คะแนน 5/5
นักวิจารณ์ Sib-Sam
สวัสดีครับคุณริน ขอโทษที่ต้องให้คอยนานนะครับ แต่สุดท้ายก็มาจนได้ 555
สำหรับบทวิจารณ์ฉบับนี้มันจะค่อนข้างสั้นหน่อยนะครับ เพราะว่าเท่าที่อ่านดู นิยายยังดำเนินเรื่องไปได้ไม่เท่าไหร่ ทำให้จุดผิดพลาดน้อย ข้อสังเกตน้อย เห็นแต่สีสันกับความสนุกในเรื่องเป็นส่วนใหญ่
เอาล่ะ ไปดูกันเลยครับ
ชื่อเรื่อง - วิวาห์ล้อมใจ
พอเห็นชื่อปุ๊บ กลิ่นอายละครช่องเจ็ดสีก็ลอยมาแตะจมูกปั๊บเลยครับ555 ไม่ได้บอกว่าไม่ดีนะ เป็นชื่อที่จำง่าย แล้วก็เข้ากับเนื้อเรื่องภายในดี ให้ผ่านครับ
พล็อต
เรื่องย่อ – ในวันงานแต่งของลูกสาวคนโตของกำนัน แก้วกิริยา สาวนักบัญชีผู้ใสซื่อวางแผนบุกเข้าห้องผู้ชายอย่างภูตะวัน หนุ่มในฝันของเธอ ทว่าเช้ามาเนื้อเรื่องกลับพลิกล็อก คนที่นอนอยู่บนเตียงนั้นไม่ใช่ภูตะวัน แต่กลับเป็นคู่กัดของเธออย่างปฏิพัทธ์เสียได้ และก็ซวยซ้ำซ้อนไปอีกเมื่อมีพ่อและแม่ของแก้วดันรู้เรื่องนี้ แถมแก้วยังเพิ่งรู้ว่าคนที่ได้นอนกับภูตะวันคือกันตา เพื่อนสาวของเธอเอง สองหนุ่มตัดสินใจรับผิดชอบหญิงสาวที่เขาร่วมหลับนอนอย่างไม่ตั้งใจด้วยความเป็นลูกผู้ชาย เรื่องสนุกเลยเกิดขึ้น...
ชอบในความน่ารักเรียบง่ายของมัน แม้พล็อตจะไม่ได้แปลกหรือแหวกแนวอะไรแต่ก็สนุกดี อ่านได้เพลินๆ และไม่รู้สึกเบื่อ แต่ก็จะมีเรื่องการปูพื้นตั้งแต่บทแรกที่เรียกได้ว่าน้อยมาก ถ้าคนไม่เคยอ่านอุ่นรักในกองบินมาก่อนคงจะงงกับบรรยากาศ + ตัวละครในเรื่องอยู่พักใหญ่ (ขนาดผมอ่านแล้วยังต้องอาศัยเวลาทวนความจำเลยครับ) อยากให้คุณรินใส่ใจรายละเอียดมากขึ้นหน่อยครับ เล่าหน่อยก็ดีว่าภูตะวันคือใคร ปฏิพัทธ์คือใคร แก้วกิริยาคือใคร กันตาคือใคร คนพวกนี้อายุเท่าไหร่ หน้าตาแบบไหน เป็นรายละเอียดเล็กๆ ของตัวละคร แต่ก็จะช่วยเสริมให้พล็อตมันแกร่งขึ้นมาครับ
เนื้อเรื่อง (ส่วนนี้จะพูดถึงเนื้อหา ความสมเหตุสมผลของเรื่อง ภาษา การจัดหน้า การเว้นวรรค และรายละเอียดอื่นๆ ครับ)
ครั้งนี้จะขอวิจารณ์เฉพาะภาพรวมนะครับ เพราะในแต่ละบทค่อนข้างสั้น ทำให้มีเรื่องให้พูดถึงน้อย (ผมอ่านจนถึงตอนที่ 14 เลยนะ)
- เริ่มบทแรกมาได้ค่อนข้างงงครับ เพราะผมลืม (หรือผมไม่รู้แต่แรกหว่า) ว่าแก้วกิริยาเป็นลูกสาวกำนัน ไม่มีการบรรยายฉาก แถมยังไม่รู้อีกว่าลูกสาวคนโตของกำนันที่แต่งงานคือใคร เธอได้โผล่มาในฉากบ้างหรือเปล่าครับ
- ชอบจริตความพยายามร้ายของแก้ว ดูออกว่าเธอไม่ได้เป็นคนชอบเข้าหาผู้ชายก่อน แต่คงจะหลงภูตะวันจริงๆ จนหน้ามืดตามัวใช่ไหมครับเนี่ย555
- รู้สึกจริงๆ นะว่าแต่ละบทมันสั้นไป ไม่น่าซอยย่อยเป็นหนึ่งกับสองเลยครับ
