คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : :: Story :: Camp [3] - [Register]
[ส่งเป็นลิ้งค์ภายในตอนนี้]
[ดูบทบาทที่เหลืออยู่ในบทความหลัก’]
[กรุณาลบปีกกาทั้งหมดที่เกี่ยวกับการโรล และเติมสิ่งที่กำหนดไว้]
[กรุณาโรลให้ตรงบทบาท เช่นอัศวิน ก็เป็นอัศวิน]
[รูปของท่าน]
[ชื่อ-นามสกุลของท่าน] เดินตามเด็กหนุ่มเข้าไปในแคมป์ที่พักของเขาซึ่งไม่ใหญ่มากนัก [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] เห็นว่ามีเต้นท์ตัวหนึ่งตั้งอยู่หลังจากกองไฟที่อยู่ตรงกลาง เขานำอาหารที่เหลืออยู่ให้ [เด็กสาว/เด็กหนุ่ม/ชายหนุ่ม/หญิงสาว/หญิงชรา/ชายชรา] รับประทาน ก่อนจะอาสาช่วยกางเต้นท์ให้ ถึงแม้ [ชื่อของท่าน] จะไม่ยินยอมและยินดีที่จะทำด้วยตัวเองก็ตาม
“ที่ผมให้คุณพักด้วยเพราะว่าเห็นคุณท่าทางไว้ใจได้น่ะครับ” เด็กหนุ่มลึกลับตอบขึ้นมาเมื่อ [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] ถามเกี่ยวกับเหตุผลที่ให้ที่พักแรมในคืนนี้
[ชื่อของท่าน] กับเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลนั่งลงใกล้ๆกับกองไฟ [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] พึ่งสังเกตว่าเขาสวมเพียงเสื้อกับกางเกงยาวเนื่องจากสถานที่เมื่อตอนที่ [เด็กสาว/เด็กหนุ่ม/ชายหนุ่ม/หญิงสาว/หญิงชรา/ชายชรา] เจอกับเขานั้นมันมืด ทำให้มองไม่ชัดเจน
“ดูเหมือนว่าผมจะลืมแนะนำตัว” เด็กหนุ่มดวงตาสีมรกตยิ้มท่ามกลางแสงของกองไฟ “ผมชื่ออลัน อลัน เวิร์คเกอร์แมน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”
“แล้วคุณล่ะครับ... ชื่ออะไร?” เขาถามคำถามต่อมา
[โรลตอบ โดยจะแสดงกิริยาท่าทางอย่างไรก็ได้]
[ชื่อของท่าน] สังเกตเห็นอลันมองไปยังกลุ่มดาวบนฟากฟ้าตั้งแต่เมื่อตอนที่ [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] บอกชื่อของตัวเองให้เขาฟังแล้ว อยู่ๆ เด็กหนุ่มก็พูดขึ้นมาว่า
“ผมเป็นคนทางตะวันออก พึ่งจะมาที่เมืองหลวงก็ตอนนี้เอง” เขาหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะยิ้มน้อยๆ “ครอบครัวผมเป็นช่างไม้....ใหญ่พอสมควรเลยล่ะ แต่ผมคิดว่าอยากจะออกผจญภัย เลยมาอยู่ที่นี่....”
เวลาผ่านไป [ชื่อของท่าน] กำลังมองกลุ่มดาราบนฟากฟ้า ไม่นานนัก [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] ก็เกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา [เด็กสาว/เด็กหนุ่ม/ชายหนุ่ม/หญิงสาว/หญิงชรา/ชายชรา] หันหน้าไปทางเด็กหนุ่มดวงตาสีมรกต
[โรลบอกประวัติของท่าน โดยจะแสดงกิริยาท่าทางอย่างไรก็ได้]
“น่าสนใจดีนะครับ...” อลันยิ้มก่อนจะเตรียมลุกออกไป “ผมคงต้องไปนอนแล้ว...พรุ่งนี้เช้าผมคงต้องเข้าไปในเมือง จะไปกับผมไหมล่ะครับ?”
