คู่มือปีศาจและศาสตร์มืด

ลำดับตอนที่ #90 : โซโลมอน-Solomon

และแล้วเราก็มาถึงเรื่องของกษัตริย์ผู้นี้จนได้ จริงอยู่ที่กษัตริย์โซโลมอนเป็นมนุษย์ ไม่ใช่ปีศาจแต่อย่างใด แต่จะให้เพิกเฉย ไม่เล่าเรื่องของพระองค์ก็คงไม่ได้ ดังนั้น ผมจะพานักอ่านทุกท่านทำความรู้จักกับ “โซโลมอน ” หรือ “กษัตริย์องค์สุดท้ายแห่งอิสราเอล-King  of  Israel”  ครับ

โซโลมอน หรือ กษัตริย์ โซโลมอน เป็นกษัตริย์องค์สุดท้ายของอิสราเอล เป็นกษัตริย์ผู้ชาญฉลาด ในยุคของท่านนั้นมีความมั่งคั่ง และทรงอำนาจที่สุด ( อิสราเอลก่อน ค.ศ. 932 - 972 )    ก่อนที่จะแยกเป็นราชอาณาจักรอิสราเอลทางเหนือและราชอาณาจักรยูดาห์ทางใต้ หลังจากการแยกตัวผู้ที่สืบเชื้อสายก็ปกครองแต่เพียงราชอาณาจักรยูดาห์เท่านั้น  ส่วนที่มาชื่อของพระองค์(Solomon) มาจาก S-L-M ที่แปลว่าความสงบ ในอิสลาม เรียกว่า นบีสุลัยมาน เป็นศาสดาคนที่ 25 ของชาวมุสลิม

เรื่องราวของโซโลมอนถูกเล่าขานกันมายาวนานกว่าสามพันปี จากการศึกษาบันทึกอักขระบนหนังสัตว์และก้อนหิน กล่าวกันว่า กษัตริย์โซโลมอนนั้นเป็นผู้มีความฉลาด มั่งคั่ง และทรงอำนาจเป็นอย่างมากอาณาจักรของพระองค์นั้นกว้างใหญ่มีความมั่งคั่งทางการค้าเป็นอย่างมาก 

มีเงินและทองคำจำนวนมากที่ได้มาจากการค้า และจากพ่อค้าที่เข้ามาค้าขาย โดยมีบางส่วนมาจากกษัตริย์อาราเบีย และผู้ปกครองเมืองต่างๆที่มอบให้เป็นของกำนัน แผ่นดินของกษัตริย์โซโลมอน ปูด้วยแผ่นทองคำจำนวนสองร้อยแผ่น และมีบันลังก์งาช้างตกแต่งด้วยทองคำประณีตที่สุด พระองค์ทรงสร้างพระวิหารโซโลมอน (Solomon's Temple - Temple Mount) ในกรุงเยรุซาเล็มที่ถือกันว่าเป็นพระวิหารแห่งเยรุซาเล็มหลังแรก

 

โซโลมอนรับการเจิมเป็นกษัตริย์ วาดโดย Cornelis de Vos

และตามที่มีระบุในพระคำภีร์เล่าว่าก่อน​ดาวิด​จะ​เสีย​ชีวิต ท่าน​ได้​แต่ง​ตั้ง​โซโลมอน​ราชโอรส​เป็น​ผู้​สืบ​ตำแหน่ง​ต่อ​จาก​ท่าน. ใน​ความ​ฝัน พระเจ้า​ให้​โซโลมอน​ขอ​สิ่ง​ที่​ต้องการ. โซโลมอน​ขอ​สติ​ปัญญา​และ​ความ​รู้​ที่​จะ​ปกครอง​ประชาชน​อย่าง​ยุติธรรม​และ​ด้วย​ความ​เฉลียวฉลาด. พระ​ยะโฮวา​พอ​พระทัย​จึง​ประทาน​สติ​ปัญญา​และ​ความ​เข้าใจ​แก่​โซโลมอน. พระ​ยะโฮวา​ยัง​สัญญา​ว่า​ท่าน​จะ​มั่งคั่ง, มี​เกียรติยศ, และ​ชีวิต​ยืน​ยาว​ถ้า​เชื่อ​ฟัง​พระองค์​ต่อ​ไป.

