ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    หน่วยพิทักษ์สันติราช F XIII(13)

    ลำดับตอนที่ #1 : หอพัก

    • อัปเดตล่าสุด 3 ธ.ค. 62


         ฉันเดินตามทางเดินในตึกขนาดใหญ่พร้อมสะพายกระเป๋ารักแส็ก(rucksack)หนึ่งใบ แสงแดดยามเย็นย้อมทุกอย่างให้เป็นสีส้ม พื้นทางเดินปูด้วยหินสีน้ำเงินด้านซ้าย และสีขาวทางด้านขวา ตึกนี้คือ {หอพักสำนักงานกองตำรวจสากล เขตตะวันตก} 

         ในยุคที่ความเจริญทางปัญญาและเทคโนโลยีเข้าถึงทั้งมนุษย์และปีศาจ หลายสิ่งพัฒนาไปไกลกว่าที่เราคิดกัน ทั้งรถยนต์ เครื่องบิน เรือยนต์ มือถือ และอื่นๆอีกมากมาย อาวุธที่ใช้เข่นฆ่ากันก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
         สงครามคืออีกสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ในขณะที่เหล่ามนุษย์ก็ยังคงสร้างสิ่งที่เรียกว่า "สงครามล้างปีศาจ" มาถึง 11 ครั้งแล้ว จนไม่กี่เดือนมานี้ "จักรวรรดิศักดิ์สิทธิ์" ประเทศพันธมิตรของเหล่ามนุษย์และเผ่าพันธุ์สูง ได้เซ็นต์สัญญาสงบศึกกับ ประเทศที่ไม่แบ่งแยกเผ่าพันธุ์ "สาธารณรัฐ"  ทำให้สงครามจบลงในระยะเวลา7ปีจบลง และยังตั้งองค์กร "ตำรวจสากล" เพื่อเป็นคนกลางดูแลความสงบเรียบร้อยของทั้งสองฝ่าย ตัวฉันเองก็เป็นหนึ่งในทหารสาธารณรัฐที่เข้ามาสมัครเป็นตำรวจสากล

         "อาเรีย ไม่มีนามสกุล ทหารจากสาธารณรัฐ เด็กกำพร้าที่ไม่มีข้อมูลเบื้องหลัง ใช้เวทมนตร์ไม่ได้นอกจากแปลงร่างเป็นลูกหมา กับอาวุธวิณญาณ  คะแนนกายภาพดีเยี่ยม แต่ทฤษดีห่วยแตก ด่านต่อไปคงจะไม่ยากมากนักสำหรับทหารผ่านศึกอย่างเธอ ขอให้โชคดีในการสอบ"

         "ขอบคุณครับ"

    การสอบเป็นการจำลองสถาณการณ์จริง แต่วันนั้นหงุดหงิดสุดๆเลย โชคดีที่มีโฮโลแกรมให้ยิงเล่น ฉันจัดการผู้ก่อการร้ายทุกคน แตงโมทุกลูก เป้าทุกอัน เว้นแค่ประชาชนล่ะนะ แต่ก็น่าตกใจที่สนามนี้ฉันได้คะแนนสู.สุดสะงั้น ทั้งๆที่เข้าช้ากว่าคนอื่นทั้งเกือบสองสามนาที ฉันคิดอะไรเพลินจนเดินมาถึงห้องเป้าหมาย

    "202 ผู้อาศัย อาเรีย งั้นคงถึงแล้ว" 

         เช็คเลขที่ห้องและผู้อาศัยเรียบร้อย ที่ประตูมีช่องสอดคีย์การ์ดอยู่ คู่มือบอกว่าให้ใช้บัตรประจำต้วของตำรวจสากล ฉันหยิบบัตรประจำตัวที่ห้อยคออยู่ มันค่อนข้างเหมือนบัตรเงินสด  ด้านหลังมีแผงวงจรสีทองรูปโล่ติดอยู่ ด้านหน้ามีชื่อ,ข้อมูลและหน้าฉันแบบคมชัดสุดๆ ผมสีดำสนิททรงลองทรงกับผิวสีแทน และดวงตาสีทอง หูหมาป่าที่อยู่เหนือหน้าผากประมาณกลางหัวบ่งบอกตัวตนได้ชัดเจน บนบัตรนั้นเขียนว่า
         
    ชื่อ  : อาเรีย                สกุล  : -
    ยศ  : สิบตำรวจตรี        คลาส : จู่โจม
    เผ่า : มนุษย์หมาป่า       เพศ  :หญิง
    รหัสประจำตัว : 77399920 
        
         ชืนชมกับบัตรนั่นใด้สักพักฉันก็เสียบบัตรเข้าในเครื่องตรวจบัตรที่หน้าห้อง ใส่รหัสแล้วกดปุ่มตกลง เสียงปลดลอคของประตูดังขึ้นพร้อมกับบัตรประจำตัวที่เด้งออกมาจากช่องเสียบบัตร
    ฉันเก็บบัตรแล้วเปิดประตูเข้าไปในห้อง ก็เเด็กสาวตัวน้อย ในชุดชั้นในลายลูกไม้สีขาว!!!
         