- อยากให้บรรยายความคิดของปฏิพัทธ์ตอนยอมรับผิดเรื่องที่นอนกับแก้วหน่อย ถ้าจะเก็บไว้เป็นปมของเรื่องก็ได้ครับ แต่อยากเห็นสักนิดว่าเขาคิดอะไรอยู่ถึงได้ทำแบบนั้น
- ไม่น่าเอาฉากตอนเช้าที่แก้วเพิ่งตื่นมาเจอปฏิพัทธ์มาใส่ทีหลังเลยครับ น่าจะใส่ไว้แต่แรกก็ดีแล้ว เพราะมันก็ไม่ได้มีผลต่อการดำเนินเรื่องอะไร แถมยังกินเนื้อที่ในบทอีก
- ได้อ่านคอมเมนต์หนึ่งที่บอกว่าคู่ภูตะวันกับกันตาจืดชืด ผมมาลองนึกๆ ดูก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกันนะ อาจจะเพราะคู่ของแก้วเน้นคอมเมดี้ ส่วนคู่ของแป้งกับภูมันออกแนวผู้ใหญ่ มีความดราม่าเข้ามาเกี่ยว ถ้าคนเข้ามาอ่านอยากจะคลายเครียดอย่างเดียวก็คงขัดใจกับบรรยากาศที่ตัดไปตัดมาระหว่างสองคู่นี้
- บทคุณหญิงแม่มาแล้วนี่สั้นของสั้นเข้าไปอีก ชื่อบทกะจะพูดถึงคุณหญิงแม่ แต่ไม่ได้เน้นเรื่องของคุณหญิงแม่เลย
- ระวังเรื่องคำผิดด้วยนะครับ...คอมพิวเตอร์ ถ้าจะเขียนย่อๆ ให้ใช้คำว่า คอม เฉยๆ ไม่ต้องมี พ์
- ฉากที่รู้สึกว่ามีมิติที่สุดในเรื่องนี้คือฉากย้อนอดีตระหว่างแป้งกับติรภพ มันเป็นการเล่าภูมิหลังที่กระชับ เข้าใจง่าย รู้ถึงความสัมพันธ์ระหว่างเขาทั้งคู่ได้ดียิ่งกว่าฉากของตัวเอกคนอื่นๆ อยากให้เอาแบบนี้ไปปรับใช้กับเนื้อเรื่องส่วนอื่นมากเลยครับ
ตัวละคร
อย่างที่บอกไปครับ ที่มาที่ไปของตัวละครมันไม่ชัดเจน...ต้องเรียกว่าแทบไม่มีเลยมากกว่า พอเข้าใจว่านี่เป็นภาคต่อของอุ่นรักในกองบินที่เอาตัวละครที่ยังไม่มีคู่มาเป็นตัวเอก คุณรินเลยไม่ได้พยายามปูพื้นหรือแนะนำตัวละครให้คนอ่านรู้จักมากนัก แต่ก็ควรแคร์คนอ่านหน้าใหม่ที่เขาเพิ่งจะเคยเข้ามาอ่านบ้างสิครับ เพราะนิยายเรื่องนี้ด้วยพล็อตและบรรยากาศมันน่าสนใจมาก เหลือแต่ตัวละครที่แม้เนื้อเรื่องจะดำเนินมาแล้วถึงสิบสี่ตอน (ประมาณ 7 บท) แต่ก็ยังไม่รู้สึก ‘อิน’ หรือมีความผูกพันกับพวกเขามากเท่าไหร่
ส่วนคาแรกเตอร์ของแต่ละคนนี่ก็โอเคนะ แยกออกง่ายว่าใครเป็นใคร แต่ก็ต้องยอมรับว่าแป้งกับภูนี่จืดจางมาก แอร์ไทม์น้อย แถมยังโดนความคอมเมดี้ของอีกคู่กลบซะแทบมิด แต่ก็ยังต้องรอดูต่อไปยาวๆ ครับว่าถ้า ภูตะวัน VS ติรภพ ขึ้นมา เนื้อเรื่องจะดำเนินไปในทางไหน จะแซ่บขึ้นหรือเปล่า
โอเคนะครับ จบแล้วสำหรับบทวิจารณ์ ผมวิจารณ์น้อยแบบนี้มันเป็นนิมิตหมายอันดีนะว่าคุณคนเขียนทำออกมาได้ดีพอสมควร สรุปเลยก็อยากให้คงความสนุกในเรื่องที่มีไว้ และเพิ่มเติมมิติเข้าไปให้นิยายมันน่าสนใจขึ้นก็จะดีขึ้นมากครับ ผมว่าถ้าเขียนไปเรื่อยๆ ก็มีสิทธิ์เป็นอีกเรื่องที่ได้ตีพิมพ์นะ ^^
สำหรับวันนี้ สวัสดีครับ