[ชื่อของท่าน] ใช้ความคิด ไม่นานนัก [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] ก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับหันหน้าไปทางเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลที่กำลังเข้าเต้นท์ไป
[โรลบอกความต้องการของท่านเอง โดยจะแสดงกิริยาท่าทางอย่างไรก็ได้]
“แล้วแต่เลยนะครับ” อลันพูดเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเข้าเต้นท์ไป ก่อนที่ท่านจะเข้าเต้นท์ของท่านและนิทรา แล้วรอรุ่งอรุณยามเช้าที่กำลังจะเกิดขึ้น
[ชื่อของท่าน] ตื่นขึ้นมาในเช้าที่สดใส เมื่อออกมาจากเต้นท์ก็พบว่าอลันนั้นกำลังสวมเสื้อผ้าอยู่ใกล้กับกองไฟ เมื่อเด็กหนุ่มเห็น [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] เขาก็หัวเราะแห้งๆ พร้อมกับพูดขึ้นมาว่า
“ตื่นแล้วเหรอครับ” อลันยิ้มบางๆ “ขอโทษด้วยนะครับ....ผมทำจนชินแล้วน่ะ”
เมื่อ [เด็กสาว/เด็กหนุ่ม/ชายหนุ่ม/หญิงสาว/หญิงชรา/ชายชรา] เอ่ยออกมาว่าไม่เป็นไร อลันก็บอกให้ [ชื่อของท่าน] ไปอาบน้ำที่น้ำตกใกล้ๆ แล้วทำธุระส่วนตัว เวลาทั้งหมดผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในขณะนี้ [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] กำลังอยู่บนเกวียนม้าของชาวนาซึ่งกำลังพา [ชื่อของท่าน] และอลัน ไปสู่เมืองหลวงแห่งจักรวรรดิเอสธาโพเอล
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลบอกกับท่านว่าจักรวรรดิเอสธาโพเอลนั้นเป็นอาณาจักรที่อุดมสมบูรณ์และยิ่งใหญ่มากในโลกแห่งนี้ เมื่อ [เด็กสาว/เด็กหนุ่ม/ชายหนุ่ม/หญิงสาว/หญิงชรา/ชายชรา] ได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้าตอบรับ
“ผมลืมไปอีกแล้ว....” เขาทำสีหน้าตกใจก่อนจะหันมายิ้ม “ที่ผมจะไปที่เมืองหลวงครั้งนี้ก็เพราะว่าต้องการไปลงทะเบียนภารกิจที่ถูกสร้างขึ้นโดยราชวงศ์เอสธาโพเอลน่ะครับ มันเป็นบททดสอบของทางราชวงศ์ที่มีรางวัลสูงมากจนนักเดินทางหลายๆ คน เดินทางมาที่นี่เพื่อลงทะเบียนภารกิจ และทำสิ่งที่ได้รับมอบหมายน่ะครับ”
เขาอธิบายต่อ “...ผมมาที่นี่ด้วยการนั้น ผมรู้สึกถูกชะตากับคุณมาก...ถ้าคุณพอต่อสู้ได้ สนใจมาทำภารกิจกับผมไหมครับ เพราะว่าการมีทีมมันช่วยอะไรได้เยอะเลย”
[โรลตอบ โดยจะแสดงกิริยาท่าทางอย่างไรก็ได้]
“จริงเหรอครับ!?” อลันพูดด้วยแววตาเปล่งประกายพร้อมกับรอยยิ้มกว้างที่ประทับบนใบหน้า “ถ้าอย่างนั้นเราไปที่ลงทะเบียนก่อนเลยเถอะครับ”
ใช้เวลาไม่นานนัก [ชื่อของท่าน] กับอลัน ก็มาปรากฏอยู่เบื้องหน้าสถานที่แห่งหนึ่ง...หากเรียกมันคฤหาสน์ก็อาจจะถูก
“หืม...มีอะไรให้รับใช้หรือเจ้าคะ” หญิงชราสวมชุดแม่บ้านคนหนึ่งเดินเข้ามา อลันก้าวเข้าไปข้างหน้าพร้อมกับยิ้ม
“ผมกับ [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] มาลงทะเบียนรับภารกิจของราชวงศ์ครับ”