โซโลมอน​มี​ชื่อเสียง​ใน​การ​พิจารณา​ตัดสิน​อย่าง​เฉลียวฉลาด. ใน​คดี​หนึ่ง ผู้​หญิง​สอง​คน​ทะเลาะ​วิวาท​กัน​เกี่ยว​กับ​ทารก​คน​หนึ่ง แต่​ละ​คน​ต่าง​ก็​อ้าง​ว่า​เป็น​แม่​ของ​เด็ก​คน​นั้น. โซโลมอน​สั่ง​ให้​ผ่า​ทารก​เป็น​สอง​ส่วน​และ​แบ่ง​ให้​ผู้​หญิง​นั้น​คน​ละ​ส่วน. ผู้​หญิง​คน​แรก​เห็น​ด้วย แต่​แม่​แท้ ๆ ได้​ร้อง​อ้อน​วอน​ทันที​ขอ​ให้​ยก​เด็ก​ให้​ผู้​หญิง​คน​นั้น. ตอน​นี้​โซโลมอน​เห็น​อย่าง​ชัดเจน​ว่า​ผู้​หญิง​ที่​อ้อน​วอน​อย่าง​น่า​สงสาร​นั้น​เป็น​แม่ จึง​ยก​เด็ก​คน​นั้น​ให้​เธอ. ไม่​นาน ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​หมด​ก็​ได้​ยิน​เรื่อง​การ​ตัดสิน​คดี​นี้ และ​ประชาชน​ยอม​รับ​ว่า​โซโลมอน​มี​สติ​ปัญญา​จาก​พระเจ้า.

ความ​สำเร็จ​สูง​สุด​อย่าง​หนึ่ง​ของ​โซโลมอน​คือ​การ​สร้าง​พระ​วิหาร​ของ​พระ​ยะโฮวา ซึ่ง​เป็น​สิ่ง​ก่อ​สร้าง​ที่​สง่า​งาม​ใน​กรุง​เยรูซาเลม​เพื่อ​ใช้​เป็น​ศูนย์กลาง​การ​นมัสการ​ใน​อิสราเอล. ณ การ​อุทิศ​พระ​วิหาร โซโลมอน​อธิษฐาน​ดัง​นี้: “ดู​เถิด ฟ้า​สวรรค์​และ​ฟ้า​สวรรค์​อัน​สูง​ที่​สุด​ยัง​รับ​พระองค์​อยู่​ไม่​ได้ พระ​นิเวศ​ซึ่ง​ข้า​พระองค์​ได้​สร้าง​ขึ้น​จะ​รับ​พระองค์​ไม่​ได้​ยิ่ง​กว่า​นั้น​สัก​เท่า​ใด.”—1 กษัตริย์ 8:27, ฉบับ R73

ชื่อเสียง​ของ​โซโลมอน​เลื่อง​ลือ​ไป​ยัง​ดินแดน​อื่น ๆ ไกล​ถึง​ชีบา​ใน​คาบสมุทร​อาหรับ. ราชินี​แห่ง​ชีบา​เดิน​ทาง​มา​เพื่อ​ชม​สง่า​ราศี​และ​ความ​มั่งคั่ง​ของ​โซโลมอน รวม​ทั้ง​ทดสอบ​ว่า​ท่าน​มี​สติ​ปัญญา​ล้ำ​ลึก​ขนาด​ไหน. ราชินี​ประทับใจ​สติ​ปัญญา​ของ​โซโลมอน​และ​ความ​เจริญ​รุ่งเรือง​ของ​อิสราเอล​มาก​จึง​ได้​สรรเสริญ​พระ​ยะโฮวา​ที่​แต่ง​ตั้ง​กษัตริย์​ผู้​เฉลียวฉลาด. ที่​จริง เนื่อง​ด้วย​พระ​พร​ของ​พระ​ยะโฮวา การ​ปกครอง​ของ​โซโลมอน​จึง​เป็น​ช่วง​ที่​รุ่งเรือง​และ​มี​สันติ​สุข​มาก​ที่​สุด​ใน​ประวัติศาสตร์​ของ​อิสราเอล​โบราณ.

