หน่วยพิทักษ์สันติราช F XIII(13)

ลำดับตอนที่ #5 : ไล่ล่า

เธอหยุดวิ่งแล้วทรุดลงกับพื้นพร้อมอาการเหนื่อยหอบทำให้ฉันตามเธอทัน
     "บ้าเอ้ย ไอ้บ้านั่นหนีไปได้ โธ่เว้ย

     "ไม่เป็นไรคุณลิลลี่ เรายังจับมันใด้"

     "คุณอาเรีย ตามมาได้ยังไง"

     "วิ่งตามมานี่ล่ะ ก่อนอื่นออกมาจากถนนก่อน แล้วค่อยคุยกัน"

คุณลิลลี่บอกว่าคนร้ายไปทางเหนือ แต่ว่าที่จริงแล้วคนร้ายไปทางตะวันตก ฉันเริ่มถอดเสื้อผ้าและรองเท้าออกแล้วมัดรวมกันใว้หมือนห่อผ้า เหลือแค่สร้อยคอ สปอร์ทบราและกางเกงขาสั้น 

     "เป็นไปได้ยังไงคะ นั่นมันคลละทิศเลยไม่ใช่เหรอคะ ว้าย!! ทำอะไรน่ะคะ ที่นี่มันที่สาธารณะคนพลุกพล่านนะคะ!!!"
     "ไม่มีเวลาอธิบายแล้วเอาเป็นว่า ฝากถือนี่แล้วกระโดดขึ้นหลังผมแล้วกัน ขอให้ท่านเฟนเรียโปรดอวยพร-"

     ฉันขอพรจากท่านเฟนเรียนึกถึงตัวเองที่เป็นขมาป่าขนาดใหญ่สีดำ ทันใดนั้นก็รู้สึกได้เลยว่ากล้ามเนื้อและกระดูกของฉันมันกำลังบิดตัวและขยายใหญ่ขึ้น ดวงตาที่เคยเห็นสีสันก็ซีดจางลงไป คงสำเร็จแล้วล่ะ ฉันมองเห็นตัวเองในกระจกเป็นหมาป่ามีดำขนาดเท่ารถเก๋งสี่ประตู แต่คุณลิลลี่เธอก็เอาแต่อึ้งอะไรอยู่ก็ไม่รู้ จนคนรอบๆเริ่มหันมาสนใจและเริ่มถ่ายรูป
     "คุณอาเรีย!!! แปลงร่างเป็นหมาป่าได้ด้วยเหรอคะ สุดยอดไปเลยค่ะ พึ่งจะได้- "
     "กรรรร..(รีบๆขึ้นมาสิเว้ย)"
     "ค่ะ..ขอโทษค่ะ...จะรีบขั้นไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ"     

เธอมัดห่อเสื้อผ้าฉันไว้กับตัวแล้วขึ้นมานั่งบนหลังฉัน
     "โฮ่ง!!(จับให้แน่นๆ)" เธอกำขนฉันแน่นเหมือนว่าเธอเข้าใจฉัน
     "อาาาวู้วว!!!!(ออกตัว)" 
     "หวา!!!! ออกตัวแรงไปแล้วค่าาา!!!!" 

ฉันออกวิ่งเต็มกำลังตามกลิ่นของเจ้าหัวขโมยไป หักเลี้ยวตรงนี้ตรงไป หักขวา-
     "นี่มันกองขยะที่ใหนไม่รู้หนิคะ พามาทำบ้าอะไรคะ เสียเวลาจริงๆ"
     "ฮื่ม...(ดูนั่น)" ฉันคาบมีดเปื้อนเลือดและกระเป๋าสีน้ำตาลออกมา
     "นี่มัน อาวุธกับกระเป๋านี่คะ "
     "โอ่ววว...(ชิ-สลัดหางสินะ)"
     "ใช่สิ!! ถ้าเจ้านั่นมีของในกระเป๋าติดตัว แสดงว่ากลิ่นก็ต้องเหมือนกระเป๋านี่สิ"                       

เธอเก็บมีดใส่ถุงซิปที่พกมาด้วยแล้วใส่มันลงในกระเป๋าเสื้อ จากนั้นยื่นกระเป๋าให้ฉันดม
     "โฮ่ง!!(ขึ้นมา)"
     "ได้ค่ะ"

เธอกระโดดขึ้นหลังฉันอย่างรวดเร็วและจับขนฉันใว้แน่น ฉันออกวิ่งอีกครั้งตรงไปทางตะวันตก ทันใดนั้นคุณลิลลี่ก็ตะโกนขึ้น
     "อยู่นั่นไง จัดการเลยค่ะ"
     "โฮ่งๆๆๆ (หยุดนะเว้ย!!!)"