“นักเดินทางสินะ...ถ้าอย่างนั้น เชิญทางนี้เลยค่ะ” หญิงชรากล่าวก่อนจะเดินนำ [เด็กสาว/เด็กหนุ่ม/ชายหนุ่ม/หญิงสาว/หญิงชรา/ชายชรา] และเด็กหนุ่มไปยังห้องที่มีคนมากมาย ทันใดนั้นเอง เด็กสาวตัวเล็กคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหา
“อา...พวกนักเดินทางอยากลองของสินะ” หูกระต่ายที่น่าจะเป็นของจริงของเธอแกว่งไปมาอย่างน่ารัก เธอเงยหน้ามองอลันก่อนจะมองไปยัง [ชื่อของท่าน]
“ดูใช้ได้นี่” เด็กสาวปริศนาเอ่ย “ฉันลิซ่า เป็นคนมอบภารกิจให้พวกเธอ”
“เอานี่แล้วก็นี่ไปซะ” ว่าแล้ว มือเล็กของเด็กสาวหูกระต่ายก็ยัดกระดาษแผ่นหนึ่งและปากกาแท่งเล็กเข้ามาในมือของ [สรรพนามแทนตัวเอง ยกตัวอย่างเช่น เธอ เขา] และเด็กหนุ่ม [ชื่อของท่าน] ก้มลงอ่านตัวอักษรบนกระดาษทันที
[ใบลงทะเบียนรับภารกิจ]
[ส่วนนี้ยังไม่ต้องกรอก]
ชื่อ-นามสกุล :
คลาส / บทบาท : [ดูได้ที่หน้าบทความ]
“กรอกมัน แล้วเอามาส่งที่ฉัน” ลิซ่าเอ่ยอย่างร้อนใจ “เร็วๆ แล้วฉันจะเอาไปลงทะเบียนให้”
หลังจากนั้นไม่นาน [ชื่อของท่าน] กับอลันก็นำไปส่งให้ลิซ่า
“อา...เดี๋ยวฉันจัดการที่เหลือให้ รอที่ล็อบบี้ไปก่อนละกัน”
[ใบลงทะเบียนรับภารกิจ]
[กรอกได้]
ชื่อ-นามสกุล :
คลาส / บทบาท : [ดูได้ที่หน้าบทความ]
*ยกตัวอย่างเช่น*
กลอเรีย อลันวาร์ด เดินตามเด็กหนุ่มเข้าไปในแคมป์ที่พักของเขาซึ่งไม่ใหญ่มากนัก เธอเห็นว่ามีเต้นท์ตัวหนึ่งตั้งอยู่หลังจากกองไฟที่อยู่ตรงกลาง เขานำอาหารที่เหลืออยู่ให้เด็กสาวรับประทาน ก่อนจะอาสาช่วยกางเต้นท์ให้ ถึงแม้ กลอเรียจะไม่ยินยอมและยินดีที่จะทำด้วยตัวเองก็ตาม
“ที่ผมให้คุณพักด้วยเพราะว่าเห็นคุณท่าทางไว้ใจได้น่ะครับ” เด็กหนุ่มลึกลับตอบขึ้นมาเมื่อกลอเรียถามเกี่ยวกับเหตุผลที่ให้ที่พักแรมในคืนนี้
กลอเรียกับเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลนั่งลงใกล้ๆกับกองไฟ ท่านพึ่งสังเกตว่าเขาสวมเพียงเสื้อกับกางเกงยาวเนื่องจากสถานที่เมื่อตอนที่เด็กสาวเจอกับเขานั้นมันมืด ทำให้มองไม่ชัดเจน
“ดูเหมือนว่าผมจะลืมแนะนำตัว” เด็กหนุ่มดวงตาสีมรกตยิ้มท่ามกลางแสงของกองไฟ “ผมชื่ออลัน อลัน เวิร์คเกอร์แมน ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”
“แล้วคุณล่ะครับ... ชื่ออะไร?” เขาถามคำถามต่อมา
“กลอเรีย กลอเรีย อลันวาร์ด” เด็กสาวยิ้มที่มุมปาก
กลอเรียสังเกตเห็นอลันมองไปยังกลุ่มดาวบนฟากฟ้าตั้งแต่เมื่อตอนที่เด็กสาวบอกชื่อของตัวเองให้เขาฟังแล้ว อยู่ๆ เด็กหนุ่มก็พูดขึ้นมาว่า
“ผมเป็นคนทางตะวันออก พึ่งจะมาที่เมืองหลวงก็ตอนนี้เอง” เขาหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะยิ้มน้อยๆ “ครอบครัวผมเป็นช่างไม้....ใหญ่พอสมควรเลยล่ะ แต่ผมคิดว่าอยากจะออกผจญภัย เลยมาอยู่ที่นี่....”