น่า​เศร้า โซโลมอน​ไม่​ได้​ทำ​ตาม​สติ​ปัญญา​ของ​พระ​ยะโฮวา​เรื่อย​ไป. ท่าน​ไม่​เชื่อ​ฟัง​คำ​สั่ง​ของ​พระเจ้า และ​แต่งงาน​กับ​ผู้​หญิง​นับ​ร้อย​คน รวม​ทั้ง​หลาย​คน​ที่​นมัสการ​พระ​ของ​ต่าง​ชาติ​ด้วย. เหล่า​ภรรยา​ค่อย ๆ โน้ม​น้าว​หัวใจ​ของ​ท่าน​ให้​เหินห่าง​จาก​พระ​ยะโฮวา​และ​หัน​ไป​นมัสการ​รูป​เคารพ. พระ​ยะโฮวา​ทรง​บอก​โซโลมอน​ว่า​ส่วน​หนึ่ง​ของ​อาณาจักร​นั้น​จะ​ถูก​ชิง​ไป​จาก​ท่าน. พระเจ้า​ตรัส​ว่า เนื่อง​จาก​เห็น​แก่​สัญญา​ที่​ทำ​ไว้​กับ​ดาวิด​ราชบิดา​ของ​โซโลมอน ยัง​จะ​มี​ส่วน​หนึ่ง​คง​อยู่​กับ​ราชวงศ์​ของ​ท่าน. ถึง​แม้​โซโลมอน​เลิก​รับใช้​พระ​ยะโฮวา พระองค์​ก็​ยัง​คง​ยึด​มั่น​ใน​สัญญา​ราชอาณาจักร​ที่​ทำ​ไว้​กับ​ดาวิด. 

—จาก 1 กษัตริย์ บท 1 ถึง 11; 2 โครนิกา บท 1 ถึง 9; พระ​บัญญัติ 17:17

พระยาเวห์ประทานสติปัญญาแก่โซโลมอน วาดโดย Luca Giordano

โซโลมอนกับปีศาจ

บางคนอาจสงสัยว่า(หรือไม่สงสัยก็ไม่เป็นไรครับ)เอ...แล้วโซโลมอนเกี่ยวยังไงกับปีศาจ คือเรื่องนี้มันเกี่ยวกับแหวนวงหนึ่งครับ ซึ่งแหวนนี้ถูกเรียกว่า "แหวนแห่งโซโลมอน" หรือ "ดวงตราแห่งโซโลมอน" ถูกเรียกขานกันในชื่อดาวของเดวิด มีลักษณะเป็นดาวสัญลักษณ์ 6 เหลี่ยมที่ใช้เป็นสัญลักษณ์พื้นฐานในการอัญเชิญปีศาจทั้ง 72 ตนมาสู่โลกมนุษย์ และทำให้โซโลมอนพูดคุยกับสัตว์ต่างๆได้อีกด้วย

โซโลมอนได้มีพระราชโองการขึ้นฉบับหนึ่ง สั่งให้เหล่ามหาอำมาตย์ที่ปรึกษาของพระองค์สร้างแหวนวิเศษขึ้นวงหนึ่ง และให้แหวนวิเศษนั้นมีคำจารึกซึ่งไม่เกี่ยงว่าจะเป็นคาถาหรือบทสวดใดๆก็ได้ ลงบนแหวน และเมื่อใดก็ตามที่พระองค์ทอดพระเนตร  แหวนนี้จะต้องเปลี่ยนอารมณ์ของพระองค์ได้ ไม่คำนึงว่าพระองค์จะทรงดีใจหรือเสียใจอยู่ หรือต่อให้พระองค์ทรงโกรธอยู่ แหวนนี้ก็จักต้องสามารถทำให้หายโกรธได้ ไม่เว้นแม้แต่ตอนที่พระองค์กำลังทรงดีใจ แหวนวงนี้ก็ต้องแสดงอิทธฤทธิ์ออกมาให้ทรงหายดีใจได้