         "เอ่อ...น่าจะผิดห้อง ขอโทษครับ" ฉันหันหลังกำลังจะเดินออก เด็กสาวพยายามจะเข้ามาทำร้ายฉันเพราะคิดว่าเป็นพวกถ้ำมอง
         "หยุดเดี๋ยวนี้นะไอ้โรคจิต!!! คิดว่าจะหนีรอดไปใด้งั้น-!!!"
         "แม่แหก!!!" 

         *โครม* เธอพยายามดึงหางฉันแล้วอยู่ดีๆก็ดันลื่นกระป๋องน้ำอัดลมที่ตกอยู่ระหว่างเธอกับฉัน ดีที่ฉัน
    พุ่งรับตัวเธอไว้ได้ทัน  นี่ล่ะคือเหตุผลที่ต้องทิ้งขยะให้ลงถัง 
         ส่วนสภาพตอนนี้คือ หน้าอกฉันกำลังทับหน้าเธออยู่ สปอร์ทบราที่ใส่อยู่มันคงจะทำให้อึดอัดแย่ และมือ มือ!!!!มือเธอมันเข้าไปในเสื้อยืดฉัน!!!!

             "งืมๆๆๆ" เธอโวยวายไม่เป็นภาษาแต่ไม่รู้ว่ากำลังขยำหน้าอกฉันอยู่ ฉันเลยรีบลุกขึ้นพร้อมกับถึงมือเธออก

         "จะฆ่ากันรึไงค้า!!! " *เพี้ย* เธอตบหน้าฉันแต่มันไม่เจ็บอะไรมาก ทำให้หน้าฉันเป็นรอยแดงได้นี่ก็เก่งแล้ว

         "ไอ้โรคจิต โลลิค่อน ไปตายซ้าาาา!!!!!!!!!" 
         "เอะอะโวยวายอะไรกันคะ!!!!!"
         "เหวอ!!!"
         "คุณเจน!!!"

         คนที่เข้ามาในห้องคือ ผู้ดูแลหอสุดสวยและใจดี คุณ เจน ดาร์เนท หลังจากนนั้นไม่นานเราสองคนก็โดนสวดยับในท่านั่งเทพธิดา เด็กสาวบอกว่าปกติคุณเจนจะใจดีและเป็นมิตรมาก ยกเว้นเวลาเธอโกรธล่ะนะ 

         "สรุปแล้วก็แค่การเข้าใจผิดสินะ เธอ อาเรีย เข้าห้องคนอื่นทำไมไม่เคาะก่อน"
         "ไม่ทราบครับว่าต้องเเชร์ห้อง"
         "แล้วทำไมไม่อ่านหน้าห้องก่อนเล่า เฮ้อ...แล้วช่วยเปลี่ยนสำเนียงการพูดให้สมหญิงด้วย ไม่งั้นคนเขาจะเข้าใจผิดกันเพราะคิดว่าเป็นพวกโรคจิต ทราบ!!!"
         "YES MA'AM !!! " คุณเจนหันไปหาเด็กสาว

         "ส่วนเธอ ลิลลี่ บอกกี่ทีแล้วว่าอย่าทิ้งกระป๋องน้ำอัดลมพนพื้น เห็นใหมว่ามันอาจจะทำให้ลื่นจนเกิดอุบัตติเหตุ "
         "อึก........"
         "หวังว่าจะเก็บไปทิ้งให้เรียบร้อยนะคะ ถ้าเข้าใจแล้วก็เก็บกวาดด้วยค่ะ ทราบ!!!"
         "YES MA'AM !!! เด็กสาวชื่อลิลลี่เงยหน้าจ้องไปที่คุณเจน

         "เอ่อคุณเจนคะ ขออะไรอีกสักอย่างได้ใหมคะ  " 
         "ว่ามา!!"
         "หนูอยู่ร่วมห้องกับตาโรคจิตนี่ไม่ได้แน่ๆ หนูจะขอประลองกับตาโรคจิตนี่ค่ะ 
    ถ้าหนูชนะ ตาโรคจิตต้องไปนอนคอกม้าค่ะ"
         
    "ผมรับคำท้า ว่าแต่ทำไมต้องโรคจิตตั้งสามรอบด้วย"
         เธอชี้หน้าฉันแล้วขอท้าประลอง ก็สวยสิ-ฉันไม่ยอมยกห้องฉันให้ง่ายๆหรอก อยากหาเรื่องออกกำลังกายอยู่พอดีด้วย มีรึจะไม่กล้ารับคำท้า 

         "แล้วเธอล่ะชื่อ...."
         "อาเรียครับ ถ้าผมชนะสิทธิ์
    ทั้งหมดในห้องนี้จะเป็นของผม"
         "ดี ลิลลี่ อีก10นาทีเจอกันที่โรงอาหาร เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ ส่วนอาเรีย ตามฉันมา"
         "YES MA'AM !!! (x2)"

         ฉันสะพายกระเป๋าตามคุณเจนออกจากห้องไป ส่วนเด็กสาวลิลลี่ยังนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม
        

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×