เวลาผ่านไป กลอเรียกำลังมองกลุ่มดาราบนฟากฟ้า ไม่นานนักเธอก็เกิดความคิดบางอย่างขึ้นมา เด็กสาวหันหน้าไปทางเด็กหนุ่มดวงตาสีมรกต
“ฉันน่ะ...เคยเป็นบรรณารักษ์อยู่ที่หอสมุดแห่งหนึ่ง” เธอหัวเราะเบาๆ “สนุกมากเลยล่ะ...”
“น่าสนใจดีนะครับ...” อลันยิ้มก่อนจะเตรียมลุกออกไป “ผมคงต้องไปนอนแล้ว...พรุ่งนี้เช้าผมคงต้องเข้าไปในเมือง จะไปกับผมไหมล่ะครับ?”
กลอเรียใช้ความคิด ไม่นานนักเธอก็ลุกขึ้นมาพร้อมกับหันหน้าไปทางเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลที่กำลังเข้าเต้นท์ไป
“ฉันขอไปด้วยละกัน” เด็กสาวผมสีทองยิ้มที่มุมปากอีกครั้ง
“แล้วแต่เลยนะครับ” อลันพูดเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะเข้าเต้นท์ไป ก่อนที่ท่านจะเข้าเต้นท์ของท่านและนิทรา แล้วรอรุ่งอรุณยามเช้าที่กำลังจะเกิดขึ้น
กลอเรียตื่นขึ้นมาในเช้าที่สดใส เมื่อออกมาจากเต้นท์ก็พบว่าอลันนั้นกำลังสวมเสื้อผ้าอยู่ใกล้กับกองไฟ เมื่อเด็กหนุ่มเห็นเธอ เขาก็หัวเราะแห้งๆ พร้อมกับพูดขึ้นมาว่า
“ตื่นแล้วเหรอครับ” อลันยิ้มบางๆ “ขอโทษด้วยนะครับ....ผมทำจนชินแล้วน่ะ”
เมื่อเด็กสาวเอ่ยออกมาว่าไม่เป็นไร อลันก็บอกให้กลอเรียไปอาบน้ำที่น้ำตกใกล้ๆ แล้วทำธุระส่วนตัว เวลาทั้งหมดผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในขณะนี้ เธอกำลังอยู่บนเกวียนม้าของชาวนาซึ่งกำลังพากลอเรียและอลัน ไปสู่เมืองหลวงแห่งจักรวรรดิเอสธาโพเอล
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลบอกกับท่านว่าจักรวรรดิเอสธาโพเอลนั้นเป็นอาณาจักรที่อุดมสมบูรณ์และยิ่งใหญ่มากในโลกแห่งนี้ เมื่เด็กสาวได้ยินเช่นนั้นก็พยักหน้าตอบรับ
“ผมลืมไปอีกแล้ว....” เขาทำสีหน้าตกใจก่อนจะหันมายิ้ม “ที่ผมจะไปที่เมืองหลวงครั้งนี้ก็เพราะว่าต้องการไปลงทะเบียนภารกิจที่ถูกสร้างขึ้นโดยราชวงศ์เอสธาโพเอลน่ะครับ มันเป็นบททดสอบของทางราชวงศ์ที่มีรางวัลสูงมากจนนักเดินทางหลายๆ คน เดินทางมาที่นี่เพื่อลงทะเบียนภารกิจ และทำสิ่งที่ได้รับมอบหมายน่ะครับ”
