอนนูน่า.....แล้วปล่อย่าวเรื่อนี้”
ุบ!!
หิสาวปล่อยวน้ำที่ถืออยู่่อนหน้านี้ลพื้นแล้วอ้าปา้าอย่าใ
“นายว่าอะไรนะ!!! เป็น่าวับแทยอนนายมีแ่เสียับเสียอ่ะ!! แล้วไหนะแฟนลับอเธอที่รุมโมีนายอี นี่มันเรื่อบ้าัๆ!!! ้นสัันาย้อารอะไรันแน่!! ะพัอนาอนายหรือยัไ!?!” อึนบีพ่นลมหายใอย่าเือา
“เธอเป็นห่วันหรอ.....” แบฮยอนยิ้มบาๆ
‘เธอยัเหมือนเิมเลยอึนบี....เหมือนเิมริๆ....’
“ไม่ให้ห่วไ้ยัไ!!! อนาอนายำลัไปไ้ีเลยนะ!!! ถ้าเป็นัน ป่านนี้ันระโึายไปแล้ว!!! ไม่มานั่อ้าวให้ไ้ึ้นประีวิหรอ!!” หิสาวเบะปาอย่าอารม์เสีย
“ัน็อยาายอยู่เหมือนัน.....” แบฮยอนถอนหายใอย่าหมทา
“้นสัันาย้อารอะไรวะ!!!” หิสาวสาวมวิ้วเป็นปม
“มีแฟนลับบาส่วนระแะระายเรื่อที่แทยอนนูน่าบับเรียวอุฮยอ....”
“อะไรนะ??? สอนนั้นบันหรอ!!!” หิสาวอ้าปา้าระพริบาปริบๆ เรียวอุเมนเธอยัไล่ะ!!!
“ย่าห์!!!! แบฮยอนเอ๊ยยย!!! พูบ้าอะไรอนายยย!! หลุปาอีแล้ววว!! โอ๊ยยยๆๆๆๆ!!! ายๆๆๆๆ เมเนเอร์ฮยอ่าแแน่ๆ!! โอ๊ยยย!!! ไอ้บ้าเอ๊ยย!!” แบฮยอนยมือึ้นีหน้าผาัวเอัลั่น พร้อมันใ้ำปั้นทุบเบาๆ
“นายอบมาเี๋ยวนี้นะ!!!! ว่ามาเ่!!!” หิสาวหน้าี
“เอออๆๆๆ อนเบ(รุ่นพี่)ทั้สอบันมาเือบะปีแล้ว.....” *เปรี๊ย!!!* เหมือนมีฟ้าผ่าลรลาศีรษะ หิสาวลืนน้ำลายลออย่าอยาลำบา
“ทำไมหน้าีนานั้นล่ะ??? หลรัเรียวอุฮยออยู่หรือไ......”
“เออสิ!!! เ้าเป็นเ้าายในวใันเลยนะยะ!!! T///T” หิสาวทำหน้าะร้อไห้เ็มที
“แล้วนี่เธอไปรู้ัฮยอเ้าไ้ยัไ??”
“็เ้าเยไปโว์อนเสิร์ที่ีนบ่อยๆน่ะสิ.....” เบะปาอย่าอลั้น
“ัน็ไปบ่อยนะ....ทำไมเธอไม่รู้ัันบ้าล่ะ!!!” แบฮยอนมวิ้วเป็นปม
“นายมา่วสอปีที่แล้ว ันะไปรู้ไ้ยัไเล่า!!! ่วนั้นันไม่ไ้อยู่ที่ีนัหน่อย!!” ฟึฟัอย่าอารม์เสีย
“สรุปที่ใเพราะฮยอเมนเธอสินะ....”
“แน่สิ.....แล้วทำไม่าว้อมาที่นายล่ะ???”
“เพราะสัั้อารเบี่ยเบนให้เป็นัน เพราะันเยพูไปว่าแทยอนนูน่าือผู้หิในสเป็....”
“แล้วทำไม้นสัันายไม่บอวามริ???”
“ลูสาวอผู้บริหารไม่อบี้หน้าัน.....”
“ปัาอ่อน!!!”
[Kill me please]
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
ความคิดเห็น