     ชายคนนั้นน่าจะกำลังนำของในกระเป๋าไปขายในตลาดมืด พอได้ยินเสียงก็ตกใจรีบควบจัรกรยานยนต์หนีทันที ฉันเร่งฝีเท้าเทียบกับจักรยานยนต์และไล่ล่าเขาจนออกไปชานเมืองไม่ไกลนัก เริ่มเห็นป่าหญ้าและต้นไม้ขึ้นหนาทึบแถมฉันเริ่มจะเหนื่อยแล้วด้วย ทันใดนั้นเขาก็ขว้างกระเป๋าเข้าป่าไป แล้วกระโดดจากรถลงป่ากกข้างทาง ฉันหยุดลงตรงที่เขากระโดลงไป
     "บ้าเอ้ย หนีรอดไปอีกแล้ว ตามมาไกลขนาดนี้แล้วแท้ๆ"
     "กรรรร!!! เฮ่กๆๆ (บ้าเอ้ย!!!เหนื่อยโคตร)"

     "เอาไงต่อดีคะ ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย อาจจะซ่อนอยู่ที่ใหนซักที่ เหมือนพวกหนูไม่มีผิด-"
     "โฮ่ง!!! (ใช่เลยนั่นล่ะ)"

     ฉันนึกถึงเทคนิคที่คุณจิ้งจอกเคยสอนตอนเด็กๆ ลิลลี่กระโดดลงจากหลังฉันเพราะไม่อยากเปื้อนโคลน ฉันเลยเดินลุยโคลนลงไปบริเวณที่คิดว่าเจ้านั่นจะซ่อนตัวอยู่ ตรงนั้นไงล่ะกองต้นกกแห้ง ค่อยๆย่องเข้าไปช้าๆพยายามไม่ส่งเสียงดังจากนั้นก็กระโจนใส่กอต้นกกนั่น!!! มีบางอย่างอยู่ใต้เท้า ฉันใช้สองขาหน้ากดมันเอาไว้แล้วคาบมันขึ้นมา ปรากฎว่ามันคือกบหนองน้ำตัวเบ้อเร่อ ถึงมันจะกินได้แต่นี่ก็ไม่ใช่เวลา*เยื่ย!(yeet)* ฉันโยนมันทิ้งไปพยายามตั้งสมาธิฟังเสียงหายใจที่เบาที่สุดและ *ตูม* ฉันกะโจนใส่กอกกที่อยู่ด้านข้าง มีอะไรอยู่ใต้เท้าฉันด้วย ฉันคาบมันขึ้นมา และดูเหมือนเจ้านี่จะขี้โมโหซะด้วย
     
     "ปล่อยนะเว้ยไอ้หมาบ้า ว้ากกกกก วางฉันลง!!!!"
     "กรรรร (หุบปาก!)"     
     ฉันออกแรงงับอีกนิดให้เจ้านี่หุบปากและหยุดดิ้น เจ้านี่เสียงดังและหนวกหูมาก เหมือนจับหนูยังไงอย่างงั้นเลย ฉันวางมันลงแล้วใช้เท้าหน้ากดตัวมันเอาไว้ จากนนั้นคุณลิลลี่ก็เข้ามาลอคกุญแจมือทั้งมือและขาของเจ้าหมอนี่
     
     "สำเร็จแล้วนะคะคุณอาเรีย แล้วมีเรื่องอะไรต้องทำต่อใหมคะ"
     "ฮูว...เอ๋ง!! (อืม...ชิพผายแล้ว) " 
     พึ่งนึกได้ว่าวันนี้มันวันประดับยศ แล้วนี่ต้องไปล้างตัวอีก...เอาเป็นที่นั่นแล้วกัน ฉันโดดลงแม่น้ำข้างบึงที่แม้จะขุ่นนิดหน่อยแต่ก็พอสะอาดอยู่ พอล้างโคลนและสบัดน้ำออกสักพัก ก็กลับมาพบว่าตำรวจมาถึงที่เกิดเหตุแล้ว ลิลลี่กำลังคุยกับตำรวจนายอื่นอยู่ เธอรีบวิ่งเข้ามาหาฉันทันที
     
     "เอ้าคุณอาเรียมาแล้ว ไปเถอะเจ้าหน้าที่ลิลลี่ ทางนี้ดิฉันจัดการเองค่ะ"
     "ขอบคุณค่ะ"     

     "ด้วยความยินดีค่ะ" พอทักทายคุณเจ้าหน้าที่คนนั้นแล้วเธอก็วิ่งขึ้นขี่บนหลังฉัน
     
     "ไปกันเถอะค่ะ"
     "อ่าาาวู้ววว (ออกตัว)"
ฉันวิ่งอย่างสุดกำลังกลับไปที่ {สำนักงานกองตำรวจสากล} พร้อมกับคุณลิลลี่บนหลัง