เขาอธิบายต่อ “...ผมมาที่นี่ด้วยการนั้น ผมรู้สึกถูกชะตากับคุณมาก...ถ้าคุณพอต่อสู้ได้ สนใจมาทำภารกิจกับผมไหมครับ เพราะว่าการมีทีมมันช่วยอะไรได้เยอะเลย”
[โรลตอบ โดยจะแสดงกิริยาท่าทางอย่างไรก็ได้]
“จริงเหรอครับ!?” อลันพูดด้วยแววตาเปล่งประกายพร้อมกับรอยยิ้มกว้างที่ประทับบนใบหน้า “ถ้าอย่างนั้นเราไปที่ลงทะเบียนก่อนเลยเถอะครับ”
ใช้เวลาไม่นานนักกลอเรียกับอลัน ก็มาปรากฏอยู่เบื้องหน้าสถานที่แห่งหนึ่ง...หากเรียกมันคฤหาสน์ก็อาจจะถูก
“หืม...มีอะไรให้รับใช้หรือเจ้าคะ” หญิงชราสวมชุดแม่บ้านคนหนึ่งเดินเข้ามา อลันก้าวเข้าไปข้างหน้าพร้อมกับยิ้ม
“ผมกับเธอมาลงทะเบียนรับภารกิจของราชวงศ์ครับ”
“นักเดินทางสินะ...ถ้าอย่างนั้น เชิญทางนี้เลยค่ะ” หญิงชรากล่าวก่อนจะเดินนำเด็กสาวและเด็กหนุ่มไปยังห้องที่มีคนมากมาย ทันใดนั้นเอง เด็กสาวตัวเล็กคนหนึ่งก็เดินเข้ามาหา
“อา...พวกนักเดินทางอยากลองของสินะ” หูกระต่ายที่น่าจะเป็นของจริงของเธอแกว่งไปมาอย่างน่ารัก เธอเงยหน้ามองอลันก่อนจะมองไปยังกลอเรีย
“ดูใช้ได้นี่” เด็กสาวปริศนาเอ่ย “ฉันลิซ่า เป็นคนมอบภารกิจให้พวกเธอ”
“เอานี่แล้วก็นี่ไปซะ” ว่าแล้ว มือเล็กของเด็กสาวหูกระต่ายก็ยัดกระดาษแผ่นหนึ่งและปากกาแท่งเล็กเข้ามาในมือของเธอและเด็กหนุ่ม กลอเรียก้มลงอ่านตัวอักษรบนกระดาษทันที
[ใบลงทะเบียนรับภารกิจ]
ชื่อ-นามสกุล :
คลาส / บทบาท : [ดูได้ที่หน้าบทความ]
“กรอกมัน แล้วเอามาส่งที่ฉัน” ลิซ่าเอ่ยอย่างร้อนใจ “เร็วๆ แล้วฉันจะเอาไปลงทะเบียนให้”
หลังจากนั้นไม่นาน [ชื่อของท่าน] กับอลันก็นำไปส่งให้ลิซ่า
“อา...เดี๋ยวฉันจัดการที่เหลือให้ รอที่ล็อบบี้ไปก่อนละกัน”
[ใบลงทะเบียนรับภารกิจ]
ชื่อ-นามสกุล : กลอเรีย อลันวาร์ด
คลาส / บทบาท : ผู้คุมเกม (?)
*เมื่อส่งโรลแล้ว ให้รอชื่อขึ้นที่ตอน ‘กระดานรายชื่อ’ จากนั้นให้ไปโรลในตอนที่ระบุไว้ในตอนกระดานรายชื่อ โดยพยายามให้สอดคล้องกับสิ่งที่ทำในโรลนี้*
(c) Chess theme
ความคิดเห็น