แหวนแห่งโซโลมอน

         เหล่าอำมาตย์ต่างก็คิดกันหนักว่าจะไปหาแหวนวิเศษขนาดนั้นจากที่ไหน  ช่างและกวีทั่วทั้งเยรูซาเล็มถูกตามตัวมารับงานขึ้นเรือนแหวน นักบวชตามวิหารต่างๆถูกตามมาสร้างสวดมนต์เพื่อแหวน แล้วก็เป็นอย่างที่เหล่าอำมาตย์คาดไว้ ไม่มีใครสามารถสร้างแหวนที่ทรงพลานุภาพอย่างนั้นได้ การประชุมของเหล่าที่ปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องนี้มีแทบทุกวัน วันกำหนดที่จะถวายแหวนแด่พระองค์ก็ใกล้เข้ามาทุกที ความกังวลนั้นเข้ามาอยู่ยึดอยู่ในจิตใจของทุกคน แต่ที่หนักที่สุดเห็นจะเป็นปราชญ์เฒ่าผู้เป็นหัวหน้าคณะที่ปรึกษาของ กษัตริย์โซโลมอน เพราะถ้าทำไม่สำเร็จพระราชอาญาก็คงต้องตกกับตัวเองแต่เพียงผู้เดียว

          ความกังวลเมื่อเกิดขึ้นแล้วไม่ว่าใครก็ตามก็มักจะก่อตัวใหญ่ขึ้น และเมื่อกังวลเรื่องหนึ่งได้มันก็จะกังวลต่อไปอีกไม่รู้กี่เรื่องต่อกี่ เรื่อง ปราชญ์เฒ่าผู้เป็นหัวหน้าก็เช่นกัน ถึงตอนนี้แล้วความกังวลมากมายจึงก่อตัววนอยู่รอบๆความคิดของปราชญ์เฒ่า ไหนจะเรื่องพระราชอาญาที่อาจถึงแก่ชีวิต ไหนจะเรื่องครอบครัว ไหนจะเรื่องความจงรักภักดี ฯลฯ

        และเมื่อถึงที่สุดแล้ว ความเป็นปราชญ์ของเขาก็คิดได้ว่า เขาจะกังวลไปทำไม ในเมื่อความมั่นคงในชีวิตมนุษย์อย่างแท้จริงมันไม่เคยมีจริง คนเรานั้นจะดีใจหรือหดหู่กับเคราะห์หามยามร้ายมากเกินไปทำไมและในวินาทีนั้น เองท้องฟ้าก็ดูเหมือนจะเปิดออกให้ได้เห็นแสงสว่าง

           ในวันที่ถวายแหวนวิเศษแด่กษัตริย์โซโลมอน ทันทีที่พระองค์หยิบแหวนขึ้นมาทอดพระเนตรคำจารึก พระองค์ถึงกับนิ่งไปพักใหญ่ แล้วจึงทรงแย้มพระโอษฐ์ออกมาอย่างพึงใจ เหล่าอำมาตย์ทั้งปวงจึงพร้อมใจกันเปล่งเสียงถวายพระพร ในแหวนวิเศษนั้นมีคำจารึกไว้ว่า

And this, too, shall pass away

"แล้วสิ่งนี้ก็จะผ่านไปเช่นกัน"

เครดิตเรื่องราวแหวนแห่งโซโลมอน:  - http://legendtheworld.blogspot.com/2013/10/solomon-king-of-demon.html

                                                             - https://wol.jw.org/th/wol/d/r113/lp-si/1102009460#h=6